WS บทที่ 228 ฝึกฝนดวงใจแห่งความมืด
“เมอร์ลิน?”
พ่อมดลีโอหยุดฝีเท้าขณะที่ดวงตาสีแดงบนหน้าผากกระพริบอย่างต่อเนื่อง เขาเหลือบมองไปยังทางเข้าของช่องว่างทมิฬที่มืดสนิท ร่างของเมอร์ลินค่อย ๆ ปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ
“เป็นไปได้อย่างไร เมอร์ลินเข้าไปในช่องว่างทมิฬเป็นเวลาเจ็ดวันเต็ม ๆ เขารอดมาได้อย่างไร”
พ่อมดฮอบส์ตกตะลึงเมื่อจ้องมองไปที่ร่างที่เพิ่งเดินออกจากช่องว่างทมิฬเนื่องจากเมอร์ลินสามารถผ่านภาพลวงตาที่น่ากลัวที่สุดของช่องว่างทมิฬได้
“เมอร์ลิน เจ้าฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดสำเร็จแล้วรึยัง?”
พ่อมดลีโอกล่าวออกมาพร้อมกับสีหน้าอิ่มเอมใจ หลังจากนั้นก็มีแสงสีแดงวาบที่ดวงตาแนวตั้งบนหน้าผากของเขา เมอร์ลินถูกล้อมรอบด้วยแสงสีแดงอย่างรวดเร็ว
“ดวงตาแห่งความมืด จงลวงตา!”
พ่อมดลีโอร่ายดวงตาแห่งความมืดใส่เมอร์ลินโดยตรง ทำให้เมอร์ลินตกไปอยู่ในภาพลวงตา ลีโอรู้ว่าผู้ที่ฝึกฝนดวงใจแห่งความมือจะมีความต้านทานต่อการโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ธาตุมืดสูงมาก เขาจึงใช้พลังของดวงตาแห่งความมืดเพียงเล็กน้อยเพื่อทดสอบดงวใจแห่งความมืดของเมอร์ลิน
ขณะที่เมอร์ลินถูกย้อมไปด้วยแสงสีแดง เขาก็ตกไปอยู่ในภาพลวงตา อย่างไรก็ตาม เมอร์ลินเคยประสบกับภาพลวงตามาอย่างยาวนาน ดังนั้นภาพลวงตาเหล่านี้จึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้และเขาสามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดาย มากด้วยความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งของเขาแม้ว่าเขาจะไม่ได้ฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดก็ตาม
สิ่งหนึ่งที่เมอร์ลินสนใจคือดวงตาแห่งความมืดของพ่อมดลีโอ แสงสีแดงเพียงเล็กน้อยจากมันสามารถทำให้เขาตกเป็นภาพลวงตาในทันที ยิ่งไปกว่านั้น นี่อาจเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของพลังของดวงตาแห่งความมืด
ดวงตาแห่งความมืดนั้นมหัศจรรย์จริง ๆ ไม่น่าแปลกใจที่หอคอยอเวจีจะเห็นด้วยกับเงื่อนไขของพ่อมดลีโอ เพียงเพื่อให้ได้วิธีการฝึกฝนดวงตาแห่งความมืด พวกเขาจะได้รับความสามารถที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ หากพวกเขาฝึกฝนดวงตาแห่งความมืดในระดับหนึ่ง มันจะมีพลังมากกว่าดวงใจแห่งความมืด
“อาจารย์ลีโอ ภาพลวงตาแบบนั้นไม่มีผลอะไรกับผมมากนัก!”
เมอร์ลินบอกกับพ่อมดลีโอด้วยรอยยิ้มขณะที่เขายืนอยู่ในแสงสีแดง จากนั้นเขาก็หลับตาลงเล็กน้อยและความเชื่อมั่นอันทรงพลังก็ปรากฏขึ้นในหัวใจของเขา ทันใดนั้น ภาพลวงตาที่อยู่ข้างหน้าเขาก็หายไป
พ่อมดลีโอพยักหน้าเล็กน้อยและเผยรอยยิ้มเล็กน้อย “ไม่เลวดวงใจแห่งความืดน่าทึ่งจริง ๆ แม้ว่าข้าจะใช้ความสามารถเพียงเล็กน้อยแต่ภาพลวงตาที่ข้าร่ายก็เพียงพอที่จะหลอกหลอนนักเวทย์ระดับสี่ได้ อย่างไรก็ตาม เจ้าไม่ได้รับผลกระทบจากมันเลยและหลุดออกจากมันได้อย่างง่ายดายดวงใจแห่งความมืดนั้นแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิดไว้มาก”
หลังจากดูเมอร์ลินฟันฝ่าภาพลวงตาที่เขาสร้างขึ้นด้วยดวงตาแห่งความมืด พ่อมดลีโอก็พอใจเพราะคิดว่าเมอร์ลินฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดสำเร็จ
เมอร์ลินส่ายหัวเบา ๆ “อาจารย์ลีโอ ผมยังฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดไม่เสร็จ ผมเพียงสัมผัสภาพลวงตาที่แข็งแกร่งในช่องทมิฬเท่านั้น จึงทำให้ภาพลวงตาธรรมดาจึงไม่มีผลกับผมอีกต่อไป”
“อะไรนะ? เจ้ายังฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดยังไม่เสร็จ?”
พ่อมดลีโอขมวดคิ้ว เขาได้ทุ่มเทความพยายามอย่างมากในเรื่องนี้ เขายอมแลกเปลี่ยนวิธีการฝึกฝนดวงตาแห่งความมืดให้กับหอคอยอเวจี เป้าหมายเดียวของเขาคือให้เมอร์ลินฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดสำเร็จ
อย่างไรก็ตาม เมอร์ลินยังฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดไม่เสร็จ หลังจากที่เขาออกมาจากช่องว่างทมิฬ พ่อมดลีโอเต็มไปด้วยความสงสัยและชำเลืองมองไปยังพ่อมดฮอบส์และคนอื่น ๆ
ความคิดแรกของเขาคือพ่อมดฮอบส์ไม่ได้บอกวิธีการฝึกฝนที่แท้จริงของดวงใจแห่งความมืด
เมื่อสังเกตเห็นการจ้องมองที่น่าสงสัยของพ่อมดลีโอ พ่อมดฮอบส์ก็พ่นลมหายใจออกมา “ฮึ่ม เราได้บอกวิธีการฝึกฝนที่แท้จริงของดวงใจแห่งความมืดแล้ว หากข้าจำไม่ผิด พ่อมดเมอร์ลินได้ทำลายภาพลวงตาในวันที่เจ็ดในช่องว่างทมิฬ เขาสามารถฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามได้ตลอดเวลา พ่อมดเมอร์ลินที่ข้าพูดมานั้นถูกต้องหรือไม่?”
พ่อมดฮอบส์และคนอื่น ๆ แสดงสีหน้ามืดมน ในฐานะนักเวทย์แห่งหอคอยอเวจี พวกเขาตระหนักถึงความสำคัญของเมอร์ลินผ่านเจ็ดวันในช่องว่างทมิฬมาได้
หมายความว่าตอนนี้เมอร์ลินสามารถฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามได้
เรื่องนี้แม้แต่ในช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์ที่สุดของหอคอยอเวจีก็มีนักเวทย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามสำเร็จ
ดังนั้น เมื่อพวกเขาเห็นว่าเมอร์ลินสามารถฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามได้ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักเวทย์ของหอคอยอเวจีแต่พวกเขาก็รู้ยินดีอยู่ลึก ๆ ในใจ แบบเดียวกับพ่อมดลีโอที่ฝึกฝนดวงตาแห่งความมืดสำเร็จ
ทางด้านพ่อมดลีโอจ้องมองเมอร์ลินอย่างสงสัย
เมอร์ลินพยักหน้า “ใช่แล้ว อาจารย์ลีโอ ตอนนี้ฉันสามารถฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดได้แล้ว ผมแค่ต้องหาเวลาฝึกฝนให้เสร็จเท่านั้น”
พ่อมดลีโอพยักหน้าและท่าทีของเขาได้สงบลง จากนั้นเขาหันไปพูดกับพ่อมดฮอบส์ว่า "พ่อมดฮอบส์ ช่วยเตรียมห้องไร้เสียงสำหรับเมอร์ลินเพื่อฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดที"
ก่อนหน้านี้ พ่อมดลีโอได้โต้เถียงกับพ่อมดฮอบส์และคนอื่น ๆ เนื่องจากเมอร์ลิน อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งได้รับการแก้ไขแล้วทันทีที่เมอร์ลินเดินออกมาจากช่องว่างทมิฬ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังต้องการวิธีฝึกฝนดวงตาแห่งความมืดของพ่อมดลีโอ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องทนกับนิสัยแย่ ๆ พ่อมดลีโอ
พ่อมดฮอบส์ตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า "หอคอยอเวจีมีห้องไร้เสียงอยู่หลายห้อง อย่างไรก็ตาม พ่อมดลีโอ ข้าหวังว่าคราวนี้คุณจะรักษาสัญญาได้ ถ้าไม่อย่างนั้นได้เห็นดีแน่!"
พ่อมดลีโอยังคงนิ่งเงียบ เขากับเมอร์ลินเดินตามหลังพ่อมดฮอบส์และทิ้งช่องว่างทมิฬไว้เบื้องหลัง
…
"ดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สาม มาดูกันว่าภาพลวงตาจะน่ากลัวขนาดไหนกัน"
ในห้องที่ไร้เสียงสะท้อน เมอร์ลินเริ่มฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามทันที ท้ายที่สุด เขาประสบความสำเร็จในการหลุดพ้นจากภาพลวงตาในวันที่เจ็ดในช่องว่างทมิฬ เนื่องจากความแตกต่างระหว่างรูปแบบที่สามกับรูปแบบที่สองหรือหนึ่ง มันมีมากเกินไปดังเขารูปแบบที่สามโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
ในการฝึกฝนดวงใจแห่งความมืดนั้น เมอร์ลินต้องสลักเครื่องหมายลึกลับบนร่างกายของเขา
เขารู้สึกว่าตอนนี้เขามีเครื่องหมายของเพลิงวินาศกับดัชนีเยือกแข็งบนมือทั้งสองข้างแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจถึงผลของการสลักพลังปีศาจแพนดอร่าสองอันในที่เดียวแต่เมอร์ลินไม่ได้ทำมันเพื่อความปลอดภัย
เมอร์ลินถอดเสื้อคลุมออกเผยให้เห็นกล้ามอกของเขา นี่เป็นผลจากการฝึกกระบวนท่าลึกลับมาเป็นเวลานาน ดังนั้นพลังกายของจึงดีกว่านักเวทย์ทั่วไป ตอนนี้พลังกายของเขามาถึงจุดสูงสุดของนักดาบธาตุระดับสามแล้ว
ถ้าเขาฝึกฝนต่อไปอีกหนึ่งปี เขาจะสามารถปรับปรุงคุณสมบัติร่างกายของเขาให้เหมือนกับนักดาบธาตุระดับสี่
เมอร์ลินเริ่มขยับมือไปมาและกดฝ่ามือลงบนหน้าอกอย่างรวดเร็ว รอยดำแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าอกของเขาทีละน้อย
หลังจากนั้น พลังจิตของเมอร์ลินก็ขยายออกเพื่อจำลองเครื่องหมายบนหน้าอกของเขา ทันที เมอร์ลินตัวสั่นราวกับถูกลากเข้าสู่ความมืดมิดไม่รู้จบ ราวกับว่าเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด
อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกนั้นหายไปในพริบตา เขาก้มศีรษะลงมองรอยหมึกสีดำบนหน้าอกของเขา ดูเหมือนว่าผิวขาวของเขาถูกย้อมด้วยหมึกหยดหนึ่ง อย่างไรก็ตาม หากมองใกล้ๆ ก็เห็นออร่าแปลก ๆ ที่สามารถดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้อย่างชัดเจน
เมอร์ลินสูดหายใจเข้าลึกๆ เขารู้ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ต่อไปเขาจะผ่านภาพลวงตาสำหรับการฝึกฝนดวงใจแห่งความมืด บางคนต้องใช้เวลาหนึ่งหรือสองวันในการฝึกฝนในขณะที่นักเวทย์บางคนต้องใช้เวลานานกว่านั้นกว่าจะตื่นจากภาพลวงตา
แม้ว่าเมอร์ลินจะมั่นใจ แต่เขาไม่รู้ว่าภาพลวงตาของดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามจะเป็นอย่างไร ดังนั้นเขาจึงต้องห้ามประมาท
หลังจากแกะสลักเครื่องหมายลึกลับและเปิดใช้งานด้วยพลังจิตของเมอร์ลินแล้ว เขาสังเกตเห็นว่ามีความเชื่อมโยงบางอย่างระหว่างโครงสร้างเวทมนต์ของคาถาหมอกรัติกาลและเขตแดนแสงดำกับเครื่องหมายลึกลับ
เหมือนกับตอนที่เมอร์ลินฝึกฝนเพลิงวินาศกับดัชนีเยือกแข็งเลย เมื่อมันมีความคลึงกันจึงทำให้เมอร์ลินผ่อนคลายลงเล็กน้อย
*บูม!*
ทันใดนั้นเอง เมอร์ลินรู้สึกว่าโลกของเขาหมุนไป ราวกับว่าจิตใจของเขาระเบิดและรู้สึกว่าเขาอยู่ในก้อนเมฆ
“มันคือภาพลวงตา!”
เมอร์ลินตัวแข็งทื่อ เขาเตรียมการไว้ล่วงหน้าแต่ไม่คาดคิดว่าภาพลวงตาจะโจมตีเขาอย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะมีภาพลวงตาอะไร ความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งของเขาจะสามารถทำให้เขาผ่านพ้นไปได้ ตราบใดที่เขายังใจเย็น ความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งของเขาสามารถต้านทานภาพลวงตาใด ๆ ก็ตามที่เข้ามา
หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง…
เมอร์ลินเจอกับภาพลวงตาจำนวนมากนับลืมนับจำนวนไปแล้ว อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าของเมอร์ลินได้ทำลายภาพลวงตาทุกครั้งที่มันกระทบเขา เขาไม่มีโอกาสถูกหลอกด้วยซ้ำ
เมื่อเวลาผ่านไป ภาพลวงตาเหล่านี้ก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุด ภาพลวงตาก็มีพลังมากพอๆ กับในช่วงวันที่เจ็ดในช่องว่างทมิฬ
โชคดีที่ความเชื่อมั่นของเมอร์ลินนั้นทรงพลังจริง ๆ เพราะมันถูกสร้างขึ้นจากภาพลวงตานับครั้งไม่ถ้วน ไม่อย่างนั้นเขาคงตกหลุมพรางไปแล้วในตอนนี้
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ กระบวนการนี้ใช้เวลาไม่นาน มันใช้เวลาเพียงครึ่งวันเท่านั้น เมอร์ลินลืมตาขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์กับภาพมายามามากมายแต่เวลาที่ใช้ไปกับภาพลวงตานั้นไม่นาน เขาทำลายภาพลวงตาเพียงไม่กี่อย่างในชั่วพริบตา
“ภาพลวงตาของดวงใจแห่งความมืดรูปแบบสามนั้นทรงพลังจริง ๆ ถ้าไม่ได้ภาพลวงตาในวันที่เจ็ดของช่องว่างทมิฬ ฉันคงไม่สามารถผ่านมันไปได้ง่ายอย่างนี้แน่นอน”
ในที่สุดเมอร์ลินก็เข้าใจถึงความสำคัญของการใช้เวลาเจ็ดวันในช่องว่างทมิฬ ราวกับว่าภาพลวงตาในนั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่อการฝึกฝนดวงใจแห่งความมืด โดยเฉพาะ
หากปราศจากช่องว่างทมิฬ ถึงจพเป็นนักเวทย์ที่มีจิตใจกล้าแกร่ง ก็ยังต้องตกลงไปในภาพลวงตาอันทรงพลังที่นำเสนอโดยดวงใจแห่งความมืดรูปแบบที่สามแน่นอนและอาจจะจิตเสียสติสัมปชัญญะของตัวเองไปในที่สุด
หลังจากที่เมอร์ลินผ่านภาพลวงตาทั้งหมดแล้ว เครื่องหมายลึกลับ บนหน้าอกของเขาก็เริ่มส่งออร่าเย็น ๆ ออกมา เมอร์ลินรีบก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็วเพื่อดูเครื่องหมาย