ผู้กอบกู้แห่งที่ราบทมิฬ ตอนที่ 21 งานประลอง
เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้านี้……
ในเมืองของอาณาจักรครอมเวลล์ หญิงสาวผมดำ ผิวขาวดุจหิมะ ใบหน้าสะสวยหาใดเปรียบ พร้อมกับร่างกายที่แสนจะเย้ายวน เธอกำลังนั่งกินอาหารอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง และกำลังคิดถึงภารกิจที่ได้รับมา
‘อื้ม... อีกไม่นานการแข่งขันประลองยุทธ์จิตวิญญาณจะเริ่มในอีก 7 เดือนข้างหน้านี้แล้ว สำหรับคนที่อายุต่ำกว่า 18 ปี เพื่อแย่งชิงกันว่าใครที่เป็นดาวเด่นในช่วงอายุนี้ในภาคเหนือของทวีปกลางนี้
‘ของราวัลผู้ชนะอับดับ 1 ได้คริสตัลระดับกลาง 500 กับวิชาระดับเงิน ที่2 ได้ 300 คริสตัลระดับกลาง ที่3 100 คริสตัลระดับกลางและทั้ง 2 กับ 3 ได้วิชาระดับดำ’
การแข่งขันนี้จัดขึ้นทุกๆ 8 ปีของทวีปกลาง
มันเป็นเหมือนงานที่ไว้ให้ผู้มีอำนาจและผู้อาวุโสได้แลกเปลี่ยนดูการเติบโต ความแข็งแกร่งของแต่ละ อัจฉริยะรุ่นใหม่ ของแต่ละภูมิภาค แถมได้ดูว่าแต่ละที่มีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมากน้อยแค่ไหน
การแข่งขันนี้จะผลัดเปลี่ยนเจ้าภาพในการจัดขึ้น รอบนี้เจ้าภาพคืออาณาจักรครอมเวลล์ ครั้งก่อนเจ้าภาพคืออาณาจักรเวฟ
การแข่งขันนี้จัดขึ้นเพื่อคัดหาผู้ที่มีพรสวรรค์โดดเด่น
ถึงแม้ว่าแต่ละพื้นที่จะมีความลำบากหรือขาดทรัพยากรในด้านพลังงานจิตวิญญาณ แต่ก็ไม่จะไม่มีผู้มีความสามารถอยู่ เป็นเรื่องหายากในดินแดนหรือพื้นที่เหล่านั้น แต่ก็มีผู้มีพรสวรรค์ระดับเงินปรากฏตัวขึ้นตลอดทุกการแข่งขัน
เพราะผู้มีพรสวรรค์สูงจะหาโอกาสดีๆ ให้กับตัวเองเพื่อที่จะเติบโตต่อไป ดังนั้นนี้เป็นสิ่งที่ นิกายหรืออาณาจักรต่าง ที่จะหาไข่ทองคำจากการจัดแข่ง
และตั้งรางวัลไว้สูงเพื่อล่อผู้คนเหล่านั้น
ตอนนี้การแข่งขัน จำกัดด้วยอายุและความสามารถเฉลี่ยที่พบได้ในการแข่งขันจะอยู่ที่ขั้นนักรบแห่งจิตวิญญาณ ระดับต้นถึงระดับสูงสุด
แต่ก็อาจมีพวกถึงขั้น แม่ทัพแห่งจิตวิญญาณ เหมือนกัน
โดยพวกนั้นครองอับดับและจะติด 10 อับดับแรกเสมอ
‘เจ้าไมนอสตอนนี้ น่าจะอยู่ขั้นนักรบแห่งจิตวิญญาณ หรือยังก็ไม่รู้ นั้นเป็นขั้นระดับขั้นต่ำในการร่วมการแข่งขันด้วย’
‘ฮะๆ ถ้าเจ้านั้นตกลงร่วมการแข่งตามที่อาจารณ์ได้กล่าวไว้ละก็ ฉันละอยากเห็นหน้าของเขาที่ออกมาจากกะลาจริงๆ ว่าโลกนั้นกว้างใหญ่แค่ไหน’
เธอคิดพร้อมกับกลั้นคำยังเยาะเย้ย
เธอคนนี้คือลูกศิษของแม่ไมนอส รูธ ไมล์ส แห่งนิกาย เมฆาสีเทา ตอนนี้เธออายุได้ 18 ปี ระดับที่ 45
ระดับพรสวรรค์ของเธอคือเงิน เช่นเดียวกับอาจารณ์ของเธอ และสมาชิกหลายๆ คนในนิกายก
“เฮ้อ แค่คิดว่าต้องเดินทางกลับไปที่ราบทมิฬเพื่อไปพบกับเจ้าตัวน่าขยะแขยงไมนอส ในอีกกี่เดือนข้างหน้า ฉันก็ไม่อยากไปแล้ว…”
เธอจ่ายเงินและมุ่งหน้าออกไปทางทิศเหนือของอาณาจักรครอมเวลล์ ซึ่งเป็นทางไปมีอาณาจักรที่ติดใกล้กับชายแดนที่ราบทมิฬ
…
หลายชั่วโมงผ่านไปคณะเดินทางของไมนอสใกล้ถึงเมืองมารีนทาม เข้าทุกที่ ยิ่งใกล้ถึงกลิ่นไอทะเลก็ลอยมาตามสายลม
และไมนอสก็ได้เห็นวิวที่สวยงามของ เมืองท่าที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ ต้นปาล์มที่อยู่ริมชายหาดมากมายไม่ไกลจากเมือง
มีเรือจอดอยู่ที่อ่าวหลายลำเลยที่เดียว ในเมืองมีต้นไม้พอที่จะดูเขียวๆ สบายตา ซึ่งตรงกันข้ามกับที่ราบทมิฬ
เมื่อเข้าถึงตัวเมืองไมนอสตัดสินใจหาเรือที่จะเดินทางไปยังเกาะศิลาทันที
“นายน้อย เมืองท่านี้ ถึงไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็เป็นแหล่งการค้าที่รวมของมีค่ามากมายไว้ ผมว่าเราควรที่จะดูรอบๆ เพื่อจะเจออะไรเข้าตานายน้อยบ้าง ขอรับ”
ไปกี้ พูดแนะนำให้กับไมนอสพร้อมรอยยิ้ม
ก็ไม่ผิดจากที่ ไปกี้ พูดไป เพราะที่นี้เป็นทางผ่านการค้าระหว่างอาณาจักรบราวน์กับเกาะศิลา ทำให้มีของมากมายไหลเข้ามา หรือตระกูลพ่อค้าใหญ่ๆ จากสอง ประเทศเดินทางมาค้าขายบ่อยๆ
เมือถึงท่าเรือ ไม่นานนักมีผู้หญิงใส่เครื่องแบบเข้ามา ทักทายคณะเดินทางของไมนอส
“ยินดีตอนรับสู่ท่าเรื่อของมารีนทาม นายท่านต้องการหาเรือเดินทางไปเกาะศิลาใช่หรือไม่”
ไมนอสจึงตอบกลับทันที่
“ใช่แล้ว ข้าต้องการเช่าเรือใช้ในการเดินทางไปเกาะศิลา”
หญิงสาวยิ้มพร้อมกับเริ่มแนะนำ
“เรามีสองช่องทางให้นายท่านเลือก 1 คือเช่าแต่เรือเปล่าไม่มีลูกเรือ 2000 คริสตัลระดับต่ำ
กับ 2 เช่าเรือพร้อมลูกเรือ 5000 คริสตัลระดับต่ำ ฉันแนะนำให้เลือก อย่างที่ 2 สำหรับคนที่ไม่เคยเดินทางไปเกาะศิลามาก่อน”
“ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะเลือกอย่างที่ 2”
แล้วไมนอสก็ได้มัดจำจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดทั้งเรือทั้งลูกเรือเรียบร้อย นัดออกเดินทางในอีก 2 วัน คณะเดินทางของไมนอสก็ตรงเข้าที่พัก ระหว่างทางไมนอสได้ยิน คนสองคนคุยกัน
“เห้ย เชื่อข้าสิ ข้าได้ยินมากับหูเลยนะ ว่าจะมีดาบลำดับ 2 ระดับต่ำ ออกมาประมูลขายวันพรุ้งนี้อะ”
ชายร่างกำยำพูดขึ้น
“มิกค์ ขนานบนเกาะศิลาเอง ยังไม่มีไม่กี่ที่ ที่ขายอาวุธลำดับ 2 ได้ แล้วคิดหรอว่าเมืองของเราจะมี”
“นี้เป็นข่าวลือว่ากันว่า หัวหน้า ไรอัน จาก หอการค้ามหาสมุทร ปล่อยข่าวเพื่อดึงดูดให้คนไปร่วมงานประมูลพรุ่งนี้”
ชายวัยกลางคนสะพายดาบเล่มใหญ่ไว้ข้างหลังพูดขั้น
เมื่อไมนอสได้ยิน เขาก็เริ่มสนใจการประมูลนี้ขึ้นมาทันที
ตอนนี้เขามีวิชาระดับสูง แต่ยังขาดอาวุธที่ระดับเหมาะสมกับเขาอยู่ ตอนนี้เขามีแค่ดาบลำดับ 1 ระดับกลาง ที่ได้มาจากเมืองดรายเท่านั้น
อาวุธที่ได้เป็นมรดกนั้น ลำดับ 3 กับ 4 เขาไม่สามารถควบคุมใช้งานมันได้
ระดับของเขาต่ำเกินไป ถึงยังงั้นอาวุธ ลำดับ 2 ก็ยังต้องมีระดับ 40 ขั้นไปถึงใช้ได้อยู่ดี แต่ด้วยไมนอสนั้นมีวิชา กายาอมตะ ที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกาย เป็นเวลา 10 วิ มันจะเพิ่มพลังให้เขาพอที่จะทนรับการใช้งานอาวุธลำดับ 2 ได้
ปกติคนระดับ 40 จะมีพลังมากกว่า ระดับ35 ถึง สองเท่าแต่ด้วย ระดับร่างกายของไมนอสนั้นพิเศษเขานั้นจะมีพลังเทียบเท่า ระดับ 35 ที่ระดับ 34
ด้วยการนี้ไมนอสต้องเพิ่มระดับตัวเองอีก 1 ระดับ เป็น 34 ถึงจะพอที่จะรองรับพลังของอาวุธลำดับ 2 ได้
และเขาใช้มันได้แค่ 10 วิ เท่านั้น และต้องเพิ่มใช้วิชา อัตลักษณ์แห่งการกลืนกิน เพื่อดูดพลังจากรอบข้างเพื่อไม่ให้เขา เหนื่อยสะก่อน
แต่มันคุ้มค่าที่จะใช้อาวุธลำดับ 2 ในระดับของเขาในตอนนี้แม้ เงื่อนไขจะเยอะก็ตามที่
…
ที่อีกฟากของเมือง มีชายสามคน ยืนอยู่รอบๆ ชายผมบลอนด์ บนเสื้อผ้าของพวกเขามีตราสัญลักษณ์ของนกอินทรีสีเงิน
ใช่พวกนี้มาจากตระกูล ซิลวา
“นายน้อย นายน้อยแน่ใจหรือขอรับที่จะอยู่ต่อที่นี้เพียงเพราะข่าวลื่อนั้น”
หนึ่งในสามคนนั้นถามขึ้น
“อย่างที่พวกเจ้ารู้กัน ฉันจะเข้าแข่งขันประลองยุทธ์ ในอีก 7 เดือนข้างหน้านี้ ถ้าข้ามีอาวุธลำดับ 2 ได้ละก็ ข้าจะได้เปรียบคนอื่นยังมากเลยละ”
ชายผมบลอนด์ตอบกลับ
เขาคือ แดเรล ซิลวา ลูกชายของผู้นำตระกูลซิลวา เขาอยู่ระดับ 38 มีพรสวรรค์ระดับดำ อายุ 17 ปี
แม้แดเรล จะอยู่ที่ระดับ 38 แต่เข้ามั่นใจว่า ในอีกไม่ช้าเขาจะไปถึงระดับ 39 ได้ ในระหว่างก่อนการแข่งขัน และจะสามารถใช้อาวุธลำดับ 2 ได้
“นีเป็นโอกาสที่ดีของข้า ขนานในตระกูลของเราเอง การที่จะได้ครอบครองอาวุธลำดับ 2 ถ้าจะใช้คริสตัลซื้อได้แต่ก็ต้อง ทุมกำลังคริสตัลระดับกลางหลายร้อนชิ้นเพื่อซื้ออาวุธระดับนี้”
ในตระกูลซิลวานั้น จะมอบอาวุธ ระดับนี้ให้กับผู้ที่อยู่ในระดับ ราชาแห่งจิตวิญญาณ และคนในตระกูลระดับสูง ขั้นแม่ทัพแห่งจิตวิญญาณเท่านั้น
ถึงจะเป็นลูกชายของผู้นำตระกูล แดเรล ก็ต้องรอและใช้เวลาอีกนานกว่าที่จะได้รับอาวุธระดับนี้มาได้ และในตระกูลของเขามี อาวุธระดับนี้แค่ 20 ชิ้นเท่านั้น
“ถูกของนายน้อย..” ทหารประจำตัวของ ฟิลิป ถอนหายใจยังเข้าใจถึงเหตุผลทั้งหมด