Chapter 17: เริ่มการทดลอง
Chapter 17: เริ่มการทดลอง
“ฉันต้องการแลกเปลี่ยนวัสดุพื้นฐานสำหรับปรุงยาวิญญาณระดับกลาง”
โจเอลสันคิดแล้วพูดออกมาตรงๆ
คนรอบข้างประหลาดใจอีกครั้ง
“โจเอลสันก็เรียนปรุงยาด้วยหรอเนี่ย”
"วัสดุระดับกลางหรอ เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้เริ่มพยายามปรุงยาวิเศษระดับกลางแล้ว เทพแห่งเวทมนตร์เอ๋ย เขาอายุเพียงสิบหกปีเท่านั้นเองนะ"
“เขาอาจจะแค่ลองทำ เขาเป็นอัจฉริยะ มันง่ายเสมอที่จะภูมิใจเกินไปและคิดว่าเขาโดดเด่นในทุกๆด้าน”
โจเอลสันเพิกเฉยต่อการสนทนาของคนอื่นๆ และมองเพียงเด็กสาวผมแดงเท่านั้น
"ได้ไหม"
เด็กหญิงผมแดงกลับมารู้สึกตัวแล้วพูดว่า “โอ้ แน่นอนๆ”
“วัตถุดิบสำหรับยาวิญญาณระดับเริ่มต้นคือก้านเถาวัลย์หน้าผีและน้ำลายของงูวิเศษเขากระทิง อืม วัสดุแต่ละชุดต้องใช้หนึ่งเครดิตในการแลกเปลี่ยน”
ถูกมาก..
โจเอลสันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่ามูลค่าของหน่วยกิตจะสูงกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก
“แล้ววัตถุดิบสำหรับยาวิญญาณระดับกลางล่ะ”
เด็กหญิงผมแดงเหลือบมองมือของเธอแล้วตอบว่า “ชุดละ 15 หน่วยกิต”
โจเอลสันเลิกคิ้วและถามว่า “เหตุใดจึงมีความแตกต่างกันมากเช่นนี้ล่ะ”
หญิงสาวผมแดงอธิบายว่า “เพราะยาวิญญาณระดับกลางต้องใช้น้ำลายของมังกรเอเชียหรือในอีกชื่อคือย่าหลง ย่าหลงเป็นสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งโดยเฉลี่ยอย่างน้อยระดับ 5 ซึ่งค่อนข้างหายาก ดังนั้นราคาจึงแพงกว่าน่ะสิ”
โจเอลสันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “แล้วถ้าเราเอาน้ำลายย่าหลงออกล่ะ”
“ตัดน้ำลายย่าหลงออกหรอ”
หญิงสาวผมแดงอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินอย่างนั้น
น้ำลายย่าหลงเป็นส่วนประกอบสำคัญในการปรุงยาวิญญาณระดับกลาง หากไม่มีมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างมันขึ้นมา ทำไมเขาถึงเอามันออกล่ะ
แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจ แต่เธอก็ยังตอบคำถามของโจเอลสัน “ในกรณีนั้น เราก็ต้องการแค่เจ็ดหน่วยกิตเท่านั้น”
น้ำลายของย่าหลงส่วนหนึ่งมีมูลค่าแปดเครดิต มันมีค่ามากกว่าวัสดุอื่น ๆ ที่รวมกัน
"แล้ว" โจเอลสันกล่าวว่า “โปรดช่วยฉันแลกเปลี่ยนวัสดุยาจิตวิญญาณขั้นกลางหนึ่งชุด วัสดุยาจิตวิญญาณขั้นกลางสี่ชุดที่ไม่รวมน้ำลายย่าหลง และวัสดุยาจิตวิญญาณระดับเริ่มต้น 5 ชุด”
เด็กหญิงผมแดงกระพริบตาและพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณจะไม่เหลือหน่วยกิตเลยนะ”
"ฉันรู้"
“โจเอลสัน ถ้าคุณไม่มีหน่วยกิตเพียงพอ คุณก็ไม่สามารถก้าวขึ้นเกรดสามได้นะ”
"ฉันรู้"
โจเอลสันขัดจังหวะเด็กสาวผมแดงและพูดอย่างจริงจังว่า “คุณช่วยเร่งหน่อยได้ไหม”
หญิงสาวผมแดงอ้าปากและพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้
โอเค เธอพูดมากไปแล้ว
อัจฉริยะชั้นยอดอย่างโจเอลสันจะกังวลเรื่องหน่วยกิตเหมือนนักเรียนธรรมดาได้อย่างไร การทดสอบเพียงเดือนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะสะสมหน่วยกิตไปเป็นปี
บอกตามตรงว่าหลังจากทำงานที่สถาบันสัจธรรมมานานมากแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นคนใช้เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้
โจเอลสันได้แลกเปลี่ยนวัสดุที่เขาต้องการ หลังจากยืนยันว่าไม่มีปัญหาใดๆ เขาขอบคุณเธอและจากไปท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของผู้คนรอบตัวเขา
...
กลับมาที่บ้านของเขา ในห้องปฏิบัติการเวทมนตร์ใต้ดิน
“กุญแจสำคัญในการสร้างยาวิเศษคือปริมาณของวัสดุแต่ละชนิด คล้ายกับการทดลองปฏิกิริยาเคมีในชีวิตก่อนหน้าของฉัน มากหรือน้อยเพียงเล็กน้อยอาจทำให้เกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด นำไปสู่ความล้มเหลวของการทดลองในท้ายที่สุด”
มือของโจเอลสันนิ่งมาก และดวงตาของเขาก็สงบ เขาวางวัสดุสุดท้ายลงในขวดทดสอบ
เมื่อเติมวัสดุสุดท้ายเข้าไป ปฏิกิริยาเวทย์ก็เกิดขึ้น ของเหลวขุ่นในขวดค่อยๆโปร่งใส และในที่สุดก็กลายเป็นสีฟ้าอ่อนที่สวยงาม
“การเตรียมยาสำหรับผู้เริ่มต้นนั้นไม่ยากเลยสำหรับพลังในปัจจุบันของฉัน” โจเอลสันกล่าว
ข้างหน้าเขามียาจิตวิญญาณของผู้เริ่มต้นสองขวดที่เตรียมไว้แล้ว
เขาลองมาสามครั้งแล้ว และทั้งหมดก็ประสบความสำเร็จ
หากเจอร์ราร์ดและเอลซ่าเห็นสิ่งนี้ กรามของพวกเขาก็คงจะค้างเป็นแน่
“ได้เวลาลองระดับกลางแล้วสิ”
โจเอลสันไม่ได้นำวัสดุพื้นฐานสองชุดที่เหลือออก แต่นำวัสดุเวทมนตร์ระดับกลางออกมา
“ผงอัญมณีประเภทไฟขั้นกลาง รากและใบเถาวัลย์กระหายเลือด และอันนี้”
โจเอลสันยกขวดใสขนาดเล็กไว้ในมือ ซึ่งเต็มไปด้วยของเหลวขุ่นสีเทาตะกั่ว
“น้ำลายย่าหลง”
มีวัสดุทั้งหมดห้าชุด แต่มีน้ำลายย่าหลงเพียงชุดเดียวเท่านั้น ซึ่งดูเหมือนจะไม่เพียงพอ
อย่างไรก็ตาม โจเอลสันได้วางแผนไว้แล้ว
ตามหนังสือยาวิเศษ เหตุผลที่ใช้น้ำลายของยาหลงในการเตรียมยาวิญญาณก็เพราะมันมีสายเลือดของมังกร ตราบใดที่เป็นน้ำลายของลูกหลานมังกร ก็สามารถใช้แทนได้ ยิ่งสายเลือดข้มข้นเท่าไรก็ยิ่งมีผลดีเท่านั้น”
โจเอลสันพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ในกรณีนี้ น้ำลายของดูลูก็สามารถใช้ได้เช่นกัน มันเป็นมังกรยักษ์สายเลือดบริสุทธิ์ ดังนั้น ผลของยาน่าจะดีกว่ามาก”
เห็นได้ชัดว่าโจเอลสันได้วางแผนเรื่องนี้ไว้แล้ว
“ออกมาดูลู”
ในห้องใต้ดินที่มืดมิด จู่ๆไฟสีแดงก็สว่างขึ้น
ดูลู มังกรไฟที่ก้าวไปสู่ระดับที่สี่แล้ว ปรากฏตัวต่อหน้าโจเอลสัน
ร่างกายของมันใหญ่โตมากอยู่แล้ว มีความยาวเกือบสิบเมตร และสูงประมาณห้าถึงหกเมตร ห้องใต้ดินขนาดเล็กแทบจะไม่สามารถรองรับได้แล้ว
ดูลูต้องพยายามขดตัวให้ดีที่สุด
“ดูลูดูลู่”
ดูลูเป็นเหมือนสุนัขตัวใหญ่ มันคำรามใส่โจเอลสันด้วยท่าทางที่ผิด
สถานที่นี้เล็กเกินไป รู้สึกอึดอัดมาก
โจเอลสันตบหัวที่กำลังลุกไหม้ของดูลูเบาๆสองครั้งแล้วปลอบโยน “อดทนไว้ อดทนไว้ ฉันเรียกแกออกมาเพื่อที่จะขอความช่วยเหลือจากแกนะ”
โจเอลสันหยิบหลอดทดลองคริสตัลขึ้นมาแล้วพูดกับดูลูว่า “เปิดปากของแกหน่อยสิ”
ดูลูเปิดปากอย่างเชื่อฟังและเผยให้เห็นปากที่ใหญ่โตของมัน
ฟันของมันคมเหมือนมีด และคอของมันก็เหมือนหลุมดำ
โชคดีที่ดูลูโตมาโดยกินผลเกล็ดมังกรและไม่เคยกินเนื้อ ดังนั้นลมหายใจของมันจึงไม่แย่นัก
อย่างไรก็ตาม เมื่อลมหายใจร้อนพัดผ่านใบหน้าของโจเอลสัน เขาเกือบจะได้กลิ่นไหม้จากเส้นผมของเขาเอง
โจเอลสันเคาะคางของดูลูและดุอย่างติดตลกว่า “อย่าหายใจแรงเกินไป กลั้นไว้หน่อย”
“ดูลูดูลู” ดูลูร้องออกมาสองครั้ง ดวงตาสีดำราวกับอัญมณีของมันเต็มไปด้วยความคับข้องใจ
ลมหายใจของมันอ่อนลงมาก
โจเอลสันสอดหลอดทดลองคริสตัลเข้าไประหว่างฟันของดูลูและน้ำลายหยดแรกที่โปร่งใสก็หยดลงมาอย่างช้าๆซึ่งเติมขวดอย่างรวดเร็ว
“ไม่เลว สะอาดมาก!”
โจเอลสันเขย่าหลอดทดลองคริสตัลและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
น้ำลายของดูลูนั้นใสราวกับน้ำ เหนียวเหมือนกาว และยังร้อนอยู่
“ขั้นตอนต่อไปเกือบจะเหมือนกับขั้นตอนแรก”
โจเอลสันใช้เวทมนตร์ทุกชนิดอย่างชำนาญ
การเตรียมน้ำยาขั้นกลางเหมือนกับขั้นเริ่มต้น ยกเว้นว่ามีวัสดุมากขึ้นและซับซ้อนกว่า
การทดสอบที่แท้จริงยังคงเป็นการควบคุมพลังวิญญาณ
...
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
“น่าเสียดายจัง”
โจเอลสันถอนหายใจอย่างเสียดาย
เขาเกือบจะประสบความสำเร็จ เขาทำผิดพลาดเล็กน้อย
เอาล่ะ
"เปิดปากของแกหน่อย ดูลู”
ดูลูส่ายหัวอย่างแรง
ไม่ ไม่ ฉันเป็นมังกรยักษ์ที่หยิ่งผยอง มันน่าละอายพอที่จะเปิดปากของฉันเป็นครั้งที่สอง ฉันจะไม่ทำมันอีก
“นี่ ฉันกำลังพยายามหาเงิน ฉันจะทำเงินเพื่อสร้างบ้านหลังใหญ่ให้แกนะ คิดถึงภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นที่สวยงาม ไม่อยากนอนในปล่องภูเขาไฟแล้วกลิ้งไปมาเหรอ”
โจเอลสันรู้สึกเหมือนกำลังหลอกเด็กด้วยอมยิ้ม
แต่เป้าหมายของเขาตอนนี้เป็นมังกร..
ผู้แต่ง : Fish For Every Year
ผู้แปล : sigmundphoom
ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย