ตอนที่ 984 ท่าทีเกลียดชังนั้น
“ทั้งอาซื่อและคุณย่า ไม่โอเคกับฉันเลย เธอคิดว่าฉันใจแคบ ไม่ยอมรับลูกสะใภ้ แต่ถ้าลูกสะใภ้ของฉันเป็นหนู จะมีปัญหามากมายแบบนี้ได้ยังไง”
“ฉันล่ะรับไม่ได้กับผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างลูกสะใภ้คนปัจจุบัน”
ณ จุดนี้ คุณผู้หญิงเหมา มองไปที่เซินโย่วอย่างเสียใจและไม่เต็มใจนัก
“โย่วโย่ว ถ้าหนูเป็นลูกสะใภ้ป้า คงไม่เกิดเรื่องขัดแย้งอะไรแบบนี้ขึ้นหรอก อาซื่อกำลังทำอะไรอยู่? เขาถึงไม่ชอบผู้หญิงดี ๆ แบบนี้ แต่กลับไปชอบนางนั้น...”
“ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดีนอกจากหน้าตา? โย่วโย่ว หนูทั้งโดดเด่น เหนือกว่าเธอทุกด้าน อาซื่อนี่ตาบอดจริง ๆ”
“ป้าเห็นเธอสองคนโตมาด้วยกัน ป้าคิดว่าถ้าครอบครัวเหมากับครอบครัวเซินได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน เราคงได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ใครจะรู้ว่าอาซื่อกลับไปคว้าผู้หญิงจากตระกูลเล็ก ๆ และแต่งงานกับเธอโดยไม่บอกอะไรสักคำ?”
“ทำอะไรน่าเกลียดเกินไปแล้ว ป้าอยากจะหยุดก็หยุดไว้ไม่ได้”
ขณะที่คุณผู้หญิงเหมาพูด หน้าอกของเธอสั่นขึ้นมาอีกครั้ง
ดวงตาของเซินโย่วกะพริบ เธอรีบเอื้อมมือไปลูบไล้หน้าอกของเธออยู่สองสามครา เธอดูกังวลและวิตกกังวล
“ป้าเหมาคะ ใจเย็น ๆ คะ โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร”
“ไม่”
คุณผู้หญิงเหมาจับมือของเธอและพูดอย่างตื่นเต้น “โย่วโย่วตราบใดที่หนูยังไม่ยอม ก็ไม่มีอะไรสายเกินไป ป้าเหมาบอกแล้วไงว่าจะช่วยหนู ตอนนี้จะถอยไม่ได้แล้วนะ”
เซินโย่วขมวดคิ้ว ท่าทางคิดหนัก “แต่ป้าเหมาคะ ไม่ใช่ว่าหนูอยากจะยอมแพ้ แต่เรื่องระหว่างหนูกับอาซื่อมันเป็นไปไม่ได้”
“หนูคิดว่าตราบใดที่หนูอดทน ตราบใดที่หนูไม่ยอมแพ้ เรายังมีโอกาส แต่ว่า...” เซินโย่วสำลักคำพูดของเธอในทันใด ดวงตาเริ่มแดงก่ำ
เธอพูดอย่างเศร้า ๆ “ป้าเหมา มีบางอย่างที่หนูปิดบังป้า หนูไม่กล้าพูดออกไป กลัวว่าถ้าป้ารู้ ป้าจะไม่ชอบหนูอีก กลัวว่าป้าจะคิดว่าหนูเป็นผู้หญิงไม่ดี”
“ป้าเหมาเปรียบเสมือนแม่ของหนู ถ้าวันหนึ่งป้าเลิกชอบหนู หนูจะต้องเสียใจมาก”
คุณผู้หญิงเหมาเห็นว่าดวงตาของเธอแดง จึงรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋า เพื่อซับน้ำตาให้เธอ
“โย่วโย่ว เป็นอะไรไป อย่าร้องไห้สิ บอกป้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ป้าเหมาจะไม่ว่าอะไร”
คุณผู้หญิงเหมาชอบเซินโย่วมาก
เธอต้องการลูกสาวอีกคนอย่างแท้จริง
แต่เพราะสุขภาพของเธอ ความปรารถนานี้จึงไม่อาจเป็นจริงขึ้นมาได้
เซินโย่วสนิทสนมกับเธอมาตั้งแต่เด็ก เธอมีความเคารพและเชื่อฟัง และเป็นที่รักของทุกคน แม้ว่าเธอจะไม่ได้ปฏิบัติต่อเธอเหมือนลูกสาว แต่ความรักของคุณผู้หญิงเหมาที่มีต่อเธอนั้นเป็นของจริง
เธอต้องการให้เซินโย่วเป็นลูกสะใภ้
ในความคิดของเธอ ไม่มีใครเหมาะสมกับตำแหน่งคุณผู้หญิงคนที่สองของตระกูลเหมาเท่ากับเซินโย่วอีกแล้ว
เธอคิดเสมอว่าทั้งสองครอบครัวจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน
จนกระทั่งจู่ ๆ เหมาเยซื่อก็พาเฉียวเมียนเมียนมาที่บ้าน และบอกว่าพวกเขาแต่งงานกันแล้ว...