EP 617 ว่ายน้ำกับเสี่ยวหลาน!

EP 617 ว่ายน้ำกับเสี่ยวหลาน!

By loop

ในช่วงมราพลบค่ำกำลังใกล้เข้ามา

ที่สนามหลังบ้านของวิลล่าเริ่มมืดแล้ว

กว่าสิบนาที ดงซูบินยังคงอยู่ที่นั้นไว้ นอนสบายอยู่บนหน้าอกใหญ่ๆของสาวงาม มันรู้สึกดีมาก

“พี่สาวเสี่ยว ช่วงกลางคืนคุณจะกลับอยู่ไหม?”

“ฮิฮิ ฉันต้องกลับไปหาแม่ของฉัน และ จะเดินทางกลับในวันพรุ่งนี้เช้า”

“”นี้คุณต้องการแกลังผมหรือเปล่า อยู่ที่นี้ต่อไม่ได้อย่างงั้นหรอ”

“คุณจะบ้าไปแล้วหรือ  ?”

“ผมไม่ได้บ้าหรอก ผมแค่คิดถึงคุณและอยากจะอยู่กับคุณไปอีกสักพัก”

“ตอนนี้ก็ยังไม่มืดเลยฉันเองก็ยังไม่ได้คิดจะไปไหน คงอยู่กับคุณได้พักใหญ่ๆเลย”

ดงซูบิน กลอกตาและไม่พูดอะไร เขารู้ดีว่า เสี่ยวหยานเองก็คิดถึงเขามากเช่นกันดูเหมือนตอนนี้เธอยิ้มไม่หุบเลยตั้งแต่ได้เจอหน้าของดงซูบิน แต่มันกลับกลายเป็นเรื่องหน้าแปลกกว่าปกติพี่สาวเสี่ยวเองนั้นเป็นคนอบอุ่นและเย็นชา แม้ว่า ดงซูบินจะรู้จักเธอดีแค่ไหน เขาเองก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าเสี่ยวหลานนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ เพราะเธอมีความคิดของตัวเอง ทุกเรื่องเธอจะตัดสินใจมันด้วยตัวเองทั้งหมด ซึ่งไม่มีประโยชน์ที่จะให้คำแนะนำใดๆกับเธอ ดังนั้นดงซูบินจึงไม่สนใจที่จะพูดถึงมันเลย การตกหลุมรักกับผู้หญิงประเภทเดียวกันกับเสี่ยวหลาน , แต่เพื่อให้ทุกอย่างเป็นที่เรียบร้อยดงซูบินจึงต้องตัดสินใจออกมาจากตำแหน่งที่หยานไทเพื่อให้ผู้หญิงที่เขารักอย่างเสี่ยวหลานได้ทำงานได้อย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตามดงซูบินมักจะเก่งเมื่อต้องอยู่กับผู้หญิงเพียงสองต่อสอง เขาสัมผัสมือของเธอและเอื้อมมือเข้าไปลูบที่เรียวขาของเธอ เขาขยับขึ้นและค่อยๆ ปล่อยฝ่ามือลงเขาสัมผัสยาวลงไปถึงรองเท้าส้นสูงของเธอ ดงซูบินเหล่และมองลงไปเห็นว่ามือของเขาตอนนี้วางอยู่ที่เท้าเสี่ยวหลาน ทั้งต้นขาของเธอถูกปกคลุมด้วยถุงน่องผ้าไหมบาง ๆ ซึ่งมันลื่นเอามากๆ ปลายเท้าเรียวยาวเหมือนนางแบบซุปเปอร์โมเดล

".. มีอะไรผิดปกติที่เท้าของฉันหรือเปล่า "

ดงซูบินยิ้ม" "ดูเหมือนจะมียุงอยู่ตัวหนึ่งนะ" เสี่ยวหลาน ยิ้ม: " โอ้คงจะเป็นยุงจริงๆนั้นแหละ ขอบคุณนะ"

"ไม่ต้องสุภาพกับผมขนาดนั้นก็ได้" ดงซูบินแสร้งทำเป็นพูดและลูบต่อไป ด้วยเท้าที่สวยงามของเสี่ยวหลานในตอนท้าย ดงซูบินมีความกล้าที่จะดึงรองเท้าส้นสูงสีดำแหลมออกมาเบา ๆ และโยนมันลงไปที่พื้นก่อนที่ ดงซูบิยจะเเริ่มถูเท้าที่สวยงามของเธอซ้ำ ๆ ในส่วนโค้งนั้น เส้นทำให้เขารู้สึกมาก พระเจ้าช่างแปลกจริงๆ ทำไมร่างกายในทุกๆส่วนของพี่สาวเสี่ยวนั้นสมบูรณ์แบบเช่นนี้ ต้องแต่รูปร่างไปจนถึงปลายนิ้ว คนทั่วไปจะมีสรีระที่สวยงามเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?

เมื่อเห็นว่าพี่สาวเสี่ยวไม่ได้รังเกียจ ดงซูบิน ก็ถอดรองเท้าส้นสูงที่เท้าอีกข้างของเธอออกอย่างอ่อนโยน และเล่นกับเท้าที่สวยงามทั้งสองของเธอที่ห่อด้วยถุงน่องผ้าไหม

หนึ่งนาที ...

สองนาที ... ...

สามนาที ... "

เสี่ยวหลานหรี่ตาในที่สุด "คุณจัดการยุงได้แล้วใช่ไหม?

“ดูเหมือนผมจะเห็นยุงอีกตัวผมจะจัดมันให้คุณเดียวนี้”ดงซูบินลังเลที่จะปล่อยขาอันเรียวยาวของเสี่ยวหลาน

“คงจริงอย่างที่คุณพูดสินะ หยุงตัวเล็กตัวน้อยคุณก็ช่วยกำจัดมันให้ฉันด้วยละกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”

ดงซูบินปล่อยมืออย่างไม่เต็มใจ “ตอนนี้คุณสนใจไปว่ายน้ำไหม? ดงซูบินชี้ไปที่สระว่ายน้ำข้างๆ

เสี่ยวหลานเองยกนาฬิกาในมือขึ้น “กี่โมงแล้ว? ดูเหมือนมันจะเริ่มมืดแล้วนะ

“คุณก็ช่วยอยู่กับผมอีกสักพักจะได้ไหม” เมื่อดงซูบินพูดเสร็จเขาก็รีบลุกจากตักของตักของเธอในทันที เดินไปอย่างรวดเร็วเข้าไปในวิลล่าเพื่อค้นหาสวิตช์ไฟ เขาพบว่ามันมีสองสามปุ่มอยู่ในบ้าน และกดมันทั้งหมด ใน

ขณะนั้นไฟสีเหลือง สีขาว และสีขาวทั้งหมดในสวนหลังบ้านก็สว่างขึ้นราวกับว่ามันเป็น ตอนกลางวันสวยมาก

ไม่เพียงเท่านั้นดงซูบินยังหยิบชุดว่ายน้ำสองชุดออกมาด้วยรอยยิ้มและเดินช้าๆไปที่สวนหลังบ้าน" "ยังมีชุดว่ายน้ำอีกด้วย"

เสี่ยวหลานยิ้มและมองที่เขา "แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้เตรียมแผนนี้ไว้ก่อน"

ดงซูบิน ไอออกมาทันทีในเวลานั้นเสี่ยวหลานก็ลุงจากเก้าอี้นอนก่อนจะเดินไปหาดงซูบินและหยิบชุดว่ายน้ำที่ดงซูบินเตรียมเอาไว้ให้ขึ้นมาดู "วันนี้ฉันจะยอมคุณหนึ่งวันเพราะเห็นว่าวันนี้คุณดูมีความสุขเป็นพิเศษ" “แน่นอนว่าสีหน้าของดงซูบินแสดงออกมาอย่างชัดเจน เขาเริ่มปลดกระดุมและถอดเสื้อผ้าออก

เมื่อเห็นสิ่งนี้เสี่ยวหลานก็เดินเข้าไปในวิลล่าอย่างไม่เร่งรีบ หลังจากที่ ดงซูบินเปลี่ยนเป็นสระว่ายน้ำและอยู่ในน้ำ เสี่ยวหลานก็หรี่ตามองดวงตาของเธอเหมือนกับรูปพระจันทร์เสี้ยวข ดวงตาที่จ้องออกมาจากหก้องและจ้องมองที่ดงซูบิน เธอยื่นมือออกและชี้ไปที่ร่างกายของเขา "คุณมั่นใจแล้วใช่ไหมว่าคุณตั้งใจซื้อชุดว่ายน้ำนี้ให้เธอ"

ใช้แล้วดงซูบินตั้งใจซื้อชุดบิกินี่! ให้กับเสี่ยวหลาน

ยังคงเป็นบิกินี่ลูกไม้สีดำที่ดูเรียบง่ายแต่แอบแฝงด้วยความเซ๊กส์ซี่!

ในขณะนี้เสี่ยวหลานถอนหาย เพราะด้วยชุดบิกินี่ ทำให้เห็นถึงเรือนร่างอันเพรียวบาง แต่ส่วนสำคัญถูกปกคลุมเล็กน้อย ซึ่งมันเล่าร้อนอย่างบอกไม่ถูก

ดูเหมือนหัวใจของดงซูบินเริ่มเต้นแรงขึ้นเมื่อเห็นมัน

เสี่ยวหลานก้าวขึ้นไปนั่งบนโต๊ะพลูโดยไม่ได้แสดงสีหน้าเขินอายออกมาเพียงสักนิด ยืดตัวกลางอากาศ แล้วค่อยๆ เหยียดเท้าออกบนน้ำ "... " น้ำเย็นหรือเปล่า? “

“ตอนนี้มันสบายตัวมากๆ คุณรีบลงมาเถอะ”

เสี่ยวหลานค่อยๆเดินลงไปในน้ำที่ตอนนี้ภายในน้ำแสดงแสงไฟสีแดงสอดส่องอยู่ใต้น้ำ

ทันใดนั้นดงซูบินว่ายน้ำเข้าไปหาเธอและเห็นก้นของเสี่ยวหลานอยู่ใต้น้ำมันเรียบเนียนเอามาก ทันใดดงซูบินก็รีบโผ่ลขึ้นมากอดไปที่เธอเพื่อให้ความอบอุ่นกับเธอ เขากอดเธอจากด้านหลัง. เมื่อเขาเข้าไปประชิดตัวเขาก็ใช้ด้านหลังเขาเขาถูไปที่ก้นของเธอ แต่หลังจากถูสองสามครั้ง  ดงซูบินเริ่มเปิดฝ่ามือแล้วกดลงไปในน้ำ ก่อนจะเสยขึ้นมาที่หน้าอกของเสี่ยวหลานที่อยู่ในฝ่ามือของเขาข้างหนึ่ง

ดูเหมือนมันจะนุ่มนวลเอามากๆ เสี่ยวหลานเองเธอก็ได้แต่ยิ้มและไม่พูดอะไร

ดงซูบินเริ่มแสดงความกล้ามากยิ่งขึ้นบีบไปที่ก้นของเธอ และเริ่มถูมือของเขาขึ้นๆ ลงๆบริเวณหน้าออกของเสี่ยวหลานที่เปลือยเปล่าแล้วในตอนนี้ ในที่สุด เขาเอื้อมมืออีกข้างหนึ่งไปด้านหน้า และด้วยปลายนิ้ว เขาดึงชุดว่ายน้ำสีดำของเธอออก และใช้ห้านิ้วบีบเข้ามาพร้อมกัน

สุโกร่ย

มันนุ่มนวลเอามากๆเลย

แต่ก่อนที่ดงซูบินจะตั้งสติได้ เสี่ยวหลานก็เสียการทรงตัวและนอนลงบนผืนน้ำด้านหลัง เสี่ยวหลาน ยิ้มและโยนผมของเธอว่ายน้ำอย่างสง่างามในน้ำในท่าฟรีสไตล์

ดงซูบินเองก็รู้สึกโมโหนิดหน่อย "โอ้ นี้คุณกล้าผลักฉันอย่างงั้นหรอ"

"เหอเหอ อย่าพึงรีบร้อนไปเลย ปีหน้าเราก็จะแต่งงาน ในตอนนั้นคุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่สำหรับตอนนี้มันจะเร็วไปหน่อยนะ?” ในทันใดนั้นเสี่ยวหลานก็ว่ายน้ำไปขอบสระอีกด้าน

“อย่าหนีนะ!” ดงซูบินพยายามว่ายน้ำตามเธอทันที

เสี่ยวหลานยิ้มและโบกมือขณะที่เธอว่ายน้ำและพูดว่า "คุณเองก็ตามฉันให้ทันสิ ฉันต่อให้ทั้งคืนเลย"

ดงซูบินเองดูจะตื่นเต้น "คุณพูดแบบเองนะ!" “

ฉันพูดไปแล้ว ฮ่าฮ่า ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะมีความสามารถมากแค่ไหน”

“แค่สระเล็กเพียงเท่านนี้คุณหนี้ผมไม่รอดหรอกมาให้ผมจับส่ะดีๆ!” "

แน่นอนดงซูบินใช้เวลาเพียงครึ่งนาทีในการปิดกั้นเสี่ยวหลานที่มุมสระแล้วรีบไปกอดเอวของเธอ

เสี่ยวหลานยิ้มและพูดว่า "พี่สาวเสี่ยวคนนี้ยอมจำนนแล้ว "