ตอนที่แล้วHO บทที่ 72 คริสโตเฟอร์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปHO บทที่ 74 ชุดเกราะกุหลาบ

HO บทที่ 73 โรมมิ่งวินด์กับวอนเดอร์ริ่งซาวด์


ซินหยาเปิดแผนทีเพื่อมองหาสมาชิกในปาร์ตี้ทั้งสองคนที่เถลไถล  เมื่อเห็นจุดสีน้ำเงินสองจุดซึ่งเป็นตัวแทนของเว่ยกับวอนเดอร์ริ่งซาวด์ พวกเขาอยู่ไกลจากตำแหน่งปัจจุบันของเขา

ซินหยาก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างทาง

“พวกเขาหลงทางหรือเปล่านะ?” ซินหยาสงสัยในขณะที่เขาเดินตามแผนที่ไปยังตำแหน่งที่เพื่อนของเขาอยู่ “นี่คือเหตุผลที่พวกเขาควรอัพเกรดแผนที่เหมือนที่ฉันทำ”

20 นาทีก่อนหน้านี้

วอนเดอร์ริ่งซาวด์แทบไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเห็นในช่องแชทของปาร์ตี้ ทุกคนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับป่าบาดาฮาลแต่การได้ค้นพบกระท่อมลึกลับที่ไม่มีใครเคยพบเจอ มันเหนือจินตนาการของเขาไปมาก เขาแทบรอไม่ไหวที่จะไปที่นั่นและดูสถานที่นั้นด้วยตาของเขาเอง

“คุณกับดริฟติ้งคลาวด์กำลังพูดถึงอะไรในช่องแชทของปาร์ตี้เหรอ?” เว่ยถาม เธอรู้สึกห่างเหินเล็กน้อยและอยากรู้ว่าทำไมทั้งสองคนถึงตื่นเต้นกันนัก

เขามองเว่ยด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มบนใบหน้าทำให้เว่ยแข้งขาอ่อนแรงเล็กน้อย

‘ช่างเป็นใบหน้าที่หล่อเหลาเหลือเกิน’

"ในป่าบาดาฮาลมีเรื่องราวอันน่าสลดใจของนักเวทย์ตัวน้อยและอดีตคนรักของเขา..."

วอนเดอร์ริ่งซาวด์เริ่มเล่าเรื่องราวให้เว่ยฟังและเผยพิกัดที่ซินหยาให้ไว้ก่อนหน้านี้ ขณะที่พวกเขาเดิน เขาก็บอกเธอทุกอย่างที่เขารู้และสิ่งที่เขาอ่านเจอจากผู้คนในฟอรัม

ในตอนท้ายของเรื่อง เว่ยมีน้ำตาในดวงตาของเธอ เธอรู้สึกแย่มากสำหรับนักเวทย์ตัวน้อย นอกจากนี้มันยังทำให้เธอนึกถึงสิ่งที่ซินหยาต้องการพบเจอ เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่าจะ หากซินหยาไมออกจากบ้านหลังนั้น เขาจะเป้นอย่างไรต่อไป เธอไม่อยากคิดเรื่องนี้ เธอทำไม่ได้เพราะมันเจ็บปวดใจเกินกว่าจะคิดได้

เธอเกลียดพ่อและแม่เลี้ยงของซินหยามาก แม้เธอจะรู้ว่าซินหยาต้องการให้เธอปล่อยวางเรื่องนี้ไปแต่เธอก็ไม่ทำ เธอจะไม่ปล่อยให้พวกเขาหนีไปกับสิ่งที่พวกเขาทำกับซินหยา ไม่ว่าจะใช้เวลานานเท่าใด เธอก็จะหาทางที่จะลากพวกมันลงมาและทำให้พวกมัเจ็บแค้นแบบเดียวกับที่พวกเขาทำกับซินหยา

เมื่อเห็นเว่ยเงียบไปวอนเดอร์ริ่งซาวด์ก็หันไปหาเธอและรู้สึกประหลาดใจที่เห็นน้ำตาในดวงตาของเธอ หัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่เขามองไปที่เธอ เขารู้สึกว่าขณะนี้เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดที่เขาเคยเห็นทั้งภายในและภายนอก

เขาขยับเข้าไปใกล้เธอและใช้นิ้วเช็ดน้ำตาของเธอ เว่ยตกใจกับการกระทำของเขาซึ่งทำให้เธอหลุดพ้นจากภวังค์ เธอไม่รู้ว่าเธอหยุดเดินเมื่อไหร่หรือว่าเขาเข้าใกล้เธอตอนไหน

"คุณสบายดีหรือเปล่า?" วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถาม เขาอายเล็กน้อยกับการกระทำที่กล้าหาญของเขาและเอามือออกจากใบหน้าของเธอ

เว่ยหน้าแดงเล็กน้อยสัมผัสแก้มของเธอโดยที่ยังรู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือของเขา

“ฉันไม่เป็นไร เรื่องราวที่คุณเพิ่งเล่ามานั้นมันสะเทือนใจฉันเกินไป” เธอตอบในขณะที่คิดว่า 'เอฟเฟกต์ในเกมนี้สมจริงเกินไปแล้ว มีน้ำตาไหลออกมาด้วย'

การกระทำโดยไม่รู้ตัวของเธอในการสัมผัสใบหน้าของเธอทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ ความรู้สึกเหล่านี้เป็นของใหม่สำหรับเขา การอาศัยอยู่ในโลกที่ผู้คนยกย่องเขาเท่านั้น เขาไม่สามารถแน่ใจได้เลยว่าคนอื่นมีความรู้สึกอย่างไรต่อเขาดังนั้นเขาจึงปกปิดตัวตนของเขาไว้แต่ตอนนี้เขาอยู่กับเธอ เขาเป็นแค่คนธรรมดาและเขารู้ว่าถ้าเธอมีความรู้สึกต่อเขา ความรู้สึกเหล่านั้นมันจะมาจากใจจริง

“รีบไปตามหาดริฟติ้งคลาวด์กันเถอะ” วอนเดอร์ริ่งซาวด์พูดอย่างงุ่มง่าม

เว่ยเช็ดน้ำตาออกจากดวงตาของเธอขณะยิ้มให้เขา "อืม ไปกันเถอะ"

เนื่องจากพวกเขารู้ตัวว่ากำลังไปในทิศทางตรงข้ามในการตามหาซินหยา พวกเขาจึงต้องกลับไปทางที่พวกเขาจุดตั้งแคมป์ ขณะที่พวกเขากำลังเดินอยู่ พวกเขาเจอแว็กซ์ฮาวด์สองสามตัว ดูเหมือนว่าตัวที่พวกเขาฆ่าไปนั้น พวกมันได้เกิดใหม่แล้ว

จนถึงตอนนี้พวกเขาไม่สามารถโจมตีแว็กซ์ฮาวด์ตัวไหนที่พวกเขาเจอได้แถมโชคก็ไม่ได้เข้าข้างพวกเขาด้วย พวกแว็กซ์ฮาวด์ได้พบเจอพวกเขาแทบจะในทันที พวกเขาตัดสินใจวิ่งหนีโดยมีแว็กซ์ฮาวด์สองสามตัวกำลังไล่ตามหลังพวกเขามา

...

ในที่สุดซินหยาก็พบเพื่อนของเขา ตอนนี้พวกเขาวิ่งเข้าหาเขาพร้อมกับแว็กซ์ฮาวด์สามตัวที่ด้านหลัง เขาจึงตัดสินใจวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับยาละอองฝันในมือ เขาโยนมันใส่แว็กซ์ฮาวด์ทันทีแล้วพวกมันก็ผล็อยหลับไป

"วอนเดอร์ริ่งซาวด์ คุณจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีเล่นขลุ่ยในขณะวิ่งจริง ๆ แล้วล่ะ" ซินหยากล่าวทักทาย

“ดริฟติ้งคลาวด์! คุณมาทันเวลาพอดี” เว่ยพูดอย่างมีความสุขเพราะเธอไม่ต้องวิ่งอีกต่อไป "และวอนเดอร์ริ่งซาวด์ คุณต้องฝึกวิ่งและเล่นขลุ่ยด้วย!"

วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถูหลังคอของเขาอย่างเขินอาย "ฉันรู้ ฉันรู้ เรามาจัดการกับแว็กซ์ฮาวด์กันก่อนเถอะ" ทันใดนั้น เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ “ดริฟติ้งคลาวด์ ทำไมคุณไม่รออยู่ที่นั่นล่ะ!”

“มันจะไม่หายไปหรอก ถ้าฉันไม่อยู่ที่นั่น” ซินหยาตอบพร้อมหัวเราะกับปฏิกิริยาของวอนเดอร์ริ่งซาวด์ “นอกจากนี้ ฉันยังได้รับภารกิจมาด้วย ฉันจะบอกพวกคุณในรายละเอียดเพิ่มเติมหลังจากที่มอนสเตอร์เหล่านี้ตายแล้ว”

วอนเดอร์ริ่งซาวด์ยกขลุ่ยมาเป่าแทบจะทันที เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้ยินเกี่ยวกับภารกิจที่ซินหยาได้รับ