575-576
5/10
Ep.575
“แล้วฉันจะทำลายจุดเชื่อมมิติยังไง?” ซูเฉินถาม
พื้นที่ในมิติแห่งนี้ดูราวกับไร้จุดสิ้นสุด เขาเลยไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มอย่างไรดี
“เจ้านาย หากใช้สิ่งประดิษฐ์เทวะแห่งมิติของท่าน ฟาดฟันสุดกำลัง มีโอกาสสูงที่จะทำลายกำแพงมิติแห่งนี้ได้ เมื่อมันพังทลายลง พวกเราก็จะถูกส่งออกไปที่อื่นเอง” หงส์เพลิงตอบ
ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเรียกทุกคนมารวมตัวกัน เอ่ยกำชับว่า “ทุกคนเกาะให้แน่น อีกเดี๋ยวพอกำแพงมิติเปิดออก พวกเราจะถูกสุ่มไปยังสถานที่หนึ่ง ถึงตอนนั้นอย่าตื่นตระหนก ขอให้อยู่ใกล้ฉันเอาไว้”
“เข้าใจแล้วพี่เฉิน”
หยางฮ่าวและคนอื่นๆพยักหน้า
เพื่อป้องกันกรณีที่ว่าปลายทางการเคลื่อนย้ายจะมีศัตรูที่แข็งแกร่งรออยู่ ซูเฉินเรียกต้นหลิววัชระออกมา คอยปกป้องความปลอดภัยของทุกคน
เมื่อทุกอย่างพร้อม ซูเฉินกำ [กระบี่แยกฟ้าแห่งความโกลาหล] ด้วยมือทั้งสองข้าง ชูมันขึ้นเหนือหัว และฟาดฟันไปในอากาศด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
ได้ยินเพียงเสียง ‘แคร่ก!’ พริบตานั้นแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นในพื้นที่มิติอันมืดสลัว กระจายเข้าปกคลุมทุกคน
กลุ่มของซูเฉินเห็นว่าภาพตรงหน้ามันพร่ามัว จากนั้นก็รู้สึกหัวหมุน
โชคดีที่ความรู้สึกนี้กินเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจก็สลายไป
เมื่อภาพตรงหน้าค่อยๆชัดเจนขึ้น ซูเฉินก็สังเกตเห็นว่า รอบกายเขา เวลานี้อยู่ท่ามกลางตำหนักหินขนาดใหญ่ และรอบๆตำหนักหิน มีคู่ดวงตาไร้ปราณีจับจ้องมองมาที่พวกเขา
ในเวลาเดียวกัน ยังได้ยินเสียงกรีดร้องด่าทอเกรี้ยวกราดแว่วเข้ามาในหู
“พวกมันเป็นมนุษย์!”
“ทำไมมนุษย์ถึงมาปรากฏตัวในค่ายกลเคลื่อนย้ายได้?”
“เจ้าจะเสียเวลาคิดไปทำไม แค่ลงไปจับตัวพวกมัน แล้วเค้นถามซะก็สิ้นเรื่อง!”
ซูเฉินขยี้ตาให้วิสัยทัศน์กลับมาคมชัด และแล้วใบหน้าที่มีรูปร่างเหมือนเต่าก็ปรากฏขึ้นในสายตาเขา
“เผ่าเต่าเขียว?”
ซูเฉินอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนแสดงสีหน้าปิติยินดีออกมา
สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าบรรดาเจ้าถิ่นที่มารวมตัวกันรอบตัวเขา ล้วนเป็นชาวเผ่าเต่าเขียว
คราวก่อนโน้นที่อยู่บนเกาะเฉียนหยู เขาได้สังหารชาวเต่าเขียวไปไม่น้อย เลยจดจำลักษณะของพวกมันได้ในทันที
และในบรรดาเผ่าพันธุ์นับหมื่น เผ่าเต่าเขียวถือว่าเป็นแค่ขยะ ผู้แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในเลเวล 4 เท่านั้น และอีกฝ่ายได้ถูกซูเฉินฆ่าไปนานแล้ว
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกยินดี เพราะปลายทางนี้ไม่เพียงแต่จะไม่มีอันตราย แต่ยังสามารถท่องไปได้ทั่วทุกสารทิศ!
และอาจถึงขั้นสามารถล้างบางเผ่าพันธุ์ของพวกมันเลยก็ยังได้!
หลังจากหวู่หยางและคนอื่นๆรู้ว่าพวกมันคือเผ่าเต่าเขียว สีหน้าของทุกคนผ่อนคลายลง ยกเว้นก็แต่เฉินเมิ่งเฟย เพราะพวกเขาล้วนเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ขึ้นไปทั้งสิ้น การสังหารพวกเต่าเขียว จึงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร
“พี่เฉิน พวกเราจะเอายังไงกันต่อ?”
หยางฮ่าวเดินมาข้างกายซูเฉินแล้วเอ่ยถาม
แต่ในขณะนั้นเอง เผ่าเต่าเขียวเริ่มเปิดฉากโจมตีแล้ว
ซูเฉินเผยรอยยิ้มบาง กล่าวว่า “ในเมื่อพวกมันลงมือ งั้นเราก็ไม่จำเป็นต้องสุภาพ”
“ฆ่า!”
สิ้นเสียงซูเฉิน สือต้าหนิวและเฉาหรานเป็นสองคนแรกที่ก้าวนำไปข้างหน้า
คนอื่นๆก็เริ่มลงมือเช่นกัน ในชั่วพริบตาเดียว ทั่วทั้งตำหนักใหญ่ถูกกลบไปด้วยเสียงการต่อสู้และเสียงกรีดร้อง
ซูเฉินหรี่ตาและกวาดมอง จากนั้นปลดปล่อยพลังจิตออกมา ควบคุมเผ่าเต่าเขียวสามตน ดึงพวกมันมาเบื้องหน้าเขา
เผ่าเต่าเขียวหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ดิ้นรนอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ภายใต้พันธนาการของพลังแห่งจิตวิญญาณของซูเฉิน ขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์
“ใครพอจะบอกฉันได้บ้าง ว่าที่นี่คือที่ไหน?” ซูเฉินเอ่ยถามเสียงเรียบ
สถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนของเผ่าเต่าเขียวอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มันอยู่ในตำแหน่งใดกันเล่า? จำเป็นต้องหาคำตอบ
“มนุษย์ จงปล่อยพวกข้าเดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้นเจ้าจะต้องตายทั้งเป็น!”
หนึ่งในเผ่าเต่าเขียวไม่สนใจคำถามของซูเฉิน แผดร้องเสียงดัง
และใครจะทันคาดคิด ว่าทันทีหลังจากนั้น หัวของมันจะระเบิดโผล๊ะ! กลายเป็นหมอกเลือด
สังหารเผ่าเต่าเขียวตัวแรก ซูเฉินเบนสายตาไปยังตัวที่สอง เอ่ยเสียงเบาราวกระซิบ “ถึงตาแกตอบฉันแล้ว”
6/10
Ep.576
ภายใต้การจับจ้องของซูเฉิน ชาวเผ่าเต่าเขียวตนนี้หวาดกลัวจนหน้าซีดเผือด แต่ยังคงแสดงท่าทีลังเลออกมาเล็กน้อย
ซูเฉินพ่นลมหายใจออกทางจมูก ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายพูดอีก หลังจากสังหารอย่างหมดจด เขาก็มองไปทางชาวเผ่าเต่าเขียวตนที่สาม
“ผู้อาวุโส ที่แห่งนี้คือเมืองหลวงตะวันออกขอรับ ได้โปรดอย่าฆ่าข้า!”
ชาวเผ่าเต่าเขียวตนที่สามหวาดกลัวแทบอกแตกตาย ไม่รอให้ซูเฉินถาม ก็สารภาพออกมา
ได้ยินสิ่งนี้ ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ใบหน้าของเขาแสดงถึงความพอใจ เอ่ยถามต่อว่า “เผ่าเต่าเขียวของแกมีทางผ่านเขตแดนไปยังทวีปเสวียนเทียนรึเปล่า?”
หากต้องการกลับไปยังทวีปเสวียนเทียน มีเพียงทางผ่านเขตแดนเท่านั้นที่จะช่วยซูเฉินได้
แต่เดิม ชาวเผ่าเต่าเขียวมีทางผ่านเขตแดนที่นำไปสู่เกาะเฉียนหยู แต่น่าเสียดายที่มันถูกทำลายไปแล้ว
“ผู้อาวุโส ข้าไม่ทราบ”
ชาวเผ่าเต่าเขียวสั่นสะท้าน คล้ายกลัวว่าซูเฉินจะไม่เชื่อ เร่งอธิบายต่อว่า “ข้าเป็นเพียงตัวตนเล็กจ้อยในเผ่าเต่าเขียว ทางผ่านเขตแดนมีเพียงผู้นำระดับสูงของเผ่าพันธุ์เราเท่านั้นที่ล่วงรู้”
“แล้วผู้นำระดับสูงของพวกแก มันอยู่ที่ไหน?” ซูเฉินถามน้ำเสียงทุ้มลึก
“เมืองหลวงตะวันออกเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเผ่าพันธุ์ของข้า ผู้นำระดับสูงของพวกเราล้วนอยู่ที่นี่” ชาวเผ่าเต่าเขียวสารภาพอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของซูเฉินเป็นประกายขึ้นมาทันที
หากผู้นำระดับสูงเผ่าเต่าเขียวล้วนอยู่ในเมืองหลวงตะวันออก นี่หมายความว่ามันช่วยประหยัดเวลาในการค้นหาได้มาก
ด้วยวิธีนี้ เขาไม่เพียงแต่สามารถถามเกี่ยวกับเรื่องของทางผ่านเขตแดนได้เท่านั้น แต่ยังสามารถกวาดล้างพวกมันทั้งหมดได้ในคราวเดียว
“ดีมาก ฉันพอใจกับคำตอบของแกแล้ว”
ซูเฉินชื่นชม แล้วระเบิดหัวชาวเผ่าเต่าเขียวโดยไม่มีการเอ่ยเตือนใดๆ
จากนั้น เขาเรียก [รถศึกอัจฉริยะ] ออกมา เอ่ยสั่งว่า “เสี่ยวจือ ค้นหาชาวเผ่าเต่าเขียวที่แข็งแกร่งที่สุด แล้วล็อคตำแหน่งพวกมัน”
“รับทราบ”
[รถศึกอัจฉริยะ] เปิดฟังก์ชั่นตรวจจับอย่างรวดเร็ว ไม่กี่วินาทีต่อมา มันก็กล่าวกับซูเฉินว่า “เจ้านาย ค้นพบผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 และผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 อีกจำนวนมากกำลังเคลื่อนที่เข้ามาหาพวกเรา”
“เผ่าเต่าเขียวมีเลเวล 6 อยู่ด้วยงั้นหรอ?” ซูเฉินพึมพำ
เมื่อครั้งบนเกาะเฉียนหยู หัวหน้าเผ่าเต่าเขียวที่ถูกฆ่ามีเลเวลแค่ 4 เท่านั้น ขนาดเต่าศักดิ์สิทธิ์ของพวกมันยังมีเลเวลแค่ 5 เลย แล้วทำไมจู่ๆเลเวล 6 ปรากฏขึ้นมาได้?
[รถศึกอัจฉริยะ] อธิบายว่า “เจ้านาย ผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 ตนนี้คือเผ่าอมตะ ส่วนผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ที่เหลือเป็นเผ่าเต่าเขียว”
“อ๋อ”
ซูเฉินค่อยเข้าใจ
เผ่าเต่าเขียวเป็นขุมกำลังสาขารองของเผ่าอมตะ เป็นเรื่องปกติที่จะมีชาวเผ่าอมตะเลเวล 6 ปรากฏขึ้นที่นี่
“ในเมื่อพวกมันเป็นฝ่ายบุกเข้ามา งั้นพวกเราก็ออกไปต้อนรับกันเถอะ”
ซูเฉินยิ้ม ก้าวเดินออกจากตำหนักหิน
หวู่หยางและคนอื่นๆไล่สังหารชาวเต่าเขียวในตำหนักหมดก่อนแล้ว ตอนนี้พวกเขานำหน้าซูเฉิน ออกไปไล่ฆ่าข้างนอกเรียบร้อย
ระหว่างทางซูเฉินได้รวบรวมชิ้นส่วน เมื่อมาถึงประตูทางเข้าตำหนักใหญ่ เขาก็เรียกต้นหลิววัชระและหงส์เพลิงมาอยู่ข้างกาย แต่ไม่ได้ปล่อยให้ทั้งคู่ลงมือ
เพราะทั้งสองแข็งแกร่งเกินไป นอกจากนี้การโจมตีแต่ละครั้งยังสร้างความเสียหายร้ายแรง ถ้าเกิดกรณีเผ่าอมตะหวาดกลัวจนตัดสินใจหนีไป แบบนั้นมันจะเสียเวลาในการไล่ตามจับอีก
บนถนนนอกตำหนักหิน ชาวเผ่าเต่าเขียวนับหมื่นได้มารวมตัวกัน ในขณะนี้พวกมันกระโจนเข้าสังหารหวู่หยางและคนอื่นๆอย่างเอาเป็นเอาตาย
เพียงแต่ว่ากำลังรบมันห่างชั้นกันเกินไป ความพยายามของพวกมันจึงไม่ต่างจากการใช้ไข่ทุบหิน
เห็นแค่เพียงซากศพเผ่าเต่าเขียวจำนวนมากนอนกองอยู่กับพื้น สภาพศพแต่ละตัวเป็นความตายอันช่างน่าเวทนา เลือดสดๆไหลทะลักออกมา ย้อมพื้นจนเจิ่งนองเป็นสีแดงฉาน
ซูเฉินกวาดสายตามอง แต่ไม่ได้สนใจอะไร เปิด [ฟังก์ชั่นเก็บอัตโนมัติ] เพื่อรวบรวมชิ้นส่วน รอการมาถึงของผู้แข็งแกร่งเผ่าอมตะเลเวล 6 อย่างเงียบๆ
ไม่กี่นาทีต่อมา เสียงคำรามด้วยความโกรธก็ดังสะท้อนเข้ามาจากเบื้องหน้า
“จงหยุดเดี๋ยวนี้!”
ได้ยินเสียงคำราม ชาวเผ่าเต่าเขียวทั้งหมดหยุดการจู่โจม ตนแล้วตนเล่าทยอยกันถอยหลังไป
ส่วนหวู่หยางและคนอื่นๆได้รับสัญญาณจากซูเฉิน ยอมถอยออกมาเช่นกัน
