บทที่ 336 ไม่ขอทน

บทที่ 336 ไม่ขอทน

ผู้ที่ถูกเสียงตะโกนลั่นดึงดูดความสนใจ พากันหลับตาเพื่อต่อต้านประกายแสงสีขาว

บางคนก็ซวนเซจากแรงสั่นสะเทือนของพื้นดิน

สถานการณ์นี้แปลกประหลาดมาก มันไม่มีการระเบิดเสียงดัง แต่มีประกายแสงเจิดจ้าที่สร้างแรงสั่นสะเทือนที่เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นจากการระเบิด สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

จากนั้นก็มีเสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะๆ คาดว่าเป็นการยิงปืนหลายสิบนัด แล้วก็หยุดลง

จางต้าหลงหันหน้าไปมองออกไปด้านนอก ทางด้านหลังของภูติผีท่าทางชั่วร้ายที่มีเศษเนื้อเน่าอยู่ตามซอกฟันในปาก

โหลวเจิ้งเซี่ยวถูกม้าที่พยศจากแรงสั่นสะเทือนสลัดตกจากหลังม้า เมื่อลุกขึ้นมายืนได้ ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ถึงกับทำให้เขานิ่งตะลึงงัน นิ้วมือสั่น

เมื่อสายตาของโม่เย่ฟื้นตัว เธอก็มองไปตามทิศทางของเสียง ใบหน้าที่คุ้นเคยยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าโกรธจัด

หลูอี้ลูบใบหน้าและยิ้ม หรงเจียยกมือปิดปากและมีของเหลวไหลออกมาจากดวงตา เหล่านักรบที่ร้องตะโกนว่ายอมตายในสนามรบ และตั้งใจว่า อยู่ก็เป็นคนของอวิ๋นติ่งวิลล่า ตายก็ขอเป็นผีของอวิ๋นติ่งวิลล่า ต่างกู่ก้องด้วยความดีใจอย่างมาก

ส่วนนักรบของอวิ๋นติ่งวิลล่าที่เลือกจะยอมแพ้ต่างมีการแสดงออกที่ซับซ้อน มันมีความอับอายจากความละอายใจจนไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรดี

กองกำลังผสมของเรือนจำอิงเฉิงกับบ้านตระกูลโหลวที่รวมกันเข้าล้อมกรอบคนของอวิ๋นติ่งวิลล่าที่ไม่ยอมจำนนด้วยวงล้อมที่แน่นหนาจนน้ำแทบซึมผ่านไม่ได้นั้น แทบไม่เหลือชิ้นดี

ผู้คนที่เคยอยู่ตรงนั้นต่างเละกลายเป็นเนื้อบด

ฉากที่เกิดขึ้นนั้นแปลกประหลาดมาก กองกำลังผสมเหล่านั้นไม่เข้าใจว่าอะไรที่ทำให้เกิดความเสียหายแบบนี้ได้ และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัว

มีคนอย่างน้อยห้าสิบคนถูกสังหารจากการระเบิดครั้งนี้ พวกเขาต่างกลายเป็นเนื้อบดกระจัดกระจายปกคลุมพื้นดิน

ระเบิดผลึกวิเศษ!

จางต้าหลงกับบางคนของเรือนจำอิงเฉิง ไม่รู้ว่าสิ่งนี้เรียกว่าอะไร แต่พวกเขาเคยเห็นสิ่งนี้ภายใต้รูเล็ตยักษ์ในอิงเฉิงมาก่อน เย่จงหมิงเคยใช้สิ่งนี้เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้อูฐหลังหัก เปลี่ยนกองทัพเหยาให้กลายเป็นไก่หัวโกร๋น

บัดนี้สิ่งน่าสยดสยองในตอนนั้นได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง หลังจากใช้ไปแล้วหนึ่ง ในมือของชายวัยกลางคนร่างท้วมก็ยังเหลืออีกหนึ่ง

ความกลัวยังคงเอ้อระเหยอยู่ในใจของผู้คนที่ได้รู้จักกับสิ่งนี้ โชคดีที่ระเบิดลึกลับและน่าสะพรึงกลัวนี้ ไม่มาตกอยู่ใกล้ๆ ตัวของพวกเขา

สำหรับผู้โง่เขลาอย่างกองทัพบ้านตระกูลโหลวค่อนข้างยอมรับผลลัพธ์นี้ไม่ได้ ผู้คนของตระกูลโหลวเกี่ยวดองเป็นญาติกันแทบทั้งสิ้น ในบรรดาเศษเนื้อที่อยู่บนพื้นอาจมีญาติสนิทของพวกเขาอยู่ หลังจากมึนงงไปชั่วครู่ หลายคนเริ่มเข้าสู่สภาพเป็นบ้า หลายสิบคนที่อยู่ด้านหลังเจ้าบ้านวัยกลางคน โกรธจัดรีบวิ่งออกไปด้านหน้า บ้างก็คุกเข่าลงกับพื้นร้องไห้ บ้างก็ควานหากระดูกของผู้เป็นที่รักในกองเศษเนื้อ

“ซือ!”

เสียงคล้ายกันดังขึ้นอีกครั้ง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับเสียงก่อนหน้านี้ มันเงียบกว่าเล็กน้อย ประกายแสงไม่เจิดจ้าเท่าและแรงสั่นสะเทือนก็ไม่รุนแรงเท่า สองคนแรกที่วิ่งผ่านหน้าบุคคลสำคัญที่สุดของบ้านตระกูลโหลวไป หนึ่งในนั้นโดนประกายแสงสาดส่องจนร่างกายกลายเป็นส่วนหนึ่งของเศษเนื้อบนพื้น

อีกคนที่ยังไม่ตายกรีดร้องลั่น และวิ่งหนีกลับอย่างสิ้นหวัง

“นายช่างเยวี่ย…”

ฝ่ายอวิ๋นติ่งวิลล่าหลายคนถึงกับสำลักเมื่อตะโกนชื่อนี้ออกมา

คนที่มาช่วยเหลือคือนายช่างเยวี่ยกับเหล่าผู้ช่วยของเขา บวกกับเหล่าช่างเทคนิคที่อวิ๋นติ่งวิลล่าต้องการปกป้องที่ถูกส่งตัวออกไปก่อนหน้านี้ ถัดจากพวกเขาคือพ่อกับน้องเมีย ซึ่งเป็นน้าชายของอวิ๋นเส่าซึ่งกลายเป็นผู้วิวัฒนาการแล้ว และทีมอัศวินพยัคฆ์หิว

ในช่วงเวลาที่เย่จงหมิงไม่อยู่ เยวี่ยต้าหย่วนพยายามสร้างระเบิดผลึกวิเศษเพิ่มขึ้นอีก 2 ลูก หลังจากพิจารณาถึงปัญหาข้อมูลจำเพาะของชิ้นส่วนบางอย่างที่ไม่สามารถแก้ไขได้ เขาและเหล่าผู้ช่วยก็มุ่งความสนใจไปยังแนวคิดอื่นที่เย่จงหมิงได้เสนอมา

อาวุธปืนผลึกวิเศษ

เนื่องจากเย่จงหมิงไม่ได้อยู่ด้วย เขาจึงไม่สามารถอาศัยทักษะรวบรวมและปรับแต่งของอาชีพช่างฝีมือเพื่อสร้างชิ้นส่วน แต่เยวี่ยต้าหย่วนคือบิดาแห่งอาวุธผลึกวิเศษในชีวิตก่อน หลังจากทำความเข้าใจหลักการของอาวุธผลึกวิเศษ เขาก็ประสบความสำเร็จในการใช้เทคโนโลยีที่เขามีสร้างบางสิ่งบางอย่างขึ้นทดแทนชิ้นส่วนเหล่านั้นชั่วคราว และเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาก็สร้างมันขึ้นมาได้สำเร็จ เสร็จสิ้นการผลิตปืนพกผลึกวิเศษกระบอกแรก

มันก็คือปืนแปลกๆที่เยวี่ยต้าหย่วนถืออยู่

และก็คือปืนพกที่ใช้โจมตีนักรบบ้านตระกูลโหลวสองคนนั้น จนหนึ่งในนั้นได้รับบาดเจ็บและอีกหนึ่งกลายเป็นเศษเนื้ออันเป็นเอกลักษณ์จากการใช้อาวุธผลึกวิเศษ

“ต้องการให้อวิ๋นติ่งวิลล่าของเราคุกเข่างั้นเรอะ! ถามฉันหรือยัง?”

ดวงตาของเยวี่ยต้าหย่วนเป็นสีแดง**ขโมยผลงานมาจากเว็บ ThaiNovel*** บนร่างกายมีบาดแผลเล็กน้อย แต่มันไม่ได้เกิดจากการสู้รบ มันเกิดจากความพยายามดิ้นรนเพื่อจัดการกับทหารที่ขัดขวางไม่ให้เขากลับมาช่วยเหลือ

หลังจากออกจากบ้านภรรยา เยวี่ยต้าหย่วนถือว่าตัวเองเป็นลูกน้องของเย่จงหมิง และหลังจากที่มาถึงอวิ๋นติ่งวิลล่า เยวี่ยต้าหย่วนก็ถือว่าที่นี่คือบ้านของเขา และถือว่าเหล่าสหายที่ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน คือบุคคลอันเป็นที่รัก เป็นสหายของเขา

ในอดีตเย่จงหมิงไม่ยอมให้เขาเข้าร่วมในทุกการสู้รบ ตอนแรกเขารู้สึกงุนงงมาก แต่หลังจากได้สัมผัสกับอาวุธผลึกวิเศษ เขาก็รู้แล้วว่าทำไมเย่จงหมิงถึงได้ทำเช่นนั้น เยวี่ยต้าหย่วนจึงยอมรับการปกป้อง เพราะเขารู้แล้วว่า เขาต้องมีชีวิตอยู่เพื่อช่วยอวิ๋นติ่งวิลล่าให้ดีขึ้น และเพื่อช่วยเย่จงหมิง

และเพราะว่าในหมู่สมาชิกหลัก ความแข็งแกร่งของเขายังไม่เพียงพอ แม้ว่าเขาจะเป็นผู้วิวัฒนาการระดับ 2 ดาวแล้วก็ตาม

แต่ครั้งนี้แตกต่างไป หลังจากที่เยวี่ยต้าหย่วนรู้ว่าเรือนจำอิงเฉิงกับบ้านตระกูลโหลวได้จับมือกัน และรู้ว่าคนที่เหลืออยู่ในอวิ๋นติ่งวิลล่ามีน้อยกว่า 300 คน พวกเขาย่อมไม่สามารถปกป้องอวิ๋นติ่งวิลล่าไว้ได้แน่ เพราะไม่ว่าในแง่คุณภาพหรือปริมาณของผู้วิวัฒนาการที่มี พวกเขาเสียเปรียบอย่างสิ้นเชิง

ในขณะที่กองกำลังหลักไม่สามารถย้อนกลับมาให้ความช่วยเหลือได้ เยวี่ยต้าหย่วนจึงใช้ตำแหน่งที่มีในอวิ๋นติ่งวิลล่าและนำชีวิตตัวเองมาข่มขู่อย่างไม่ลดละ พาผู้ที่เต็มใจเข้าร่วมต่อสู้ ย้อนกลับมาให้ช่วยเหลือ

ทุกคนต่างทุ่มเทอย่างหนักเพื่ออวิ๋นติ่งวิลล่า แล้วทำไมฉัน เยวี่ยต้าหย่วนจะทำไม่ได้! ในเมื่อยามปกติพวกเขาปกป้องฉันอย่างดี ถึงตอนที่พวกเขาตกอยู่ในอันตราย ฉัน...เยวี่ยต้าหย่วนก็ไม่ขอทน!

เมื่อบิดาแห่งอาวุธผลึกวิเศษกระหายเลือด กลับมาช่วยเหลือโม่เย่กับคนอื่นๆที่ตกอยู่ในภาวะวิกฤติ จากการใช้กระสุนจนหมดตอบโต้กลับไม่ได้และมีผู้คนบางส่วนยอมจำนนจนทำให้ศัตรูพูดจาเสียดสี โดยใช้ระเบิดผลึกวิเศษและปืนพกผลึกวิเศษทำให้ศัตรูหวาดกลัว

เมื่อฉากที่เกิดขึ้นสงบลง แต่ก็ยังไม่มีใครกล้าพูด ความตกใจที่เกิดขึ้นจากอาวุธที่ไม่รู้จักนี้รุนแรงเกินไป

ความอิจฉาริษยาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจางต้าหลง

ทำไม? เหตุใดชายคนนั้นถึงไม่เพียงมีความแข็งแกร่ง แต่ยังมีลูกน้องจำนวนหนึ่งที่เต็มใจทุ่มเทชีวิตเพื่อเขา? ! เหตุใดชายคนนั้นจึงไม่เพียงมีลูกน้องแบบนี้ แต่ยังมีอาวุธทรงพลังที่ไม่รู้จักและไม่รู้ว่าหามันมาจากไหนนี้ด้วย? !

วันนี้เป็นโอกาสดี แต่ปรากฏว่า…

โหลวเจิ้งเซี่ยวก้มหน้าลงด้วยความเจ็บปวดในดวงตา เขารู้ว่าวันนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด ในการทำลายรากฐานของเย่จงหมิง กลุ่มพันธมิตรของเขาก็มีข้อได้เปรียบในแง่ปริมาณ และเขากับคนของเขาก็อยู่ด้วย แต่ภายใต้การระเบิดและปืนกระบอกนั้น เขาก็หมดความกล้าที่จะต่อสู้ต่อไป

ทันใดนั้น ทุกคนในกองกำลังผสมต่างรู้สึกหายใจไม่ออก ภายใต้แสงแดดเจิดจ้าของวันนี้