AC 409: ล่อออกมาจากถ้ำ ฟรี

AC 409: ล่อออกมาจากถ้ำ

เมื่อกริฟฟินส่งเสียงกรีดร้องในอากาศ เงาก็เปลี่ยนไปพร้อม ๆ กัน หากมีคนเฝ้าดูรูปแบบการบินของกริฟฟิน ก็ไม่ยากที่จะสังเกตเห็นว่ากริฟฟินกำลังบินเป็นวงรี

กริฟฟินมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ความสามารถในการสังเกตของพวกมันนั้นอยู่ต่ำกว่าแค่นกอินทรีขนาดมหึมาของดรูอิด แต่ฉลาดน้อยกว่ามาก อินทรีมหึมาของดรูอิดแปลงร่างจากดรูอิดด้วยเวทมนตร์แห่งการเปลี่ยนแปลง พวกเขาเพียงแค่เปลี่ยนรูปลักษณ์ แต่สติปัญญาของพวกเขาไม่ได้รับผลกระทบ ถ้าพวกเขาเป็นดรูอิดที่ฉลาด พวกเขาก็ยังเป็นอินทรีที่ฉลาด ถ้าพวกเขาโง่นกอินทรีก็แค่นั้น อย่างไรก็ตาม แม้แต่ดรูอิดที่โง่ที่สุดก็ยังฉลาดกว่ากริฟฟิน

ด้วยการฝึกฝนที่เข้มงวด กริฟฟินจึงเข้าใจรูปแบบทั่วไปสองรูปแบบ หากพบผู้คน แต่มีเพียงไม่กี่คน พวกเขาจะบินเป็นรูปวงรี หากพวกมันค้นพบคนจำนวนมาก พวกมันจะบินในรูปแบบเลขแปด กริฟฟินไม่รู้ว่าจะประมาณจำนวนคนอย่างไร พวกมันอาศัยผู้ขับขี่กริฟฟินเพื่อดูและประเมิน

นายพลในจักรวรรดิซานซาที่อยู่ใต้กริฟฟินเห็นสัญญาณจากกริฟฟิน แต่เขาไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ เนื่องจากกริฟฟินคิดว่ามีไม่มากในกลุ่มนั้น ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นมิตรหรือศัตรู พวกเขาก็ไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขาได้

ไม่นานก็มีจุดสีดำสองจุดปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เมื่อพวกเขาบินเข้าไปใกล้ ทหารและทหารรับจ้างที่เพิ่งกินเข้าไปก็อดร้องตะโกนพวกเขาไม่ได้ มันเป็นสตรีและบุรุษ บุรุษคนนั้นดูหล่อเหลาด้วยสายตาที่เฉียบคม สตรีมีผมยาว นางดูเหมือนว่านางเพิ่งเดินออกมาจากภาพวาด นางดูน่ารักมาก ขี่อะไร! ม้าที่พวกเขาขี่ก็สวยงามเช่นกัน พวกมันเป็นสีขาวบริสุทธิ์ อัศวินจาก จักรวรรดิซานซา รู้สึกทึ่งกับรูปร่างและกล้ามเนื้อของม้า พวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่หายากซึ่งทำให้พวกเขานึกถึงม้าพิเศษในกลุ่มอัศวินแห่งแสง พวกเขาถูกเรียกว่า "สัตว์หิมะ"

"เจ้าเป็นใคร?" นายพลที่อยู่ข้างหน้าก้าวไปข้างหน้า เขาทักทาย อันเฟย์ และ ซูซานนา ด้วยเสียงหัวเราะต้อนรับ เขาต้องการผูกมิตรกับคนทั้งสอง ไม่ยากที่จะเชื่อว่าพวกเขามีทักษะที่น่าทึ่ง เพราะพวกเขากล้าที่จะผ่านพื้นที่ที่เต็มไปด้วยวิญญาณแห่งความตายด้วยคนเพียงสองคน “พวกเจ้าคือ…”

“ข้าชื่ออันเฟย์ นี่ซูซานนา” อันเฟย์ กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อันเฟย์? ขุนนางในจักรวรรดิมาโฮ?” นายพลตกใจมาก

“ใช่ ข้าเอง” อันเฟย์ กล่าวพร้อมยิ้ม “ข้าได้ติดตามเนโครแมนเซอร์และวิญญาณแห่งความตายมาหลายวันแล้ว ข้ามีความสุขมากที่ได้เห็นมนุษย์ในที่สุด ดูจากอุปกรณ์ของเจ้าแล้ว เจ้าคงไม่ใช่ทหารรับจ้าง”

“พวกเราเป็นทหารของจักรวรรดิซานซา” นายพลเหลือบไปที่ธงของเขาเอง เขารู้ว่าเขาไม่สามารถโกหกเรื่องนี้ได้

“จักรวรรดิชานซาส่งกองทัพมาเมื่อใด?” อันเฟย์ถามด้วยความแปลกใจ

“ท่านอันเฟย์ ข้ารู้ว่าเราเคยมีความขัดแย้งมาก่อน แต่วิญญาณแห่งความตายเป็นศัตรูร่วมกันของเราตั้งแต่สงครามต่อต้านคนตายเกิดขึ้น” นายพลยิ้ม

“ท่านไม่ควรถามเราเมื่อเรามา ท่านน่าจะบอกว่าเรามาสายเกินไป”

อันเฟย์ตกใจครู่หนึ่ง แล้วยิ้มและกล่าวว่า “เจ้ากล่าวถูก ถ้าทหารทุกคนตรงไปตรงมาเหมือนเจ้า ข้าคิดว่าเราจะชนะในสงครามต่อต้านคนตายนี้อย่างแน่นอน”

“ขอบคุณสำหรับคำชมของท่าน” นายพลกล่าว

“ท่านอันเฟย์ ท่านซูซานนา ท่านกำลังจะไปไหน”

“เราไม่มีจุดหมายปลายทาง เราหนีมาตลอดทาง เราจะไปทุกที่ที่มีวิญญาณแห่งความตายน้อยลง” อันเฟย์ กล่าว

“ดูเหมือนว่าพวกท่านจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก” นายพลกล่าว

“ไม่ใช่แค่ช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่มันน่าสังเวช” อันเฟย์ กล่าวด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

นายพลคนนั้นแหงนหน้ามองดูบนท้องฟ้า “ถึงเวลาตั้งค่าย ข้ารู้ว่าท่านมีประสบการณ์และมีความรู้มาก หากท่านไม่สนใจเงื่อนไขการตั้งค่ายง่ายๆ ของเรา ท่านสามารถอยู่กับเราได้หนึ่งวัน โปรดบอกเราถึงการผจญภัยของท่าน ทหารจะตาโตหลังจากได้ยินเรื่องราวของท่าน”

“เจ้ามีไวน์ไหม” อันเฟย์ เลียริมฝีปากของเขา

“ท่านไม่ต้องกังวล เรามีไวน์มากมาย” นายพลหัวเราะ “ข้ามีเพียงพอสำหรับท่านที่จะอาบน้ำในไวน์”

"มหัศจรรย์!" อันเฟย์ดูยินดีเป็นอย่างยิ่ง

นายพลโบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้อัศวินที่อยู่ข้างหน้าสร้างเส้นทาง อันเฟย์ และ ซูซานนา ขี่ม้าของพวกเขาไปข้างหน้า ในขณะนั้นเอง มีสิ่งประหลาดเกิดขึ้น หลังจากที่ อันเฟย์ ผ่านอัศวินเหล่านั้น พวกเขาก็รวมตัวกันอีกครั้ง ดูเหมือนพวกเขาไม่ต้อนรับแขก พวกเขาล้อม อันเฟย์ แทน อัศวินบางคนถึงกับมองว่าเป็นศัตรูกับเขา

"เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?" อันเฟย์ไม่ได้ตาบอด เขาตื่นตัวทันที

"สู้!" นายพลตะโกน ในเวลาเดียวกัน เขาดึงสายเพื่อให้ม้าของเขาเคลื่อนไปทางด้านหลัง ไม่ใช่เพราะเขากลัว แต่เพราะเขาอยู่ใกล้ อันเฟย์ และ ซูซานนา มากเกินไป กลยุทธ์ในสงครามคือการจัดการหัวหน้าก่อนที่จะจับผู้ติดตามทั้งหมด เพื่อหลีกเลี่ยงนายพลจึงถอยออก

อัศวินรอคำสั่งนี้มาระยะหนึ่งแล้ว หอกอัศวินกว่า 20 เล่มถูกโยนใส่ อันเฟย์ และ ซูซานนา พร้อมกัน พลังการต่อสู้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ในขณะที่หอกมาที่ ซูซานนา และ อันเฟย์ มาจากทุกมุม

ม้าที่ซูซานนาขี่ม้ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วก็ล้มลงกับพื้น วินาทีถัดมา เท้าของซูซานนาแตะพื้น นางพุ่งเร็วมากจนดูเหมือนแสง นางกระโดดข้ามหัวอัศวิน การเคลื่อนไหวของ อันเฟย์ ดูเหมือนจะขัดกับสามัญสำนึก โดยไม่เห็นเขาเตรียมตัวหรือกระโดดอะไรเลย อันเฟย์ ก็สามารถบินขึ้นไปได้ หอกอัศวินทั้งแปดแทงทะลุม้าในเสี้ยววินาที อัศวินทุกคนชอบม้าที่หล่อเหลานี้ แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สนใจมันแล้ว

อันเฟย์หลบ เขาเหยียบหัวอัศวิน ได้ยินเสียงกระดูกแตก ร่างของอัศวินคนนั้นกระตุกทันที อันเฟย์ ยืมแรงผลักเพื่อกระโดดขึ้นไปในอากาศและหลบการโจมตีจากอัศวิน

เมื่อซูซานนาร่อนลง นางอดที่จะคุกเข่าลงไม่ได้ สตรีคนนี้ดีขึ้นมากด้วยการฝึกฝน อันเฟย์ ไม่สามารถอดชมเชยนางในหัวได้ เขาร่อนลงข้างซูซานนา เขาอุ้มนางขึ้นและตะโกนทันทีว่า “เจ้าไปก่อน ข้าจะจัดการสถานการณ์นี้” เขาขยิบตาให้ซูซานนา

ซูซานนากลอกตามองเขา นางเริ่มวิ่งกลับไปทางที่นางมาโดยไม่กล่าวอะไร

เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน อัศวินกริฟฟินก็ลดระดับความสูงลงและตะโกนว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมท่านถึงโจมตีทหารรับจ้าง?” เห็นได้ชัดว่าพวกเขารับผิดชอบด้านความปลอดภัยและการสอดแนม พวกเขาอยู่คนละหน่วยกันและไม่ได้รับคำสั่งจากกัน มิฉะนั้นเขาจะไม่ถามด้วยวิธีนี้

“เขาคือ อันเฟย์” นายพลตะโกนด้วยความเจ็บปวดเฉียบพลัน วิธีที่ดีที่สุดคือการเชิญ อันเฟย์ ไปที่ค่ายของเขาและพยายามฆ่าเขาเมื่อ อันเฟย์ ผ่อนคลายหลังอาหารและเครื่องดื่ม เขาจะมีโอกาสดีกว่ามากที่จะฆ่าเขาเมื่อ อันเฟย์ ไม่ตื่นตัว เขาสามารถรักษาสีหน้าได้ น่าเสียดายที่ผู้ติดตามของเขาไม่สามารถและแสดงความเกลียดชังบนใบหน้าของพวกเขาเร็วเกินไป การโกหกช่วยให้เขาผูกพันกับ อันเฟย์ แต่เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าความเกลียดชังมาจากไหน อันเฟย์ เป็นผู้นำกองทัพของเขาและกวาดล้างหน่วยกริฟฟิน เขารู้ว่าการหลอกลวง อันเฟย์ ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาเคยต่อสู้กับ อันเฟย์ มาก่อน แต่อันเฟย์ มีโอกาสหลบหนี

“อันเฟย์?” กริฟฟินวนอยู่ในอากาศ ผู้ขับขี่กริฟฟินตะโกนว่า “เขาคือ อันเฟย์ จริงหรือ?”

“มันคือเขา” นายพลกล่าว

ผู้ขับขี่กริฟฟินสูดหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่กริฟฟินหยุดชั่วครู่ก่อนจะบินตามอันเฟย์ที่หลบหนี อัศวินกริฟฟินอีกคนหนึ่งลดระดับความสูงของเขาและตามผู้ขับขี่กริฟฟินคนนั้นหลังจากที่พวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

นายพลหันไปมองทหารรับจ้างที่ตกตะลึง เขาลังเลก่อนจะตะโกนว่า “หน่วยทหารม้าที่หนึ่ง สอง และสาม อยู่ต่อ เจ้าที่เหลือตามข้ามา จับ อันเฟย์ มาให้ข้า!” นายพลที่รับผิดชอบด้านการขนส่งจะได้รับผลตอบแทนจากการทำงานหนักเท่านั้น พวกเขาไม่ค่อยมีโอกาสทำวีรกรรมในสนามรบ เมื่อเห็น อันเฟย์ และ ซูซานนา หนีไป เขาไม่เต็มใจที่จะสละโอกาสนี้ให้กับอัศวินกริฟฟิน นอกจากนี้ เขาสามารถบอกได้ว่าซูซานนาได้รับบาดเจ็บ เขาต้องใช้ประโยชน์จากมันเพื่อฆ่า อันเฟย์ เขารู้สึกโชคดีที่มีโอกาสได้จับ อันเฟย์ และทำภารกิจที่กล้าหาญในสงครามให้สำเร็จ

ทหารจากจักรวรรดิซานซารีบวิ่งไปหาอันเฟย์ขณะที่เขาหนี บ้างก็กระโดด บ้างก็ขี่ม้า บ้างก็วิ่ง พวกเขามีทหารหลายประเภท อันเฟย์ ไม่กล้าอยู่ในการต่อสู้นานเกินไปหลังจากที่เขาฆ่าอัศวินสองสามคนด้วยหอกของเขา เขาออกจากการต่อสู้โดยเร็วที่สุด เขาเร็วมากจนดูเหมือนบินไปทุกที่ด้วยความเร็วสูง อย่างไรก็ตามเขาถูกดึงลงโดยซูซานนาเร็วในบางครั้ง แต่ช้าในบางครั้ง พลังการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งในบางครั้ง แต่บางครั้งก็อ่อนแอมาก เห็นได้ชัดว่านางไม่สามารถควบคุมพลังการต่อสู้ของนางได้ดี

เมื่อทหารเข้าใกล้พวกเขามากขึ้น อันเฟย์ ต้องวิ่งกลับไปเหวี่ยงดาบเพื่อปกป้อง ซูซานนา เขาสามารถหลบหนีได้ทุกครั้งก่อนที่เขาจะถูกจับโดยทหาร

ทั้งอัศวินกริฟฟินและทหารประจำจาก จักรวรรดิซานซา ต่างก็ไม่รู้ว่า ซูซานนา ก้าวขึ้นมาเป็นปรมาจารย์ดาบหญิงแล้ว หากพวกเขารู้ พวกเขาคงไม่ไล่ตามนาง พวกเขาคงไม่มีความกล้าที่จะต่อสู้กับนาง

เหล่าอัศวินกริฟฟินบนท้องฟ้าดูเหมือนจะเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุด สำหรับทหารในจักรวรรดิซานซาแล้ว การเป็นอัศวินเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา แต่กองทัพก็เลือกอัศวินกริฟฟินได้ดีมาก อัศวินกริฟฟินส่วนใหญ่เก่งที่สุด โดยไม่รู้ว่าทำไม พวกเขาจึงยิงเวทมนตร์ไปที่ อันเฟย์ อย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตว่า ซูซานนา แตกต่างออกไป อาจเป็นเพราะพวกเขาภูมิใจเกินไปที่จะทำเช่นนั้น หรือพยายามรักษาหลักการของอัศวิน

นายพลจากจักรวรรดิซานซาทำตัวแปลกจริงๆ เมื่อใดก็ตามที่ อันเฟย์ ถูกโจมตีด้วยหน้าไม้ เขาจะดูกังวล เขาดูเหมือนกังวลว่า อันเฟย์ จะถูกฆ่าโดยหน้าไม้ เมื่อใดก็ตามที่ อันเฟย์ หลบการโจมตีเหล่านั้นหรือเคาะหน้าไม้ เขามีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา โชคดีที่อัศวินกริฟฟินเหล่านั้นให้ความสนใจกับ อันเฟย์ อย่างเต็มที่และไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขา ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะคิดว่าเขาเป็นคนทรยศ

อันเฟย์ หนีไปขณะที่ทหารจาก จักรวรรดิซานซา ไล่ตามเขา โดยไม่รู้ว่าเขาวิ่งไปนานแค่ไหน เขาสังเกตเห็นว่ามันเริ่มมืดแล้ว ดูเหมือนว่าอัศวินกริฟฟินจะลืมสิ่งหนึ่งไป นั่นคือ กริฟฟินสูญเสียการมองเห็นเมื่อพยายามโจมตีเหนือพื้นดินเพียงสิบหลา นายพลจาก จักรวรรดิซานซา ยังลืมไปว่าอัศวินสามารถไล่ตาม ซูซานนา และ อันเฟย์ บนหลังม้าได้ แต่ทหารม้าที่สวมชุดเกราะไม่สามารถตามทันพวกเขาได้ อันที่จริง ทักษะการจัดการและความฉลาดของนายพลดูเหมือนจะจำกัดมาก มิฉะนั้นเขาจะเป็นนายพลในแนวหน้าแทนที่จะรับผิดชอบด้านพัสดุและการขนส่ง