บทที่ 27 ส่งผักให้ทาน
หมู่บ้านหยวนซี
หลังจากเหอฉานถามถึงสถานการณ์ในวีแชทแล้ว สุดท้ายเธอก็ถามอย่างอ้อมๆว่า นิตยสารของพวกเธอสามารถเขียนบทความและประชาสัมพันธ์ให้โลกภายนอกทราบเกี่ยวกับแรงบันดาลใจของการแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าได้หรือไม่?
หลี่หานบอกว่าทําได้
หลังจากนั้น ผ่านข้อความในวีแชท ก็สามารถรู้สึกถึงความตื่นเต้นของเหอฉานได้
ช่างเป็นสาวน้อยที่น่ารัก
หลี่หานไม่สนใจเรื่องนี้เลยถ้าเธอต้องการนำไปเขียนบทความและโฆษณาชวนเชื่อ
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร เขาก็เป็นเหมือนเดิม
หลังจากจบการสนทนากับเหอฉาน ก็มีสายโทรศัพท์เข้มา
เป็นซูอวี่ฉิง
"เป็นนายที่เขียน 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ขึ้นมาใช่ไหม?"
"ใช่ ฉันเอง"
"เป็นนายจริงๆ ด้วย ฉันไม่เคยคิดว่านายจะเก่งในการเขียนเรื่องราวด้วย นายไม่ได้ขายผักอยู่ที่บ้านเกิดเหรอ? ทําไมต้องเขียนนิทานล่ะ? ”
"ฉันรักเด็กและเห็นว่าเด็กๆในปัจจุบันไม่มีอะไรให้อ่านเลยเขียนนิทานให้พวกเขาอ่าน เธอจะเชื่อไหม? ”
"ไม่เชื่อ อืม... เฮ้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วนายจะเขียนเพลงต่อไหม? ”
"อาจจะ แต่ตอนนี้ยังไม่แน่ใจนัก"
"นอกจากการเขียนเพลงและนิทานแล้ว นายมีความสามารถอื่นอีกรึเปล่า?"
"เก่งเรื่องการปลูกผักนับไหมล่ะ? ผักที่ฉันปลูกไม่เพียงแต่ดูดี แต่รสชาติยังอร่อยมากอีกด้วย ตอนนี้ฉันมีชื่อเสียงเล็กน้อยในตลาดแล้ว ตอนนี้มีคนหลงรักผักของฉันมาก ฉันจึงตั้งตารอที่จะขายผักทุกวัน ”
"ทําไมพอพูดถึงการปลูกผักและขายผัก นายก็พูดเหมือนนายกำลังโม้อยู่ล่ะ?
"โม้? โอ้ ใช่ ฉันจะส่งผักไปให้เธอชิมดีไหม? มันฟรีนะ ”
"หืม? โอ้... โอเค โอเค! งั้นฉันจะส่งที่อยู่ให้นายทีหลัง มีผักอะไรบ้าง? ”
"เยอะแยะเลย แตงกวา มะระ ถั่วสี่ฤดู มะเขือเทศ ฯลฯ เดี๋ยวฉันจะส่งไป"
"ได้ ขอบคุณ"
"สุภาพเกินไปแล้ว อย่าลืมส่งที่อยู่มาล่ะ ”
"อืม เดี๋ยวฉันส่งไป"
หลังจากวางสาย ซูอฃวี่ฉิงก็ส่งข้อความหาหลี่หานอย่างรวดเร็ว
ซูอวี่ฉิงอยู่ที่เซี่ยงไฮ้
ไม่แปลกใจเลยที่มักจะไปที่เหิงเตี้ยน
......
เซี่ยงไฮ้
หลังจากที่ซูอวี่ฉิงส่งที่อยู่ให้หลี่หาน เธอก็รู้สึกแปลกๆในใจ
โชคดีที่ความรู้สึกแปลก ๆ นั้นหายไปหลังจากผ่านไปไม่นานนัก
หลังจากนั้น เธอก็ตั้งตารอผักของหลี่หาน
......
นิตยสารความสนุกของเด็ก
เหอฉานเคาะประตูห้องทํางานของหัวหน้าบรรณาธิการห่าวเจี้ยนเฟิงด้วยความยินดี
"หัวหน้าบรรณาธิการ ฉันจัดการเสร็จแล้ว"
"เสร็จแล้วเหรอ? เสี่ยวฉาน รีบพูดมา ”
ห่าวเจี้ยนเฟิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและรู้สึกกังวลเล็กน้อย
เหอฉานอธิบายสถานการณ์อย่างละเอียด ห่าวเจี้ยนเฟิงเองก็ประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน เขายืนยันกับเหอฉานหลายครั้งว่าเข้าใจผิดหรือไม่?
เหอฉานกล่าวในตอนท้ายว่า "หลี่หานอนุญาตให้เรารายงานและประชาสัมพันธ์ได้ ”
"นี่... เสี่ยวฉาน ในที่สุดฉันจะยืนยันกับคุณอีกครั้งว่าคุณไม่ได้เข้าใจผิดจริงๆ? ถ้าเข้าใจผิด การประชาสัมพันธ์ของพวกเราคงยากที่จะอธิบายให้หลี่หานฟัง ”
เหอฉานกล่าว "หัวหน้าบรรณาธิการวางใจได้ ข้อมูลนี้ไม่ผิดแน่ แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยเชื่อเหมือนกันแต่ก็เป็นความจริงอย่างแน่นอน นอกจากนี้ยิ่งฉันพูดคุยกับหลี่หานมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมที่แท้จริง คราวนี้เราต้องรีบรายงานและโฆษณา เขาดูเหมือนจะไม่สนใจราวกับว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา ”
"นี่... เขาอายุเท่าไหร่กันเชียว? เขาอายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อยเอง "ห่าวเจี้ยนเฟิงกล่าว
เหอฉานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า "เขาเด็กกว่าฉันนิดหน่อย อาจจะ... บางทีเขาอาจจะไม่เหมือนเรา”
ห่าวเจี้ยนเฟิงทําได้เพียงพยักหน้าช้าๆ แม้ว่ามันจะยากที่จะเข้าใจ แต่ก็เป็นความจริง
หลังจากนั้น ห่าวเจี้ยนเฟิงก็ตื่นเต้นขึ้นมา แรงบันดาลใจของ 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' นั้นแปลกและน่าสนใจ
หากรายงานออกไปจะต้องทําให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นและอาจจะเพิ่มอิทธิพลของการแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าขึ้นมาก็ได้
ผลงาน 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ที่โด่งดังในตอนนี้มีแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์ที่น่าสนใจ...
หากทั้งสองรวมกัน...
ยิ่งห่าวเจี้ยนเฟิงคิดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น เขาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า "เสี่ยวฉาน เรื่องนี้พวกเราต้องเริ่มโปรโมทกันเดี๋ยวนี้เลย เธอไปร่างเอกสารประชาสัมพันธ์ให้ฉันเดี๋ยวนี้ ”
"ได้ค่ะ หัวหน้าบรรณาธิการ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"
เหอฉานรับคําแล้วจากไป
ส่วนห่าวเจี้ยนเฟิงก็ยังคงตื่นเต้นอยู่
......
ในคอมมูนิตี้
หลิวเซี่ยงเจี๋ยรู้สึกเจ็บปวดและจนปัญญา
ผลงานที่เขาแต่งขึ้นมาอย่างพิถีพิถัน ‘ปลาไหลย้อนกลับง ถูก 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' แย่งความนิยมไป
และมันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเมื่อเปรียบเทียบ 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' เหล่าผู้ปกครองเกือบทั้งหมดต่างเมิน "ปลาไหลย้อนกลับ" ของเขา
เหล่าผู้ปกครองต่างพากันพูดว่าก็ดีนะ แต่ก็ธรรมดา แม้ว่ามันจะเทียบไม่ได้กับ 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' แต่ก็ดีกว่าเรื่องอื่นๆ
หากไม่มี 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ความคิดเห็นของผู้ปกครองจะไม่เป็นแบบนี้อย่างแน่นอน
"พี่หลิว ผลงานของนายในครั้งนี้ถูกคนแย่งแสงไปจนหมดสิ้นแล้ว!"
ในกลุ่มแชทมีคนพูดแบบนี้ขึ้น
กลุ่มแลกเปลี่ยนนี้เต็มไปด้วยนักเขียนวรรณกรรมเด็กที่มีชื่อเสียง
"พี่จาง หยุดพูดได้แล้ว ฉันกําลังโมโหอยู่เลย"
"การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าเป็นผลงานที่ดีจริงๆ แต่เหตุผลที่มันดังขนาดนี้ก็เพราะกิจกรรมจากความสนุกของเด็ก มันเป็นกิจกรรมที่ยากสําหรับผู้ปกครองและเด็กที่จะไม่เข้าร่วมได้”
"นี่เป็นเพราะ 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ทําให้ ‘ความสนุกของเด็ก’ สามารถจัดกิจกรรมดังกล่าวได้ต่างหาก”
"มีใครรู้อะไรบ้าง? ทําไมจู่ๆก็มี 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' โผล่มา? หลี่หานมาจากไหนกัน? ”
"ฉันไม่แน่ใจ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหน้าใหม่"
"ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมพี่หลิวถึงโกรธ เพราะถูกเด็กใหม่ฉกฉวยโอกาสไปแน่ๆ"
"โชคไม่ดี หากไม่มี 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ทุกคนจะประเมินผลงานของพี่หลิวดีกว่านี้แน่ ”
"ดูเหมือนว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของคนในกลุ่มของเรามักจะเผยแพร่ผลงานใน "ความสนุกของเด็ก" ทุกคนต้องระวังหลี่หานให้ดีในอนาคต อย่าถูกเขาแย่งแสงไป ”
"ฮึ! กลัวเขาทําไม? คราวนี้เขาเขียนเรื่อง 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ขึ้นมาได้ คราวหน้าจะเขียนเรื่องดีๆ แบบนี้ได้อีกเหรอ? เป็นแค่หน้าใหม่ ผลงานต่อไปอาจจะธรรมดามาก นอกจากนี้พี่หวังยังพูดถูก เหตุผลที่ 'การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า' ครั้งนี้โดดเด่นขนาดนี้ ก็เพราะกิจกรรมสร้างสรรค์นั่น ”
"ใช่ พี่หลิว ครั้งหน้าเลือกเวลาลงเดียวกับเขาอีกครั้ง จากนั้นก็บดขยี้เขาเพื่อเอาหน้ากลับคืนมา ”
"ใช่พี่หลิว มันเป็นแค่หน้าใหม่ จะกลัวเขาทําไม? ”
“......”
หลิวเซี่ยงเจี๋ยมองทุกคนแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย
แน่นอนว่าเขาต้องการเอาคืน
เขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง ตอนนี้ถูกเด็กใหม่แย่งแสงไป เสียหน้าอย่างมาก
ถ้าไม่กู้ชี่อเสียงกลับมา แล้วต่อไปจะอยู่ยังไง?
ประเด็นคือ หน้าใหม่คนนี้จะลงผลงานใหม่หรือไม่?
หลิวเซี่ยงเจี๋ยขมวดคิ้ว