ตอนที่ 14 หากสามารถทำได้จงใช้เวลาออกไปท่องเที่ยวซะ!

ตอนที่ 14 หากสามารถทำได้จงใช้เวลาออกไปท่องเที่ยวซะ!

กงหมิงเฟยถอนเงินออกมา 30,000 หยวนและเมื่อเขามองดูยอดคงเหลือในสมุดบัญชีที่มีจำนวนเงินคงเหลือมากถึง 700,000 หยวน เขาจึงรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากและคิดว่าตัวเลขที่มีจำนวนมากในสมุดธนาคารแบบนี้มันช่างสวยงามมากจริงๆ~

เมื่อผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดเห็นรอยยิ้มที่บานเหมือนดอกไม้ของเขา ข้อความประชดประชันและเยาะเย้ยก็ถูกส่งออกมาอย่างต่อเนื่อง

[ฮัลโหลๆ! ที่นั่นโรงพยาบาลใช่หรือไม่? ในตอนนี้มีผู้ประกาศจากช่องการถ่ายทอดสดของเราอยู่ในสภาวะจิตใจบกพร่องได้โปรดส่งรถพยาบาลมารับโดยด่วน]

[เหลากง! นายกำลังเพ้อฝันถึงสาวๆอย่างนั้นเหรอ?]

[พี่ชายกง นายกำลังมองพนักงานธนาคารสาวสวยคนที่นุ่งกระโปรงสั้นคนนั้นอยู่ใช่หรือไม่? ถึงได้ยิ้มออกมาจนตาหยีขนาดนั้น]

เนื่องจากเจ้าหน้าที่ของธนาคารไม่อนุญาตให้กงหมิงเฟยนำโทรศัพท์มือถือมาถ่ายทอดสดที่หน้าเคาน์เตอร์ ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดจึงไม่เห็นจำนวนเงินที่เหลือในสมุดบัญชีของเขา พวกเขาจึงไม่รู้ว่ากงหมิงเฟยยิ้มออกมาด้วยสาเหตุอะไร?

[สามี~~ ถ้าสามีหิว… ฉันจะจัดที่นอนรอสามีในห้องนะคะ]

[ยัยจิ้งจอกชั้นบน! เธอคิดจะยั่วยวนสามีของฉันอย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะย๊ะ! สามีของฉันชอบเตียงใหญ่ๆและนุ่มๆของฉันมากที่สุด]

[พวกเธอใจร้ายมากจริงๆ! พูดออกมาเช่นนี้ไม่สงสารหนุ่มโสดอย่างพวกเราบ้างเหรอ?]

เมื่อกงหมิงเฟยเห็นข้อความของกลุ่มแฟนคลับ เขาก็ยิ้มและโบกมือไปมา "ไม่มีอะไรเพียงแค่ผมกำลังนึกถึงโครงเรื่องบางเรื่องอยู่!"

[นายไม่ต้องมาแก้ตัวเลย LS' เมื่อครู่นี้ฉันเห็นสายตาของนายจ้องมองไปที่ต้นขาของพนักงานสาวคนที่สวมถุงน่องสีดำคนนั้นด้วยแววตาที่ชั่วร้าย]

[หมิงเฟยได้โปรด~~ เลิกทำตัวเจ้าชู้และรีบกลับบ้านของเราเสียทีเถอะ~~ ลูกของเรากำลังจะคลอดแล้ว และฉันกำลังรอให้คุณกลับมาตั้งชื่อลูกของเรา]

[นายกำลังนึกถึงโครงเรื่องอะไรอยู่กันแน่? นายกำลังวางแผนชั่วร้ายโดยการดักฉุดหญิงสาวอยู่ใช่หรือไม่? ในตอนนี้ฉันถือโทรศัพท์เตรียมแจ้งตำรวจเอาไว้แล้วนะ! ฉะนั้นฉันจะให้โอกาสนายร้องเพลงให้ฉันฟัง แล้วฉันจะไม่แจ้งความกับตำรวจ!]

[ชั้นบนนายพูดอย่างนั้นได้ยังไง? เหลากงต้องร้องเพลงให้พวกเราฟัง 2 เพลงต่างหากล่ะ พวกเราถึงจะไม่แจ้งความ]

กงหมิงเฟยยิ้มและส่ายหน้า "มันไม่ใช่อย่างนั้น! ผมเพียงแค่กำลังคิดถึงเรื่องที่น่าสนุกเกี่ยวกับการไปซื้อโทรศัพท์!"

"หลังจากนี้เมื่อผมเดินเข้าไปร้านโทรศัพท์มือถือที่เป็นร้านขนาดใหญ่ ทันใดนั้นพนักงานต้อนรับในร้านสองคนก็มองมาที่เสื้อผ้าโทรมๆ ของผมด้วยสายตาที่ดูถูก! และในทันใดนั้นผมก็ควักบัตร VIP ของยูเนี่ยนเพย์ออกมา สิ่งนี้จึงสร้างความแตกตื่นให้แก่ผู้คนในร้านขายโทรศัพท์ หลังจากนั้นผู้จัดการของร้านก็ออกมาขอโทษผมแล้วไล่พนักงานสองคนนั้นออกไป ผมที่โดนดูถูกจากพนักงานของร้านก็วางสีหน้าเย็นชาและหันหลังเดินออกจากร้านด้วยความไม่พอใจ!"

เมื่อกลุ่มผู้ชมและกลุ่มบรรดาแฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดได้ยินถึงเรื่องเล่าที่ไร้สาระในจินตนาการของกงหมิงเฟย ทุกคนต่างก็อึ้งและอยู่ในความตกตะลึงในทันที!

  ""

  ""

  ""

ข้อความในห้องถ่ายทอดสดหายไปเกือบ 2 นาทีเต็ม ราวกับว่าทุกคนนัดกันอึ้งตะลึงงัน?

[เฮ้~~ การซื้อโทรศัพท์มือถือสักเครื่อง! มันต้องมีสตอรี่อันยืดยาวมากถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?]

[เมื่อครู่นี้ฉันเกือบจะสำลักน้ำอัดลมตาย! เรื่องเล่าเกี่ยวกับฉากตบหน้าแบบนี้เกือบจะทำให้ฉันตายจริงๆนะ เหลากง]

[นายยังดีชั้นบน! ฉันนี่สิ เส้นบะหมี่ทะลักออกมาจากรูจมูกเลยทีเดียว]

[ในที่สุดเหลาจื๊อก็เข้าใจแล้วว่าทำไมนายถึงอยากไปที่เมืองเหิงเตี้ยนเพื่อไปเป็นดาราภาพยนตร์!]

[ใช่! นายเล่นละครและจินตนาการได้เก่งมากจริงๆ]

[ไม่เพียงเท่านั้นสมองนายยังคิดเตลิดเปิดเปิงเกินกว่าคนธรรมดาทั่วไปมากเลยนะเหลากง]

[อย่ามาว่าสามีของฉันนะ~ สามีของฉันกำลังป่วยอยู่! แค่เขามีความคิดแปลกๆ ที่ไม่เหมือนใครก็น่าสงสารมากพออยู่แล้ว~ ทุกคนได้โปรดหยุดสักทีเถอะ! อย่ามาซ้ำเติมครอบครัวของพวกเรามากไปกว่านี้เลย~]

[สวัสดีพ่อหนุ่มหมิงเฟย! ฉันมาจากสมาคมพนักงานขายโทรศัพท์มือถือแห่งชาติ! ตอนนี้ฉันต้องการให้นายขอโทษพนักงานที่ขายโทรศัพท์มือถือทั่วประเทศ!]

ข้อความบนหน้าจอยังถูกส่งออกมาอย่างต่อเนื่อง และร้อยละ 90 เปอร์เซ็นต์นั้นเป็นข้อความที่ไร้สาระ และแน่นอนว่านี่คือคุณสมบัติเด่นอีกข้อหนึ่งของแฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย!

โดยปรกติแล้วกลุ่มบรรดาแฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย มักจะเล่นงานเขาด้วยข้อความที่เยาะเย้ยและถากถางเช่นนี้เสมอๆ แต่ในทางกลับกันหากมีบุคคลภายนอกที่เป็นแฟนคลับของผู้ประกาศคนอื่นๆ เข้ามาดุด่าเด็กสมบัติของพวกเขา พวกเขาทุกคนจะชักอาวุธและออกไปสู้รบกับข้าศึกอย่างรุนแรงและบ้าคลั่งในทันที!

หลังจากที่ออกจากธนาคารแล้ว กงหมิงเฟยก็นั่งแท็กซี่ไปยังร้านโทรศัพท์มือถือที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้

ในทันทีที่เขาเข้าไปในร้านขายโทรศัพท์ พนักงานขายก็แนะนำเขาเกี่ยวกับโทรศัพท์มือถืออย่างกระตือรือร้น เขาแนะนำโทรศัพท์รุ่นต่างๆ รวมถึงฟังก์ชันและราคาของโทรศัพท์แต่ละรุ่นให้กงหมิงเฟยฟังอย่างละเอียด

ไม่เพียงเท่านั้นพนักงานขายยังบอกเกี่ยวกับกิจกรรมของทางร้านอีกด้วยว่า ทางร้านกำลังจัดกิจกรรมลดราคาโทรศัพท์มือถือ ผู้โชคดีอาจจะได้โทรศัพท์ไปในราคา 8,888 หยวน 998 หยวน 888 หยวน หรือบางทีอาจจะได้ไปในราคา 188 หยวนก็เป็นได้!

เมื่อกงหมิงเฟย รู้เกี่ยวกับสเปกและฟังก์ชันของโทรศัพท์มือถือแต่ละรุ่น เขาคิดใคร่ควรอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปที่โทรศัพท์มือถือยี่ห้อหนึ่งที่เป็นแบรนด์ระดับสากล และมีราคาเกือบ 10,000 หยวน เขาลังเลใจอยู่เล็กน้อยก่อนที่จะสูดลมหายใจลึกๆและตัดสินใจเลือกซื้อโทรศัพท์รุ่นนี้ในทันที

โชคในวันนี้ของกงหมิงเฟยค่อนข้างดี เขาจับฉลากได้ส่วนลดราคาจากทางร้านถึง 2 ใบ โทรศัพท์มือถือราคา 9,500 หยวน เขาซื้อมาด้วยราคา 8,888 หยวนหนึ่งเครื่อง และ 188 หยวนอีกหนึ่งเครื่อง!

ช่างเป็นวันที่แสนจะโชคดีจริงๆ! หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อตอนเที่ยงเขาได้ช่วยชีวิตคนจากการฆ่าตัวตายเอาไว้ก็เป็นได้!

เมื่อเขากลับมาถึงโรงแรม เจ้าแมวน้อยแบล็คเพิร์ลก็รีบวิ่งมาพันอยู่ที่ขาของเขาไม่ยอมห่าง อาจจะเป็นเพราะว่ามันหิวหรือไม่ได้เจอกงหมิงเฟยเป็นเวลานาน

กงหมิงเฟย ให้ยากับมันก่อน แล้วจึงป้อนไส้กรอกให้มัน แม้ว่าจะมีกลุ่มแฟนคลับหลายคนที่เลี้ยงแมวแนะนำเขาว่าไม่ควรให้ลูกแมวกินอาหารรสเค็มมากเกินไป รวมถึงแนะนำสิ่งต่างๆเกี่ยวกับการเลี้ยงแมวอีกมากมายฯ แต่กงหมิงเฟยก็แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นข้อความเหล่านั้น~

หลังจากที่ดูแลลูกแมวน้อยแล้วเขาก็เข้าไปอาบน้ำ และแล้วเจ้าปีศาจถุงนอนก็กลับมาออนไลน์อีกครั้ง!

ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของกงหมิงเฟย ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดยังไม่ทันได้มีปฏิกิริยาใดๆ ตัวเขาก็กระโดดขึ้นไปอยู่บนเตียงไปแล้ว

แต่เขาไม่ได้นอนหลับ เขาเพียงแค่กำลังเปิดเครื่องโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ทั้ง 2 เครื่องด้วยความตื่นเต้น เขาดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นต่างๆ รวมถึงแอพพลิเคชั่นการถ่ายทอดสดของเครือข่ายปลามังกรด้วย!

หลังจากการติดตั้งเสร็จสิ้นเขาก็เปิดใช้งานโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ในทันที ซึ่งความเร็วของโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่นั้นรวดเร็วกว่าโทรศัพท์มือถือเครื่องเก่าของเขามากจนเห็นได้อย่างชัดเจน

ก่อนหน้านี้โทรศัพท์ของเขาต้องเชื่อมต่อกับแบตเตอรี่ตลอดเวลา เนื่องจากการถ่ายทอดสดตลอด 24 ชั่วโมง

แต่ในตอนนี้เขามีโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ 2 เครื่อง เขาสามารถใช้มือถือเครื่องหนึ่งเพื่อถ่ายทอดสด และอีกเครื่องหนึ่งชาร์จแบตเอาไว้จนเต็ม และในกรณีที่เขาต้องการใช้แอปพลิเคชั่นในการปรับเสียงดนตรีเพื่อแต่งเพลง เขาก็สามารถให้แฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดได้เห็นกระบวนการการแต่งเพลงของเขาได้อีกด้วย

เมื่อเปลี่ยนเป็นโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ แฟนคลับในห้องถ่ายทอดสดของเขาก็รู้สึกเซอร์ไพรส์เป็นอย่างมาก!

เป็นเวลาสิบกว่าวันแล้วที่พวกเขาคอยติดตามดูการถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย แต่นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่พวกเขาได้มองเห็นใบหน้าของกงหมิงเฟยแบบถนัดและชัดเจนแบบนี้!

ด้วยโทรศัพท์มือถือเครื่องเก่าของเขานั้นเป็นโทรศัพท์มือถือที่สเปคค่อนข้างต่ำ ภาพที่ถ่ายทอดสดผ่านกล้องมือถือนั้นจึงมีคุณภาพไม่ค่อยจะดีมากนัก แต่ในตอนนี้โทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ของกงหมิงเฟยมีความคมชัดของกล้องในระดับ 4K หรือที่เรียกว่า UHD (Ultra High Definition) ซึ่งเป็นเลนส์กล้องที่มีความละเอียดคมชัดสูง มันจะไม่เป็นการเวอร์เกินจริงหากจะบอกว่าความคมชัดของเลนส์กล้องชนิดนี้นั้นสามารถมองเห็นเส้นขนบนใบหน้าได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว!

ในเวลานี้ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดทุกคนต่างค้นพบว่า กงหมิงเฟยนั้นหล่อมากๆๆ~

ก่อนหน้านี้ทุกคนรู้ว่า กงหมิงเฟยเป็นชายหนุ่มที่สูงและหล่อเหลา แต่เนื่องจากคุณภาพของกล้องโทรศัพท์มือถือตัวเก่าค่อนข้างจะเลอะเทอะ พวกเขาจึงมองอะไรได้ไม่ชัดเจนมากนัก!

แต่ในตอนนี้กงหมิงเฟยเพิ่งจะอาบน้ำและใส่เสื้อกล้ามแบบสบายๆ ผิวบนใบหน้าและใต้ร่มผ้าของเขานั้นบอบบางและงดงามราวกับผิวของสาวหยก~ บรรดาผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดจึงอยู่ในอาการช็อคไปครู่ใหญ่ๆ!

โดยเฉพาะกลุ่มผู้ชมที่เป็นผู้หญิง!

[แม่ขา~~ ได้โปรดยกเลิกงานดูตัวที่จะถึงในอาทิตย์หน้านี้ด้วย ลูกสาวของแม่คนนี้กำลังมีความรักแล้วค่ะ~~]

[อ๊าาา~ สามี~ ใจฉันสั่นและรู้สึกคล้ายกับว่ากำลังจะเป็นลม!]

[บ้าจริง~ แม่ฉันเดินเข้ามาตอนที่ฉันกำลังเลียหน้าจออยู่พอดีเลย~]

[ฉัน… ขอเวลาไปเข้าห้องน้ำสักครู่…]

[บ้าชะมัด!.. นี่ฉันเบี่ยงเบนหรือเปล่าวะเนี่ย? ทำไมใจฉันเต้นแปลกๆขณะที่จ้องมองหน้าเหลากงวะ]

[เชี่ยยเอ๊ย! นี่มันไม่สามารถเรียกว่าหล่อได้แล้ว! นี่มันระดับเทพบุตรชัดๆ]

[ไอ้บ้าเหลากง! นายจะให้ผู้ชายอย่างพวกเรามีชีวิตอยู่ต่อกันไปได้อย่างไร? เมื่อผู้หญิงหมดทั้งโลกได้เห็นหน้านาย ฉันคิดว่าพวกเธอคงจะไม่สามารถรักใครได้อีกต่อไปแล้ว!]

[เฮอะ! ทุกคนอย่าเวอร์เกินไปหน่อยเลย! ถึงแม้ว่าหน้าตาของหมิงเฟยจะเรียกได้ว่าหล่อเหลา แต่ระดับของเขาก็ยังอยู่ต่ำกว่าฉันอยู่ประมาณครึ่งขั้น]

เมื่อกงหมิงเฟยเปลี่ยนโทรศัพท์มือถือกลับกลายเป็นว่า เขาสามารถดึงดูดแฟนๆเข้ามาในห้องถ่ายทอดสดของเขาได้มากกว่าเดิม และในตอนนี้จำนวนผู้ที่เข้าชมการถ่ายทอดสดของเขาก็เกินกว่า 50,000 คนเข้าไปแล้ว!

ผู้ชมที่เข้ามาใหม่หลายคนถูกแนะนำโดยกลุ่มเพื่อนๆของพวกเขา โดยเฉพาะกลุ่มของหญิงสาว จำนวนของพวกเธอมากกว่ากลุ่มของผู้ชายเกือบ 3 เท่า

ในคืนนี้กงหมิงเฟยไม่ได้ร้องเพลง แต่เขาพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อยไร้สาระกับผู้ชมในห้องถ่ายทอดสด ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นแต่จำนวนผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็ไม่ได้ลดลงไป มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นถึงแม้ว่าจะไม่ได้พุ่งพรวดพราดเหมือนในก่อนหน้านี้ก็ตามที

[เฮ้! ผู้ประกาศทำไมนายถึงต้องไปที่เมืองเหิงเตี้ยนด้วยล่ะ?]

[ใช่! มันไม่จำเป็นว่านายจะต้องไปสมัครการแสดงภาพยนตร์ที่เมืองเหิงเตี้ยน! บริษัทที่รับดูแลดาราศิลปินก็มีอยู่อย่างมากมายในเมืองหยานเฉิง และในเมืองอื่นๆก็ยังมีบริษัทเกี่ยวกับวงการบันเทิงอีกมากมายเช่นเดียวกัน]

[นายอยากเป็นดารานักแสดงจริงๆใช่หรือไม่? ฉันรู้จักผู้คนระดับสูงในวงการบันเทิงอยู่หลายคน ฉันอาจจะช่วยนายได้นะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาของนาย ฉันคิดว่านายคงจะต้องผ่านการทดสอบได้โดยง่ายอย่างแน่นอน]

กงหมิงเฟยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกระซิบตอบคล้ายกับว่ามันเป็นความลับสำหรับเขา: "ผมไปที่เมืองเหิงเตี้ยนเพราะมีจุดมุ่งหมายบางอย่างที่ยังไม่สามารถบอกกับพวกคุณได้ในตอนนี้! แต่ความฝันที่จะเป็นดาราภาพยนตร์ของผมนั้นเป็นเรื่องที่ผมตั้งใจและจริงจังอย่างแน่นอน!"

กงหมิงเฟยคิดหาข้อแก้ตัวชั่วคราวสำหรับคำถามของกลุ่มบรรดาแฟนคลับ เนื่องจากในตอนนี้เขาก็ยังไม่สามารถคิดหาคำตอบที่เหมาะสมเกี่ยวกับภารกิจของระบบที่ให้เขาต้องเดินด้วยเท้าไปยังเมืองเหิงเตี้ยนได้!

"แล้วอีกอย่างนึง ผมก็ถือโอกาสครั้งนี้ท่องเที่ยวสัมผัสธรรมชาติในระหว่างที่เดินทางไปยังเมืองเหิงเตี้ยนด้วย!"

หลังจากที่ได้ยินคำตอบของกงหมิงเฟย ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็เงียบลงไปครู่หนึ่ง!

พนักงานออฟฟิศหลายคนที่ดูการถ่ายทอดสดของกงหมิงเฟย รู้สึกสับสนและวุ่นวายใจเล็กน้อยจนถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน?

ท่องเที่ยวระหว่างเดินทาง? นานมากแล้วที่ตัวของพวกเขาเองไม่ได้ออกไปเที่ยวพักผ่อนเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจ!

ครั้งก่อนที่พวกเขาไปเที่ยวกับครอบครัวและเพื่อนฝูงคือเมื่อไหร่? อาจจะเป็นปีที่แล้ว? ไม่ใช่! คงจะเป็นเมื่อ 3 ปีหรือ 5 ปีที่แล้วละมั้ง? นั่นคือนานมาก มันนานจนไม่สามารถจำช่วงเวลาที่แน่นอนได้อีกต่อไป!

ตอนแรกบางคนได้เคยสัญญากับภรรยาของเขาว่าจะพาลูกๆไปท่องเที่ยวพร้อมกันในช่วงปิดเทอม! แต่เมื่อถึงเวลาทุกอย่างต้องถูกระงับ เป็นเพราะว่ามีงานโปรเจคใหม่เข้ามา! หรืออาจจะเป็นเพราะว่ามีค่าใช้จ่ายที่มากมายรออยู่

บางคนต้องใช้ชีวิตด้วยการวางแผนออกไปท่องเที่ยว แล้วก็ล้มเลิกก่อนที่จะได้ออกไปท่องเที่ยว! เมื่อหลายปีผ่านไปมันก็วนซ้ำอยู่อย่างนี้ไม่รู้จบ!

ในทันทีที่ได้ยินคำพูดของกงหมิงเฟย หลายคนก็กัดฟันแน่นและตัดสินใจจะออกไปท่องเที่ยวกับครอบครัวและเพื่อนสนิทให้ได้ภายในเร็ววันนี้!

กลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาวหลายคนยังเคยคิดว่าพวกเขาต้องการจะเดินเที่ยวข้ามจังหวัดแบบกงหมิงเฟย! แต่แล้วพวกเขาก็ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว?

พวกเขาไปไม่ได้? พวกเขาไม่สามารถไปท่องเที่ยวโดยใช้ระยะเวลานานๆได้! หากทำเช่นนั้นแล้วงานของพวกเขาล่ะ? หัวหน้าหรือเจ้าของบริษัทจะทำเช่นไรกับพวกเขา! เมื่อพวกเขากลับมาก็คงจะได้แต่เก็บข้าวของออกจากบริษัทและไปหางานใหม่ทำ!

ชีวิตของพวกเขาไม่ได้ง่ายเช่นนั้น! ไหนจะสินเชื่อที่อยู่อาศัย สินเชื่อรถยนต์ การศึกษาของลูกๆ เงินประกันที่ต้องส่งอย่างต่อเนื่อง รวมถึงเงินที่ต้องส่งกลับไปให้พ่อแม่ที่แก่ชราของพวกเขา!

พวกเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของกงหมิงเฟยที่กำลังยิ้มอย่างสดใสราวกับดวงอาทิตย์ และอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆอยู่หลายครั้ง!

หากว่าพวกเขาสามารถทำได้ รอยยิ้มของพวกเขาก็คงจะสดใสไม่ต่างจากรอยยิ้มของกงหมิงเฟย!

………

จบบท

ขอใช้คำว่าโทรศัพท์มือถือเหมารวมแทนการเรียกสมาร์ทโฟนไปเลยก็แล้วกันนะ~ คงไม่ต้องเรียกให้ถูกตามหลักการแบบเป๊ะเวอร์ก็ได้มั้งเนอะ?