741-742

3/8

Ep.741

โครม!

เสียงสะท้านสะเทือนดังก้อง

เซียวหรานถูกซูเฉินเหวี่ยงลงไปกองกับพื้น

“คิดฆ่าฉัน? แกมีความสามารถพอหรอ?”

ซูเฉินเหยียบหน้าเซียวหราน กล่าวหยอกเย้า

ก่อนหน้านี้เซียวหรานประกาศว่าจะฆ่าเขา ดังนั้นซูเฉินไม่คิดปล่อยให้เซียวหรานมีชีวิตอยู่อีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม ก่อนจะฆ่า เขาต้องทำให้มันอับอายขายขี้หน้าซะก่อน เพื่อจะได้เป็นอุทาหรณ์แก่ผู้อื่น ว่านี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อคุณต่อต้านซูเฉิน

“กรอด …”

ในดวงตาเซียวหรานลุกโชนไปด้วยเพลิงแห่งความโกรธแค้น กัดฟันดิ้นรนสุดชีวิต แต่ก็ไร้ประโยชน์

พละกำลังของซูเฉินช่างยิ่งใหญ่ ราวกับภูเขาสูงตระหง่าน กดทับจนเขาขยับตัวไม่ได้

“ฉางไช่หลี่โปรดเมตตา! รีบหยุดศิษย์เจ้าเร็ว!”

นอกเวทีประลอง ชายชราเคราขาวไม่อาจทนดูได้อีกต่อไป ตะโกนมาทางฉางไช่หลี่

คนผู้นี้มีนามว่า เล่ยเฉิงเทียน เป็นประมุขคนปัจจุบันของนิกายกิเลน

เมื่อเห็นศิษย์ที่ตนแสนจะภาคภูมิใจ ถูกเหยียดหยามทำให้อับอายต่อหน้าฝูงชน ปอดของเขาแทบจะระเบิด หากไม่ขัดต่อกฏ เวลานี้เขาคงกระโจนขึ้นเวทีไปสั่งสอนซูเฉินแล้ว

“งานประลองบนสังเวียนขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละคน อีกอย่าง เป็นศิษย์เจ้าที่ยั่วโมโหซูเฉินเอง สุดท้ายจึงลงเอยในสภาพนี้ แล้วเจ้ายังกล้าหน้าด้านตะโกนใส่ข้าอีก? หากรู้ว่าศิษย์เจ้าไม่มีความสามารถแต่แรก ก็อย่าเอาขึ้นสู้ให้ขายขี้หน้า!”

ฉางไช่หลี่เยาะเย้ยอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ

เดิมนิกายกิเลนเป็นกลาง แต่ตัวแทนของพวกเขากลับเป็นคนแรกที่ก้าวออกมาหาเรื่องซูเฉิน นี่ทำให้เธอรู้สึกโกรธมาก

พอได้เห็นซูเฉินทำให้อีกฝ่ายอับอาย มันเลยทำให้เธอรู้สึกสุขใจเป็นพิเศษ แล้วแบบนี้เธอจะหยุดซูเฉินเพื่ออะไร?

ยังไม่พูดถึงเรื่องที่ว่า ด้วยอุปนิสัยของซูเฉิน ต่อให้ต้องการ เธอก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

“เจ้า ..!”

ใบหน้าของเล่ยเฉิงเทียนเริ่มเขียว แล้วกลายเป็นขาว เส้นเลือดปูดโปนด้วยความโกรธ!

กระนั้น เขาก็ไม่สามารถหาเหตุผลออกมาโต้แย้ง ทำได้เพียงกล้ำกลืนลมหายใจลงคอ

บนเวที เมื่อซูเฉินสร้างความอัปยศแก่เซียวหรานจนสาแก่ใจแล้ว ในจังหวะนั้นเอง จู่ๆลูกไฟร้อนแรงก็พุ่งเข้าหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว

“เวทย์ลูกไฟขั้น 9 !”

ซูเฉินเลิกคิ้ว คลื่นความผันผวนของพลังเวทย์ที่ปล่อยออกมาจากลูกไฟ สรุปได้ทันทีว่ามันได้ไปถึงขั้น 9 แล้ว

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ตอนนี้สิ่งแรกที่ทำคงเป็นหลบเลี่ยง ทว่าซูเฉินกลับผุดยิ้มเยาะ

รอจนลูกไฟใกล้เข้ามา  แสงสีทองสาดประกายบนฝ่ามือเขา ตวัดไปทางลูกไฟ และคว้ามันไว้

ได้เป็นสักขีพยานของฉากนี้ ทุกคนต่างตกตะลึง

พลังทำลายล้างของเวทย์ลูกไฟขั้น 9 ไม่ใช่เรื่องตลก กระทั่งผู้วิวัฒนาการขั้น 10 ก็ยังไม่กล้าใช้ร่างกายเพียวๆเข้าต่อต้าน

ขณะที่ซูเฉินเป็นเพียงขั้น 8 เท่านั้น แต่ยังกล้าคว้ามันด้วยมือเปล่า  นี่ไม่เท่ากับแส่หาที่ตายหรอกหรือ?

‘ดีมาก! ระเบิดไปซะไอ้สารเลว!’

เล่ยเฉิงเทียนภาวนาในใจด้วยความเกลียดชัง แต่ภาพที่ปรากฏขึ้นในวินาทีต่อมา ก็ทำให้เขาและคนอื่นๆต้องอ้าปากค้าง

เห็นแค่เพียงซูเฉินคว้าลูกไฟไว้อย่างง่ายดาย จากนั้นก็ออกแรงบีบ ทำลายมันเป็นสะเก็ดเล็กสะเก็ดน้อยในมือเขาโดยตรง

“ร่างกายของซูเฉินแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?”

เมื่อเห็นซูเฉินไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย  หยูจิงหยางสูดหายใจลึก ลูกตาแทบถลนออกมา

ใบหน้าของฉางไช่หลี่เองก็ยังแปรเปลี่ยน แม้เธอจะเคยประมือกับซูเฉินมาก่อน แต่ไม่รู้เลยว่าความแข็งแกร่งทางด้านกายภาพของซูเฉินเอง ก็ยังทนทานถึงเพียงนี้

“เจ้าเด็กนี่มันร้ายกาจจริงๆ” น่านหลีชวนอดเดาะลิ้นไม่ได้

หลังจากซูเฉินทำลายเวทย์ลูกไฟแล้วก็ส่ายมือเบาๆ สะบัดขี้เถ้าบนฝ่ามือออก ก่อนหันกลับไปมองพวกพันธมิตรนักฆ่าและอีกสองฝ่ายที่รวมตัวกันอยู่

หลังจากกวาดสายตามอง  ในที่สุดเขาก็หยุดลงบนร่างของหญิงสาวในชุดเหลือง เอ่ยเสียงเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง

“แกจะออกมารับความตายด้วยตัวเอง หรือรอให้ฉันเข้าไปฆ่า!”

หญิงสาวในชุดเหลืองคือคนที่เพิ่งลอบโจมตีเขาด้วยเวทย์ลูกไฟเมื่อครู่ นังตัวร้ายลอบกัดเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาจะไม่มีวันให้ปล่อยไป!

4/8

Ep.742

ร่างของหญิงสาวชุดเหลืองสั่นเทิ้ม

ณ ขณะนี้ คล้ายเกิดภาพหลอน ว่าดวงตาของซูเฉินกลายเป็นคมมีดแหลม ทิ่มแทงเข้ามาในหัวใจเธอ ชวนให้ยากที่จะหายใจ

“พวกเรารีบโจมตีพร้อมกันเถอะ! ถ้ามัวชักช้า เขาฆ่าพวกเราแน่!”

หยางเหวินเซวียนในกลุ่มเองก็เริ่มตื่นตระหนกเหมือนคนอื่นๆ เขาฝืนบังคับตัวเอง ร้องคำรามเพื่อสะกดความกลัว

ความแข็งแกร่งของซูเฉินเป็นที่ประจักษ์แล้ว เกรงว่าเวลานี้ คงไม่สามารถอยู่เฉยได้อีกต่อไป

ทันทีที่เสียงคำรามหายไป เขาเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าสังหารซูเฉิน

“ฆ่า!”

คนอื่นๆที่เหลือมองหน้ากัน ตามหลังหยางเหวินเซวียนไปติดๆ ร่วมแรงโจมตีซูเฉินพร้อมกัน

“ศิษย์พี่กู่ พวกเราควรลงมือด้วยไหม?” เฉินเฟิงถาม ฝ่ายตรงข้ามมีเยอะเกินไป เขากังวลเล็กน้อยว่าซูเฉินจะต้านไม่ไหว

กู่เทียนฮวาขบคิดเล็กน้อย ก่อนกัดฟันกล่าวว่า “ไม่ ซูเฉินเคยกำชับไว้แล้ว ว่าพวกเรามีหน้าที่ป้องกันตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น ห้ามเข้าร่วมในการต่อสู้นี้”

สำหรับความแข็งแกร่งของซูเฉิน เขาเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง ตั้งแต่ที่ซูเฉินเอ่ยปากแบบนั้น ก็มีแต่ต้องทำตาม ขอแค่เอาตัวเองให้รอด ไม่เพิ่มภาระแก่ซูเฉิน เท่านี้ก็พอแล้ว

“ไอ้พวกไม่รู้จักเจียมตัว!”

ซูเฉินหรี่ตาลง แค่นเสียงเย็น

เห็นหยางเหวินเซวียนและคนอื่นๆโร่เข้ามา อันดับแรกเขากระทืบหัวเซียวหรานแหลกในเท้าเดียว จากนั้น กวาด [ดาบเสริมมนตรา] ในมือออกไป

“เซียวหราน ..!”

เห็นเซียวหรานตายอย่างน่าอนาถต่อหน้าต่อตา เล่ยเฉิงเทียนดวงตาเบิกกว้าง เปล่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ

ทันใดนนั้เปลวไฟแห่งความเกลียดชังลุกโชนบนร่างเขา ขยับเท้าทะยานขึ้นเวทีประลอง

เพียงแต่ว่า เขายังไม่ทันได้ก้าวขึ้นสู่เวที ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งโฉบขวางหน้าเขา

“เล่ยเฉิงเทียน หากเจ้าเหยียบลงบนเวทีแม้เพียงก้าวเดียว วันนี้เราผู้เฒ่าจะฆ่าเจ้า!”

น่านหลีชวนตวาดเตือนเล่ยเฉิงเทียนด้วยความเย็นชา ปราณสังหารแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเขา

“นี่เจ้า …”

มุมปากของเล่ยเฉิงเทียนสั่นสะท้าน แต่ด้วยกำลังรบของน่านหลีชวน ต่อให้ความโกรธในใจเขาทะลุถึงขีดสุด  เจ้าตัวก็ยังไม่กล้าเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย

นั่นเพราะเขารู้ดี ว่าน่านหลีชวนมีกำลังมากพอที่จะฆ่าเขาได้จริงๆ

บนเวทีประลอง ซูเฉินกวาดดาบทมิฬของเขาออกไป เปลี่ยนตลอดทั้งเวทีจมลงสู่ธารน้ำแข็ง เจตนำนงอันเย็นเยียบกระเพื่อมไปเบื้องหน้า หากไม่นับหยางเหวินเซวียนทที่เหลือล้วนถูกแช่แข็งเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

“เป็นเวทย์น้ำแข็งที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้!”

หยูจิงหยางสูดหายใจลึก หัวใจสั่นไหวเล็กน้อย

แม้ซูเฉินจะอยู่แค่ขั้น 8 แต่เวทย์ที่ปลดปล่อยออกมากลับเหนือกว่าขั้น 9 ไปแล้ว ขนาดตัวเขาในขั้น 10 เพียงมองยังรู้สึกใจสั่นอย่างอธิบายไม่ถูก

“จงช่วยฉันทำลายมัน!”

หยางเหวินเซวียนกุมกระบี่ยาวในมือ กระบี่เล่มนั้นตัดผ่านไอเย็นที่แผ่ซ่านไปทุกทิศทาง

แทบจะในทันทีหลังจากนั้น หยางเหวินเซวียนทะยานขึ้นไปในอากาศ ทั้งคนทั้งร่างเขาเปล่งแสงสีขาวสว่างไสว เริ่มพร่าเลือนหายไป คล้ายหลอมรวมกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่ยาวในมือ

ในเวลาเดียวกัน รังสีฆ่าฟันอันบ้าคลั่งแผ่กระจายออกมา

ทักษะกระบี่รวมเป็นหนึ่ง!

เห็นฉากนี้ คิ้วของซูเฉินกระตุกขึ้นทันที

เมื่อครั้งบนเกาะเฉียนหยู โม่เฉิงกงแห่งภูเขาฉีหลินก็เคยใช้กระบวนท่านี้มาก่อน  นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า เขาเลยสามารถจดจำมันได้ในทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับโม่เฉิงกงแล้ว  ปราณกระบี่ของหยางเหวินเซวียนรุนแรงกว่าเป็นสิบเท่า นอกเหนือจากความห่างชั้นในด้านฐานฝึกตนแล้ว ที่สำคัญกว่านั้น คงไม่พ้นเป็นเพราะกระบี่ยาวสีเงินในมือของหยางเหวินเซวียน

กระบี่เงินแผ่จิตสังหารออกมาตลอดเวลา ทำให้ซูเฉินรู้สึกถึงอันตราย

หรือว่ามันจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะ?

ความคิดนี้ผุดเข้ามาในหัวของซูเฉิน เร่งหยิบ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ออกจากถุงเก็บของอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เขากำลังจะขว้างมันออกไปนั้นเอง ใครจะทันคิด ว่าจู่ๆเนี่ยซือเฉียนจะพุ่งออกจากกลุ่มเฉินเฟิงอย่างกะทันหัน ร้องตะโกนว่า

“ศิษย์น้องซู ให้ฉันช่วยนายเอง!”