549-550

Ep.549

“เวทย์สายฟ้า! เป็นไปได้อย่างไร?”

สีหน้ของชายชราหงอกขาวแปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ที่แท้ซูเฉินยังเป็นปรมาจารย์มนตราด้วย นี่มันจะน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

และไม่นึกฝันเลย ว่าเวทย์สายฟ้าที่ปลดปล่อยออกมา จะเทียบได้กับเวทย์เลเวล 9 เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อจิตใจเขาเป็นอย่างมาก

ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ชายชรามิได้อยู่เฉย

เขารีบหยิบพลอยสีเทาออกมาอย่างรวดเร็ว กุมไว้ในมือ และยิงใบมีดสายลมอีกครั้ง

เมื่อเทียบกับใบมีดสายลมครั้งก่อน  สีของใบมีดสายลมครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าเข้มกว่ามาก พลังที่แฝงอยู่ก็สูงกว่าเดิมถึงหนึ่งขั้น แม้จะไม่ได้ดีเท่าเวทย์เลเวล 9 แต่อานุภาพไม่ทิ้งห่างกันมากนัก

วินาทีต่อมา กระแสคลื่นสีฟ้ากับใบมีดสายลมก็ปะทะกันอย่างรุนแรง

ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังสนั่น ใบมีดสายลมดิ้นรนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ และถูกทำลาย

กระแสคลื่นสีฟ้ายังคงพุ่งไปยังชายชรา ทว่าก็ถูกลดทอนอานุภาพลงไปมากเช่นกัน

ซี่ ซี่ ซี่ ..!

ชายชราหงอกขาวถูกพายุสายฟ้ากลืนเข้าไปทันที ร่างของเขาสั่นระริก ร่วงล้มลงอย่างช่วยไม่ได้

ณ ขณะนี้ ผิวหนังตามร่างกายเขาเต็มไปด้วยแผลพุพอง เลือดเนื้อข้างใต้กลายเป็นเลอะเลือน แม้ว่าจะยังไม่ตาย แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส กลายเป็นขยะที่ไม่สามารถขัดขืน

ซูเฉินหรี่ตา ก่อนร่อนลงไปบนเรือไม้ลำนั้น ค่อยๆก้าวเดินเข้าหาชายชราหงอกขาว

“ผู้อาวุโส โปรดเมตตา ข้ายินดีบอกความลับแลกกับชีวิตนี้”

ชายชราหงอกขาวกัดฟันแน่น ตัวสั่นอ้อนวอนขอความเมตตา

“ขยะอย่างแกจะมีความลับอะไรได้? คิดว่าฉันโง่หรือ?”

ซูเฉินไม่หวั่นไหว พลิกฝ่ามือเดียว สะเก็ดไฟอันร้อนแรงลุกพรึบ เริ่มก่อตัวกันเป็นรูปเป็นร่าง

“ผู้อาวุโส ข้ารู้ที่อยู่ของต้นผลสายฟ้าห้าสาย!”

เห็นซูเฉินกำลังจะลงมือ ชายชรารีบเฉลยอย่างรวดเร็ว

“ต้นผลสายฟ้าห้าสาย!”

สีหน้าของซูเฉินแปรเปลี่ยนไป หัวใจเริ่มเต้นแรง

ต้นผลสายฟ้าห้าสายเป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพืชปีศาจ มันคือพืชวิญญาณในระดับเดียวกับต้นผลอายุวัฒนะและต้นผลแก่นแท้

สำหรับสมบัติเช่นนี้ ซูเฉินย่อมเกิดความละโมบเป็นธรรมดา

อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เขาได้รู้จากปากเหมิงเซิ่งมา ว่าได้รับผลสายฟ้าห้าสายมาจากชั้นสสารพิษ และเขาเองก็สงสัยว่ามันซ่อนตัวอยู่ที่นั่นเช่นกัน

แต่เนื่องจากชายชราหงอกขาวบอกเขาว่าได้ค้นพบร่องรอยของต้นผลสายฟ้าห้าสาย งั้นก็หมายความว่ามันไม่ได้ถูกซ่อนอยู่ในชั้นสสารพิษ

ในกรณีนี้ หมายความว่าเขามีโอกาสที่จะได้รับต้นผลสายฟ้าห้าสายมาครอบครอง

เพียงแต่ว่า สิ่งที่ชายชรากำลังจะพูดต่อไปนี้ เป็นความจริงหรือไม่ ยังคงต้องตรวจสอบกันต่อไป

“แกรู้จักต้นผลสายฟ้าห้าสายได้ยังไง?” ซูเฉินจับจ้องชายชราหงอกขาว เอ่ยถามอย่างใจเย็น

“มีชายคนหนึ่งชื่อไป่เจ๋อ เขาเคยแลกเปลี่ยนผลสายฟ้าห้าสายกับทางวิหารศักดิ์สิทธิ์หมานหยูของเรา” ชายชรารีบพูด

ได้ยินแบบนั้น ซูเฉินก็เริ่มขบคิด

มีผลสายฟ้าห้าสายในครอบครอง แต่ไม่ได้หมายความว่ารู้ที่อยู่ของต้นสายฟ้าห้าสายซะหน่อย เรื่องนี้เหมิงเซิ่งเองก็เป็นตัวอย่างที่ดี

แต่ก็ไม่เป็นไร ในเมื่อไป่เจ๋อมีผลสายฟ้าห้าสาย ฉะนั้นเขาคงมีเบาะแสบางอย่างอีกแน่ๆ

“งั้นแกมาที่นี่ก็เพื่อตามล่าไป่เจ๋องั้นสินะ?” ซูเฉินถาม

“ขอรับ”

ชายชราพยักหน้าและตอบคำ

“แล้วแกแน่ใจได้ไงว่าต้นผลสายฟ้าห้าสายอยู่กับไป่เจ๋อ?” ซูเฉินยังคงถามต่อ

“พวกเราแค่คาดเดา เพระอย่างไรเสีย การได้รับผลสายฟ้าห้าสาย มีแค่ต้องเด็ดลงจากต้นของมันเท่านั้น” ชายชราหงอกขาวกล่าวตามความจริง

“แล้วไป่เจ๋ออยู่ที่ไหน?” ซูเฉินถามเสียงเย็น

ไป่เจ๋อคือกุญแจสำคัญในการตามหาต้นผลสายฟ้าห้าสาย เขาต้องหาตัวบุคคลผู้นี้ให้พบ

“ผู้อาวุโส ถ้าข้ายอมบอก ท่านจะไว้ชีวิตข้าไหม?”

ชายชราหงอกขาวรู้ดี ว่าหากอยากรอดชีวิต ต้องยื่นเงื่อนไขนี้

“ฉันสัญญาว่าจะให้แกไปที่ชอบที่ชอบแบบไม่ทันรู้สึกตัว”

ใบหน้าของซูเฉินเย็นชาราวกับน้ำแข็ง สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการถูกคนอื่นมาต่อรอง

และทุกคนที่ทำเช่นนี้ ไม่มีใครพบจุดจบที่ดี

Ep.550

“ในเมื่อเลือกทางไหนก็ตาย เช่นนั้นก็อย่าหวังว่าจะได้รู้เลย” ชายชราหงอกขาวหัวเราะอย่างไม่เกรงใจอีกต่อไป

“ก็หวังว่าแกจะไม่รู้สึกเสียใจที่เลือกทางนี้!”

ซูเฉินยิ้มมุมปาก ปลดปล่อยพลังจิตตรงเข้าบดร่างชายชราหงอกขาว

เขาไม่เพียงฆ่าคนเป็นเท่านั้น แต่ยังรู้จักวิธีการทรมานผู้คนอีกมากมาย อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าถึงเวลานั้นชายชราหงอกขาวจะยังปากแข็งอีกไหม

เป๊าะ!

ถูกบดด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณ ร่างของชายชราเริ่มบิดเบี้ยว ค่อยๆผิดรูปอย่างช้าๆ

“อ๊ากกกกก!”

ชายชราหงอกขาวโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ทั่วทั้งใบหน้าเขาแสดงถึงความเจ็บปวดทรมาน

“ถ้าแกยังไม่ยอมพูด ฉันจะค่อยๆทรมานแกอย่างช้าๆ”

รอยยิ้มโหดเหี้ยมผุดขึ้นตรงมุมปากของซูเฉิน

หลังจากอดทนไปได้ซักระยะ ในที่สุดชายชราหงอกขาวก็หมดแรง ร้องตะโกนว่า “ผู้อาวุโส ข้ายอมบอกแล้ว!”

“ทำแบบนี้ตั้งแต่แรกก็จบ ทำไมต้องหาเรื่องทนทรมานตัวเองด้วย?”

ซูเฉินเบ้ปาก ลดทอนความรุนแรงของพลังจิตลง ให้โอกาสชายชราหงอกขาวได้พักหายใจ

“ไป่เจ๋อน่าจะอยู่บนเกาะหวังซวี่”

ชายชราหงอกขาวสารภาพอย่างไม่ลังเลในครั้งนี้

“เอ๋?”

ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย อุทานออกมาเบาๆว่า “นี่แกไม่ได้มาจากค่ายกลเคลื่อนย้ายบนเกาะหวังซวี่หรอกหรือ?”

ในย่านนี้ มีค่ายกลเคลื่อนย้ายแห่งเดียวคือบนเกาะหวังซวี่

แต่เนื่องจากไป่เจ๋ออยู่บนเกาะหวังซวี่ งั้นอีกฝ่ายก็ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่

ดังนั้นซูเฉินจึงเกิดความสงสัยเล็กน้อย ว่าชายจากทวีปเสวียนเทียน ใช่มาจากค่ายกลเคลื่อนย้ายแห่งอื่นหรือไม่?

“ข้ามาจากค่ายกลเคลื่อนย้ายบนเกาะชงซวี่” ชายชราตอบตามตรง

มีค่ายกลเคลื่อนย้ายอยู่บนเกาะชงซวี่ เรื่องนี้เขาได้ยินมาจากหานซานเฉียนแล้ว

จึงมั่นใจได้ ว่าชายชราหงอกขาวไม่ได้โกหก

ซูเฉินยังคงถามต่อว่า “แล้วแกแน่ใจได้ยังไงว่าไป่เจ๋อซ่อนตัวอยู่บนเกาะหวังซวี่”

ชายชราถอนหายใจและอธิบายว่า “ไป่เจ๋อแลกเปลี่ยนเรือไม้จากวิหารศักดิ์สิทธิ์หมานหยูของพวกเรา ซึ่งเรือไม้นั้นแฝงกลิ่นอายพิเศษบางอย่างเอาไว้ ข้าอาศัยกลิ่นอายนี้ ไล่ตามมาตลอดทาง”

“อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้าใกล้เกาะหวังซวี่ กลิ่นอายของเรือไม้กลับหายไปอย่างกะทันหัน ข้าสงสัยว่าไป่เจ๋ออาจเข้าไปบนเกาะหวังซวี่แล้ว”

“มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่จะอยู่บนเกาะหวังซวี่จริงๆ”

ซูเฉินพึมพำ ก่อนระเบิดหัวชายชราโดยไม่แจ้งเตือนใดๆ

จากนั้น เขาค้นศพชายชรา เมื่อได้รับพลอยสีเทามา ก็กลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ]

“เสี่ยวจือ กลับไปที่เกาะหวังซวี่”

เมื่อมาถึง ซูเฉินออกคำสั่งทันที

[รถศึกอัจฉริยะ] เร่งความเร็ว ระหว่างทางเขานำแก่นอสูรของต้นผลกำเนิดมารและพลอยสีเทาออกมา สนทนากับรถศึก

“เสี่ยวจือ สองสิ่งนี้มีประโยชน์อะไรกับนายบ้าง?”

“เจ้านาย ถ้าฉันได้รับการติดตั้งแก่นอสูรนี้ ฉันจะสามารถสร้างฟังก์ชั่นใหม่ได้ มันชื่อว่า ม่านนิลกาฬ”

สีหน้าของซูเฉินเริ่มตื่นเต้น รีบเอ่ยถามว่า “แล้วมันมีความสามารถอะไร?”

[รถศึกอัจฉิรยะ] อธิบาย “ม่านนิลกาฬ เป็นผลจากการรวมกันระหว่างภาพลวงตาและค่ายกล มันสามารถสร้างหมอกดำในรัศมีหนึ่งกิโลเมตร เมื่อตกอยู่ข้างในหมอกนี้ ไม่เพียงส่งผลกระทบต่อการมองเห็นเท่านั้น แต่ยังทำให้เกิดประสาทหลอน และเสียสติอีกด้วย”

“อย่างไรก็ตาม ม่านนิลกาฬมีผลชัดเจนกับพวกระดับต่ำ แต่มีผลน้อยกับพวกระดับสูง”

ซูเฉินขาดความสนใจในท่าม่านนิลกาฬไปทันที

เพราะด้วยกำลังรบของเขา วันหน้ามีแต่ต้องเจอคู่ต่อสู้ด้วยแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ ในเมื่อม่านนิลกาฬใช้ทำอะไรคนเหล่านั้นไม่ได้ งั้นจะดีกว่าไหมหากเก็บมันไว้สร้างอาวุธ

“แล้วพลอยเม็ดนี้ล่ะ?” ซูเฉินถาม

“นี่คือศิลาวิญญาณวายุ มันสามารถช่วยเพิ่มความเร็วได้ นอกจากนี้ยังสามารถเสริมพลังเวทย์ธาตุลม อย่างไรก็ตาม พลังงานของพลอยเม็ดนี้ใกล้หมดลงแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก”