207 - หุ่นเชิด
207 - หุ่นเชิด
ในขณะนี้เย่ฟ่านรู้สึกแปลกมาก บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยความมืดมิดไร้ขอบเขตราวกับว่าเวลาได้หยุดลง ไร้ร่องรอยของเสียงใดๆ
“อย่าฟุ้งซ่าน เจ้าต้องหมุนเวียนทักษะลับที่อยู่ภายในต่อไป หากเกิดอุบัติเหตุขึ้นภายในความว่างเปล่า แม้แต่เซียนก็ไม่สามารถช่วยเจ้าได้”
จี้จื่อเยว่ไม่จำเป็นต้องเตือนเขา ด้วยความฟุ้งซ่านเล็กน้อยก่อนหน้านี้เย่ฟ่านรู้สึกได้ถึงความรู้สึกฉีกขาดที่น่ากลัวราวกับว่าร่างกายอันมีค่าของเขากำลังจะแยกออกจากกัน
หลังจากที่คนสองคนหายตัวไปนอกจากชายที่สวมชุดป่านแล้ว อีกห้าคนก็ตกตะลึง
“พวกเขาได้หนีผ่านความว่างเปล่าไปแล้ว เราควรทำอย่างไร?”
“ทักษะความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่ของตระกูลจี้นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ มันสมควรได้รับการพิจารณาว่าเป็นทักษะลับอันล้ำค่า”
ภายในกลุ่มมีเพียงชายที่สวมชุดป่านเท่านั้นที่มีท่าทางสงบในขณะที่เขาพูดขึ้น
“ไม่เป็นไร พวกเขายังไม่ประสบความสำเร็จในการฝึกฝนอย่างแท้จริง เพียงแค่อาศัยสมบัติล้ำค่าบางอย่างเพื่อซ่อนอยู่ภายในความว่างเปล่า”
“ถ้าพวกมันไม่ออกมา เราก็ไม่มีวิธีจัดการกับพวกมันใช่ไหม”
ชายในชุดป่านตอบโต้อย่างเย็นชา
“พวกเขาไม่สามารถอยู่ได้นานเกินไป เราเพียงแค่ต้องรออย่างอดทน กระจายตัวออกไปเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่โดยรอบ มีข้อจำกัดในระยะทางที่สามารถเคลื่อนที่ผ่านทักษะแห่งความว่างเปล่าได้ พวกเขาจะไม่สามารถหลบหนีได้นาน!”
ในความเป็นจริง ตามที่ชายในชุดผ้าป่านคาดเดาไว้ ความว่างเปล่านั้นอันตรายเกินไปและไม่มีใครสามารถอยู่ภายในตลอดไปได้
“รีบออกไปและเดินหน้าต่อ ตราบเท่าที่เราสามารถหลบหนีการล้อมได้ เจ้าสามารถใช้ทักษะการเคลื่อนไหวลับที่ชายชราบ้าส่งให้เจ้า”
ในชั่วพริบตาเย่ฟ่านและจี้จื่อเยว่ก็ปรากฏตัวขึ้นในโลกแห่งแสงอีกครั้ง อย่างไรก็ตามสภาพแวดล้อมของพวกเขายังคงถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา และพวกเขาก็ยังติดอยู่ภายในวงล้อม
“นี่เป็นปัญหาจริงๆ ……” จี้จื่อเยว่ขมวดคิ้ว “ชายที่แต่งตัวด้วยป่านดูเหมือนว่าจะเข้าใจทักษะความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่เป็นอย่างดี เขาไม่ใช่คนปกติอย่างแน่นอน”
หลังจากนั้นพวกเขารีบไปซ่อนตัวในความว่างเปล่าอีกครั้งอย่างรวดเร็ว แต่สิ่งนี้ได้กลืนกินพลังศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก
“ทำแบบนี้ต่อไปก็ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา ไม่อย่างนั้นข้าคงได้เป็นจี้จื่อเยว่ที่งดงามที่สุดซึ่งถูกวาดไว้เป็นที่ระลึกเท่านั้น” จี้จื่อเยว่พึมพำ
หากเป็นผู้บ่มเพาะคนอื่นในอาณาจักรนี้การใช้ทักษะความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่เป็นเวลานานพลังศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาคงจะแห้งไปแล้ว
มีเพียงเย่ฟ่านที่มีร่างกายอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาเท่านั้นที่สามารถเปิดใช้งานมันต่อไปได้เหมือนบ่อน้ำลึกที่สามารถพ่นน้ำพุออกมาได้ไม่รู้จบ
“ทำไมเจ้าไม่เดินทางต่อไปในความว่างเปล่าล่ะ” ชายที่สวมชุดป่านถามอย่างเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเยาะเย้ยในตอนที่พวกเขาโผล่ออกมาจากความว่างเปล่า
“ในเมื่อเจ้าไม่วิ่งแล้ว ให้ข้าส่งเจ้าไปสวรรค์ดีกว่า”
“บูม!”
โลกเริ่มสั่นสะท้านรัศมีโบราณถูกปลดปล่อยออกมา เจดีย์เงินหมุนวนอย่างรุนแรงก่อนที่มันจะร่วงลงมาจากท้องฟ้าพร้อมกับพลังปราณต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด!
"นี่……." จี้จื่อเยว่ตกใจ “นี่จะต้องเป็นสมบัติล้ำค่า!”
การแสดงออกของเย่ฟ่านเปลี่ยนไป คนที่สามารถสร้างอาวุธด้วยพลังปราณต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดนั้นไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
เจดีย์เงินโบราณเป็นเหมือนภูเขาที่กดลงมา พื้นที่ทั้งหมดถูกผนึกไว้ทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน พลังอันมากมายมหาศาลถมทับเข้าหาร่างกายของพวกเขาทั้งสอง
จี้จื่อเยว่ส่งเสียงออกมาอย่างร้อนรน
“มี 'รากต้นทาง' จำนวนมากของปราณต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหมดภายในตัวเจ้า ปล่อยให้มันออกมาเพื่อทำลายเจดีย์สีเงินนี้”
"ตกลง!"
เย่ฟ่านตอบในขณะที่เขาหมุนเวียนญาณวิเศษลึกลับที่บันทึกไว้ในคัมภีร์เต๋า
เขาไม่สามารถควบคุมปราณต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและไม่สามารถใช้มันออกมาตามใจนึกได้ เขาทำได้เพียงทำให้พวกมันหมุนเวียนรอบร่างกายของเขาเท่านั้น
ก่อนหน้านี้เขาได้มอบของขวัญให้จี้จื่อเยว่ ด้วยจำนวนเล็กน้อย แต่พลังปราณต้นกำเนิดส่วนใหญ่ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดยังคงวนเวียนอยู่รอบๆก้อนทองเหลืองอย่างไม่รู้จบ
“บูม!”
เย่ฟ่านผลักดันตัวเองให้ถึงขีดจำกัดก่อนที่จะจัดการทำให้ปราณต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหมดสั่นสะท้าน แผ่นดินแตกแยกและกลิ่นอายจากสวรรค์ถูกปลดปล่อยออกมาในขณะที่พื้นพสุธาเริ่มแยกออกจากกัน
เจดีย์เงินในอากาศสั่นสะท้านก่อนจะหยุดนิ่งสนิทไปชั่วครู่
"ไป!"
จี้จื่อเยว่ทุ่มเทพลังศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดของตัวเองในการใช้ของวิเศษที่ติดอยู่กับตัว ร่างกายของพวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและหลบรอดออกจากอาณาเขตของชายชุดป่านได้สำเร็จ
จากการปราบปรามของเจดีย์เงิน สำหรับอีกห้าคนที่อยู่โดยรอบก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงมองดูพวกเย่ฟ่านวิ่งหนีไป
"ไล่ล่า! อย่าปล่อยให้พวกเขาหนีได้ พวกเขามีสมบัติล้ำค่าอยู่บนร่างกายซึ่งผู้ฝึกฝนทุกคนใฝ่ฝัน!”
ชายที่แต่งกายด้วยป่านไม่เพียงแต่มีการฝึกฝนที่น่ากลัวเท่านั้น ความรู้ของเขายังมีมากมายและคาดเดาได้ทันทีว่ามันเป็นปราณต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ขัดขวางเจดีย์เงินของเขา
นอกจากนี้ปริมาณดังกล่าวไม่ได้เล็กน้อยมาก ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถสร้างผลลัพธ์ที่น่ากลัวเช่นนี้ได้ ทำให้เขาสูญเสียการควบคุมเจดีย์เงินของเขาจริงๆ
แน่นอนมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะจินตนาการว่าแท้จริงแล้วมันเป็นรากของปราณต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ถ้าเขาตระหนักถึงสิ่งนี้ เขาจะบ้าคลั่งอย่างแน่นอน
ถึงกระนั้นเขาก็ยังตกตะลึง ปราณต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตเป็นสมบัติล้ำค่าของตำนาน และคนสองคนที่อยู่ข้างหน้าเขามีปริมาณมากมายมหาศาล!
เย่ฟ่านใช้ทักษะการเคลื่อนไหวลึกลับในขณะที่เขาเคลื่อนตัวผ่านท้องฟ้าราวกับสายรุ้งและบินออกไปในระยะไกลทันที เมื่อเย่ฟ่านได้รับโอกาสก็ไม่มีทางที่จะดักจับเขาได้
ทักษะการเคลื่อนไหวอย่างลึกลับของชายชราผู้บ้าคลั่งนั้นเป็นทักษะการเคลื่อนที่ที่ดีที่สุดของดินแดนรกร้างตะวันออกอย่างไม่ต้องสงสัย
ในเวลาเพียงชั่วพริบตาพื้นที่ภูเขาทั้งหมดก็ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง หลังจากหลบหนีไปได้สองชั่วยามในที่สุดพวกเขาก็หยุดเพื่อพักผ่อนชั่วครู่
“ใครกันแน่ที่อยากจะฆ่าเจ้า? ชายที่แต่งตัวด้วยชุดป่านนั้นสามารถสร้างอาวุธที่มีดินลึกล้ำได้ภูมิหลังของเขาไม่ตื้นเขินอย่างแน่นอน”
“ข้าจะรู้ได้อย่างไรตอนนี้ทุกคนล้วนน่าสงสัยทั้งหมด เป็นไปได้ว่าคนพวกนี้อาจมาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง คนธรรมดาไม่มีทางมีอาวุธแบบนี้ได้”
จี้จื่อเยว่พึมพำเบาๆขณะที่ดวงตากลมโตของนางหมุนวนไปรอบๆ เห็นได้ชัดว่านางกำลังโกหก
เย่ฟ่านกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า
“ชายที่สวมผ้าป่านไม่ง่ายที่จะรับมือ เป็นการยากที่จะเราจะหนีจากเขาได้ ข้าเชื่อว่าพวกเขามีทักษะลับในการไล่ล่าเรา”
“ข้าคิดว่าคนคนนั้นน่ากลัวมากที่สุด หากเข้าใจไม่ผิดเขาจะต้องเป็นหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมโดยใครบางคนอย่างแน่นอน” จี้จื่อเยว่ ขมวดคิ้วขณะที่นางพูดต่อไปว่า
“สำหรับเจดีย์เงินนั้นมีดินที่ลึกล้ำผสมอยู่เล็กน้อย มันอาจเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ถูกสร้างขึ้นมาหลังจากที่เจ้าเปิดเผยที่อยู่ของวังทองแดงนั้นก็ได้”
“นี่ไม่ได้หมายความว่าคนพิเศษคือผู้บงการเหตุการณ์เหรอ?”
“นี่เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด หากเป็นกรณีนั้นมีโอกาสสูงที่เขาจะปรากฏตัวออกมาไล่ล่าเราด้วยตัวเอง”
แม้ว่าพลังของตระกูลจี้จะเป็นเผด็จการของภูมิภาคนี้ จี้จื่อเยว่ก็ไม่สามารถอาศัยชื่อเสียงของตระกูลจี้ไปพึ่งพามหาอำนาจอื่นได้
“เจ้าหนูน้อย เจ้าอยากจะทิ้งข้าหนีไปหรือ?”
“ข้าจะส่งเจ้าไปยังที่ปลอดภัยก่อนจะจากไป”
“กลับไปหาครอบครัวของข้า จะไม่มีใครมาทำให้เรื่องยุ่งยากสำหรับเจ้า ข้าเคยสอนทักษะความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่ให้เจ้าแล้ว หากเจ้าหนีไปคนเดียวผลที่ตามมาจะเลวร้ายถึงขีดสุด” ฟันสีขาวมุกของจี้จื่อเยว่เปล่งประกาย
