ตอนที่ 4 - วิธีที่การเล่นที่ถูกต้องสำหรับทาวเวอร์ดีเฟน

ตอนที่ 4 - วิธีที่การเล่นที่ถูกต้องสำหรับทาวเวอร์ดีเฟน

ที่ค่ายป้องกันเมืองบุปผา

กำแพงเมืองสูงตั้งตระหง่านตั้งอยู่กลางทะเลทราย

ทุกอย่างเป็นไปตามระเบียบที่พลเมือง 100 คนของประเทศบุปผา บนกำแพงเมืองได้รับการจัดสรรงานที่แตกต่างกัน

ชายร่างเตี้ยที่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองออกคำสั่งอย่างหัวเราะเหยียดหยาม ขณะที่มองดูหมอกลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

เขาโชคดีมาก นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเข้าร่วมในเกมทาวเวอร์ดีเฟนแล้ว

ด้วยประสบการณ์ของเขา เขาจึงกลายเป็นผู้นำที่นี่โดยธรรมชาติ

"จำไว้ว่าในช่วงเวลาหนึ่ง ทีมหนึ่งจะรับผิดชอบในการช่วยเหลือระยะไกลบนกำแพงเมือง ทีมสองจะลงไปและมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระยะประชิด"

————

ไม่เพียงแต่ประเทศบุปผาเท่านั้น ยังมีอีกกว่า 200 ประเทศที่กำลังเข้าร่วมสู่การต่อสู้

ยกเว้น ประเทศเอม

ตามหมอกสีดำก็ปรากฏขึ้น 300 เมตรต่อหน้าเพียร์ซ!

ขณะที่หมอกสีดำแผ่ขยาย ซอมบี้นับร้อยตัวที่กำลังเข้าใกล้กำแพงเมืองสูง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เพียร์ซก็เลือกที่จะหลอมรวมหินพลังงานกับหอคอยลูกศรในทันที

แสงสีแดงโผล่ออกมาจากหินและห่อหุ้มหอคอยลูกศรซึ่งสูงพอๆ กับบุคคล

[หินพลังงานธาตุไฟ + หอคอยลูกศร = หอคอยลูกศรธาตุไฟอัตโนมัติ!]

ทันใดนั้น ลูกธนูที่ทำจากเปลวเพลิงก็ควบแน่นขึ้นบนหอคอยลูกศรที่ว่างเปล่า

ความร้อนทำให้อากาศโดยรอบบิดเบี้ยวไป

นี่... ไม่ต้องเติมลูกศร?!

หลังจากหลอมรวมกับหอคอยลูกศรแล้ว หินก็ไม่หายไปไหนแต่ยังมีพลังงานเหลืออีกมาก

ไม่นานนัก เพียร์ซก็เห็นเมนูข้อมูลของหอคอยลูกศรธาตุไฟ

[หอคอยลูกศรอัตโนมัติธาตุไฟ]

[ระดับ: อาวุธเวทมนตร์ระดับ 3]

[ธาตุ: ไฟ]

[พลังโจมตี: 50 (พลังโจมตีของหอคอยลูกศรปกติ: 5-10)]

[การประเมิน: ขอแสดงความยินดีกับการสร้างอาวุธธาตุชนิดแรก มันเป็นความสำเร็จที่น่าจดจำ!]

[ฉายาที่ได้รับ: วิธีที่ถูกต้องในการเล่นทาวเวอร์ดีเฟน!]

เมนูข้อมูลกลายเป็นแสงและหายไปในอากาศ

อย่างไรก็ตาม คำใบ้ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

[ในโลกนี้ ธาตุไฟจะยับยั้งธาตุมืด บังเอิญซอมบี้ที่น่าขยะแขยงในหมอกสีดำเป็นผลผลิตจากความมืด]

หมอกสีดำที่แผ่ซ่านไปทั่วก็เริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเช่นกัน เพียร์ซวางหอคอยลูกศรไว้กลางเมืองโดยไม่ได้คิดอะไร

ลูกศรที่เผาไหม้จะควบแน่นโดยอัตโนมัติบนหอคอยลูกศร

ประกายไฟบินไปในอากาศ

นี่คือกระสุนของหอคอยลูกศรธาตุไฟ!

[ลูกศรไฟ]

โว้ว—

เสียงของบางอย่างทะลุผ่านอากาศดังขึ้น ลูกศรนำแสงที่ลุกเป็นไฟยิงเข้าไปในหมอกสีดำ

ซอมบี้ด้านหน้าก็ถูกโจมตีและลูกศรที่ลุกไหม้ก็พุ่งเข้าใส่ร่างกายของมัน

เสียงหอนอันเจ็บปวดค่อยๆดังขึ้นและหายไปเมื่อร่างของมันกลายเป็นหมอกสีขาว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซอมบี้ตัวอื่นๆก็เกิดการจลาจลขึ้น

ในสายตาของพวกเขาไม่มีความกลัวตายแม้แต่น้อย

พวกมันมีเป้าหมายเดียวในตอนนี้

นั่นคือการยึดเมืองนี้และกลืนกินเพียร์ซ!

เพียร์ซผู้ซึ่งได้เห็นพลังของหอคอยลูกศรก็ยิ้มให้กับหินในมือของเขา

ในขณะเดียวกัน ในห้องออกอากาศทางดาวเคราะห์สีน้ำเงิน

ผู้ชมจากทั่วทุกมุมโลกต่างปนเปกันในสตรีมสดของเพียร์ซ

ประเทศอื่นๆ ก็เริ่มที่จะต่อต้านคลื่นลูกแรกของมอนสเตอร์

บางคนมีหน้าที่ควบคุมหอคอยลูกศรบนกำแพงเมือง ในขณะที่คนอื่นกำลังต่อสู้กับสัตว์ประหลาดนอกเมือง

ผู้เข้าร่วมถูกระงับในแง่ของตัวเลขแล้ว

ในด้านของเพียร์ซ เนื่องจากข้อผิดพลาดของทาวเวอร์ดีเฟน ทุกคนจึงสนใจเพียร์ซมากขึ้นเพราะเป็นผู้เล่นที่เข้าร่วมเพียงคนเดียว

เมื่อพวกเขาเห็นหอคอยลูกศรที่จู่ๆก็เกิดเพลิงไหม้ต่อหน้าเพียร์ซ ผู้คนจากประเทศอื่นก็เริ่มเยาะเย้ยเขา

"นี่คือการชดเชยจากทาวเวอร์ดีเฟน ใช่หรือไม่? มันเหมือนเรื่องตลก"

"มันเป็นแค่ลูกธนูที่มีเปลวเพลิง ดูสิ เขายังยิ้มอยู่"

"เพียงแค่รอความตาย ประเทศเอมของคุณคงจะถึงวาระแล้วจริงๆ!"

"พี่น้อง มีใครต้องการเปลี่ยนสัญชาติหรือไม่? ฉันมีส่วนลดที่นี่!"

ในขณะนี้ แม้แต่ผู้ชมจากประเทศเอมที่กำลังดูการถ่ายทอดสดก็ยังรู้สึกไม่พอใจ

"การชดเชยที่ได้รับจากทาวเวอร์ดีเฟน นั้นไร้ประโยชน์"

"ไอ้บ้า แกจะตะโกนทำไมเนี่ย!? ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีแค่พวกเราคนเดียวและถ้ามีจำนวนผู้เข้าร่วมปกติ เราจะเห็นได้ว่าประเทศไหนจะถูกทำลาย!"

ผู้คนนับไม่ถ้วนเริ่มแสดงความคิดเห็น

ถ้าประเทศเอม มีร้อยคน ใครจะกลัวขยะพวกนี้!

ทุกคนประท้วงต่อต้านเกม

แต่นั่นมีประโยชน์อะไร?

ขณะที่ทุกคนบนหน้าจอกำลังจะหัวร้อย แต่ฉากต่อไปก็ทำให้พวกเขาตกตะลึง

ลูกศรที่ลุกไหม้ถูกยิง

มันส่งเสียงแผ่วเบาในอากาศ เหลือเพียงประกายไฟ

แล้วก็โจมตีซอมบี้ที่ห่อหุ้มด้วยเถาวัลย์...

ลูกธนูแทงทะลุหน้าอก!?

ทุกคนในโลกรู้จักสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น ในหมอกดำดี

นี่เป็นเพราะความรู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเกี่ยวกับทาวเวอร์ดีเฟน มันยังถูกบันทึกไว้ในตำราเรียนระดับประถมศึกษาอีกด้วย

พวกเขาตกตะลึงเพราะพวกเขารู้เรื่องนี้

ในหนังสือเรียน เพื่อให้เข้าใจถึงสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักในมิติอื่นได้ดียิ่งขึ้น การประชุมโลกได้แบ่งปันพวกมันออกเป็นระดับต่างๆ

จากระดับหนึ่งถึงระดับเก้าตามลำดับ

สิ่งมีชีวิตระดับหนึ่งต้องการห้าคนในการจัดการมัน มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักในระดับต่ำสุด

แต่มันยังมีเหนือกว่านี่อีกคือสิ่งมีชีวิตที่มีพลังพิเศษ

เหมือนซอมบี้แห่งความมืดที่เพียร์ซกำลังต่อสู้อยู่

นั่นคือกลุ่มของสิ่งมีชีวิตระดับสาม!

หอคอยลูกศรธรรมดาไม่มีผลกับพวกมัน มีเพียงลูกศรไฟเท่านั้นที่สามารถสร้างความเสียหายเล็กน้อยให้กับพวกมันได้

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่หอคอยลูกศรของเพียร์ซที่ลูกศรเดียวเปลี่ยนให้เป็นฝุ่น!?

มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?

พวกเขารู้เรื่องซอมบี้และต่อสู้กับพวกมันมาหลายครั้งแล้ว อาจกล่าวได้ว่าพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีปัญหามากที่สุด

หอคอยลูกศรนั้นไร้ประโยชน์ พวกเขาสามารถถือคบเพลิงและต่อสู้นอกกำแพงเท่านั้น

โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาจะสูญเสียคนอย่างน้อยครึ่งหนึ่งหลังจากเอาชนะซอมบี้แห่งความมืดได้

แต่ตอนนี้พวกเขาเห็นอะไร?

สิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือโดนลูกศรไฟทำลายเพียงครั้งเดียว?

ช่างเป็นเรื่องตลกจริงๆ

การชดเชยที่ได้รับจากทาวเวอร์ดีเฟน นั้นแข็งแกร่งเกินไปหรือไม่?

ในขณะนี้ เพียร์ซไม่ทราบว่าผู้ชมได้คิดว่าหอคอยลูกศรธาตุไฟของเขามันมาจากการชดเชยจากทาวเวอร์ดีเฟน

พวกเขาต่อสู้ในทาวเวอร์ดีเฟน มาหลายร้อยปีแล้ว แต่ก็ยังไม่พบวิธีเล่นที่ถูกต้อง

พูดตามตรง เพียร์ซก็อยากจะหัวเราะเหมือนกัน

หอคอยลูกศรธาตุไฟที่อยู่ตรงกลางยังคงยิงอยู่ ทุกช็อตจะพาซอมบี้ตายไป

มันเหมือนกับรถเกี่ยวข้าว

เพียร์ซไม่ได้อยู่เฉยๆเช่นกัน เขาใช้พลังงานธาตุไฟในหินจนหมดและสร้างหอคอยลูกศรธาตุไฟอีกสามแห่ง

พวกเขาถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบบนประตูเมือง

ในขณะที่หอคอยลูกศรกำลังฆ่าซอมบี้ เพียร์ซเหลือบมองที่สตรีมสด

พูดตามตรง มันยากเกินไปสำหรับเขาที่เพิ่งย้ายถิ่นฐานที่และกลายเป็นตัวแทนของประเทศที่จะเข้าร่วมในทาวเวอร์ดีเฟน

"อะไรวะ???"

"ฉันท้วง! ทำไม ประเทศเอม ถึงมีอาวุธแบบนั้นได้ แต่เราไม่มี!"

"ช่างแม่งเถอะ ไหนบอกว่าอยู่คนเดียวไง!?"