595-596
5/10
Ep.595
ดวงตาของเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่สะท้อนประกายอันลึกล้ำ รอจนซูเฉินเข้าประชิด บนนิ้วทั้งห้าของเขาปรากฏแสงสลัว ฉกคว้าไปเบื้องหน้า
แต่ในเวลานั้นเอง พลังที่มองไม่เห็นพลันโถมกดเข้ามา ส่งผลให้การเคลื่อนไหวของเขาเชื่องช้าซบเซา
“ก็แค่ทักษะแมลงหวี่แมลงวัน!”
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ยิ้มดูแคลน ทันใดนั้นเกล็ดสีดำผุดขึ้นตามร่างกายเขา ประกายทมิฬสว่างวาบ พลังที่มองไม่เห็นที่โถมกดลงมา แตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ
เขารู้อยู่แล้วว่าซูเฉินคือผู้ฝึกตนทุกอาชีพ จึงเตรียมวิธีป้องกันพลังจิตของซูเฉินเอาไว้ล่วงหน้า
“แข็งแกร่งมาก!”
ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ณ ตอนนี้ เขาตระหนักแล้วว่า เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ไม่ใช่แค่ผู้ฝึกตนเลเวล 9 ธรรมดาอย่างที่คิด และมีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าน่าจะเคยเข้าสู่มิติท้ารบ และปลุกพลังพิเศษบางอย่างขึ้นมา
ขณะที่กรงเล็บของเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่กำลังคว้าถึงตัว แสงสีม่วงกระพริบวาบใต้เท้าซูเฉิน เปลี่ยนร่างเขาให้กลายเป็นพร่ามัว หายวับไปจากที่เดิมในพริบตา
การโจมตีของเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่จ้วงโดนเพียงอากาศที่ว่างเปล่า เจ้าตัวตระหนักว่าพลาดแล้ว สัญชาตญาณร้องเตือนถึงอันตราย
กระนั้น ไม่รอให้เขาตอบสนอง ซูเฉินก็ปรากฏกายขึ้นเบื้องหลังแล้ว พร้อมกุมดาบสงครามสีดำสนิทไว้ในมือ ฟาดฟันตัดอากาศลงมา
เห็นแค่เพียงกระแสคลื่นสีขาวแระพือออกจากมัน กวาดตรงไปยังเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่
แทบจะในพริบตาเดียว อุณหภูมิระหว่างสวรรค์และโลกลดต่ำลงถึงจุดเยือกแข็งอย่างรวดเร็ว ราวกับบริเวณรอบๆถูกดูดเข้าสู่ดินแดนหิมะ ความหนาวเหน็บอันน่าสะพรึงแผ่ซ่านไปทุกทิศทาง
เผ่าราชวงศ์อสูรที่มีระดับฐานฝึกตนต่ำ มิอาจต้านทาน ถูกแช่แข็งกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง ในชั่วพริบตาเดียว ชาวราชวงศ์อสูรหลายร้อยตนเสียชีวิตลงทันที
“ช่างเป็นเวทมนต์น้ำแข็งที่ร้ายกาจจริงๆ”
เหล่าผู้แข็งแกร่งรอบด้านต่างถอยร่นออกมา อยู่ห่างจากบริเวณที่ไอเยือกแข็งเข้าปกคลุม
แม้เวทมนต์น้ำแข็งที่ซูเฉินปลดปล่อยออกมาจะไม่ได้มุ่งเป้ามาที่พวกมัน แต่ก็ยังสร้างภัยคุกคามอย่างร้ายแรง
“อาเฮียซูเองก็เป็นปรมาจารย์มนตราธาตุน้ำแข็งด้วยหรือ? แถมยังทรงพลังถึงขนาดนี้??”
เซี่ยจิงอี้อ้าปากค้างจนลืมหุบ สีหน้าท่าทีเหม่อลอย
ซูเฉินอายุ 17 ปี แต่สามารถเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 7 ได้ นี่ก็น่าเหลือเชื่อมากพอแล้ว ไม่นึกฝันเลยว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์มนตราเช่นกัน
ถัดจากเธอ เฉินเฟิงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
เพราะยิ่งซูเฉินแข็งแกร่ง นั่นหมายความว่าพวกเขายิ่งมีหวังที่จะรอดชีวิต
อีกด้านหนึ่ง
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่สัมผัสได้ถึงเจตจำนงอันเย็นเยียบที่กำลังกวาดเข้ามา ร่างเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงเลือกสู้ไม่ถอย พุ่งเข้าหาไอเยือกแข็งอย่างกล้าหาญ
กระแสคลื่นขาวเชี่ยวกราด ห่อหุ้มเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่เอาไว้ ขณะที่กำลังจะเปลี่ยนร่างเขาให้กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง เกล็ดสีดำบนร่างพลันเปล่งแสงสีดำออกมา แทบจะในทันทีหลังจากนั้น เส้นแสงสีดำนับหมื่นทิ่มแทงออกจากมัน เจาะทำลายก้อนน้ำแข็งที่หมายจะห่อหุ้มร่างกาย
“ฮ่าๆๆๆๆ เจ้าหนู ไม่มีดีกว่านี้แล้วหรือ? ยังเหลืออะไร จงรีบงัดออกมาใช้ให้หมด!”
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่สะบัดเศษน้ำแข็งบนร่าง หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ขณะเดียวกัน ดวงตาของซูเฉินค่อยๆหรี่ลง ฟัน [ดาบเสริมมนตรา] ออกไปข้างหน้าอีกครั้ง
เปรี้ยงงงง!
ภายใต้เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า เห็นแค่เพียงกระแสสีฟ้าม้วนเป็นเกลียว เจตจำนงแห่งอสนีบาตอันน่าสยดสยองแผ่กระจาย ชวนให้ผู้คนโดยรอบรู้สึกเหมือนตกอยู่ท่ามกลางพายุสายฟ้า
“อาเฮียซูเองก็เป็นปรมาจารย์มนตราธาตุสายฟ้าด้วย?”
เฉินเฟิงและเวี่ยจิงอี้ตะลึงลานกับท่าโจมตีของซูเฉิน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเวทย์สายฟ้าที่มีอานุภาพทำลายเทียบเท่ากับเลเวล 10 เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ไม่กล้าใช้ร่างกายเข้าต่อต้านอีกต่อไป
เห็นแค่เพียงเจ้าตัวฉีกยิ้มชั่วร้าย กระบี่ยักษ์สีน้ำตาลดินปรากฏขึ้นบนมือเขา ในจังหวะที่สายฟ้าฟาดเข้ามา สองมือกุมกระบี่แน่นแล้วตวัดสวนออกไป
6/10
Ep.596
เสียงชิ้งงงง! ดังแสบหู
ภายใต้การฟาดฟันของกระบี่ยักษ์สีน้ำตาล พายุสายฟ้าราวกับแผ่นกระดาษบาง ถูกผ่าครึ่ง แตกกระเซ็นทันที
“มนุษย์! –ตาย!!”
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ฉีกยิ้มเดือดดาล สาวเท้ายาวๆเข้ามา ร่นระยะห่างระหว่างเขากับซูเฉิน
กระบี่ยักษ์สีน้ำตาลดินในมือเขาวาดเป็นเส้นโค้งอันงดงาม กวาดมาทางซูเฉิน
กระบี่ยังไม่ทันถึงตัว แต่เจตจำนงอันน่าหวาดผวาของมันกระแทกใส่ซูเฉินก่อนแล้ว สร้างแรงกดดันแก่เขาเป็นอย่างมาก
ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ซูเฉินเอื้อมมือออกไปและชูมันขึ้น
ระหว่างนั้นเอง ภูเขาหลากสีปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา ขวางกั้นเส้นทางกระบี่ยักษ์ที่กำลังฟาดฟันลงมา
บังเกิดเสียงเคร้งงงง! ดังกึกก้อง
กระบี่ยักษ์สับลงอย่างแรงบน [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ลำแสงห้าสายแกว่งไกว ภูเขาทั้งลูกถูกสั่นคลอน
ขณะเดียวกันกระบี่ยักษ์ถูกสะท้อนกลับขึ้นไปในอากาศ ตัวกระบี่สั่นไหว ส่งเสียงครวญออกมาเล็กน้อย
“นี่เจ้ามีสิ่งประดิษฐ์เทวะอยู่ด้วย!?”
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ชักกระบี่กลับ ดวงตาจับจ้อง [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] สีหน้าการแสดงออกกลายเป็นเคร่งขรึมจริงจัง
“แสดงว่ากระบี่ยักษ์ของแกก็น่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะงั้นสินะ?” ซูเฉินหรี่ตาลง แสงเย็นวาบทอประกายในตาเขา
กระบี่ยักษ์เล่มนั้น สามารถทำให้ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] สั่นคลอนได้ในการโจมตีเดียว เห็นได้ชัดว่าระดับของมันไปถึงขั้นเทวะแล้ว
เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่แค่นเสียงฮึ่ม ลอบมองไปรอบทิศทาง เมื่อเห็นว่าลูกน้องเขากำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างร้ายแรง ใบหน้าเขาก็คล้ายมีหมอกทะมึนผุดขึ้นมา
แต่เดิม เขายังนึกว่าลูกน้องตนจะสามารถรับมือกับสัตว์เลี้ยงวิญญาณของซูเฉินได้ จากนั้นก็เข้าปิดล้อมซูเฉิน ร่วมมือกันสังหารศัตรูกับเขา
แต่ไม่คาดหวังเลย ว่าสัตว์เลี้ยงวิญญาณของซูเฉินจะมีกำลังรบมากถึงขนาดนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วงสีทองตัวใหญ่ มันอาศัยความแข็งแกร่งที่มี เอาชนะชาวราชวงศ์อสูรเลเวล 8 และสัตว์ขี่เลเวล 8 ได้ด้วยตัวเองเพียงลำพัง
กำลังรบของมัน จะน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว
นอกจากนี้ ยังมีซอมบี้ที่เปล่งแสงสีทองอีกตัว แม้ว่านั่นจะเป็นแค่เลเวล 7 แต่กลับครอบครองร่างกายที่แข็งแกร่งทนทานมากๆ สามารถเพิกเฉยต่อการโจมตีทั้งปวง ปะทะกับชาวราชวงศ์อสูรเลเวล 8 อีกตน และโค่นลงได้
เห็นฉากนี้ เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ตระหนักว่าไม่สามารถรอได้อีกต่อไป
เพราะหากลูกน้องของเขาล้มตายหมด สุดท้ายจะเป็นตัวเองที่ถูกรุมล้อม และพ่ายแพ้ในที่สุด
“มนุษย์! เจ้าพอมีความสามารถอยู่บ้างจริงๆ อย่างไรก็ตาม ยังด้อยกว่าข้านัก วันนี้ ข้าจะแสดงให้เจ้าได้เห็นเอง ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงคืออะไร!” เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ตะโกนด้วยความโกรธ
สิ้นเสียง เห็นแค่เพียงแสงสีดำกระพริบวาบไปทั่วร่างเขา เกราะเกล็ดดำเหล่านั้น เสี้ยววินาทีเดียวผุดงอกหนามแหลมทมิฬ
ในขณะเดียวกัน ปราณชั่วร้ายอันบ้าคลั่งรุนแรงแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายเขา
“นั่นวิชาลับของเผ่าราชวงศ์อสูร –วิชารวมอสูร!”
เมื่อเห็นว่าเทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่กลายร่างเป็นสัตว์ประหลาด ใบหน้าของเฉินเฟิงแปรเปลี่ยนไปอย่างมาก ร้องอุทานด้วยความตกใจ
เขาได้ยินข่าวลือมา ว่าวิชารวมอสูร คือวิชาต้องห้ามของเผ่าราชวงศ์อสูร การเปิดใช้งานวิชานี้ คือการหลอมรวมตัวเองกับสัตว์กลายพันธุ์เข้าด้วยกัน
แม้ได้รับความแข็งแกร่งขึ้นเป็นสองเท่า แต่ห้วงอารมณ์และสติปัญญาจะไม่เหมือนเดิม กลายเป็นอาฆาตแค้น ไล่สังหารไม่หยุด
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ต่อให้เป็นคนในครอบครัวเดียวกันปรากฏตัวขึ้นต่อหน้า ก็ยังถูกสังหารอย่างไร้ปราณี
และเพราะเหตุนี้เอง วิชารวมอสูรจึงถูกจัดเป็นวิชาต้องห้ามของเผ่าราชวงศ์อสูร
“เฮียซู รีบหนีเร็ว!”
ภายใต้สถานการณ์วิกฤติ เฉินเฟิงเป็นกังวลมาก ร้องตะโกนเสียงดัง
ณ ขณะนี้ หลังจากที่เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่ใช้วิชาดังกล่าว ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายน่าจะทะยานไปถึงเลเวล 10 เดิมซูเฉินยังพอฟัดพอเหวี่ยงกับเขา แต่ตอนนี้ไม่มีทางสู้ได้อย่างแน่นอน
กระนั้น ซูเฉินกลับนิ่งงันไม่หวั่นไหว เทพศักดิ์สิทธิ์แห่งเป่ยยี่มีไพ่ตาย เขาเองก็มีไพ่ตายเหมือนกัน–
–หลังจากได้รับชิ้นส่วนเป็นต้นมา คนที่มีคุณสมบัติมากพอให้เขาหันหลังหนี ยังไม่เคยปรากฏขึ้น!
