บทที่ 252: การจากไปของตันไท่ซวน
บทที่ 252: การจากไปของตันไท่ซวน “ อาจารย์ เราสามารถใช้ห้องเสมือนจริงในช่วงเวลาปกติได้ไหม?” หวังเต็งถามด้วยรอยยิ้มประจบประแจง “ ฉันว่าแล้ว นายไม่มีทางมาหาฉันโดยไม่มีเหตุผลหรอก” ตันไท่ซวนจ้องมองเขาด้วยหางตาของเธอ เธอกล่าวต่อว่า “ แน่นอนว่ามันสามารถใช้ได้ อย่างไรก็ตาม คนที่จะใช้มันได้นั้นก็จะมีแค่นักศึ...
