บทที่ 103 ท่านแน่ใจนะว่าจะไม่แตะต้องข้า
บทที่ 103 ท่านแน่ใจนะว่าจะไม่แตะต้องข้า พวกเขาอยู่กันตามลำพัง ลั่วสุ่ยหานไม่ได้หวาดกลัว หลี่มู่ฟาน นางเดินวนไปวนมาด้านหน้าของเขาอย่างขี้เล่น นั่งเขย่งปลายเท้าขึ้นเล็กน้อยดวงตาที่ยิ้มแย้มคู่นั้นจ้องเขม็งมาที่เขา การกระทำของลั่วสุ่ยหานทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาใกล้ชิดกันมาก หลี่มู่ฟาน ได้กลิ่นหอมที่แผ...
