ตอนที่ 9 - การพูดคุยทั่วโลก!

ตอนที่ 9 - การพูดคุยทั่วโลก!

รุ่งอรุณได้ผ่านเข้ามาทั่วท้องฟ้าอันมืดมิดและแสงได้ส่องมายังแผ่นดินอีกครั้ง

เพียร์ซมองดูพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้น

จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาไม่ได้พักผ่อนเป็นเวลาหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว

นี้มันเป็นไปไม่ได้

จากความคล่องตัวในปัจจุบัน ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเพียร์ซไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนในการต่อต้านการบุกรุกอย่างแน่นอน

เพียร์ซตบตัวกริฟฟินตัวน้อยที่บินอยู่ข้างๆ เขาเบาๆ

ภายใต้ดวงตาสีฟ้าครามที่ไม่พอใจของเด็กน้อย เขาหาวอย่างสบายๆ

เขาวางเสื้อผ้าเปียกบนหอคอยลูกศรเพื่อทำให้แห้ง

น่าเสียดายที่จะไม่ได้ตากเสื้อผ้าของเขาในสภาพอากาศที่สดใสเช่นนี้

หลังจากเก็บเสื้อผ้าแล้ว เพียร์ซก็กลับเข้าไปในห้องนอนขนาดใหญ่ในเมือง

นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่นี่

ห้องนอนใหญ่ เตียงนุ่มสีแดง... ทุกอย่างดูดีมาก

เพียร์ซทนไม่ไหวแล้วทรุดตัวลงบนเตียง

ในที่สุดสมองที่ยุ่งเหยิงของเขาก็ถูกปลดปล่อยออกมา

ร่างกายที่ตึงเครียดของเขาค่อยๆ ผ่อนคลาย

——————

12:10 น.

เพียร์ซลืมตาขึ้น

สัญลักษณ์บนแขนของเขาดังไม่หยุดตั้งแต่ก่อนหน้านี้

มีคนส่งข้อความถึงฉันอีกไหม

เพียร์ซเปิดกล่องสนทนา

[ช่องแชทโลก]

[ประเทศซี: โมเซอร์]: ช่องแชททั่วโลก ทำไมสิ่งนี้ไม่เคยปรากฏมาก่อน

[ประเทศเฮช: กาก่าแลน]: พระเจ้ารู้ ฉันแค่ต้องการทราบสถานการณ์ในประเทศบุปผา

[ประเทศบุปผา: ซาซากิ ชิฮิโระ]: ไม่ใช่เรื่องของคุณ!

[ประเทศวาย: คูคุลา]: เชี้*่ยเอ้ย แกเป็นเกย์!

[ประเทศบุปผา: มิยามุระ คุโรเชเตะ]: อย่าไปลงน้ำ ประเทศวาย

...

ช่องแชทโลก?

ในขณะนั้น เพียร์ซก็ตระหนักว่าเขามีข้อมูลบางส่วนที่เขายังไม่ได้ตรวจสอบ

[รุ่งอรุณมาถึงแล้ว เพื่อความอยู่รอดที่ดีขึ้นในโลกนี้ ช่องแชทโลกได้เปิดอย่างเป็นทางการแล้ว]

เพื่อความอยู่รอดบนโลกใบนี้...

เพียร์ซตัวแข็ง

จากนั้น เหงื่อเย็นเยียบหยดลงมาที่หน้าผากราวกับนึกอะไรบางอย่างได้

ตามบันทึกในทาวเวอร์ดีเฟน

ทุกครั้งที่มอนสเตอร์โจมตีเมือง เลเวลของพวกมันจะไม่เกินระดับสาม

แม้แต่มอนสเตอร์ระดับ 6 ก็ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียว

และตอนนี้ นี่หมายความว่า... เมืองจะถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ที่เกินระดับ 3 ได้!

ดูเหมือนว่าเขาจำเป็นต้องสร้างกับดักแล้วละ

เพียร์ซกรองข้อความที่ไร้ประโยชน์ในช่องแชทและในที่สุดก็พบว่าไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังพูดถึงการผลิตการหอกหินและหอคอยลูกศร เพียร์ซจึงนึกขึ้นได้

บางทีประเทศอื่นๆ อาจยังไม่ได้ค้นพบการมีอยู่ของหินพลังงาน!

หลายประเทศยังไม่มีอาวุธ

เพียร์ซรู้สึกขบขัน

ในแง่ของอาวุธ เขานำหน้าประเทศอื่นอย่างแน่นอน

ทันใดนั้นก็พบข้อความที่เข้าตาเพียร์ซ

[ประเทศเอ็ก: เทย์กี้]: พี่น้อง คุณมีข้อมูลเกี่ยวกับซอมบี้ระดับ 3 ไหม?

[ประเทศเอ็ก: เทย์กี้]: ฉันจะซื้อมันด้วยคะแนนทาวเวอร์ดีเฟน 30 แต้ม!

คะแนนทาวเวอร์ดีเฟน?

ตอนนั้นเองที่เพียร์ซสังเกตเห็นที่มุมล่างซ้ายของสายตาเขา

คะแนนป้องกันหอคอย: 150

[หมายเหตุ: แต้มทาวเวอร์ดีเฟนเป็นสกุลเงินเสมือนที่ได้จากการฆ่าสิ่งมีชีวิต]

[คุณสามารถซื้อของใช้ในชีวิตประจำวันและอาวุธต่างๆได้ที่ร้านค้าทาวเวอร์ดีเฟน]

30 แต้มทาวเวอร์ดีเฟน

ดูจากลักษณะแล้วผู้ชายคนนี้เป็นคนตรงไปตรงมา

จากนั้นเพียร์ซก็แยกแยะข้อมูลเกี่ยวกับซอมบี้ระดับสามในใจและส่งไปยังแพลตฟอร์ม

[ประเทศเอม: เพียร์ซ]: ขายข้อมูลเกี่ยวกับซอมบี้มืดระดับสาม

[ประเทศบุปผา: ซาซากิ ยูเมะโตะ]: คุณคือเพียร์ซ ผู้เข้าแข่งขันคนเดียวหรือเปล่า??

[ประเทศเอ็ก: เทย์กี้]: ขอบคุณเจ้านาย! ฉันโอนเงินแล้ว!

ภายในครึ่งชั่วโมง

ขณะที่เพียร์ซกำลังอ่าน ข้อมูลที่รวบรวมโดยไม่ได้ตั้งใจนี้ถูกดาวน์โหลดมากกว่ายี่สิบครั้ง

นี่หมายความว่ามีคนจ่ายเงินสำหรับข้อมูลมากกว่า 20 คน

เขาดูที่มุมล่างซ้ายอีกครั้งและพบว่าเขามีแต้มมากกว่า 750 แต้ม

ข้อตกลงของเพียร์ซทำให้เกิดการอภิปรายอย่างดุเดือดในแชท

ข้อมูลเกี่ยวกับซอมบี้ระดับสามไม่ใช่สาเหตุของความโกลาหล

เกือบทุกคนที่เคยอ่านข้อมูลประเภทนี้เมื่ออยู่ในโรงเรียนแต่มันไม่ละเอียดเหมือนที่เพียร์ซเขียนไว้

สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจจริงๆ คือ...

ผู้ชายคนนี้เป็นหัวหน้าใหญ่ที่ปกป้องประเทศเอมเพียงคนเดียวและยังได้รับการจัดอันดับอยู่ในแร็งค์ S!

สิ่งนี้ยังพิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเมืองปัจจุบันของเพียร์ซโดยอ้อม

ในโลกทาวเวอร์ดีเฟน ทุกคนเข้าใจสิ่งหนึ่ง

ความแข็งแกร่งเป็นรากฐานของทุกสิ่ง

ทันใดนั้น ความคิดเห็นของผู้เล่นจากประเทศต่างๆ ก็ท่วมช่องแชท

[ประเทศเค: กุลา]: บอส ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าคุณหยุดซอมบี้ 100 ตัว ระดับ 3 ด้วยตัวเองได้อย่างไร?

[ประเทศเค: ซีเซ่]: ช่องแสดงความคิดเห็นของประเทศเราเต็มไปด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับคุณ มันน่าตกใจเกินไป

[ประเทศโอ: คุคุเชกิ]: บอสสุดยอดมาก

"บอสสุดยอดมาก!"

"บอสสุดยอดมาก!"

ในขณะเดียวกันในห้องออกอากาศ

ทุกคนรู้สึกขบขันกับการแสดงออกที่สับสนของเพียร์ซ

"ดูเหมือนว่าบิ๊กบอสเพียร์ซไม่รู้ว่าชื่อเสียงของเขากระจายไปทั่วโลก"

"คนเหล่านั้นจากประเทศบุปผา มันกำลังทำให้ฉันหัวเราะ"

"พี่ชายที่แสนดี เร็วเข้า ข้ามไอ้เหี้*นั้นไป!!"

"แมงป่องยักษ์หมื่นตัวในประเทศบุปผา เพิ่งเคลียร์ได้ไม่นาน แต่อาคารส่วนใหญ่ก็พังยับเยินแล้ว!"

"ช่างน่าเศร้าเสียนี่กระไร ฮ่าฮ่าฮ่า..."

"อย่าพูดถึงเรื่องอื่น ด้วยการเป็นพันธมิตรกับประเทศจี เรามีโอกาสชนะมากขึ้นในครั้งนี้"

"ฉันหวังว่าเราจะสามารถปกป้องกำแพงเมืองในครั้งนี้ได้!"

......

ในอีกด้านหนึ่ง เพียร์ซซึ่งได้รับแต้มมากมาย กำลังซื้อของด้วยคะแนนทาวเวอร์ดีเฟนจำนวนมากของเขา

เนื่องจากการขาดสารอาหารเป็นเวลานาน เพียร์ซจึงอดไม่ได้ที่จะใช้จ่าย

เขาใช้แต้มทาวเวอร์ดีเฟน ร้อยแต้มและสั่งอาหารกลางวันอันโอ่อ่า

เพียร์ซและกริฟฟินเริ่มกวาดโต๊ะอย่างรวดเร็ว

มากกว่าครึ่งหนึ่งเข้าไปในท้องของกริฟฟิน

หลังจากกินอิ่มแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องเตรียมกับดักแล้ว

ช่องแชทโลก ยังคงคึกคักไปด้วยการพูดคุยกัน

แต่ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีช่องว่างระหว่างพวกเขายกเว้นเชื้อชาติที่ต่างกัน

พวกเขาสามารถสนทนาได้อย่างอิสระ

เพียร์ซปิดกล่องสนทนาหลังจากอ่านสถานการณ์ในแต่ละประเทศ

ชายและสัตว์ร้ายมาถึงกำแพงเมืองพร้อมกับกริฟฟินตัวน้อย

หอคอยลูกศรธาตุไฟสี่แห่งพร้อมแล้ว

สัตว์ร้ายตัวใดที่กล้าเข้าใกล้สถานที่แห่งนี้จะถูกลูกศรโจมตีจนระเหยกลายเป็นไอ

เพียร์ซยิ้มให้กับพื้นที่ว่างตรงหน้าเขา

เขาตบกริฟฟินตัวน้อยที่วนรอบตัวเขาและพูดเบาๆ ว่า "ฉันจะต้องพึ่งพาเจ้านะ!"