ตอนที่ 14 ผิดแผน

ตอนที่ 14

ผิดแผน

“เจ้านี่มันอะไรกัน.....”เหล่าผู้บุกรุกที่โดนลูกม้าตัวหนึ่งเข้าโจมตีนอนกุมท้องด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่อยากจะเชื่อ เจ้าลูกม้าตัวนี้ก็เหมือนม้าธรรมดาทั่วไป แต่กลับโจมตีได้รุนแรงจนผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณอย่างพวกเขาล้มไม่เป็นท่าได้ หรือว่าเจ้านี่จะเป็นลูกของอสูรงั้นหรือ?

ตึง!!

เจ้าลูกม้าที่ยืนอยู่ตรงหน้าผู้บุกรุกกระทืบเท้าหน้าของมันลงพื้นทีหนึ่งจนพื้นสั่นสะเทือนเล่นเอาเหล่าผู้บุกรุกอดที่จะพากันตกใจขึ้นมาไม่ได้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะได้รับแรงกดดันจากลูกม้าเช่นนี้

“เจ้าเดรัจฉาน”ชายที่ยังยืนอยู่ได้คนหนึ่งพุ่งเข้าไปหาเจ้าลูกม้าอย่างรวดเร็วเพื่อหวังจะโจมตีมันให้ร่วง ถึงจะมีกำลังมากแต่มันก็เป็นเพียงสัตว์เดรัจฉาน หากเจอเคล็ดวิชาของสำนักราชาวิญญาณเข้าไป....

เปรี้ยง!!!

ฝ่ามือที่ซัดออกไปอย่างรวดเร็วของผู้บุกรุกโดนหลบเลี่ยงอย่างง่ายดายก่อนที่เจ้าลูกม้าจะกลับตัวรอบหนึ่งแล้วใช้ขาหลังถีบร่างของชายคนนั้นจนปลิวลอยข้ามกำแพงไปอย่างสวยงาม ไม่ใช่เพียงหลบได้เท่านั้นเจ้าลูกม้าตัวนี้ยังอ่านกระบวนท่าแล้วเข้าโจมตีได้อย่างยอดเยี่ยมอีกด้วย

“อะไรกัน...”เห็นเพื่อนของตนโดนถีบทีเดียวกระเด็นออกไปนอกกำแพงไม่ทราบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร เหล่าผู้บุกรุกที่เหลือก็แสดงท่าทีระมัดระวังออกมาทันที

กึก.....กึก.....

เสียงฝีเท้าของม้าเดินเข้ามาหาเหล่าผู้บุกรุกอย่างช้าๆ แม้ภายนอกจะเป็นเพียงลูกม้าหน้าตาน่าเอ็นดู แต่ยามนี้เหล่าผู้บุกรุกกลับมองเห็นมันเป็นอสูรร้ายไปเสียแล้ว เจ้าม้าตัวนี้จะต้องเป็นทายาทของอสูรชั้นสูงเป็นแน่ถึงได้ทำเช่นนี้ได้ แล้วอสูรแบบนั้นมาทำอะไรที่หมู่บ้านนี้กัน แล้วทำไมมันถึงปกป้องเด็กที่มีเพลิงนพเก้าเล่า

เปรี้ยง!!!

ระหว่างลูกม้ากำลังจะเข้าไปเล่นงานเหล่าผู้บุกรุก อยู่ๆเงาร่างร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาหาเจ้าลูกม้าก่อนที่จะซัดฝ่ามือเข้าใส่เจ้าลูกม้าอย่างจัง ฝ่ามือของชายคนนั้นรุนแรงกว่าเหล่าผู้บุกรุกเป็นอย่างมากทำเอาร่างของลูกม้าถอยออกมาเกือบถึงตัวเสี่ยวหงเลยทีเดียว

“นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น”ชายที่เพิ่งมาใหม่ถามพลางมองไปรอบๆด้วยท่าทีไม่เข้าใจ นึกว่าบ้านตระกูลหลี่โดนเผาแล้วเสียอีก พอมาถึงนอกจากแสงไฟจะดับไปแล้วกลับเจอลูกน้องของตัวเองกำลังโดนม้าตัวหนึ่งเล่นงานอีกต่างหาก เรื่องนี้มันเรื่องล้อเล่นอะไรกัน

“ท่านเจ้าสำนัก ผิดแผนแล้วขอรับเจ้าม้านั่นเป็นอสูรขอรับ”ชายคนหนึ่งเห็นเจ้าสำนักมาแล้วก็รีบรายงานทันที พวกตนโดนทั้งวิชาเพลิงของเสี่ยวหงเล่นงานยังจะโดนอสูรม้าโจมตีซ้ำอีก บอกตามตรงว่าพวกตนไม่อาจต้านทานพลังอำนาจของเจ้าม้าตัวนี้เอาไว้ได้

“แค่อสูรตัวเดียวยังจัดการไม่ได้ พวกเจ้ามันเลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ”เจ้าสำนักราชาวิญญาณเห็นลูกน้องของตนเองล้มไม่เป็นท่ายังไม่เท่าไหร่ พวกมันยังลงมือต่อหน้าเด็กสาวที่เป็นเป้าหมายแถมยังทำอะไรบ้านตระกูลหลี่ไม่ได้เลยอีกต่างหาก แบบนี้แผนการเผาหมู่บ้านที่คิดเอาไว้ก็พังไม่เป็นท่าเลยไม่ใช่หรืออย่างไร

“งั้นก็ไม่เป็นไร เช่นนั้นก็จับตัวนางกลับไปก็แล้วกัน”เจ้าสำนักราชาวิญญาณถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แม้การจับตัวเสี่ยวหงไปจะทำให้นางคิดแค้นตนเองอย่างแน่นอน แต่หลังจากจับไปแล้วคงต้องใช้วิธีรุนแรงหน่อยให้นางยอมเชื่อฟังแต่โดยดี

กึก.....

ระหว่างกำลังจะเข้าไปจับตัวเสี่ยวหง ร่างของเจ้าลูกม้าก็เดินออกมาขวางเอาไว้เสียก่อน ท่าทางมันจะไม่ยอมให้เจ้าสำนักราชาวิญญาณเข้าไปทำอะไรเสี่ยวหงเป็นแน่

“เจ้า....”เจ้าสำนักราชาวิญญาณมองร่างของลูกม้าอย่างระมัดระวัง ในเมื่อมันล้มลูกน้องของตนได้ เช่นนั้นมันย่อมไม่ใช่ม้าธรรมดา

เปรี้ยง!!

พริบตาที่เจ้าสำนักปล่อยฝ่ามือ ฝ่ามือของเขาก็เปลี่ยนแปลงเป็นหินก่อนที่จะเข้ากระแทกหัวของเจ้าลูกม้าที่ใช้หัวพุ่งชนตนเองเข้าพอดี ฝ่ามือหินผาของเจ้าสำนักราชาวิญญาณไม่เหมือนการใช้หินปกคลุมหมัดของตนเองจนกลายเป็นสนับมือหินอย่างที่ลูกน้องของตนทำ แต่เป็นการใช้พลังธาตุเปลี่ยนแปลงฝ่ามือของตัวเองให้กลายเป็นหินไปเลยต่างหาก การทำแบบนั้นนอกจากจะได้ความแข็งแกร่งที่มากกว่าแล้วยังสามารถส่งผ่านพลังวิญญาณเข้าไปในเนื้อหินเพื่อทำให้มันแข็งแกร่งกว่าหินทั่วๆไปได้อีกด้วย ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมานั้นก็น่าพึงพอใจไม่น้อยเลย

“............”เจ้าลูกม้าโดนฝ่ามือหินผาของเจ้าสำนักเข้าไปก็ถึงกับล้มลงไปนอนกับพื้นด้วยอาการมึนงงอย่างมาก เจ้าสำนักราชาวิญญาณเป็นถึงผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับ 9 ย่อมแข็งแกร่งกว่าลูกน้องมาก แถมเขายังไม่ได้บาดเจ็บมาก่อนเหมือนพวกลูกน้องอีกต่างหากทำให้เจ้าลูกม้าไม่อาจต้านกำลังของอีกฝ่ายเอาไว้ได้ไหว

“ไม่ตายอีกเหรอเนี่ย สมแล้วที่เป็นอสูร”เจ้าสำนักราชาวิญญาณมองดวงตาของเจ้าลูกม้าที่ยังจดจ้องมาทางตนด้วยท่าทีประหลาดใจ เมื่อครู่เขาโจมตีออกไปแรงมากทีเดียวไม่นึกเลยว่านอกจากจะไม่ตายแล้วยังเจ้าลูกม้ายังมีเพียงอาการมึนงงเท่านั้นอีกต่างหาก

กึก.....

เจ้าลูกม้าหายมึนงงแล้วก็พยายามจะลุกขึ้นอีกครั้ง แต่แค่การปะทะกันเมื่อครู่ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าเจ้าลูกม้าต้านเจ้าสำนักราชาวิญญาณไม่ไหวแน่ๆ

“ตงเป่า พอแล้ว”ระหว่างหนึ่งคนหนึ่งม้ากำลังจะเข้าปะทะกันอีกรอบ อยู่ๆเสียงของลู่ชิงก็ดังขึ้นมาจากหลังบ้านเสียก่อน เพียงได้ยินเสียงของผู้เป็นนายเท่านั้นท่าทีมุ่งมั่นของเจ้าลูกม้านาม ตงเป่า ก็หายไปก่อนที่มันจะวิ่งกลับไปหาเจ้านายอย่างว่าง่ายเสียอย่างนั้น

“นี่เจ้าไปไหนมากัน”ทันทีที่เห็นลู่ชิงเดินกลับเข้ามาจากทางหลังบ้าน เสี่ยวหงก็หันไปถามทันทีเพราะลู่ชิงหายไปจากบ้านตั้งแต่ก่อนเจ้าพวกผู้บุกรุกจะบุกเข้ามาเสียอีก ก่อนหน้านี้หากลู่ชิงอยู่ด้วยนางคงไม่ต้องใช้พลังจนหมดเช่นนี้หรอก

“ข้าไปจัดการปัญหาในหมู่บ้านมา นึกว่าแค่สี่คนเจ้าจะรับมือไหวเสียอีก”ลู่ชิงมองมาทางเสี่ยวหงก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีผิดหวัง ก็นึกว่านางเป็นถึงปีศาจที่สามารถสร้างเรื่องให้เทพผู้ปกครองมิติได้แล้วจะมีความสามารถมากพอจะจัดการกับผู้บุกรุกเพียง 4 คนได้

“ก็ข้าฆ่าพวกมันไม่ได้นี่นา ถ้าฆ่าได้พวกมันได้หมดลมหายใจตั้งแต่วินาทีแรกแล้ว”เสี่ยวหงได้ยินก็โวยวายกลับด้วยท่าทีไม่พอใจทันที เรื่องอะไรมาถอนหายใจด้วยสีหน้าผิดหวังแบบนั้นใส่นางกัน

“แต่เจ้าก็ไม่น่าจะถึงขั้นใช้พลังหมดนี่นา หรือว่าเจ้าลืมวิธีกะพลังไปหมดแล้ว มิน่าเล่าเนื้อหมีเพลิงที่ขอแบ่งมาจากท่านลุงจงไห่เจ้าถึงได้ทำไหม้ได้”ลู่ชิงส่ายหน้าอย่างเอือมระอาก่อนจะรื้อฟื้นความผิดของเสี่ยวหงขึ้นมาเสียอย่างนั้น ในวันแรกที่รับเสี่ยวหงเข้ามา หลินเยว่ก็ตั้งใจจะให้นางลงมือปรุงเนื้อหมีเพลิงที่ท่านลุงจงไห่ล่ามาได้ทันที แต่เพราะเสี่ยวหงมีทักษะการทำอาหารต่ำหรือไม่ก็มีวิธีควบคุมพลังแย่ไม่ต่างจากหลินเยว่ ทำให้เนื้อหมีที่ขอแบ่งมาไหม้ไม่เหลือชิ้นดีเล่นเอาหลินเยว่ผิดหวังไม่น้อย สุดท้ายต้องให้เสี่ยวหงรับปากจะฝึกทำอาหารกับท่านแม่หลินเยว่ถึงจะยอมให้อภัย

“ระ....เรื่องของข้าน่า แต่ตอนนี้เจ้ารีบจัดการเจ้านั่นก่อนเถอะ”เสี่ยวหงว่าพลางชี้ไปทางเจ้าสำนักราชาสวรรค์

“เสี่ยวตง เจ้าไหวหรือเปล่า”แทนที่จะตอบรับคำตอบของเสี่ยวหง ลู่ชิงกลับหันไปสนใจบาดแผลของตงเป่าเสียอย่างนั้น แถมเจ้าตงเป่าที่ก่อนหน้านี้ยังทำท่าทีแข็งแกร่งไม่สะทกสะท้านอะไรอยู่เลยกลับทำท่าออดอ้อนคลอเคลียผู้เป็นนายแถมยังส่งสายตาเหมือนจะบอกว่ามันเจ็บมากมาให้อีกต่างหากทำให้ลู่ชิงตอบลูบหัวปลอบใจมันครู่หนึ่ง

“นี่เจ้า ไม่เห็นหรือไงว่ามันจะเข้ามาจับตัวข้า”เสี่ยวหงเห็นลู่ชิงยังเอาแต่ลูบหัวม้าก็เร่งลู่ชิงทันที ที่นางทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะนางใจร้อนหรอกแต่เจ้าบ้านั่นมันเข้ามาแล้ว

“ก็ได้....”ลู่ชิงมองมาทางเสี่ยวหงด้วยท่าทีไม่พอใจก่อนจะสลายร่างของตงเป่าให้หายไปจากวิชาอัญเชิญของตน ตอนนี้พลังวิญญาณของลู่ชิงยังไม่มากพอจะอัญเชิญตงเป่าตอนก่อนโดนท่านเทพต้นกำเนิดลำดับ 2 สลายร่างทิ้งไปได้ ไม่อย่างนั้นระดับชายตรงหน้าคงทำอะไรตงเป่าไม่ได้แน่นอน แต่ตงเป่าไม่ใช่อย่างเดียวที่ลู่ชิงสามารถอัญเชิญออกมาได้ด้วยพรสวรรค์นักอัญเชิญที่ตนขอมา.......

ปึง!!!

ระหว่างลู่ชิงกำลังรวบรวมพลังวิญญาณเพื่อใช้วิชาอัญเชิญอีกรอบ พริบตานั้นประตูบ้านของพวกลู่ชิงก็เปิดออกพร้อมร่างของชายคนหนึ่งที่เดินออกมาจากบ้านด้วยสีหน้าดุดันเป็นอย่างมาก

“ลูกชิง เสี่ยวหงเป็นอะไรหรือเปล่า”หลี่ซุนผู้ที่เพิ่งจะเดินออกมาจากบ้านถามพลางมองไปทางเจ้าสำนักราชาวิญญาณด้วยท่าทีจริงจังราวกับจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตายไม่มีผิด

“ไม่เป็นไรขอรับท่านพ่อ”ลู่ชิงตอบพลางลดพลังวิญญาณของตนเองไป ท่าทางเสียงการต่อสู้ของเจ้าสำนักราชาวิญญาณกับตงเป่าจะทำให้บิดาของเขาตื่นเสียแล้ว ไม่รู้ว่าหลินเยว่จะตื่นหรือไม่ หากเสียงดังจนนางตื่นมีหวังนางคงอารมณ์เสียแน่ๆ

“เป็นโชคดีของเจ้า เพราะหากลูกของข้าและเด็กในปกครองของข้าเป็นอะไร เจ้าต้องทิ้งชีวิตของเจ้าเอาไว้ตรงนี้”หลี่ซุนกล่าวออกมาอย่างใจเย็นก่อนจะเดินเข้าไปหาเจ้าสำนักราชาวิญญาณด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย อีกฝ่ายเป็นถึงผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับ 9 เหตุใดชาวนาชาวไร่ทั่วไปเช่นหลี่ซุนถึงไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย

“หึหึ.....เจ้าเป็นใครถึงได้พูดเช่นนี้ออกมา เป็นแค่ชาวนาก็เจียมตัวเสียบ้าง”เจ้าสำนักราชาวิญญาณหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาสัมผัสพลังจากร่างของหลี่ซุนไม่ได้เลย แต่มันกลับกล้าปากดีต่อหน้าตนผู้เป็นเจ้าสำนักราชาวิญญาณงั้นหรือ ระดับพลังวิญญาณขั้น 9 ของเขานั้นในเขตเมืองภูผาทองแดงมีเพียงผู้เสมอกับเขาอย่างองครักษ์ของเจ้าเมือง 2 คนเท่านั้นไม่มีใครเหนือกว่าอีกแล้ว

“ยัยหนูจำเอาไว้ ถ้าหลังจากนี้เจ้าต่อต้านข้าเจ้าจะต้องเป็นเช่นนี้”ฝ่ามือของเจ้าสำนักราชาวิญญาณเปลี่ยนแปลงเป็นหินอีกครั้งก่อนที่จะเดินเข้าไปหาหลี่ซุนด้วยใบหน้าอำมหิต ยังไงตามแผนเดิมก็จะสังหารทั้งบ้านอยู่แล้ว เช่นนั้นก็เชือดเจ้าบ้านให้เสี่ยวหงได้เห็นเลยก็แล้วกัน พอจับตัวนางเข้าสำนักแล้วจะได้รู้ว่าหากทำอะไรไม่เข้าเรื่องจะโดนลงโทษอย่างไร

เปรี้ยง!!

ฝ่ามือของเจ้าสำนักราชาวิญญาณซัดใส่ร่างของหลี่ซุนเต็มแรง แถมเจ้าชาวนาคนนี้ยังไม่ได้หลบแม้แต่น้อย ฝ่ามือของผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณระดับ 9 ซัดใส่ชาวบ้านธรรมดาบางทีร่างท่อนบนของมันอาจจะแตกสลายไปเลยก็ได้

“.............”หลี่ซุนที่โดนฝ่ามือของเจ้าสำนักราชาวิญญาณเข้าไปนอกจากจะไม่ตายแล้วยังใช้เพียงมือข้างเดียวต้านรับเอาไว้ได้เสียด้วยซ้ำ ยามนี้ร่างของหลี่ซุนยืนนิ่งไม่ไหวติงราวกับฝ่ามือของเจ้าสำนักราชาวิญญาณไม่ระคายเคืองผิวเลยแม้แต่น้อย

“อะไรกัน......”