ตอนที่ 54 คนของประเทศ(ฟรี)

เจอร์รี่สั่งเมทิส พลูโต แชรอน และคนอื่น จากนั้นก็เตรียมไปพื้นที่สาธารณะ

แม้เขาจะรู้สึกว่านี่ไม่มีประโยชน์นัก แต่มันก็ไม่เสียหายที่จะไปดู

เหนือสิ่งอื่นใด เจอร์รี่ไม่เคยเห็นชาวโลกคนอื่นในยุคแห่งอาณาจักรยกเว้นคริสทีน

และวิธีเข้ามันก็ง่ายมาก แค่ต้องพูดว่า’เข้าพื้นที่สาธารณะ’

เจอร์รี่พูดเสียงเบาและหน้าต่างก็พลันปรากฏ

[ชาวโลกเจอร์รี่ อยากเข้าสู่พื้นที่สาธารณะหรือไม่?]

เจอร์รี่กด’ตกลง’จากนั้นเขาก็เข้าไปในนั้น

ในเวลาเดียวกัน ร่างหลายร่างก็ปรากฏในสถานที่ลึกลับของยุคแห่งอาณาจักร

มีผู้ชายกับผู้หญิง และพวกเขาต่างสวมเสื้อผ้าโบราณ!

ถ้าพบกันในยุคแห่งอาณาจักร คุณจะไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นคนสมัยใหม่หรือชนพื้นเมืองที่นี่

แต่ในพื้นที่สาธารณะ ทุกคนณู้ว่าพวกเขาล้วนเป็นคนยุคใหม่

เจอร์รี่เข้าระบบช้าเพราะเขาต้องจัดการเรื่องของราชวงศ์ท้องฟ้าก่อนมา

คนที่เข้ามาก่อนหน้าเขาไดพบพวกพ้องในนี้กันแล้ว(ในพื้นที่สาธารณะจะใช้การพูดคุยเป็นเหมือนโลกจริงนะครับ โลกยุคปัจจุบัน ไม่ใช่ ข้ากับเจ้า)

“ฮ่าๆๆ พาร์คเกอร์ ในที่สุดก็ได้เจอกันนะ!”

“โอ้ สุดยอด ระบบนี้วิเศษมาก!’

“สุดท้ายระบบนี้ก็เปิด ฉันจะได้คุยกับเทพธิดาของฉันที่นี่!”

“นี่ นี่!ฉันได้อธิบายหน้าตาของฉันให้นายฟังแล้ว แต่นายก็ยังจำฉันไม่ได้!”

“บัดซบ นายปรับเปลี่ยนหน้าตามากไปเปล่า?ใครจะไปจำได้?!”

“ฮ่าๆๆ ในที่สุดเราก็ได้พบกันในยุคแห่งอาณาจักร ตอนนี้บอกฉันมา นายอยู่มณฑลไหน?บางทีเราอาจอยู่ในแคว้นเดียวกัน”

…

ทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็ได้ยินหลายเสียง

การสนทนาเป็นมิตรกันมาก ทำให้คนคิดว่าคนเหล่านี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

ในยุคแห่งอาณาจักร ทุกคนแข่งขันกัน แต่เพราะขนาดใหญ่โตของที่นี่ พวกเขาจึงไม่พบกัน บรรยากาศจึงยังดี

ในพื้นที่สาธารณะนี้ พวกเขาสามารถแลกทรัพยากรกับข้อมูลกันได้ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาเมืองอ่อนแอเหล่านี้มาก

แน่นอน มีอีกจุดสำคัญ!

นั่นคือ คนใหญ่คนโตในโลกจริงจะเป็นใหญ่เหนือคนธรรมดาอีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่ายุคแห่งอาณาจักรไม่สนใจเรื่องพรรค์นี้ มันสนใจแค่การพัฒนาของยุคแห่งอาณาจักร

ถ้าคนใหญ่คนโตจากโลกจริงเข้าสู่ยุคแห่งอาณาจักร ลูกน้องกับพนักงานของคนเหล่านี้จะไม่มีทางติดต่อกันได้เพราะขนาดใหญ่โตของที่นี่

จุดเริ่มต้นและการพัฒนาของคนเหล่านั้นจะคล้ายกับคนทั่วไป พึ่งพาแค่พลังตัวเอง

แต่เรื่องราวได้ต่างไปแล้ว ด้วยการเปิดพื้นที่สาธารณะ พวกเขาสามารถแลกทรัพยากรกันได้

พวกคนใหญ่คนโตในโลกจริงสามารถพึ่งพาพลังของคนอื่นเพื่อให้เติบโตเร็วขึ้นได้

เหนือสิ่งอื่นใด ผู้คนใต้พวกเขาในโลกจริงจะต้องทำตามคำสั่งพวกเขา เว้นแต่จะเลือกอยู่ในยุคแห่งอาณาจักรไปตลอด และเมินข้อจำกัดของโลกจริง

สถานการณ์นี้ไม่ยุติธรรมต่อคนธรรมดา

แต่ทว่า โลกนี้มีความยุติธรรมจริง ๆ เหรอ?

มันคือโลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็กและปลาเล็กกินกุ้ง

ยังไงซะ มันก็ไม่เกี่ยวกับเจอร์รี่ ด้วยพลังของเขา เขากับราชวงศ์ท้องฟ้าไม่ต้องพึ่งพาวิธีการเหล่านี้

เขากลับมุ่งเน้นคิดแผนพิชิตจักรวรรดิอื่นและรับโอกาสอัญเชิญเพิ่มมากกว่า

พื้นที่สาธารณะไม่ใหญ่มาก แต่มันก็ไม่เล็กเช่นกัน

มันสามารถรองรับคนได้เป็นสิบล้านและจำนวนชาวโลกก็ไม่เกินสิบล้าน

แต่ทว่า เจอร์รี่พบว่ามีเมืองกับสิ่งก่อสร้างในพื้นที่สาธารณะนี้ด้วยว

คนที่นี่ดูไม่แปลกใจกับการปรากฏตัวของผู้มาใหม่ พวกเขาควรเป็นNPC อะไรทำนองนั้น

เจอร์รี่เปิดแผนที่และกดบนสถานที่ทางซ้ายมือ จากนั้นก็ย้ายไปที่นั่น

เขามองโรงเตี๊ยมตรงหน้าตัวเอง พยักหน้าและเข้าไป

ในห้องส่วนตัว เจอร์รี่เห็นคริสทีน

ใช่ มันคือคริสทีนที่ขอให้เขามาพบกันที่นี่ มีชายวัยกลางคนหลายคนนั่งอยู่ข้างคริสทีน

“ฝ่าบาท ขอแนะนำ...”

แต่ก่อนคริสทีนจะพูดจบ เจอร์รี่ก็ขัด

“อย่าบอกฉันถึงตัวตนของคนเหล่านี้ในโลกจริง ฉันไม่สนใจ”

พอได้ยินคำพูดของเจอร์รี่ คริสทีนก็รู้สึกหน่ายใจ สุดท้าย  เธอก็มองชายวัยกลางคนราวกับจะพูดว่า’บอกแล้ว’

ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำพูดด้วยรอยยิ้ม“ผมเจอร์ราด ราชาแห่งราชวงศ์เทียนเซิ่ง ส่วนคุณคงเป็นเจอร์รี่ จักรพรรดิท้องฟ้าและราชวงศ์ท้องฟ้าแสนโด่งดัง ยินดีที่ได้รู้จัก”

อีกสองคนก็แนะนำตัวเอง พวกเขาเองก็เป็นราชาของราชวงศ์ มันดูเหมือนพวกเขาจะเป็นคนมีฝีมือ

เหนือสิ่งอื่นใด แม้โลกในตอนนี้จะเป็นระดับสอง 99%ของชาวโลกก็ยังเป็นเจ้าเมือง

มีน้อยคนถึงก่อตั้งราชวงศ์ได้

สำหรับคนเหล่านี้ ระดับบ่มเพาะพวกเขาควรเหนือกว่าระดับหนึ่ง ไม่ต้องพูดถึงทรัพยากรของอาณาจักร

ดังนั้นในโลกจริง พวกเขาจึงเหมือนซูเปอร์แมนที่มีพลังไร้เทียมทาน

ทั้งสามคนนี้ควรเป็นคนในกองทัพ เพราะพวกเขาไม่ปกปิดออร่าทหารจากร่างกายเลย

“ช่วยบอกจุดประสงค์กันมาได้ไหม?”เจอร์รี่พูดอย่างสงบ

เขาไม่คิดว่าอเมริกาจะช่วยอะไรเขาได้

เจอร์รี่อยากพัฒนาด้วยตัวเอง เขาไม่ต้องการความช่วยเหลือของคนอื่น และคนอื่นก็ไม่สามารถช่วยเขาได้

ถ้าประเทศอยากเล่นงานเขา เขาก็จะไม่แสดงความเมตตา

ตัวอย่างเช่น เขาวางแผนยึดมณฑลเต่าดำ ถ้าชาวอเมริกาอยู่ในมณฑลนี้ เจอร์รี่ก็จะไม่ปล่อย

นี่เพราะเขาต้องการสร้างมหาจักรวรรดิและกลไกในยุคแห่งอาณาจักรก็จะไม่ยอมให้เขาแสดงความเมตตาต่อใคร

เจอร์รี่ต้องพิชิตทั้งมณฑลเต่าดำและสร้างมหาจักรวรรดิท้องฟ้าอันสูงสุด

ไม่มีใครจะหยุดเขาได้

มันคงเป็นเหมือนกันกับมณฑลอื่นในอนาคต คนที่ยืนขวางทางเขาต้องเลือกจำนนต่อเขาหรือโดนทำลาย