EP 645 เรื่องถึงประธานสำนักข่าวหนานกิ่ง

EP 645 เรื่องถึงประธานสำนักข่าวหนานกิ่ง

By loop

ตอนบ่ายสี่โมงกว่าๆ

ในโรงน้ำชาเก่าแก่ในหนานฉาง ดงซูบินกำลังรอจดหมายขณะจิบชา หลังจากนั้นไม่นานเสี่ยวหยางก็โทรมา

“พี่เสี่ยว เป็นยังไงบ้าง?”

“ตอนนี้ทุกคนถูกจับกุมแล้ว นั้นก็ร่วมถึงผันตาปิงด้วย”

“ฮิฮิ คราวนี้ผมต้องรบกวนหัวหน้า เอ๊ะไม่สิ พี่เสี่ยวหยางด้วยจริงๆ…”

“เจ้าหนู ไม่ต้องเกรงใจฉันหรอก ฉันจัดการเรื่องนี้ให้แล้ว”

"แล้วตอนนี้พวกนั้นเป็นอย่างไรบ้าง พวกเขาสารภาพอะไรมาบ้าง? มีหลักฐานอะไรมัดตัวพวกเขาได้ไหมครับ? "

"ทางเราคงต้องใช้เวลาในการตรวจดูสักสองสามวัน"

"เอาล่ะ ถ้างั้นก็ต้องรบกวนด้วยนะครับ พรุ่งนี้ผมอยากจะชวนคุณมาทานข้าวเย็นด้วยกันด้วยนะครับ

หลังจากวางสายดงซูบินก็ดื่มชาในถ้วยน้ำชาและเข้าใจว่า ขอบเขตอำนาจของเสี่ยวหยางมีมากขนาดไหน และยังรู้ดีว่าเธออาจจะเอาผิดคนพวกนั้นไม่ได้จากการที่แค่ถ่ายภาพ เพราะภาพถ่ายและการติดตามเหล่านั้นเดิมคือภาพของดงซูบิน แต่ดงซูบินใช้เสี่ยวหยางเป็นกับดักแทน  เขาหลอกให้หลิวกัง และผังตาปิงให้ตกเป็นเหยื่อและสุดท้ายทั้งสองก็คงจะไม่กล้ามายุ่งกับดงซูบินอีก และยังเชื่อว่าหลิวกังและผังตาปิงจะไม่กล้ามายุ่งกับสำนักงานเขตกวงหมิง และคงไม่กล้าสืบหาข่าวต่อไปอีกแล้ว อย่างไรก็ตาม , ตอนนี้ดงซูบินกุมเกมเหนือกว่าอางค์กรสื่อของหนานฉางแล้ว อีกทั้งเรื่องการติดตามได้ข้อสรุปแล้ว แม้ว่าทั้งสองคนนั้นจะไม่สามารถถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานจารกรรม แต่ก็คงจะใช้เวลาจัดการคดีเป็นเดือนๆ หรืออย่างน้อยก็ครึ้งเดือน อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปสำหรับหลิวกังและผังตาปิง ทั้งสองคนจะถูกส่งตัวไปสอบสวนเรื่องการติดตามสอดแนมเจ้าหน้าที่ของรัฐ และการทำตัวเป็นเสมือนสายลับขายข้อมูลของชาติ ข้อกล่าวหาของทั้งสองนี้หนักพอที่จะทำให้พวกเขาไม่กล้าดำเนินข่าวเรื่องเหล่านี้อีกต่อไป

แน่นอนคนที่คิดไม่ดีกับฉัน ฉันจะไม่ปล่อยคนพวกนั้นไปแน่

และเรื่องของผังตาปิง กับ หลิวกัง นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น จุดประสงค์ของดงซูบินไม่ใช่แค่เพื่อเอาชนะพวกเขา ดงซูบินยังเปิดโอกาสให้พวกเขากลับตัวได้  และนี้เป็นการสั่งสอนเล็กๆน้อยจากเขา แต่อย่างไรดงซูบินจะไม่ปล่อยให้คนพวกนี้กลับมาทำเช่นนี้ได้ซ้ำสองอย่างแน่นอน!

ดงซูบินเองจะต้องสอนบทเรียนให้กับหัวหน้าของสำนักพิมพ์นี้ทุกคน, เขาจึงเลือกจะโทรไปที่สำนักข่าวหนานกิงมอร์นิ่ง

"สวัสดีครับ นั้นใคร? "

"ฉันเอง ดงซูบิน เลขาธิการเขตกวงหมิง"

"... อ๋อเลขาซูบินั้นเอง"

แน่นอนทางเจ้าของ ของสำนักข่าวหรือประธานของสำหนักข่าวหนานกิงยังไม่ได้พูดอะไรออกมา ดงซูบินก็สบถออกมาทันที "ฉันเองดงซูบิน หนังสือพิมพ์ของคุณดีมากๆเลย  ฉันอยากรู้จริงๆว่าดงซูบินคนนี้ไปทำเวรทำกรรมอะไรกับสำนักข่าวนี้เอาไว้ คุณใส่ร้ายฉันครั้งแล้วครั้งเล่า? มันหมายความว่าอะไร? ฉันถามคุณเข้าใจที่ฉันถามไหม!  คราวที่แล้วฉันไม่ได้พูดอะไร แน่นอนคุณเองอาจจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ หรืออาจะชอบฟังมากกว่า ไม่น่าแปลกใจที่การรายงานข่าวของสำนักข่าวแห่งนี้จึงมีความลำเอียงมากขนาดนี้  อีกทั้งไม่ใช่ครั้งเดียวที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น? หรือว่าทางสำนักข่าวของคุณคิดจะกุข่าวพวกนี้เพิ่มมาอีก? คุณโพสต์หนังสือพิมพ์ตอนเช้าถูกต้องไหม? ฉันอยากรู้จริงๆว่าฉันไปทำให้ใครกระดูกหัก? แต่มาถึงจุดนี้แล้วถ้าแน่จริงให้ไปพาเด็กคนนั้นมา! ฉันเองก็อยากเห็นเหมือนกันว่าเด็กคนนั้นคือใคร!  และยังนี้ยังไม่จบ! รู้ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร? ตอนนี้รองประธานของคุณ ผังอันปิง ส่งหลิวกังให้มาติดตามสอดแนมฉันอีก? พวกคุณมีสิทธิ์อะไร! สื่อของคุณยังมีจรรยาบรรณอยู่ไหม? อา? ถ้าฉันไม่ได้รับแจ้งจากทางเกาอันล่ะก็!ฉันก็จะไม่รู้ว่ามีการกระทำที่น่าเกลียดเช่นนี้! "

ตงไห่เทาประธานของสำนักข่าวหนานกิง กล่าวว่า "ท่านเลขาซูบิน เรื่องนี้อาจเป็นความเข้าใจผิด"

“  ไม่ต้องพูดให้มากความ นี้มันไม่ใช่การเข้าใจผิด!”ดงซูบิน วางสายโทรศัพท์

จากสำนักงานใหญ่หนานกิงมอร์นิ่งการวางโทรศัพท์มือถือของเขา ทำให้ตงไห่เทา อยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก หากเป็นเรื่องอื้อฉาวที่ติดตามเจ้าหน้าที่ของรัฐ เขาแทบจะไม่สามารถช่วยลูกน้องของเขาได้เลย แต่ฉันได้ยิน ว่าเหตุการณ์เกี่ยวข้องกับ เมืองเกาอัน, ผังตาปิงและหลิวกังถูกจับกุมตัวไป

ทางสำนักข่าวเกาอันเอง และ ตงไห่เท่า ยังไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นตงไห่เทา เองก็ไม่นิ่งนอนใจและเขาเริ่มเคลื่อนไหวทันที ติดต่อคนของเมืองเกาอัน ผ่านเส้นสายของเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

เนื่องจากตงไห่เท่าเป็นประธานของสำนักข่าวหนานกิ่งมอร์นิ่งและมอบอำนาจในการดูแลบางส่วนให้กับผังตาปิง แต่หน้าแปลกใจที่ว่าหลิวกังทำไมถูกจับกุมเรื่องการสอดแนม

เขาเป็นสายลับ ?

ตงไห่เทา ตกใจถึงกับเหงื่อไหลออกมาและคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวกับเรื่องข่าวที่ใส้ร้ายดงซูบินอย่างแน่นอน อีกทั้งเขาไมได้มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้เลย ดังนั้นเขาไม่รู้ว่าผังตาปิงและหลิวกังทำอะไรในวันนี้ ทันทีที่ได้ยินว่าผังตาปิงและพวกของเขาอาจเป็นสายลับ ดูเหมือนว่า เพราะพวกเขาดันถูกจับได้ว่าแอบสอดแนมเจ้าหน้าที่รัฐ อีกทั้งคนๆนั้นยังเป็นหัวของสำนักงานความมั่นคงอีกด้วย ซึ่งนั้นไม่เป็นเรื่องที่แย่สุดๆ หากผู้นำอาวุโสและนักข่าวของหนานกิงมอร์นิ่งที่มมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสอดแนมจริง ๆ ประธานาธิบดีตงไห่เทาจะไม่รับผิดชอบ ? อีกทั้งถ้าเราอธบิบายเรื่องนี้ไม่ได้ ทางเกาอัน จะดำเนินคดีกับพวกเขาหรือไม่?

นี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมากันแน่!

มันเกิดขึ้นได้ยังไง!

ตงไห่เทา นั่งคิดสักพักกัดฟันและเรียกประชุมฉุกเฉินทันที

สิบนาทีต่อมา ในห้องประชุมเล็กๆ ของสำนักข่าว

ตงไห่เทา มองไปที่ผู้นำระดับสูงของหนังสือพิมพ์ในปัจจุบันและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม: "เพื่อบอกข่าวหนึ่งแก่ผังตาปิงและ หลิวกังของสำนักข่าวของเราอาจใช้ตำแหน่งของพวกเขาเพื่อสงสัยว่ามีการรั่วไหลของข้อมูลในต่างประเทศ และพวกเขาถูก จับกุมอยู่ที่เมืองเกาอน"

ทุกคนฟังแล้ว เสียงสูดลมหายใจดัง!

ทุกคนรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับผังตาปิงแต่พวกเขาคงไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้!

หนึ่งใน นั้นรีบถาม: "ท่านประธาน ข่าวน่าเชื่อถือหรือไม่" ตงไห่เทา กล่าวว่า "ฉันแค่สงสัย อาจยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด แต่การมีส่วนร่วมของพวกเขาในการสอดแนมหัวหน้าเขตเสี่ยว แห่งสำนักงานความมั่นคงแห่งรัฐและข่าวนี้ได้รับแจ้งจากเลขาธิการซูบินจะสำนักงานเขตกวางหมิง"

" ทำไมถึงเกิดเรื่องนี้เช่นนี้ขึ้นมา..." ประธานของสำนักข่าวจะมีส่วนเกี่ยวข้องหรือไม่ ตงไห่เทา

“ไม่ได้พูดไว้ แต่หากนี้เป็นเรื่องจิรง แน่นอนว่าสำนักข่าวของเราจะมีส่วนเกี่ยวข้องและกระทั่ง ผู้นำแต่ละคนจะเกี่ยวข้อง”มีใครพูดถึงเรื่องนี้บางหรือยัง"

“ยังไม่มีใครพูดอะไรกี่ยวกับเรื่องนี้เลย”

ตงไห่เทา มองไปที่คนทางซ้าย "ล่าโจว นายคิดว่าอย่างไร"

บรรณาธิการใหญ่ เล่าโจว คร่ำครวญว่า “ถึงแม้เรื่องจะยังไม่ชัดเจน แต่หนังสือพิมพ์ของเราก็ต้องแสดงทัศนคติของเรา และคิดหาทางออกโดยเร็วที่สุด ผมคิดว่าให้หลิวกังออกมาแสดงความขอโทษ ยังไงก็ตาม ตามผู้นำของเกาอันมันนั้นเป็นคนไม่มีเหตุผลเสียเลย” พวกเขารู้ว่าหลิวกังนั้นไม่ใช่คนสำคัญเท่าไรและทุกคนเห็นด้วยกับเรื่องนี้ “ฝ่ายประธานผังเอง”ก็หายตัวไป ถึงแม้เขายังไม่โดนคดีในเรื่องก่ออาชญากรรมจารกรรมแต่ก็ไม่สามารถใช้เป็นข้ออ้างได้ แต่ติดตามเจ้าหน้าที่รัฐได้ด้วยเหตุผลนี้ ขับไล่พวกเขา

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้

ตงไห่เทาก็อารมณ์เสียขึ้นมาทันที เขาตบโต๊ะแล้วพูดว่า "เอาล่ะ ไปกันเถอะ เราต้องหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้" ไม่มีใครคัดค้าน แม้แต่คนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผังตาปิงก็เงียบและถูกสงสัยว่า ของการจารกรรม แต่ถ้าพูดมากไปก็แพ้ ถ้าพูดให้ผังตาปิง คนจะเข้าประเด็น ฮิฮิ เราควรจะไปพบกังผังตาปิงดีไหม? แต่ทุกคนก็คงรู้ดีว่าทางเกาอันจะไม่ให้เข้าพบอย่างแน่นอน!

ข้อเสนอผ่านไปอย่างรวดเร็ว!

ผู้นำหลายคนของสำนักข่าวหนากิงรู้ดีว่าผังตาปิงและ หลิวกัง จะต้องให้หนังสือพิมพ์เคลียร์ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนโดยเร็วที่สุดเพื่อไม่ให้ถูกเกี่ยวข้อง ถึงแม้ว่าในที่สุดจะพบว่าพวกเขาไม่ได้วางอุบาย จะไม่ต้องการพวกเขา ตอนนี้ เป็นการดีกว่าที่จะเชื่อว่ามันไม่น่าเชื่อถือไม่ต้องพูดถึงว่าเหตุการณ์นี้เกิดจากผัวตาปิงและ หลิวกังที่ได้สอดแนมเจ้าหน้าที่ของรัฐระดับสูงเพียงเพื่อนำนำมาเสนอข่าว ซึ่งการกระทำของพวกเขานั้นถือเป็นสิ่งผิดกฎหมายร้ายแรง! .