EP 629 กระอักเลือด
EP 629 กระอักเลือด
By loop
ยามบ่าย.
หวางจือหลงกำลังคุยกับหวางถิงถิงในสำนักงาน
"...จำได้ไหม"
"จำได้ค่ะ แค่พูดคำว่าหนูปวดหัวมากตอนที่ถูกทำร้าย"
"จำไว้ว่าการตรวจศีระษะนั้นมีรายละเอียดเยอะมาก ลูกจะต้องยืนยัว่าลูกปวดหัวจริงๆ"
"รู้แล้วพ่อ แล้วหนูกับเพื่อนของหนู ตอนนี้โอเคกันไหมค่ะ "
"ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้มาก ตอนนี้ลูกอาจได้รับการลดหย่อนโทษได้ แต่ลูกเองก็อาจจะถูกไล่ออกได้เหมือนกัน พ่อบอกแลยนะว่า ถ้าลูกบอกพ่อก่อนสักนิด เกี่ยวกับเรื่องนี้ เรื่องมันจะไม่ปานหลายมาถึงจุดนี้..." ,
"หนูเข้าใจแล้วค่ะ มันจะไม่มีครั้งหน้า"
"เอาล่ะมันดีที่สุดแล้ว เราไปทานข้าวกันดีกว่า" ระหว่าง
สิบนาทีหวางจือหลงคุยกับลูกสาวหลายเรื่อง เพื่อสั่งเธอเธอให้เธอให้การกับตำรวจอย่างไร เพราะดูจากหลักฐานแล้วพบว่าลูกสาวของหวางจือหลงนั้นคงต้องทำร้ายหยูเซียวเซียวก่อนแน่ๆ? แต่ที่น่าแปลกใจคือเมื่อหวางถิงถิงกระทำผิดจริงทำไมไม่ว่าไปตามผิด ทำไมต้องมาทำร้ายลูกสาวของเขาด้วย? ดังนั้นหวางจือหลงไม่ได้ต้องการเพียงมาแก้ต่างแทนลูกสาวเพียงเท่านั้น เขายังไม่ยินยอมจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้หยูเซียวเซียว อีกทั้งเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ลูกสาวโดนลงโทษอย่างแน่นอน เขาพยายามจะหั่นเหคดีนี้ให้เป็นไปในทิศทางอื่น ซึ่งหมายความว่าหวางจือหลงพยายามจะเล่นตุกติกในการให้การในครั้งนี้เช่นกัน โดยใช้เหตุผมที่ดงซูบินนั้นเข้ามาทำร้ายหวางถิงถิง เขาต้องการโยนความผิดให้กับดงซูบิน ให้ผู้คนรู้ว่าหวางถงถิง เป็นเหยื่อ ไม่ใช่ผู้กระทำความผิด ด้วยวิธีนี้ผลกระทบต่อหวางถิงถิงและชื่อเสียงไม่ดีของหวางจือหลงก็จะทุเลาลงมาบ้าง
แต่เมื่อหวางจือหลงคิดมาถึงตอนนี้ เขาก็เข้าใจว่าดงซูบินตอนนี้น่าจะถูกจับกุมอยู่ที่สำนักงานตำรวจแล้ว ในขณะที่เขากำลังจะพาลูกสาวออกไปทานอาหารเย็น ก็มีข่าวที่น่าตกใจมาถึงเขา
ผลการตัดสินของหวางถิงถิงออกมาแล้ว!
การประชุมใหญ่ของโรงเรียน ผู้อำนวยการโรงเรียนได้ลงนามตามคำสั่งให้มีการถอนสิทธิ์การเป็นนักเรียนของหวางถิงถิงและเพื่อนออกจากโรงเรียน!
ปฏิกิริยาแรกของหวางจือหลงคือ “คุณล้อเล่นกับฉันเหรอ?”
หวางถิงถิง ก็ตะลึง เธอไม่อยากเชื่อ พ่อของเธอเป็นหมายเลขหนึ่งในสำนักการศึกษา มีคนกล้าไล่เธอออกโดยไม่แจ้งพ่อของเธอก่อน?
เป็นไปไม่ได้!
ใครกันที่กล้าขนาดนั้น? ?
ผลลัพธ์ของการลงโทษของ หวางถิงถิงแพร่กระจายในโรงเรียนทีละคน และนักเรียนหลายคนก็จ้องมอง อยู่ ไล่ออก ลูกสาว ผู้อำนวยการสำนักศึกษาธิการ? ทางโรงเรียนต้องบ้าไปแล้วแน่? ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้าไปแล้ว? ถึงจะเป็นการตัดสินใจของผู้อำนวยการโรงเรียนเพียงคนเดียว แต่การไล่ออกก็ต้องผ่านคณะกรรมการกิจการโรงเรียนของโรงเรียน ผู้บริหารโรงเรียนนั้นเป็นบ้ากันหมด? อย่างไรก็ตาม ครูและผู้บริหารโรงเรียนหลายคนยังคงนิ่ง แม้แต่ครูประจำชั้น ซึ่งถูกดงซูบินทำร้ายเองก็ตาม เขาก็แสดงท่าทีแข็งกระด้างหลังจากได้ยินข่าว แต่ก็ไม่แปลกใจมากเพราะหลายคนรู้ดีว่าคนที่หวางจือหลงไปมีเรื่องด้วยนั้นไม่ใช่คนธรรมดา ทุกคนคุ้นเคยกับสไตล์ของดงซูบินมานานแล้ว มีเพียงพวกคนที่มาทำงานใหม่อย่างหวางจือหลงเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าทำไม
เหล่ยจือ และ เสี่ยวฟางก็ดูตื่นตระหนกและรีบไปพบกับหวางจือหลงพร้อมด้วยพ่อกับแม่ของพวกเขา
“ลุงหวาง! เราถูกไล่ออกได้ยังไง?”
“ถิงถิง! เกิดอะไรขึ้น?”
หวางถิงถิงเองเธอด็ดูกังวลใจ “พ่อ! ทำไมพวกนั้นถึงทำกับเราเช่นนี้! พวกเขาไล่เราออกทำไมกัน?”
หวางจือหลงตกใจพร้อมกับโมโหไปด้วยในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาเองยังไม่เข้าใจข้อเท็จจริงที่ลูกสาวถูกไล่ออกจากโรงเรียน ทำไมมันถึงเกิดเรื่องเหล่านี้ขึ้นมา? พวกนั้นไม่มีความเกรงใจกันเลยอย่างงั้นหรอ? นี้คือท่าทีของผู้อำนวยการโรงเรียนเขาไม่แม้แต่จะสนใจคำแนะนำของหวางจือหลงเลย อีกทั้งยังไปเชื่อคำพูดของดงซูบินอีก? นี่มันเกิดบ้าอะไรกันขึ้นเนี่ย? คิดจะแข็งข้อกับฉันอย่างงั้นหรอ?
ตั้งแต่หวางจือหลงเข้ารับตำแหน่ง เขาไม่มีเวลาติดต่อกับผู้อำนวยการโรงเรียนและผู้บริหารโรงเรียนของมัธยมหยานไทเลยในมุมมองของหวางจือหลงเองเขาไม่คิดว่าผู้อำนวยการโรงเรียนจะทำเช่นนี้กับเขา!
หวางจือหลงนั้นโกรธมาก แต่เขารู้ดีว่าเขาเองก็พบผู้อำนวยการโรงเรียนหยานไทเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ซึ่งนั้นเป็นการพบกันในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหวางถิงถิง
ทันทีที่หวางจือหลงเขามาพบผู้อำนวยการโรงเรียนอีกครั้ง เขาก็ดุว่า "คุณกำลังทำอะไร! ฉันได้ยินสิ่งที่คุณขัดคำสั่งฉัน! ใครบอกคุณให้คุณไล่หวางถิงถิงออกไป? ห่ะ? เรื่องนี้จะต้องมีคำอธิบาย!"
ผู้อำนวยการโรงเรียนเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ในฐานะผู้อำนวยการสำนักการศึกษา หวางจือหลงนั้นไม่สามารถปกป้องลูกสาวของตัวเองได้มันจะกลายเป็นเรื่องน่าอับอายขายขี้หน้าของเขา หวางจือหลงหงุดหงิดเล็กน้อย เขาไม่เข้าใจว่าผู้อำนวยการโรงเรียนเอาความคิดนี้มาจากไหน และยังกล้าท้าทายอำนาจของเขาอย่างเปิดเผยเช่นนี้! นี้มันคงจะบ้าไปมากๆแล้ว?
ตอนนี้หวางจือหลงก็ยังโวยวายต่อไป
ไม่นานหลังจากนั้นหวางจือหลงก็เหนื่อยกับการตำหนิและจ้องมาที่เขาอย่างเย็นชา
เมื่อผู้อำนวยการโรงเรียนเห็นสิ่งนี้ เขาพูดอย่างขมขื่น: “ผู้อำนวยการหวาง ผมยังคิดว่าหวางถิงถิงและนักเรียนสองสามคนถูกลงโทษอย่างรุนแรงเล็กน้อย เราเองได้อธิบายเรื่องนี้ไปแล้ อย่าตระหนกเลย เป็นคำสั่งของหัวหน้าเขต ทำได้แค่ ฉันมีมือผิดและลูกหนี้ ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้หน้าคุณ แต่มันมันเป็นแรงกดดันจากเบื้องบนและผมต้องทำมัน”
ดูเหมือนผู้อำนวยการโรงเรียนจะดูรำคาญเล็กน้อย เขาเตือนหวางจือหลงล่วงหน้าและประสานงานกับตำรวจจากสถานีตำรวจ ในที่สุดพวกเขาก็ปล่อยคดีของดงซูบินและทำให้เขาถอยกลับ ถ้าหวางจือหลงยอมรับแล้วอย่างไร เขายังคงเป็นแบบนี้ได้ไหม?
แต่ผลลัพธ์?
หวางจือหลง ยังคงปฏิเสธที่จะตกลง!
คุณต้องรู้ว่าสาเหตุของเหตุการณ์นี้เป็นเพราะหวางถิงถิงรังแกหยูเซียวเซียวอีกทั้งหวางจือหลงเป็นคนที่กระตุ้นเหตุการณ์ก่อน แต่ในท้ายที่สุด คุณยังคงยืนกรานที่จะไม่ยอมรับผิด? ไม่เพียงแต่คุณปฏิเสธว่าลูกสาวของคุณมีความรับผิดชอบ แต่ยังทำให้หยูเซียวเซียวได้รับความผิดอีกอย่างงั้น มันสมควรแล้วหรอ? ไม่น่าแปลกที่ดงซูบินจะไม่ยอมนิ่งเฉยในเรื่องนี้? แล้วตอนนี้จะโทษใครได้! ใครกันที่จะไม่รู้จักวีรกรรมของชายที่ชื่อว่าดงซูบินในมณฑลหยานไท่จริงไหม! ผู้อำนวยการโรงเรียนเองก็เชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ต้นเหตุทั้งหมดก็คือหวางจือหลงไม่ยอมรับความผิดตั้งแต่แรกและไม่ยอมรับข้อเสนอของดงซูบิน ถ้าเขาเลือกที่จะยอมตั้งแต่ตอนนั้นเหตุการณ์คงไม่รุนแรงขนาดนี้
หวางจือหลงบูดบึ้ง "คำอธิบายข้างต้น?"
"ใช่" ผู้อำนวยการโรเรียน ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็หยุดพูด
หวางจือหลงเองก็ไม่กล้าที่จะโต้เถียงตอ และเขารู้ว่าอาจมีคนเข้ามาแทรกแซง ดูเหมือนเขาจะใจเย็ฯลงเล็กน้อย และทุกคนก็สงบลง
เข้าแทรกแซงในอําเภอ?
ทำไม? บางคนไม่เข้าใจฉัน? ต้องการที่จะย้ายฉัน?
แต่หวางจือหลงรู้ว่างานของเขายังไม่เสร็จสิ้นและเขาไม่เข้าใจว่าการกระทำของเขาทำให้ใครไม่พอใจนอกจาก ดงซูบินที่ได้ออกจากเมืองหยานไทไปแล้ว?
เป็นไปไม่ได้!
เขาเป็นถึงผู้บริหารสูงของเมืองหยานไทแต่ทำไมเขาถึงต้องพ่ายแพ้กับคนที่ออกจากตำแหน่งที่เมืองหยานไทไปลแว้?
เรื่องนี้ดงซูบินและหวางจือหลงเป็นเหมือนการเล่นเกมกระดาน ที่มีอัตราเดิมพัน 50/50 แต่ทำไมพวกผู้บริหารสูงกำหนดเป้าหมายมาที่หวางจือหลง ได้อย่างไร? ? ?
ผู้อำนวยการโรงเรียนเหลือบมองเขา "...ผู้อำนวยการหวง คุณไม่รู้จริงๆ หรือ"
หวางจือหลงตะลึง: "อะไรนะ" "หยูเซียวเซียวเป็นลูกบุญธรรมของผู้อำนวยการซูบิน"
"ฉันรู้! แล้วยังไงล่ะ?"
ผู้อำนวยการโรงเรียนมองไปที่หวางจือหลง ดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจอะไรเลยเลยและอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น“”ผู้อำนวยการซูบินและท่านนากยเทศมนตรีเสี่ยวกำลังจะแต่งงานในไม่ช้า"
หือ?
หวางจือหลง
อ้าปากค้างและเกือบจะล้มลงบนโต๊ะ! ดงซูบิน และนายกเทศมนตรีเสี่ยวหลานเป็นคู่รักกัน!?
ดังนั้น หยูเซียวเซียว ก็จะอยู่ในฐานะของลูกบุญธรรมของทั้งผู้อำนวยการซูบินและนายกเทศมนตรีเสี่ยวหลาน? เรื่องนี้ก็น่าจะสมเหตุสมผลมากพอแล้ว
ดูเหมือนทุกอย่างจะกระจ่างขึ้นมาทันที!
หวางจือหลงเกือบ อาเจียนเป็นเลือด เขาเพิ่งเข้าใจเรื่องทั้งหมดในตอนนี้!!
