Chapter 9: พรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ที่เหนือกว่า
Chapter 9: พรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ที่เหนือกว่า
“สถาบันเวทมนตร์แห่งทิวลิป”
โจเอลสันพบสถาบันเวทมนตร์แห่งเมืองหลวงแล้วประตูสไตล์คลาสสิกเปิดออกอยู่ แตก็ได้รับการคุ้มกันโดยทหารองครักษ์ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไป
“ผู้ที่กำลังสอบเข้า ให้เลี้ยวขวาข้างหน้า”
โจเอลสันใช้เงินสองสามเหรียญทองแดงเพื่อรับข้อมูลที่เขาต้องการจากทหารองครักษ์ที่เฝ้าประตู
ทางด้านขวาของสถานศึกษามีจัตุรัสเล็กๆ
โจเอลสันเห็นชายหนุ่มและหญิงสาวจำนวนมากอายุราวๆ เขามารวมตัวกันที่แห่งนี้ พวกเขาทั้งหมดมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมการทดสอบเข้าของสถาบันเวทมนตร์
สถาบันเวทมนตร์ที่ดีที่สุดในอาณาจักรอัลคอตต์
สถานที่ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่า 500 ปี
มีผู้วิเศษที่ทรงพลังมากมายที่ออกมาจากสถานศึกษาทั่วทั้งทวีป
เสาหลักของจักรวรรดิ ระดับจอมเวทยิ่งใหญ่
สถาบันเวทมนตร์แห่งทิวลิปเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และสถาบันเวทมนตร์ที่เยาวชนทุกคนในจักรวรรดิใฝ่ฝั่นถึงมากที่สุด ไม่มีใครไม่ชอบมัน
“การสอบเข้าต้องเสียค่าธรรมเนียมสิบเหรียญทอง และถ้ามีคนเข้าได้จะได้เหรียญทองคืน”
โจเอลสันคิดว่าผู้วิเศษเป็นอาชีพที่มีเกียรติอย่างแท้จริง
การสอบเข้าเพียงครั้งเดียวต้องใช้เหรียญทองถึงสิบเหรียญ
สามัญชนจะใช้เวลาสองสามปีในการสะสมเหรียญทอง หากพวกเขาไม่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือก เหรียญทองจะสูญเปล่าและไม่สามารถเอาคืนได้
อย่างไรก็ตาม แม้ในสภาวะที่ไม่เอื้ออำนวยเช่นนี้ แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่มาทำการทดสอบ
เมื่อพวกเขาได้รับการยอมรับ ชีวิตของพวกเขาจะแตกต่างไปจากเดิม อาจกล่าวได้ว่าเหรียญทองสิบเหรียญเปลี่ยนชะตากรรมของครอบครัวของพวกเขาไปอย่างสิ้นเชิง
ผู้วิเศษมีสถานะที่สูงกว่าผู้สูงศักดิ์
คนในชุดคลุมสีดำสองสามคนนั่งอยู่กลางจัตุรัส ลูกบอลคริสทัลใสสองลูกขนาดเท่าศีรษะมนุษย์ลอยอยู่ข้างหน้าพวกเขา
มันเป็นการใช้ลูกบอลคริสทัลในการสอบเข้า
ฉากมหัศจรรย์นี้ทำให้วัยรุ่นที่รอการทดสอบทั้งประหลาดใจและตกใจ
นี่เป็นพลังแห่งเวทมนตร์งั้นหรือ
ผู้ที่ดูแลการทดสอบนี้เป็นชายที่มีเคราสีทองสั้น เขาดูผอมและอ่อนแอเล็กน้อยพร้อมด้วยท่าทางเย็นชา
โจเอลสันสังเกตว่ามีแถบสีทองสามแถบที่หน้าอกด้านซ้ายของเสื้อคลุมสีดำของเขา
นี่คือจอมเวทระดับ 3
"ชื่อล่ะ"
“เชอร์วูด ฟิลลิป”
ชายหนุ่มที่กำลังเตรียมตัวสำหรับการทดสอบกำลังสวมเสื้อเชิ้ตผ้าลินินสีขาวฟอก เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นสามัญชนธรรมดา
เขาประหม่ามากต่อหน้าชายเคราสั้นสีทอง
“วางมือของคุณบนลูกบอลคริสทัลลูกแรกซะสิ”
"ครับ"
หนุ่มน้อยเชอร์วูดพยักหน้าอย่างเร่งรีบและยื่นมือไปทางลูกบอลคริสทัล ราวกับว่าเขากำลังจะกอดมัน
ชายผมสั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย “..มือเดียวก็ได้”
ฝูงชนพากันหัวเราะและใบหน้าของเชอร์วู้ดเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
เชอร์วูดเอามือขวาจับลูกบอลคริสทัลอย่างระมัดระวัง เขากลัวว่ามันจะตกลงมาจากกลางอากาศ
เห็นได้ชัดว่าความกังวลของเขาไม่ใช่สิ่งจำเป็น ลูกบอลคริสทัลถูกยกขึ้นโดยแรงที่มองไม่เห็นและคงตัวอย่างดีมากในอากาศ
ภายใต้สายตาของทุกคน ลูกบอลคริสทัลสว่างขึ้นด้วยแสงสีขาว เหมือนกับหลอดไฟขนาด 50 วัตต์
เชอร์วูดตกใจและมองชายเคราสั้นอย่างช่วยไม่ได้
ดวงตาของชายเคราสั้นเป็นประกายและเขาก็ตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อย
“วางมือของคุณบนลูกบอลคริสทัลลูกที่สอง...”
เชอร์วูดทำตามที่ชายเคราสั้นพูด
ลูกบอลคริสทัลลูกที่สองก็สว่างขึ้นเช่นกัน แต่ไม่เหมือนลูกแรก มันเปล่งแสงสีเหลืองเหมือนดิน
ลูกบอลคริสทัลที่อยู่ใต้มือของเชอร์วูดเป็นเหมือนลูกบอลสีเหลืองขุ่น
ชายเคราสั้นพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและดูเหมือนจะอารมณ์ดี
“พรสวรรค์ด้านพลังวิญญาณ ปานกลาง”
“ยินดีด้วย คุณจะเป็นสมาชิกของสถาบันเวทมนตร์ทิวลิป”
ชายผมสั้นประกาศ
ทันใดนั้นก็มีเสียงอุทานดังขึ้นจากฝูงชน
“โอ้ พระเจ้า คนธรรมดาคนนี้เป็นที่ยอมรับจริงๆ เหรอเนี่ย!”
“พรสวรรค์ด้านพลังวิญญาณระดับกลางและความสามารถในการรับรู้เวทมนตร์ อย่างน้อยเขาก็สามารถกลายเป็นผู้วิเศษดินระดับสองได้ในอนาคต”
“ช่างเป็นเด็กที่โชคดีอะไรเช่นนี้”
เชอร์วูดตกตะลึงกับความประหลาดใจครั้งใหญ่อย่างกะทันหันนี้
คู่รักรีบออกจากฝูงชนและโผเข้ากอดเชอร์วูด น้ำตาแห่งความปิติไหลออกมาจากดวงตาของพวกเขา พวกเขาเป็นพ่อแม่ของเขานั่นเอง
“ฉันจะเป็นนักเวทย์ ฉันจะเป็นนักเวทย์งั้นหรอเนี่ย”
เชอร์วูดกลับมารู้สึกตัวและตะโกนอย่างตื่นเต้น เขาดูตลกเล็กน้อย
แต่ไม่มีใครหัวเราะเยาะเขา แต่กลับเป็นมองเขาด้วยความอิจฉา
หลังจากที่เชอร์วูดจบการศึกษาจากสถาบันนี้ เขาจะกลายเป็นผู้สูงศักดิ์ที่มีสถานะสูงส่งและเป็นชนชั้นสูงของจักรวรรดิ
“สวัสดี ฉันเป็นพ่อบ้านของคฤหาสน์ของเคาท์ เว็บสเตอร์”
“ฉันมาจากคฤหาสน์ของมาร์ควิส เรจินัลด์”
ผู้ชายที่แต่งตัวดีสองสามคนรีบเดินไปที่บ้านของเชอร์วูดและทักทายเขา
นับตั้งแต่วินาทีที่เชอร์วูดถูกทดสอบพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ ชะตากรรมของครอบครัวเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
น่าเสียดายที่ไม่มีใครได้รับการยอมรับอีกเป็นเวลานาน
....
ในที่สุดก็ถึงคราวของโจเอลสัน
ใบหน้าของโจเอลสันสงบลง
เขาแตกต่างจากคนอื่นๆ เขารู้ดีว่าเขามีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์มากแค่ไหน
เนื่องจากเชอร์วูดเป็นที่ยอมรับได้ เขาทำได้แน่นอน
“วางมือของคุณบนลูกบอลคริสทัล”
โจเอลสันรู้ขั้นตอนการทดสอบแล้ว
นิ้วที่เรียวยาวของเขาปกคลุมลูกบอลคริสทัลอย่างอ่อนโยน
ลูกบอลคริสทัลค่อยๆ เรืองแสง
ชายผมสั้นเงยหน้าขึ้นมองอย่างแปลกใจ
ดูเหมือนว่ามีผู้มีคุณสมบัติเหมาะสมอีกคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้ว
ผู้ชมด้านหลังต่างก็ยืดคอและมองดู
แสงของลูกบอลคริสทัลสว่างขึ้นและสว่างขึ้นเรื่อยๆ เร็วกว่าความสว่างที่เชอร์วูดเคยทำได้ก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว
ฝูงชนเริ่มเปล่งเสียงอุทานออกมาแล้ว
โจเอลสันรู้สึกว่าลูกบอลคริสทัลในมือของเขาเป็นเหมือนกระแสน้ำวนที่มองไม่เห็น มันดูดพลังงานวิญญาณของเขา
เขาทำได้เพียงแต่เติมพลังเข้าไปเท่านั้น
เขาปล่อยให้พลังวิญญาณไหลเวียนอย่างอิสระ
ความสว่างของลูกบอลคริสทัลได้มาถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัว มันประกายแพรวพราวจนตาพร่า
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมองตรงไปที่ลูกบอลคริสทัลในตอนนี้ ราวกับว่ามีดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ เกิดขึ้นในจัตุรัสแห่งนี้
ชายผมสั้นยืนขึ้นด้วยท่าทีตื่นตัว
สีหน้าของเขาตื่นเต้นอย่างมาก และการหายใจของเขาก็แรงขึ้น
เมื่อเขาทดสอบเชอร์วูด สีหน้าของเขาเพียงตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ตอนนี้ ใบหน้าของเขาสั่นสะท้านด้วยความประหลาดใจ
“เปลี่ยนเป็นอีกลูกกันเถอะ!”
น้ำเสียงของชายเคราสั้นนั้นรีบเร่งอย่างมากราวกับว่าเขารอไม่ไหวอีกต่อไป นอกจากนี้มันยังแฝงไปด้วยความคาดหวังและความเคารพในน้ำเสียงของเขา
โจเอลสันเปลี่ยนมือและสัมผัสลูกบอลคริสทัลอีกลูก
ลูกบอลคริสทัลใสถูกย้อมเป็นสีแดงทันทีอย่างรวดเร็ว
เทียบไม่ได้กับสีที่เชอร์วู้ดค่อยๆ ทำให้มันเปลี่ยนสี
สีแดงที่ลุกเป็นไฟกลายเป็นสีเข้มขึ้นและเข้มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมันถึงจุดสูงสุด มันก็เป็นเหมือนแมกมาที่กำลังไหลและมีร่องรอยสีเหลืองทอง
ชายเคราสั้นไม่สามารถระงับอารมณ์ที่เบิกบานได้อีกต่อไป จู่ๆ เขาก็เดินออกมาจากหลังโต๊ะ
เขาจับมือโจเอลสันไว้แน่น!
“พรสวรรค์ด้านพลังวิญญาณ สุดยอด!”
“ทักษะการรับรู้เวทมนตร์ สุดยอด!”
“มันเป็นพลังของธาตุไฟ!”
“ยินดีด้วย โจเอลสัน เอ็ดเวิร์ด! ฉันหวังว่าจะได้เห็นวันที่คุณทำให้สถาบันทิวลิปเต็มไปด้วยเกียรติ!”
จัตุรัสที่พูดคุยกันไม่หยุดในตอนนี้ก็เงียบไปในทันที
ทั่วทั้งสถานที่เงียบสงัด..
ผู้แต่ง : Fish For Every Year
ผู้แปล : sigmundphoom
ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆ ก็เลยเอานิยายมาแปลไทย
