HO บทที่ 110 งานเลี้ยง PART 6

“และเจ้าหนูดรายแอด แกจะเป็นคนแรกที่ตายด้วยมือของข้า!” ชายร่างสูงหัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่ง มีประกายชั่วร้ายในดวงตาของมอนสเตอร์ มันต้องการจะฉีกร่างของซินหยาอย่างใจจดใจจ่อและกินเขาด้วยฟันที่เหมือนมีดโกน

หลังจากที่ชายร่างสูงพูดจบ การแจ้งเตือนปรากฏขึ้น ภารกิจที่ซินหยารอคอยก็มาถึงในที่สุดก็มาถึง

คุณได้เข้าสู่ภารกิจ - งานเลี้ยงสีชาด Part 1

มอนสเตอร์ที่เรียกว่าชายร่างสูงได้แทรกซึมเข้าไปในเมืองเออร์นิสเวิร์ธด้วยความพยายามที่จะทำให้เมืองตกอยู่ภายใต้การปกครองของมอนสเตอร์ หลังจากยึดครองเมืองนี้แล้ว ชายร่างสูงวางแผนที่จะเผยแพร่อิทธิพลของเขาไปยังเมืองอื่น จนกว่าเฮเวนทั้งหมดจะอยู่ภายใต้การปกครองของมอนสเตอร์

คุณต้องสังหารชายร่างสูงเสียก่อน แล้วคุณจะสามารถช่วยเมืองนี้และโลกของเฮเวนได้

*ภารกิจนี้สามารถแชร์ได้สูงสุด 5 คน*

รางวัล: ค่าประสบการณ์ 2,000,000 / 5 เหรียญทอง

 

ซินหยาแบ่งปันภารกิจกับเพื่อน ๆ ของเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พวกเขาจะได้ภารกิจ พวกเขาก็ระวังตัวไว้แล้ว พวกเขานำอาวุธออกมาพร้อมแล้ว  เว่ยได้หยิบปืนคู่ของเธอออกมา วอนเดอร์ริ่งซาวด์เอาขลุ่ยมาทาบที่ริมฝีปากของเขาและเมลติ้งสโนว์ได้ชักดาบคู่ของเขาออกมา

เมลติ้งสโนว์ยังเรียกสุนัขอัคคี สัตว์เลี้ยงของเขาออกมายืนอยู่ข้างเขา มันสุนัขขนาดมหึมาสีขาวดำ มันคำรามมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างหน้า รอให้เมลติ้งสโนว์สั่งให้มันโจมตี ซินหยาอดไม่ได้ที่จะเห็นด้วยว่าพวกเขาพร้อมสำหรับต่อสู้เร็วแค่ไหน

ซินหยาถอยห่างออกจากชายร่างสูงและพูดว่า "ใครกันที่จะตาย แกต่างหากที่ต้องตายด้วยมือของฉัน"

“ตายด้วยมือแก เจ้าหนูดรายแอด? ข้าก็อยากจะรู้จริง ๆ ว่าแกจะทำได้มั้ย?” ชายร่างสูงปรบมือด้วยกรงเล็บอันเป็นเงาของเขาเรียกสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ออกมาจากเงามืด “ไปเถอะ ลูก ๆ ของข้า ฆ่าทุกคนในห้องโถงนี้แต่ปล่อยให้สี่คนนี้เป็นข้า”

สิ่งมีชีวิตตัวเล็กเริ่มกระจัดกระจาย มุ่งหน้าไปยัง NPC ที่หวาดกลัวซึ่งอยู่รวมกันที่กำแพงห่างจากชายร่างสูง

ซินหยาและเพื่อนของเขากำลังจะไปช่วยพวกเขาแต่เมื่อพวกเขาเห็นผู้เล่นคนอื่นที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงได้เริ่มต่อสู้กับมอนสเตอร์ตัวเล็ก ๆ อยู่

เมื่อเห็นว่าผู้เล่นคนอื่นได้จัดการกับพวกลูกน้อง ซินหยาและเพื่อน ๆ ของเขาจึงหันกลับมาสนใจที่ชายร่างสูง สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือผู้เล่นเหล่านั้นก็ได้รับภารกิจของพวกเขาเองเช่นกัน พวกเขาได้รับมอบหมายภารกิจให้ปกป้อง NPC และจะได้รับ 100 เหรียญทองแดงสำหรับ NPC แต่ละคนที่ยังมีชีวิตอยู่เมื่อสิ้นสุดการต่อสู้

เมื่อตรวจสอบเพื่อดูว่ามอนสเตอร์มีพลังชีวิตมากแค่ไหน พวกเขาพบว่ามันมีมากกว่าห้าหมื่นเล็กน้อย มันน้อยกว่าของไวแอตต์มาก ทำให้ซินหยารู้สึกที่โล่งอกเล็กน้อยแต่พลังชีวิตที่น้อยกว่า มันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะจัดการมันได้ง่าย ๆ ซึ่งซินหยาค้นพบเรื่องนี้ในไม่ช้า

ซินหยาเปิดการสนทนาด้วยเสียงของช่องแชทปาร์ตี้และกล่าวว่า "เอาล่ะ พวกเรากระจายตัว เราไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ตันี้มีทักษะแบบไหน"

“พวกคุณอยู่ข้างไปเลย ฉันขอถอยไปก่อนนะ” เว่ยพูดพร้อมถอยห่างจากชายร่างสูง เนื่องจากเธอเป็นอาชีพระยะไกล เธอจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้กับมอนสเตอร์เพื่อให้การโจมตีของเธอทำงาน

“ฉันเป็นนักสู้ระยะประชิดนะ ใช่ว่าฉันจะอยากเข้าใกล้มันซะหน่อย” เมลติ้งสโนว์กล่าว

วอนเดอร์ริ่งซาวด์ชำเลืองมองที่เมลติ้งสโนว์แล้วพูดว่า "ฉันหวังว่าลูกสุนัขตัวน้อยของคุณจะเร็วพอ ฉันไม่คิดว่ามอนสเตอร์ตัวนี้จะเป็นมิตรกับพวกที่ต่อสู้ระยะประชิด

ซินหยาได้ยินอย่างนั้นจึงหันความสนใจกลับไปที่ชายร่างสูงเพียงเพื่อจะเห็นว่าชายร่างสูงมีหนวดเงาโผล่ออกมาจากร่างกาย หนวดยาวและมีกรงเล็บโลหะที่ปลาย ล้อมรอบชายร่างสูง

หนวดเข้ามาใกล้ซินหยา ชายร่างสูงยิ้มอย่างมีเจตนาร้าย “ข้าจะเล่นสนุกกับแกดังนั้นเมื่อข้าแทงแกบนหนวดยาวที่แหลมคมของข้า ความตายของแกจะนำความสุขมาให้ข้า”

ซินหยาเพิกเฉยต่อชายร่างสูง เขาหยิบยาต่อสู้ออกมา เขาโยนมันขึ้นลงกลางอากาศสองสามครั้งก่อนจะขว้างมันตรงไปที่สัตว์ประหลาด เถาดอกไม้เริ่มพันรอบตัวชายร่างสูง ทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ “ตอนนี้แกคิดว่าจะจับฉันได้มั้ย?”

หลังจากนั้น เขาขว้างยาลูกไฟขนาดเล็กใส่ชายร่างสูง ราวกับว่าซินหยาให้สัญญาณให้คนอื่น ๆ ในปาร์ตี้เริ่มโจมตีมอนสเตอร์

เมลติ้งสโนว์เป็นคนแรกที่กระโดดไปข้างหน้า กลายเป็นภาพเบลอในขณะที่เขาฟันมอนสเตอร์ด้วยดาบของเขา สุนัขอัคคีของเขาเข้าร่วมการต่อสู้ด้วย ทั้งสองคนเริ่มโจมตีชายร่างสูงควบคู่กันไป

เมื่อยาบุปผาพิฆาตของซินหยาหมดฤทธิ์ หนวดของชายร่างสูงอันหนึ่งก็คว้าเมลติ้งสโนว์และอีกอันหนึ่งคว้าสุนัขอัคคีแล้วกระแทกลงไปกองกับพื้นก่อนจะโยนทิ้ง เมลติ้งสโนวร้องออกมาด้วยความเจ็บแวด ชายร่างสูงหันความสนใจไปที่ซินหยาและใช้หนวดของมันที่เหมือนกับแส้ฟาดใส่เขา

ชายร่างสูงโจมตีเขาอย่างรวดเร็วจนซินหยาไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ นับประสาจะใช้ยาออกมาเพื่อป้องกันตัวเองด้วย เมื่อเห็นว่าซินหยากำลังมีปัญหา เว่ยจึงใช้ทักษะธาตุแสงของเธอเพื่อผลักมอนสเตอร์ออกจากตัวเขา

ขณะที่เธอยังคงใช้ทักษะของเธอในการผลักมอนสเตอร์ เมลติ้งสโนว์ก็กลับเข้าสู่การต่อสู้อีกครั้ง เขาวิ่งไปรอบ ๆ มอนสเตอร์อย่างรวดเร็วและโจมตีมันจากทุกด้านโดยไม่อยู่ในที่เดียวนานเกินไป ดังนั้นมอนสเตอร์จึงไม่สามารถจับตัวเขาได้

ในระหว่างเมลติ้งสโนว์กับเว่ยกำลังโจมตีชายร่างสูง ซินหยาได้โยนยาบุปผาพิฆาตกับยาลูกไฟขนาดเล็กใส่ชายร่างสูงพร้อมกันเพื่อให้มันไม่เคลื่อนที่และสร้างความเสียหายให้กับมัน น่าเศร้าที่ยาละอองฝันของเขาใช้ไม่ได้กับมอนสเตอร์ประเภทนี้

วอนเดอร์ริ่งซาวด์เฝ้าดูพลังชีวิตของมอนสเตอร์ที่กำลังลดลงเรื่อย ๆ และรู้สึกแย่ลงเล็กน้อยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้มาก การทักษะการโจมตีสองในสี่ของเขาไม่ได้ผลกับชายร่างสูง เขาใช้คลื่นเสียงระเบิดตลอดการต่อสู้นี้และทักษะนั้นไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับมอนสเตอร์มากนัก เขาต้องการใช้บทสวดต้องสาปแต่มันผลาญมานามากเกินไป เขาจึงสามารถใช้มันได้ในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น

ในขณะที่ทั้งสี่จดจ่อกับการต่อสู้ของชายร่างสูง พวกเขาไม่เห็นมอนสเตอร์เงาแอบย่องมาข้างหลังพวกเขา หนึ่งในนั้นจับผมของเว่ยและเหวี่ยงเธอชนกำแพง ทำให้เธอเสียพลังชีวิตมากกว่า 150 เมื่อได้ยินเว่ยกรีดร้อง ซินหยาก็สมาธิหลุดและไม่โยนยาบุปผาพิฆาตตรงจังหวะซึ่งทำให้ชายร่างสูงหลุดเป็นอิสระอีกครั้ง

ชายร่างสูงรีบยิงสสารสีแดงจากหนวดของมันตรงที่ซินหยาอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้เขาล้มลงกับพื้นในสภาพที่มึนงง เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกวางยา ทำให้การเคลื่อนไหวของเขาติดขัด

ชายร่างสูงใช้สสารจองจำกับคุณ คุณจะไม่สามารถขยับตัวได้เป็นเวลา 2 นาที

 

“ดริฟติ้งคลาวด์ ทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่ลุกขึ้นมา?” วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถามในขณะที่เขาโจมตีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขา

“มันทำอะไรบางอย่างกับฉัน ฉันจะเคลื่อนไหวไม่ได้เป็นเวลาสองนาที” ซินหยาตอบ

ขณะที่ซินหยานอนอยู่บนพื้นที่เขามองเห็น เว่ยต่อสู้กับมอนเตอ์ตัวเล็ก ๆ สองตัว เมลติ้งสโนว์พยายามจัดการกับชายร่างสูงด้วยตัวคนเดียว ขณะเดียวกันก็มีมอนเตอร์ตัวเล็ก ๆ ห้าตัวกำลังเข้าใกล้เขากับวอนเดอร์ริ่งซาวด์

สิ่งเดียวที่เขาคิดได้ในขณะนั้นคือ 'ฉิบหายแล้ว!'