ผู้กอบกู้แห่งที่ราบทมิฬ ตอนที่ 1 มรดก
“ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เกิดการระเบิดขึ้นหลายครั้งใน ช่วงพริบตา พร้อมความวุ่นวายของชาวบ้านที่กำลังหนีเอาตัวรอด ทั้งนักเรียน พ่อค้าแม่ค้าและผู้ที่เคยสัญจรไปมาในที่แห่งนี้
ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นคือเมืองหลวงของอาณาจักรบราวน์ เมืองแห่งอาทิตย์อัสดง เป็นศูนย์กลางอาณาจักร แต่ก็ยังมีเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ขณะที่ฝูงชนหลีกหนีกัน มีผู้ฝึกตนขั้นราชาแห่งจิตวิญญาณ 5 คนกำลังต่อสู้กัน 4 คนกำลังรุมเพื่อที่จะฆ่า คนคน 1
คนคนนั้นคือนายพลผู้มีชื่อเสียงของอาณาจักรบราวน์ อัลเบิร์ต สจวร์ต อายุ 130 ปี อยู่ที่ ระดับ 51 ผู้ซึ่งมีอนาคตที่ดีรออยู่ข้างหน้า
ถึงแม้จะเป็นคนที่มากความสามารถหรือพรสวรรค์ก็ตาม แต่เมื่อถูกรุมโจมตีจากผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกัน ทำให้นายพลเสียเปรียบยังมาก
“อัลเบิร์ต แกนะ ไม่น่ามีความคิดที่จะครอบครองดินแดนจิตวิญญาณระดับกลางหรอกนะ แม้ว่าทางอาณาจักรจะมอบให้เป็นรางวัลก็เถอนะ ฮ่าฮ่าฮ่า อิแค่ตระกูลขุนนางที่พึ่งก่อตั้งขึ้นแท้ๆ”
ไม่นานมานี้ ราชอาณาจักรกำลังกระจายอำนาจไปทั่วภูมิภาคโดยเฉพาะ พื้นที่ที่อุดมไปด้วยพลังงานจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นรากฐานของดินแดน เนื่องจากอดีตตระกูลครอบครองภูมิภาคนั้นได้ออกจาก อาณาจักรบราวน์ไป ได้ทิ้งคฤหาสน์หลายแห่งไว้ในสถานที่แห่งนั้น
ด้วยที่อัลเบิร์ตรับใช้อาณาจักรและสร้างผลงานไว้เค้าจึงได้รับรางวัลเป็นดินแดนระดับกลาง
ทำให้เค้ามีแผนที่จะใช้ดินแดนนั้นในการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตระกูลของเค้า อย่างไรก็ตาม นี้เป็นทรัพยากรที่มีค่ามมาก แต่เขาพยายามรักษาไว้ได้
1 ใน 4 ที่โจมตีนายพล เริ่มยิ้มออกมาด้วยความสะใจ
“แกควรดีใจนะ ที่เราจะไม่ยุ่งกับลูกชายของแกเมื่อแกตายไปแล้ว ฮ่าฮ่าๆ แล้วยังจะมอบดินแดนที่ราบทมิฬ เป็นมรดก ด้วย”
ดินแดนที่ราบทมิฬที่สถานที่กันดารมาก ซึ้งมีความหนาแน่นของพลังจิตวิญญาณต่ำมาก
ในอาณาจักรบราวน์
“ไอ้พวกเดนคน อย่าคิดว่าข้าจะตายโดนไม่ลากพวกแกไปลงนรกด้วย”
หลังจากนายพล อัลเบิร์ต พูดจบเค้าได้บีบอัดพลังจิตวิญญาณทั้งหมดที่มีอยู่เป็นก้อนพลังงานสีดำน่ากลัว
ที่จริงแล้ว อายุของอัลเบิร์ต ในฐานะราชาแห่งจิตวิญญาณนั้น มีอายุขัยอยู่ที่ประมาน 1,600 ปี แต่ตอนนี้พลังอายุขัยของเค้าถูกดูดออกยังรวดเร็ว จากนายพลที่ดูหนุ่ม กลับแก่ชราที่สภาพไม่ต่างจากศพเลย
“เวรละ มันคิดจะระเบิดพลีชีพตัวเอง หนี!!!”
แล้วก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่เกิดขึ้นแรงระเบิดได้กวาดล้างทุกอย่างในรัศมี 20 เมตร มีคน 3 คนเดินออกมาจากจุดระเบิดโดยสภาพสะบักสะบอม และอีก 1 คนในกระเด้นออกมา สภาพปางตาย
แรงระเบิดทำให้วัตถุบริเวณนั้นปริ้วกระเด้นไปด้วย
ในขณะเดียวกัน เด็กชาย ผมสีน้ำตาล สูงแค่ 1.3 เมตร ใส่ชุดเครื่องแบบสีเขียว พร้อมแบกเป้สะพายหลัง เด็กน้อยเห็น เศษหินขนานใหญ่ เกือบเท่าตัวเค้าพุ่งเข้ามาหาด้วยความเร็ว
“อะ ไ..!!!!”
ไม่ทันที่แม้แต่จะหลบหรือพูด เค้าโดนเศษหินเข้ายังแรง เด็กชายคนนี้คือ ไมนอส สจวร์ต ลูกชายของนายพล อัลเบิร์ตที่ ระเบิดพลีชีพในการต่อสู้
ไมนอสกำลังจะไปรอเจอพ่อที่หน้าโรงเรียนจิตวิญญาณ เนื่องจากเป็นวันสุดท้ายของการเรียน ก่อนที่เค้าจะเริ่มเข้าสู่โลกแห่งการฝึกตน
หลังจากไมนอสหมดสติไปได้ไม่นาน สถานการณ์ก็เริ่มสงบงลง เจ้าหน้าที่หลายคนเข้าควบคุมสถานการณ์พื้นที่และช่วยเหลือผู้บาดเจ็บจากการระเบิด
“นั้นมัน ลูกชายตัวแสบของนายพลสจวร์ตนิ”
เจ้าหน้าที่กู้ภัยร้องทักขึ้น
“อื้มม.. สภาพแย่มาก รีบพาเข้ากลับไปที่ คฤหาสน์ของนายพลสจวร์ต ที่นั้นให้ บัตเลอร์ ดิลเลียม จัดการรักษาซะ เพราะเค้าเป็นผู้เชียวชาญการรักษาทางจิตวิญญาณ เพราะถ้า บัตเลอร์ยังรักษาไม่ได้ เราก็คงช่วยไม่ได้เหมือนกัน เร็วรีบพาไปที่ คฤหาสน์”
เจ้าที่หน้าที่อีกคนพูดขณะที่กำลังช่วยชายชราไร้สติข้างๆ ไมนอส
ขณะที่ไมนอสถูกพากลับไปที่ คฤหาสน์ ในห้วงจิตใต้สำนึกของไมนอสกลับมีเสียงอันแหบกร้านดังขึ้นในจิตใต้สำนึก
“หนุ่มน้อย สภาพของเจ้าตอนนี้ไม่ได้เหมาะสมมากนัก ถึงจะยังงั้น เจ้าก็ยังได้รับโอกาศที่หลายคน
ปรารถนาและใฝ่ฝันที่จะมี”
ไมนอสตอบกลับด้วยความตื่นกลัว
“คะ คะ ใคร ใครพูด อยู่ตรงไหนกัน”
“ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว ใจเย็นๆ ถึงแม้ตอนนี้เจ้าจะใกล้ความตายแล้วก็ตามเถอะ
ชื่อของข้าคือ เฮอริคัส ลองกัส สำหรับตอนนี้ข้าอยู่ในจิตใต้สำนึกของเจ้ายังไงละ”
ไมนอสยังถามกลับไปอย่างไม่เชื่อ
“ ฮะ เฮอริคัส ลองกัส พระเจ้าองค์แรกของโลกเรา”
“อื้มม ดูเหมือนชื่อของข้ายังคงถูกกล่าวขานอยู่ แต่ข้าไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นมนุษย์ที่ไปถึงขั้นพระเจ้าได้”
สักพัก ไมนอสก็เหมือนจำอะไรได้บ้างอย่าง
“เดียวนะ ท่านพูดเรื่องอะไร? อะไรจิตใต้สำนึก? นี้ท่านหมายถึงอะไร?”
เสียงเดิมตอบกลับมา
“ใช่แล้ว นั้นหมายถึงเจ้าได้รับมรดกตกทอดจากฉัน และนี้เป็นแค่เศษเสี้ยววิญญาณของข้า ข้าสามารถสื่อสารกับเจ้าได้ผ่านโดยตรงจากจิตใต้สำนึกของเจ้า แล้วเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นได้ยังไรนั้น เป็นเพราะเจ้าหนุ่มน้อย เจ้ามีคุณสมบัติครบที่จะรับ มรดกจากข้า”
“แต่อย่าพึ่งดีใจไป มันเกิดขึ้นเพราะสถานะของเจ้ากับว่าเจ้าใกล้ความตายมันทำให้ร่างกายเจ้าเปลี่ยนแปลงไปด้วยเหตุบางอย่าง และข้าไม่สามารถรอผู้เหมาะสม มาหาข้าเจอนั้นคือเหตุผลที่ข้าเลือกเจ้า”
ไมนอสจึงถามต่อ
“ร่างกายของผมมีการเปลี่ยนแปลง!!?!?”
“ถูกต้อง เจ้าคงรู้ว่าระดับขั้นของร่างกายนั้นมี 5 ขั้น คือ พื้นฐาน , นักรบ , ราชา ,นักบุญ , ศักดิสิทธิ์ เดิมที่แล้ว ร่างของเจ้ามีระดับอยู่ที่ ราชาอยู่ แต่ด้วยเหตุนี้มันได้เปลี่ยน เป็นระดับพื้นฐานพิเศษ ที่เติบโตไปเป็นขั้นศักดิสิทธิ์ได้ ยังไงสิ่งนี้สักวันก็จะเกิดขึ้นอยู่ดี เพราะร่างกายของเจ้าค่อนข้างแปลกประหลาด หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ได้กระตุ้นเกิดสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับร่างกายของเจ้า ทำให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ที่หาได้ยากนี้ได้”
“เดิมที่ดินแดนแห่งนี้ เต็มไปด้วยพลังงานจิตวิญญาณมากในยุคของข้า นี้เป็นเหตุผลที่ข้าได้สร้างอาณาจักรในห้วงความว่างเปล่าใกล้กับสถานที่แห่งนี้ แต่ฉันก็ไม่คาดว่าพลังงานรอบๆ จะลดลงมากหลังจากผ่านไปไม่กี่ล้านปี ในยุคสมัยของข้า สถานที่แห่งนี้สามารถสร้างผู้ฝึกตนได้ถึง เซียนแห่งจิตวิญญาณ แต่ตอนนี้แม้แต่ จักรพรรดิแห่งจิตวิญญาณ ก็ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในดินแดนแห่งนี้”
“ด้วยเหตุนี้ทำให้ ข้านั้นลำบากที่จะหาผู้สืบทอดที่เหมาะสม เพราะการที่จะได้รับ มรดกของข้าได้นั้นต้องมีกายาขั้นศักดิสิทธิ์ และเนื่องจากผู้ที่เกิดในดินแดนนี้ไม่มีใครเกิดมาพร้อมกับร่างกายแบบนั้น การที่จะหาคนที่ร่างกายขั้นนั้นได้นั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากไม่มีใครมีคุณสมบัติพอ”
ในขณะที่ หนุ่มน้อยไมนอส ตั้งใจฟังเรื่องราวต่างๆ ของตัวตนในตำนาน คนนี้ ตัวตนนั้นก็จึงพูดต่อทันที่
“หนุ่มน้อย มรดกของข้า จะทำให้เจ้ามีศักยภาพมหาศาล ก็ต่อเมื่อ พรสวรรค์ของเจ้าจะสูงกว่าระดับทองคำ แต่ยังงั้นเจ้าต้องสัญญากับข้า”
พรสวรรค์ในโลกนี้แบ่งออกเป็น 5 แบบ คือ ขาว ฟ้า ดำ เงิน และทองคำ ว่ากันว่าพรสวรรค์นั้นจะส่งผลกับการเข้าใจในการบ่นเพาะ ซึ่งเป็น 1 ใน 2 ตัวแปรที่จะกำหนดการก้าวข้ามขั้นการบ่มเพาะขั้นต่อไป และอีกอย่างคือการสะสมพลังวิญญาณ
ด้วยพรสวรรค์ ผู้ฝึกตนสามารถก้าวข้ามขั้นโดยไม่มีการติดคอขวด ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของผู้ฝึกตนนั้นเป็นแบบไหน อย่างเช่น สำหรับผู้ที่มีพรสวรรค์ทองคำ คอขวดที่ผู้ฝึกตนจะพบแรก คือขั้น กึ่งเทพแห่งจิตวิญญาณ และซึ่งเป็นไปได้ที่ กว่าครึ่งของผู้ที่มีพรสวรรค์นี้จะไปถึงขั้นพระเจ้าได้
“สัญญาอะไร”
ไมนอสถามยังสงสัย จากนั้นเค้าก็ได้ยินคำตอบ
“ในตอนที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าสามารถเห็นอนาคตได้ตั้งแต่เกิด ด้วยเหตุนี้ทำให้ข้าเห็นอนาคตอันไกลโพ้นที่โลกใบนี้กำลังจะเจอกับภัยคุกคามจากโลกใบอื่น”
“น้อยคนที่จะรู้เรื่องนี้ แต่ความจริงแล้วพวกเราไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเดียวในจักรวาลนี้ แค่โชคดียังไม่มีใครมาพบเราก่อน แต่ยังงั้นอย่าประมาด เพราะโลกใบอื่นก็มีการฝึกฝนเช่นเดียวกับโลกเรา ถูกจำกัดไว้ที่ ระดับ 100 ถึงยังงั้น พวกเค้ามีมากกว่านัก ในขณะที่เรามี ขั้นพระเจ้า 3 หรือ 4 คน ในเวลาเดียวกัน พวกเค้ากลับมี ถึง 10 หรือ 15 คน พร้อมกัน”
“ดังนั้น หลังจากที่ข้าได้เห็นอนาคตนั้น ข้าได้สร้างมรดกของไว้ เนื่องจากข้าไม่สามารถจะแก้ไขมันได้ในยุคสมัยของข้า เนื่องจากพลังงานทางจิตวิญญาณไม่พอ แต่อย่าพึ่งเข้าใจผิด ปัญหาคือพลังงานนี้แพร่กระจายไปทั่วโลก และคนเราดูดซับได้ไม่ถึง 30 % ของทั้งหมด เป็นข้อจำกัดทางชีวภาพด้วย ถึงยังงั้นยังพอมีพืชจิตวิญญาณบ้างชนิดและยาที่สามารถทำให้ดูดซับได้ และด้วยของวิเศษเหล่านั้น จะทำให้เราถึงระดับ 100”
“เจ้าอาจจะไม่รู้ แต่เมื่อถึงระดับ 100 ผู้ฝึกตนพลังจะเพิ่มพูนเป็นสองเท่าและสร้างมิติของตัวเองได้หรือเรียกว่าอาณาจักรในห้วงความว่างเปล่า อาณาจักรเหล่านั้นจะดูดซัพพลังงานของสวรรค์และโลก จากภายในทำให้เกิด พื้นที่บ่มเพาะที่แท้จริงขึ้น”
“ในการสร้างอาณาจักร ข้าใช้เวลา 1,000 ปี จากชีวิตของข้าเพิ่มพลังให้กับพื้นที่เป็นสองเท่า ถึง 5 ครั้ง และสร้างโครงข่ายที่สามารถกักเก็บพลังงานจำนวนมหาศาลได้หลังจากผ่านไป สองสามล้านปี”
“ถึงยังงั้นก็เถอะ เมื่อสองสามทศวรรษก่อน อาณาจักรก็เติบโตขึ้นถึงขีดสุด นี้เป็นมรดกหลักของข้า เจ้าจะต้องใช้พื้นที่นี้ในการฝึกบ่มเพาะพลัง โดนวิธีการฝึกนั้น ต่อจากนี้องค์ความรู้และการฝึกเจ้าจะได้รับมันเอง ข้าเชื่อว่าเจ้ามีสัญชาตญาณที่ดี ว่าจะฝึกยังไรให้บรรลุ”
“นี้คือทั้งหมดที่ข้ามีหนุ่มน้อย อย่าทำให้ข้าผิดหวัง หากแล้วโลกใบนี้คงจะตกเป็นทาสยังแน่แท้ สุดท้ายเจ้าอาจจะหมดสติไปสองสามปี มาจากผลของสถานะปัจจุบันของเจ้า และมรดกของข้าด้วย แต่มันจะไม่ใช่ข้อเสียเลย”
ไมนอสตอบยังจริงใจ
“ผมจะทำให้ดีที่สุด ไม่ให้เสียกับโอกาศครั้งนี้”
เสียงแหบกร้านและเก่าแก่โบราญได้กล่าวลา
“ขอให้เจ้าโชคดี และข้าหวังว่าเจ้าจะทำได้”
……
ในขณะเดียวกัน นอกจิตใต้สำนึกของไมนอส นั้นร่างกายของเด็กหนุ่มได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องโดยความพยายามของพ่อบ้าน ดิลเลียน ถึงยังงั้นก็ไม่มีวี่แววว่า หนุ่มน้อยผู้นี้จะตื่นขึ้นมา
จนผ่านไปหกปี …….
