HO บทที่ 77 แผนการ
หลังจากที่ซินหยาปรุงยาลูกไฟขนาดเล็กเสร็จ เขาก็พบว่าตอนนี้เข้าสู่เวลากลางคืนแล้ว มีเพียงแสงจากแคมป์ไฟเท่านั้นที่ส่องสว่างไปทั่วบริเวณ เมื่อมองไปรอบ ๆ เขาเห็นวอนเดอร์ริ่งซาวด์กับเว่ยนั่งใกล้ ๆ กันและพูดคุยกันอย่างเงียบ ๆ เขาไม่ต้องการที่จะทำลายบรรยากาศที่สงบสุขแต่เขารู้ว่าพวกเขาจำเป็นต้องวางแผนเพื่อที่พวกเขาจะได้จัดการกับไวแอตต์
ซินหยากระแอมในลำคอพยายามเรียกความสนใจ หลังจากทำสองสามครั้งโดยไม่มีผลลัพธ์ใด ๆ เพราะพวกเขาถูกห่อหุ้มอยู่ในโลกใบเล็กๆ ของพวกเขา ซินหยาจึงยอมแพ้และตะโกนว่า
"เฮ้พวก! ได้ยินฉันมั้ย!"
เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงของซินหยา วอนเดอร์ริ่งซาวด์กับเว่ยก็ตกใจเล็กน้อย เธอหันมามองซินหยาและเห็นว่าเขาปรุงยาเสร็จแล้ว เธอจึงคว้าแขนของวอนเดอร์ริ่งซาวด์โดยบอกเขาโดยไม่พูดอะไรว่าถึงเวลาหารือเกี่ยวกับแผนการแล้ว
เมื่อทุกคนอยู่รอบกองไฟแล้ว ซินหยาก็เริ่มพูด
"ก่อนที่เราจะเริ่มวางแผนว่าเราจะฆ่าไวแอตต์ได้อย่างไร ฉันต้องถามก่อนว่าทักษะธาตุแสงที่พวกคุณมีทำอะไรได้บ้าง"
“เอาของฉันก่อนนะ ทักษะธาตุแสงของฉันมีชื่อว่ากระสุนวิญญาณ” เว่ยกล่าวพลางแตะไอคอนทักษะของเธอในหน้าอินเทอร์เฟซและส่งคำอธิบายไปยังซินหยาและวอนเดอร์ริ่งซาวด์
กระสุนวิญญาณเป็นทักษะที่บีบอัดวิญญาณของผู้ใช้เป็นกระสุนซึ่งเมื่อกระทบแล้วจะปล่อยแสงสว่างของวิญญาณใส่ศัตรู สร้างความเสียหาย 240 ถึง 300 หน่วยและมีโอกาสน้อยมากที่จะทำให้มอนสเตอร์ธาตุมืดเป็นอัมพาตเป็นเวลา 5 วินาที
“อ่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกแว็กซ์ฮาวด์จะวิ่งหนีหางจุกตูด เมื่อคุณยิงพวกมัน” วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าว
“นี่เป็นทักษะที่มีประโยชน์มาก ด้วยทักษะที่เรามีอยู่ เราสามารถทำให้เขาติดสถานะอัมพาตได้ หากในกรณีที่เราโจมตีพลาด”
วอนเดอร์ริ่งซาวด์พยักหน้าเห็นด้วยว่าทักษะของเว่ยจะเป็นประโยชน์อย่างมากในการต่อสู้ครั้งนี้ “ฉันเดาว่าถึงตาฉันแล้ว ทักษะของฉันเรียกว่าบทสวดต้องสาป”
ตามตัวอย่างของเว่ย เขายังส่งคำอธิบายทักษะของเขาให้พวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้อ่าน
บทสวดต้องสาป เป็นบทเพลงจากสวรรค์ที่ให้ผู้เล่นเป็นโล่แห่งแสงที่ปกป้องพวกเขาจากสิ่งมีชีวิตที่มืดมิด โล่นี้ทรงพลังมากและจะทำดาเมจ 300-400 หน่วยกับสิ่งมีชีวิตที่มืดที่มองมัน ในเวลาเดียวกันมันสามารถปกป้องเพื่อนร่วมทีมของผู้เล่นจากการถูกโจมตีได้ ในระหว่างที่ใช้ทักษะมานาของผู้เล่นจะถูกใช้ 10 หน่วยทุก ๆ 5 วินาที ยิ่งผู้เล่นมีมานาน้อยเท่าไร พลังของโล่ก็จะยิ่งอ่อนลงเท่านั้น
“ไม่น่าแปลกใจที่คุณใช้ยาเพิ่มมานาอย่างกับน้ำดื่ม ในตอนที่สู้กับพวกแว็กซ์ฮาวด์ตอนนั้น” เว่ยกล่าวอย่างประหลาด เธอไม่คิดว่าทักษะนี้มันจะกินมานามากขนาดนี้
“เอาจริง ๆ ตอนนี้เหลือยาเพิ่มมานาไม่มากแล้ว” วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าว
ซินหยาเปิดช่องเก็บของของเขาและหยิบกองยาเพิ่มมานาออกมา และมอบให้วอนเดอร์ริ่งซาวด์
"เอานี่ไป"
“ไม่ ฉันไม่สามารถเอาไปฟรี ๆ ได้ อย่างน้อยก็ให้ฉันจ่ายมันเถอะนะ” วอนเดอร์ริ่งซาวด์ลังเลเล็กน้อยที่จะรับยา
“ไม่เป็นไร เอาไปเถอะ” ซินยาบอกเขาขณะพยายามผลักยาเข้าไปในมือของวอนเดอร์ริ่งซาวด์
เมื่อเห็นว่าวอนเดอร์ริ่งซาวด์จะปฏิเสธ เว่ยก็หยิบยาออกจากมือของซินหยาและมอบให้วอนเดอร์ริ่งซาวด์
“คุณจะลังเลทำไม คุณได้จ่ายเงินให้เขาแล้วสำหรับไปแล้วในตอนที่คุณช่วยพวกเราให้รอดตายจากฟอร์เล็ตบัน เอาน่ารับ ๆ มันไปเถอะ”
“ก็ได้ ๆ ในเมื่อพูดมาขนาดนี้ ฉันรับมันไปก็ได้” วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าวขณะเก็บยาไว้ในช่องเก็บของและมองซินหยาอย่างขอบคุณ
“เมื่อตกลงกันได้แล้ว เรามาเริ่มแผนกันเลย” เว่ยกล่าวอย่างกระตือรือร้น
พวกเขาทั้งสามครุ่นคิดอย่างหนักและยาวนานเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาจะใช้ทักษะของพวกเขาเพื่อกำจัดไวแอตต์ เมื่อมีความคิดผุดขึ้นในใจของซินยา
"ฉันคิดว่าฉันมีไอเดียแล้วว่าเราควรจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร"
"มันคืออะไร?" ทั้งวอนเดอร์ริ่งซาวด์และเว่ยกล่าวพร้อมกัน
“จากที่คริสโตเฟอร์บอกฉัน ไวแอตต์ออกในตอนบ่ายทุกวัน เราไม่ควรต่อสู้กับเขาใกล้กระท่อมเพราะฉันคิดว่าเขาจะมีพลังมากขึ้นที่นั่นเพราะมันเป็นจุดเชื่อมต่อที่มีต้นกำเนิดของมนต์ดำ ดังนั้นฉันคิดว่า ให้เขาอยู่นอกเขตต้นกำเนิดพลังของเขา เราควรดึงดูดความสนใจของเขาและนำเขาไปสู่ที่โล่งที่ไม่มีมอนสเตอร์อยู่รอบ ๆ”
“ฉันคิดว่านั่นควรเป็นหน้าที่ของฉันเพราะฉันเป็นนักวิ่งที่เร็วที่สุดในพวกเราสามคน” เว่ยกล่าว
“เธอแน่ใจหรือ? มันอันตรายมากนะ” ซินหยากล่าวอย่างกังวล
เว่ยตอบด้วยความแน่วแน่ว่า “ใช่ ฉันทำได้อย่างแน่นอน”
“เอาล่ะ เมื่อเว่ยพาเขาไปที่ที่โล่ง ฉันจะโจมตีเขาด้วยยาละอองฝัน และถ้านั่นไม่ได้ผล วอนเดอร์ริ่งซาวด์จะใช้บทเพลงสะกดใจหรือบทเพลงหอยทากใส่เขา เมื่อถึงจุดนั้นฉันจะใช้ยาบุปผาพิฆาต จากนั้นฉันจะส่งสัญญาณให้เว่ยรัวทักษะกระสุนวิญญาณใส่ไวแอตต์”
“แล้วตอนนั้นฉันต้องทำอะไรเหรอ?” วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถาม
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ซินหยากล่าวว่า "ฉันต้องการให้คุณอยู่ใกล้กับเว่ย เนื่องจากพลังโจมตีส่วนใหญ่อยู่ที่เธอดังนั้นมอนเตอร์ต้องเข้ามาโจมตีเธอก่อน เมื่อคุณเห็นว่าเธอต้องบรรจุกระสุนใหม่ให้คุณใส่เกราะแสงป้องกัน ด้วยวิธีนี้เราจะทำความเสียหายอย่างต่อเนื่องกับไวแอตต์ตลอดเวลา”
“แผนของคุณฟังดูเข้าท่าแต่เราจะพาไวแอตต์ไปที่ไหนดี?” วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถาม
“ไม่ต้องกังวล ฉันพบสถานที่ที่สมบูรณ์แบบบนแผนที่แล้ว ฉันจะส่งพิกัดให้คุณ” ซินยาตอบ
"ฉันคิดว่าบางทีเราควรออกจากระบบตอนนี้เพราะเราไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน" เว่ยกล่าว
"ถูกต้อง เราควรออกจากระบบตอนนี้และเมื่อเรากลับมาแล้ว เราจะสามารถปลดปล่อยคริสโตเฟอร์ได้"
“ใช่ ด้วยแผนของดริฟติ้งคลาวด์ดูไม่มีอะไรผิดพลาด มันน่าจะสำเร็จ” เว่ยกล่าว
ด้วยเหตุผลบางอย่างหลังจากที่เว่ยพูด ซินหยารู้สึกเย็นที่หลังคอของเขาแต่เขาไม่สนใจอะไรมานักและออกจากเกมไป