บทที่ 30: ตะลึงงัน
บทที่ 30: ตะลึงงัน ซูหนิงได้ยินเสียงดังก่อนที่เขาจะไปถึงห้องอาหาร เขารีบเดินไม่กี่ก้าวและเห็นทั้งสองกลุ่มเผชิญหน้ากันนอกห้องอาหาร ด้านหมู่บ้านเถา เถาชิงหยวนเป็นผู้นำ ทางฝั่งหมู่บ้านต้าน หัวหน้าเป็นชายหนุ่มผมยาวและเสื้อคลุมขนสัตว์ มีคนขดตัวอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด ซูหนิงเดินเข้ามาและมองไปที่บุคคลนั้...
