667-668

1/10

Ep.667

ความแข็งแกร่งของซูเฉิน สร้างความหวาดกลัวแก่พวกเขาอย่างสุดซึ้ง มนุษย์หลายคนหันมามองหน้ากัน กล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนรนว่า “ผู้อาวุโส ศิลาทลายมิติอยู่ในมือของพวกครึ่งออร์ค”

ซูเฉินเบนสายตา มองไปทางฝั่งครึ่งออร์ค

แต่ ณ ขณะนี้ พวกครึ่งออร์คดูเหมือนจะตกลงกันได้แล้ว ทั้งหมดหันหลังและหลบหนีทันที

“อย่าหวังเลยว่าจะรอด!”

ซูเฉินแค่นเสียงเย็น เปิดใช้งาน [รองเท้าเพิ่มความเร็ว] ทะยานไล่ตามไปทันที

ตามมาติดๆด้วยเสียงกรีดร้องดังขึ้น ชาวครึ่งออร์คทุกตน ไม่เหลือรอด ทั้งหมดตกตายภายใต้เงื้อมมือของซูเฉิน

“แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้!”

ฝ่ายมนุษย์ เมื่อเห็นซูเฉินรังแกชาวครึ่งออร์คอยู่ฝ่ายเดียว สังหารโดยที่อีกฝ่ายไม่อาจตอบโต้ได้เลย สีหน้าของทั้งหมดก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง ร่างกายสั่นเทิ้ม

ในตอนนี้ ทั้งหมดรู้สึกวิตกกังวล กลัวว่าซูเฉินจะฆ่าพวกเขาด้วยหรือไม่

อีกด้านหนึ่ง ซูเฉินควานหาของจากศพชาวครึ่งออร์ค ใส่ลงในถุงเก็บของ แล้วรีบกลับไป

“เจ้านาย ของทุกอย่างอยู่ที่นี่”

ในเวลานั้นเอง โม่หรงเดินมาพร้อมกับสมบัติจำนวนมากในอ้อมแขน

ซูเฉินไม่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด เพียงกวาดตามองแล้วรวบทั้งหมดลงในถุงเก็บของ เดินตรงไปยังสมรภูมิที่กลุ่มของเฉินเฟิงกำลังต่อสู้อยู่

ระหว่างนี้ เฉินเฟิงและอีกห้าคนกำลังล้อมชายเผ่าปีศาจราตรีเอาไว้ แต่ก็ได้เปรียบแค่เล็กน้อยเท่านั้น

“ร่างกายของมันทนทานจริงๆ”

ซูเฉินเพ่งมองชายเผ่าปีศาจราตรี ตรวจสอบอย่างละเอียด ก่อนจะทอดถอนหายใจด้วยอารมณ์

เพราะเขาสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าสาเหตุที่ชายเผ่าปีศาจราตรีสามารถต่อกรกับทั้งหกคนได้ ก็เนื่องมาจากมีร่างกายที่แข็งแกร่งทนทาน แทบไม่ต้องสนใจใยดีต่อการโจมตีใดๆที่ถาโถมเข้ามา

เผ่าปีศาจราตรีสามารถเป็นหนึ่งในห้าสุดยอดห้าเผ่าพันธุ์ได้ ก็เนื่องมาจากเนื้อหนังอันแข็งแกร่งของพวกเขา

กระนั้น ความแข็งแกร่งทนทานในระดับชายเผ่าปีศาจราตรีเบื้องหน้า นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฉินได้เห็น

ซูเฉินระบายลมหายใจ ขณะที่เขาเตรียมจะเคลื่อนไหว เสียงเรียกของต้นผลอายุวัฒนะก็ดังขึ้นมาจากใน [พื้นที่เพาะปลูก]

“ว่าไงเสี่ยวโซ่ว”

ซูเฉินเปิด [พื้นที่เพาะปลูก] อย่างรวดเร็ว สนทนากับต้นผลอายุวัฒนะ

ต้นผลอายุวัฒนะกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “เจ้านาย ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของต้นผลปกปักษ์ มันอยู่ข้างในร่างของชายเผ่าปีศาจราตรีตนนั้น!”

ได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของซูเฉินแปรเปลี่ยนไป

เนื่องจากต้นผลอายุวัฒนะยืนยันเช่นนี้ เกรงว่าจะมีมูลอยู่หลายส่วน ยิ่งไปกว่านั้น นี่ยังช่วยให้ซูเฉินไขข้อข้องใจ ว่าทำไมร่างกายของชายเผ่าปีศาจราตรีถึงทนทานเพียงนี้ –มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่ามันจะกลืนกินแก่นอสูรของต้นผลปกปักษ์เข้าไป

ดวงตาของซูเฉินค่อยๆหรี่ตา ตะโกนขึ้นว่า “พี่เหลิง พวกคุณทั้งหมดถอยออกมา ไอ้ต่างเผ่าตัวนี้ผมจัดการเอง”

ด้วยกำลังรบในปัจจุบันของซูเฉิน ยากนักที่จะพบเจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อในระดับเดียวกัน และชายเผ่าปีศาจราตรีเรียกได้ว่าคุณสมบัติพอผ่าน ทำให้ซูเฉินเกิดความรู้สึกอยากต่อสู้ขึ้นมา

เหลิงมู่เย่ลังเลเล็กน้อย แม้ซูเฉินจะแข็งแกร่งมาก แต่ชายเผ่าปีศาจราตรีเองก็เป็นยอดฝีมือในหมู่ผู้แข็งแกร่งเช่นกัน ฉะนั้นจะไม่ดีกว่าหรอหากทุกคนช่วยกันรุม?

ทำไมต้องเลือกต่อสู้เพียงลำพังด้วย?

กู่เทียนฮวากับอีกสามคนไม่เข้าใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเพิ่งได้พบกับซูเฉิน ยังไม่รู้ภูมิหลังของซูเฉิน

แม้ซูเฉินจะกวาดล้างพวกต่างเผ่าตัวอื่นชนิดล้มตายเป็นใบไม้ร่วง ทว่าศัตรูเหล่านั้นล้วนเป็นแค่ระดับธรรมดา เทียบไม่ได้เลยกับชายเผ่าปีศาจราตรีตรงหน้า

พวกเขาบังเกิดความรู้สึกว่าซูเฉินคุยโวเล็กน้อย

เฉินเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยปากว่า “ศิษย์พี่เหลิง ศิษย์พี่กู่ พวกเราทำตามที่เฮียซูว่าเถอะ”

เมื่อนึกถึงเรื่องที่กระทั่งผู้แข็งแกร่งขั้น 9 อย่างเทพศักดิ์สิทธิ์เป่ยยี่และหนันหมาน ซูเฉินยังสังหารได้ ดังนั้นกับอีแค่ชายเผ่าปีศาจราตรีขั้น 7 คงไม่น่ามีปัญหาอะไร

“ศิษย์น้องเฉิน นี่นายอยากให้พวกเราถอยจริงๆ?”

ในหัวกู่เทียนฮวาเต็มไปด้วยความสับสน ไม่รู้ว่าทำไมเฉินเฟิงถึงมั่นใจขนาดนี้

“ศิษย์พี่กู่วางใจเถอะ ด้วยความแข็งแกร่งของเฮียซู การกำจัดผู้ฝึกตนขั้น 7–

–ก็แค่เรื่องง่ายๆ”

เฉินเฟิงกล่าวด้วยความั่นใจ

2/10

Ep.668

“ในเมื่อศิษย์น้องเฉินพูดแบบนี้ งั้นพวกเราถอยกันเถิด” หลินฮั่วอินเห็นด้วย

กู่เทียนฮวาและคนอื่นๆมองหน้ากัน ก่อนพากันถอยไปเบื้องหลัง

เห็นคนอื่นยอมให้ความร่วมมือ ซูเฉินค่อยก้าวออกมาข้างหน้าอย่างช้าๆ

ตอนแรกชายเผ่าปีศาจราตรีงง ไม่เข้าใจว่าทำไมเหลิงมู่เย่และคนอื่นๆถึงจากไป

แต่เมื่อเขาเห็นซูเฉินเดินเข้ามาเพียงลำพัง  ก็เข้าใจในทันที ว่ามนุษย์เบื้องหน้าผู้นี้ต้องการท้าสู้กับเขาแบบตัวต่อตัว

“ไอ้หนู เจ้าคิดจะแข็งข้อกับข้าหรือ?”

ชายเผ่าปีศาจราตรีกวาดมองซูเฉินด้วยสีหน้าดูแคลน แค่นเสียงเบาๆ

ในสายตาเขา ซูเฉินยังเด็กมาก อีกทั้งยังเป็นเผ่ามนุษย์ เลยโดนดูถูกตามสัญชาตญาณ

ซูเฉินไม่พูดอะไรมากความ ดวงตาเขาค่อยๆหรี่ลง ซัดหนึ่งหมัดพุ่งออกไป

ฟิ้ว วู้มมม ..!

เกิดลมกรรโชกเสียดสีกับหมัดดังหวีดหวิว เงาหมัดทองคำนับร้อยผุดพรายขึ้นกลางอากาศ ระดมชกเข้าใส่ชายเผ่าปีศาจราตรี

“ก็แค่วิชาของแมลงเล็กจ้อย!”

ชายเผ่าปีศาจราตรีไม่หวั่นไหว รอยยิ้มเหยียดหยามผุดขึ้นตรงมุมปากเขา

วินาทีถัดมา  เงาหมัดทองคำนับร้อยประทับลงบนร่างเป้าหมาย

ปั๊ก ปั๊ก กึ้ง กึ้ง ปั๊ก ปั๊ก ..!

ภายใต้เสียงรัวชกดังกึกก้อง เห็นแค่เพียงชายเผ่าปีศาจราตรี นอกจากร่างที่สั่นไหวเล็กน้อยแล้ว ก็ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

“มนุษย์ ข้าครอบครองกายที่มิอาจทำลาย อย่างเจ้าจะไปทำอะไรข้าได้?” ชายเผ่าปีศาจราตรีหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“แข็งจริงๆ!”

สีหน้าของเฉินเฟิงและคนอื่นๆเริ่มดูหนักอึ้ง

“ศิษย์น้องเฉิน เพื่อนของนายจะสู้กับชายเผ่าปีศาจราตรีตนนี้ได้จริงๆน่ะหรอ?”

คนที่พูดเป็นชายหนุ่มผิวขาว มีบุคลิกไม่ธรรมดา เขาคือคนที่ก่อนหน้านี้ร่วมกันสู้กับกู่เทียนฮวา รับมือกับชายเผ่าปีศาจราตรี ชื่อว่ากงเก๋อ มาจากนิกายคลื่นธาราแห่งขุนเขาหวังเฉียว

“ศิษย์พี่กงโปรดวางใจ กำลังรบของซูเฉินลึกล้ำมาก มากเสียจนพวกเราไม่มีทางมองเห็นก้นบึ้งความแข็งแกร่งของเขา ตอนนี้กลวิธีโจมตีที่เปิดเผยออกมา เป็นแค่ส่วนหนึ่งของปลายยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น” เฉินเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ลึกล้ำจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง?

ปลายยอดของภูเขาน้ำแข็ง?

ทรงพลังขนาดนั้นเชียวหรือ?

กู่เทียนฮวาและคนอื่นๆต่างเกิดความสงสัย

อีกด้านหนึ่ง  ซูเฉินโจมตีชายเผ่าปีศาจราตรีอีกครั้ง เมื่อมีโอกาสเข้าใกล้ พลังแห่งจิตวิญญาณอันบ้าคลั่งสายหนึ่งก็กวาดออกไป พันธนาการชายเผ่าปีศาจราตรีเอาไว้

แสงสีม่วงกระพริบวาบ ทันใดนั้นร่างของซูเฉินหายวับจากจุดเดิม

“อาศัยแค่พลังจิต เจ้าคิดว่าจะสามารถทำอะไรข้าได้หรือ?” ชายเผ่าปีศาจราตรีหัวเราะ

ที่แท้ซูเฉินก็เป็นปรมาจารย์พลังจิตด้วย และพลังจิตของเขา เทียบได้เลยกับพลังแห่งจิตวิญญาณขั้น 8 เรื่องนี้เหนือความคาดหมายของชายเผ่าปีศาจราตรีนัก

กระนั้น แม้ปัจจุบันเจ้าตัวจะตกอยู่ในสภาวะคล้ายจมอยู่ในหล่มโคลน แต่เขาก็ยังไม่แสดงอากาศตื่นตระหนกใดๆ

นั่นเพราะเขามั่นในเป็นอย่างยิ่งในความแข็งแกร่งทางกายภาพของตนเอง เว้นเสียแต่ต้องเผชิญกับสิ่งประดิษฐ์เทวะ มิฉะนั้นหน้าไหนอย่าหวังจะทำลายการป้องกันของเขาได้

และแน่นอน หากซูเฉินใช้ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] หรือ [กระบี่แยกฟ้าแห่งความโกลาหล] เขาย่อมสามารถสังหารชายเผ่าปีศาจราตรีได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการลงมือถึงขั้นนั้น เนื่องจากมีโอกาสเป็นไปได้สูงที่ชายเผ่าปีศาจราตรีจะกลืนแก่นอสูรของต้นผลปกปักษ์เข้าไป ขณะที่สิ่งประดิษฐ์เทวะทั้งสองทรงพลังเป็นอย่างมาก หากซูเฉินกะแรงโจมตีไม่ดี อาจไปทำลายแก่นอสูรได้

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า เขาเลยเลือกวิธีอื่นในการกำจัดชายเผ่าปีศาจราตรี

เห็นแค่เพียง ชายหนุ่มเผ่ามนุษย์โฉบกาย วูบไหวเข้ามาด้านหลังชายเผ่าปีศาจราตรี เหยียดมือออกไป และบีบคอศัตรู

“นั่นน้องซูกำลังคิดทำอะไร?” เหลิงมู่เย่และคนอื่นๆยังไม่เข้าใจการกระทำนี้

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ซูเฉินโคจร [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] จากนั้นกระชากกกก! อย่างแรง!

ได้ยินเพียงเสียงดัง ‘กริ๊ก’

ศีรษะของชายเผ่าปีศาจราตรีถูกฉีกขาดจากลำคอ เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็น ไม่ช้ากลิ่นคาวเลือดก็อบอวลในชั้นอากาศ

“โอ้แม่เจ้า!”

ได้เห็นสักขีพยานของฉากนี้ เหลิงมู่เย่และคนอื่นๆหนังศีรษะด้านชา รู้สึกซาบซ่านไปครู่หนึ่ง ส่วนกงเก๋อถึงกับร้องอุทานด้วยความตกใจ

ลีลาการสังหารของซูเฉินโหดร้ายเหลือคณา ข่มพกเขาจนเกิดความรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“พี่เฉินดึงหัวคนอื่นเล่นอีกแล้ว …”

หยางฮ่าวบน [รถศึกอัจฉริยะ] ได้เห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะผิวปาก และย้อนนึกไปถึงฉากกระชากหัวในครั้งก่อนๆ