ตอนที่ 3 - การรุกรานของสิ่งมีชีวิตต่างมิติ!

ตอนที่ 3 - การรุกรานของสิ่งมีชีวิตต่างมิติ!

แม้ว่าชายชราจะดูแก่มากแล้ว แต่เสียงของเขาก็ดังกระหึ่มเหมือนระฆังขนาดใหญ่

"เราไม่มีตัวเลือกในการเลือกผู้เข้าร่วมสำหรับทาวเวอร์ดีเฟน แต่สิ่งที่เราทำได้คือฝากความหวังไว้กับเขา"

ทุกคนในห้องประชุมดูเคร่งขรึม

พวกเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับประเทศของพวกเขาโดยธรรมชาติ

หลังจากความล้มเหลวในเกมทาวเวอร์ดีเฟนก่อนหน้านี้ ประเทศเอมก็ไม่สามารถแพ้ได้อีกต่อไป

ถ้าเพียร์ซตาย ประเทศเอมจะสูญสิ้น!

ก่อนเกมจะเริ่ม พวกเขาเตรียมการมากมายสำหรับทาวเวอร์ดีเฟนในครั้งนี่

แต่ตอนนี้มันไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเขาอีกต่อไป

เป็นเพราะว่ามีข้อผิดพลาดในการเลือกผู้เข้าร่วมการแข่งขันเกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟน

แม้แต่ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดยังเดาได้ว่าทำไมเมืองของเพียร์ซถึงอยู่ในที่ราบ

มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการชดเชยจากเกม

อย่างไรก็ตาม สภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นเล็กน้อยก็ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงเมื่อมีผู้ปกป้องประเทศเพียงคนเดียว

ณ ตอนนี้

ข่าวที่มีเพียงผู้เล่นเพียงเดียวจากประเทศเอม ที่เข้าร่วมในทาวเวอร์ดีเฟนได้ถูกแพร่กระจายออกไป

คนทั้งโลกได้รู้เกี่ยวกับข่าวที่น่าเศร้าของประเทศเอม

บางคนถึงกับเปลี่ยนสัญชาติในชั่วข้ามคืน ซื้อตั๋วเครื่องบิน และหนีไปต่างประเทศทันที

ราวกับว่าประเทศเอมเต็มไปด้วยก๊าซพิษและผู้คนปฏิเสธที่จะอยู่ต่อไปอีกเป็นครั้งที่สอง

แม้แต่โพสต์ออนไลน์บางส่วนก็ยังทำให้เพียร์ซลุกเป็นไฟ

ทาวเวอร์ดีเฟนได้ทำผิดพลาดเกี่ยวกับจำนวนผู้เข้าร่วม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีคำใดๆที่จะระบายความคับข้องใจได้ นอกจากผู้เข้าร่วมเพียงคนเดียวเท่านั้น

ประเทศกำลังจะพินาศและธรรมชาติของมนุษย์ก็ถูกเปิดเผยในขณะนี้

ก็แสดงออกอย่างเฉียบขาด

"ฉันได้ถามไปรอบๆ มีทหารกองกำลังพิเศษอย่างน้อยเจ็ดนายในหมู่ผู้เข้าร่วมของประเทศบุปผาที่นั่นน่าจะปลอดภัยกว่า!"

"ไม่อะ ฉันพาครอบครัวของฉันไปที่ประเทศเหยี่ยวแล้ว"

"หยุดพูด ฉันจะไปซื้อตั๋วเดี๋ยวนี้!"

"ในอนาคต ที่นี่จะเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดอย่างแน่นอน!"

...

การอภิปรายอย่างดุเดือดยังคงดำเนินต่อไปและประเทศเอมก็ตอบกลับเรื่องนี้

ใครก็ตามที่ออกจากประเทศในช่วงทาวเวอร์ดีเฟน จะไม่ได้รับการยอมรับเกี่ยวกับการเปลี่ยนสัญชาติกลับมา!

————

ในโลกของทาวเวอร์ดีเฟน

เพียร์ซขุดหินธรรมดาออกมา

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในเมือง

ในเมืองใหญ่ มีเครื่องยิงหน้าไม้สองสามอันที่ประตูเมือง

ไม่มีทหารแม้แต่คนเดียว

เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ มันดูรกร้างมาก

เมื่อมองไปยังเมืองที่รกร้าง ผู้คนในสตรีมสดอดไม่ได้ที่จะพูดคุยกันอีกครั้ง

"ช่างเป็นสถานที่ที่ดี แต่ทำไมถึงมีแค่คนเดียวล่ะ!"

"ประณามัน ฉันสามารถเข้าร่วมได้ไหม? ฉันต้องการไป!"

"จริงด้วย นี่มันไม่ยุติธรรมเกินไป!"

"คุณกำลังพูดถึงความเป็นธรรมกับการดำรงอยู่ของมิติอื่นหรือไม่"

"T_T"

"เพียร์ซเป็นลูกผู้ชายตัวจริง"

เพียร์ซส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเห็นความคิดเห็นลอยไปมา

นี่เป็นการหลอกลวงอย่างแท้จริง

มันจะง่ายสำหรับเขาที่จะปกป้องเมืองเพียงลำพังได้อย่างไร?

[คุณไม่ได้คิดที่จะติดตั้งหินบนหอคอยลูกศรเหรอ?]

ติดตั้งบนหอลูกศร??

แค่หินก้อนนี้?!

เพียร์ซเหลือบมองไปยังหอคอยลูกศรซึ่งอยู่สูงเหนือกำแพง สีหน้าของเขากำลังครุ่นคิด

ถ้าเขาทำตามคำแนะนำมันก็ไม่น่าจะผิดอะไร

แม้ว่าเขาไม่เคยเห็นก้อนหินนี้ถูกติดตั้งในเกมทาวเวอร์ดีเฟนมาก่อนก็ตาม

ด้วยความคิดนั้น เพียร์ซจึงวางหินไว้บนหอลูกศรภายใต้การแสดงออกที่มึนงงของผู้คนในสตรีมสด

หินนี่มันอะไร จู่ๆก็มีเสียงพูดในใจของเพียร์ซ

[ค้นพบหินพลังงาน พบหอคอยลูกศร ต้องการปลดล็อกสูตรใหม่หรือไม่]

สูตรใหม่?

เพียร์ซก็ตกตะลึง จากนั้นเขาก็พูดอย่างรวดเร็ว:

"ปลดล็อกสูตรใหม่!"

[หินพลังงาน + หอธนูป้องกัน = หอลูกศรพลังงาน]

หอลูกศรพลังงาน?

เขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนในเกมทาวเวอร์ดีเฟน

ใบหน้าของเพียร์ซเป็นประกาย

ตามที่คาดไว้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็นคำใบ้สีทอง

อย่างไรก็ตาม ในห้องสตรีมที่ออกอากาศอยู่

"นั้นเขากำลังทำอะไรอยู่?"

"เขากำลังยอมแพ้กับตัวเอง ถ้าเป็นฉัน ฉันก็จะไม่ทนเหมือนกัน!"

"หึ ยังไงก็ตาม เราไม่สามารถใช้หินบล็อกมอนสเตอร์ตัวต่อไปได้อยู่แล้ว!"

"ประเทศบุปผาได้เริ่มสร้างรั้วไม้แล้ว หอลูกศรก็เติมกระสุนแล้วด้วย"

"สำหรับประเทศช้างเผือกก็เหมือนกัน *วยเอ้ย คุณไม่ได้รังแกพวกเราเหรอ?"

"ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ ลืมไปเลยว่าการดูสตรีมสด ทำให้หน้าอกของฉันรู้สึกอึดอัด"

"ฉันจะไม่ดูมันอีกต่อไป ฉันจะรอจนกว่ามอนสเตอร์จะบุกเข้ามา ฉันจะอยู่และตายกับประเทศนี่"

ในขณะที่การสนทนาแบบสตรีมสดดำเนินต่อไป ภายในห้องประชุม

สตรีมสดเกี่ยวกับเพียร์ซถูกฉายบนหน้าจอ

ทุกการเคลื่อนไหวของเขาถูกสังเกตเห็นโดยกลุ่มผู้สูงศักดิ์ของประเทศเอม

เมื่อพวกเขาเห็นเพียร์ซเตรียมที่จะวางหินบนหอลูกศร ทุกคนก็รู้สึกหนักใจมากขึ้น

เพียร์ซที่อยู่ภายใต้แรงกดดันมันอาจจะมากเกินไป

การที่ประเทศเอม จะอยู่รอดบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินได้ในอนาคตนั้นขึ้นอยู่กับเพียร์ซเพียงคนเดียว

"แรงกดดันมันมากเกินไป..."

ไม่ใช่แค่เพียร์ซที่เครียด แม้แต่หัวใจของพวกเขาก็ยังหนักอึ้ง

ในเกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟน ผู้คนหลายร้อยคนอาจไม่สามารถปกป้องเมืองได้ดีภายใต้การโจมตีของกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จัก

ไม่ต้องพูดถึงประเทศเอมเลย ซึ่งมีผู้เข้าร่วมเพียงคนเดียว

คราวนี้คงรับไม่ได้จริงๆ!

ทุกครั้งที่อยู่ในเกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟน สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักจะปรากฏขึ้นแบบสุ่ม

ยกตัวอย่าง เกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟนก่อนหน้านี่

ประเทศเอมที่โชคร้ายได้พบกับสุดยอดสัตว์ร้ายในรอบแรก

มีผู้บาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วนในรอบแรก ไม่ต้องพูดถึงรอบหลังๆของการพัฒนาเลย

พวกเขาไม่สามารถพัฒนาได้เลย

ทุกคนจ้องไปที่หน้าจอ

พวกเขาเห็นเพียร์ซหยิบหินขึ้นมาและมองดูหอลูกศรอย่างครุ่นคิด

ดูเหมือนเขาจะคิดอะไรบางอย่าง

ในวิสัยทัศน์ของเพียร์ซคนเดียว

การรวมกันของตัวอักษรสีทองลอยที่อยู่ในอากาศ

มันเป็นคำใบ้ที่ช่วยเขาได้ตั้งแต่เขามายังโลกทาวเวอร์ดีเฟนแห่งนี่

[หินพลังงานบรรจุธาตุไฟ สามารถหลอมรวมกับหอลูกศรทาวเวอร์ดีเฟนและกลายเป็นหอคอยลูกศรธาตุไฟได้]

ในความทรงจำของเพียร์ซ

นับตั้งแต่เกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟนที่เข้ามาในแห่งโลกนี้ ผู้คนมักพึ่งพาทรัพยากรในเมืองเพื่อต่อต้านการบุกรุกของสิ่งมีชีวิต

ในโลกนี้เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด พวกเขากล้าที่จะสำรวจดินแดนที่ไม่รู้จักนี้ได้อย่างไร?

สิ่งนี้นำไปสู่ความจริงที่ว่าไม่มีหอคอยลูกศรพิเศษปรากฏในความทรงจำของเพียร์ซ

และตอนนี้คงไม่มีใครคิดว่าหินธรรมดาในป่าจะทำให้หอลูกศรเปลี่ยนแปลงได้

ขณะที่เพียร์ซกำลังจะรวมหินเข้ากับหอลูกศร

การแจ้งเตือนของเกมทาวเวอร์ดีเฟนก็มาแล้ว!

[นับถอยหลังสู่การรุกรานของสิ่งมีชีวิตต่างมิติ: 10... 9... 8...]

ผู้ชมที่รับชมการถ่ายทอดสดเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เมื่อความคิดเห็นฉายผ่านหน้าจออย่างรวดเร็ว หมอกสีดำก็กระจายไปทั่วป่า

เสียงคำรามมากมายมันดังออกมาจากหมอกสีดำ

[สิ่งมีชีวิตต่างมิติ บุก! เริ่ม!]

ตามนั้น

ทีละตัว สิ่งมีชีวิตที่เน่าเสียที่ห่อหุ้มด้วยเถาวัลย์สีดำโผล่ออกมาจากหมอกสีดำ

พวกมันเป็นซอมบี้กลายพันธุ์!

ในช่วงสุดท้ายของเกมเอาชีวิตรอดในทาวเวอร์ดีเฟน ในที่สุดประเทศเอมก็ถูกสิ่งมีชีวิตดังกล่าวยึดครอง

ทุกคนจำมันได้ชัดเจน

เช่นเดียวกับที่พลเมืองของประเทศเอ็มที่กำลังจะพังลง

ข้อความสีทองปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของเพียร์ซ

[ซอมบี้ล้อมรอบด้วยเถาวัลย์? คุณไม่รู้หรือว่าพวกมันกลัวแสงแดดและเปลวเพลิง...]