533-534
Ep.533
วินาทีต่อมา กลุ่มเงาหมัดสีทองรุกคืบถึงตัว ระดมชกชายหัวล้านอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย กลืนเขาหายเข้าไปในรังสีแสงทองคำอย่างสิ้นเชิง
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ..!
เสียงกระแทกกระทั้นดังกึกก้อง เฝ้ารอจนกระทั่งแสงสีทองจางหายไป เห็นแค่เพียงตามตัวของชายหัวล้านปริร้าวไปทั่ว ตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่ในสภาพที่น่าเวทนามากๆ
กระนั้น กลิ่นอายของเขากลับยังคงมั่นคง
นั่นแสดงให้เห็นว่า [หมัดดาวตก] ของซูเฉินไม่สามารถทำร้ายเขาให้ได้รับบาดเจ็บได้
“ไอ้หนู เจ้าก็พอมีความสามารถอยู่บ้างนี่ แต่หากคิดสังหารข้า ยังอ่อนแอเกินไป!” ชายหัวล้านแค่นเสียงหัวเราะอย่างไม่สะทกสะท้าน
ซูเฉินไม่ตอบคำ แต่ดวงตาเขาค่อยๆหรี่ลง
ฝ่ายตรงข้ามสามารถต้านทานการโจมตี 100 หมัดของเขาได้ด้วยร่างกายเพียวๆ บ่งบอกถึงพลังป้องกันที่แข็งแกร่งมาก
อย่างไรก็ตาม กำลังรบที่ซูเฉินแสดงออกมา เป็นเพียงส่วนปลายยอดของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น
หากเขาระเบิดความแข็งแกร่งออกมาเต็มกำลัง ซูเฉินมั่นใจว่าจะสามารถสังหารฝ่ายตรงข้ามได้ในไม่กี่วินาที
ขณะที่ซูเฉินกำลังตั้งท่าจะเปิดการโจมตีรอบสอง ข้างใน [พื้นที่เลี้ยงสัตว์] จู่ๆก็มีเสียงเรียกของหงส์เพลิงดังขึ้นมา
“เสี่ยวเหยียน มีอะไรงั้นหรอ?” ซูเฉินถาม
“เจ้านาย สองคนที่อยู่ข้างนอก หนึ่งคือเป่ยไห่จากเผ่าเทพ อีกหนึ่งคือเฉาหวูฉางจากเผ่าหินผา ทั้งสองเคยเข้าสู่มิติท้ารบ จึงสามารถปลุกความสามารถพิเศษให้ตื่นขึ้น กำลงรบของพวกเขาแข็งแกร่งมาก ให้ข้าออกไปสู้พร้อมกับท่านเถิด”
หงส์เพลิงอธิบายจบ ก็อาสาขอออกมาสู้ด้วย
‘ที่แท้พวกมันก็เคยเข้าสู่มิติท้ารบมาก่อน ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมกำลังรบถึงได้ทรงพลังนัก’ ซูเฉินตระหนักได้ในที่สุด
ส่วนคำขอของหงส์เพลิง เขาปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
เพราะคู่ต่อสู้เฉกเช่นเป่ยไห่และเฉาหวูฉาง เขาไม่เคยเจอมาก่อน นี่ถือเป็นโอกาสดีที่จะใช้ฝึกฝนตัวเอง
ซูเฉินเบนสายตามอง ไปตกลงบนร่างของเฉาหวูฉาง กล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ขอให้แกจะสำแดงพลังออกมาอย่างเต็มที่ อย่าทำให้ฉันต้องผิดหวังล่ะ”
สิ้นเสียง แสงสีม่วงกระพริบไหวบนสองเท้าเขา แปรเปลี่ยนตนเป็นสายลมหอบหนึ่ง พุ่งเข้าหาเฉาหวูฉาง
เมื่อต้องเผชิญกับความเร็วที่อันน่าหวาดกลัวเช่นนี้ หนังตาของเฉาหวูฉางกระตุกอย่างรุนแรง เริ่มควบรวมพลัง เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นหินอีกครั้งอย่างไม่ลังเล
“ข้าก็จะช่วยสู้ด้วย!”
เป่ยไห่ร้องตะโกนจากอีกฝั่งหนึ่ง ยกชูกระบี่พลังจิตด้วยสองมือ กระโจนเข้าโจมตีซูเฉินจากด้านข้าง
เขาตระหนักดี ว่าศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นซูเฉิน หากสู้กันตัวต่อตัว ทั้งเขาและเฉาหวูฉางไม่อาจต่อกรได้
หากต้องการเอาชนะและสังหารซูเฉิน มีเพียงวิธีเดียว นั่นคือทั้งสองต้องร่วมมือกัน
วิชากระบี่รวมจิตของเป่ยไห่นั้นเปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้างมหาศาล ซูเฉินไม่โง่เขลาถึงขั้นที่เลือกใช้ร่างกายทานรับเพียวๆ
ในจังหวะที่เป่ยไห่ตรงเข้าสังหารเขา ซูเฉินง้างแขนขึ้น และขว้างหินห้าสีออกไปขวางทางอีกฝ่ายไว้
เป่ยไห่ไม่คิดมากอะไร ยังคงกุมกระบี่พลังจิตและฟาดฟันหมายผ่าแยกมัน
เอี๊ยดดดดด ได้ยินเพียงเสียงเสียดสีชวนให้ปวดฟัน
กระบี่ยักษ์ที่ถูกสร้างขึ้นจากพลังแห่งจิตวิญญาณ ปริร้าวไปทุกตารางนิ้ว สุดท้ายแตกเป็นเสี่ยงๆ
“นี่ …”
เป่ยไห่ทำหน้าตาราวกับเห็นผี การแสดงออกของเขาเฉื่อยชาไปชั่วขณะ ก่อนร้องโวยวายด้วยความตกใจ “สิ่งประดิษฐ์เทวะ!”
ซูเฉินไม่สนใจเป่ยไห่ เขาย่ำฝีเท้า วูบไหวไม่กี่พริบตา ก็รุกคืบมาถึงเบื้องหน้าเฉาหวูฉาง
“ไปลงนรกซะ!”
เฉาหวูฉางตวาดก้อง ซัดหมัดที่ปกคลุมไปด้วยชั้นศิลาชกใส่ซูเฉิน
เขารู้ดี ว่าไม่มีทางหลบหนีไปได้ หากอยากรอดชีวิต มีเพียงวิธีเข้าเผชิญหน้ากับซูเฉินเท่านั้น
ซูเฉินปลดปล่อยพลังจิตของเขาทันที ชะลอความเร็วของเฉาหวูฉางจนกลายเป็นเฉื่อยชาซบเซา จากนั้นแทรกตัวผ่านช่วงแขนศัตรู ใช้สองมือคว้าหัวของเฉาหวูฉาง แล้วโคจร [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] พร้อมกระชากอย่างแรง
ได้ยินเพียงเสียงกริ๊ก!
ศีรษะศิลาแกร่งของเฉาหวูฉางกระเทาะออกจากลำคอ หลุดออกจากร่างกาย
ให้ตายเถอะ!
เผชิญหน้ากับฉากสยองขวัญเช่นนี้ เป่ยไห่ตกใจจนขวัญเสีย
บน [รถศึกอัจฉริยะ] หยางฮ่าวและคนอื่นๆขนลุกซู่ อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน
หยางเฉียนและสาวๆคนอื่นๆได้แต่หลับตาลง ไม่มองฉากตรงหน้าอีกต่อไป
กลวิธีสังหารมีตั้งมากมาย แต่ซูเฉินกลับเลือกประเภทที่กระทบกระเทือนจิตใจ ทำให้ผู้คนต้องหนาวสะท้าน
Ep.534
ซูเฉินโยนศีรษะในมือทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจ หัวของเฉาหวูฉางกลิ้งไปกับพื้น
แม้จะตายไปแล้ว แต่ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้าง ข้างในเต็มไปด้วยความไม่ยินและตื่นตระหนก
ในขณะเดียวกัน ประกายแสงระยิบระยับของชิ้นส่วน สะท้อนขึ้นมาจากศพ มีประมาณมากกว่า 100 ชิ้น
ซูเฉิมมี [ฟังก์ชั่นเก็บอัตโนมัติ] ชิ้นส่วนนับร้อย ถูกรวบรวมเข้ามาโดยอัตโนมัติ
“อึก!”
เป่ยไห่กลืนน้ำลายอึกใหญ่ หันหลังและวิ่งหนีไปทันที
ซูเฉินไม่เพียงทรงพลังและมีกำลังรบชนิดหาผู้ใดเทียบ แต่ยังครอบครองสิ่งประดิษฐ์เทวะอีกด้วย
เป่ยไห่ตระหนักดี ว่าหากสองคนร่วมมือกันยังสู้ไม่ได้ ลำพังตนคงไม่ต้องกล่าวถึง หากไม่หนีตอนนี้ จะให้ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่รึไง?
“คิดหรือว่าจะรอดไปได้?”
ซูเฉินยิ้มดูแคลน ขยับเท้าก้าวออกไป คล้ายดั่งลมหอบหนึ่ง เพียงไม่กี่ลมหายใจ เขาก็ไล่ประชิดตัวเป่ยไห่ได้ในที่สุด
“ผู้อาวุโส โปรดไว้ชีวิตด้วย!”
สัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันเดือดดาลพลุ่งพล่าน เป่ยไห่หวาดกลัวอกแทบแตกตาย ร้องเสียงดังเพื่อขอความเมตตาจากซูเฉิน
ซูเฉินไม่หวั่นไหว [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ที่กุมไว้ในมือ ทุบลงบนหัวของเป่ยไห่
เป่ยไห่ปลดปล่อยพลังจิตเข้าสกัดกั้นอย่างสิ้นหวัง ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าน้ำหนัก 108,000 จินของ[ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] พลังจิตนี้ก็ไม่ต่างจากแผ่นกระดาษบาง ฉีกขาดจากกันได้อย่างง่ายดาย
ได้ยินเพียงเสียงโครม! ดังสนั่น
เป่ยไห่ถูก [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] บดขยี้จมลงกับพื้น โดนฝังลึกไปใต้ดิน
“ภูเขาลูกนี้ของพี่เฉิน มันน่าทึ่งมากจริงๆ!”
บน [รถศึกอัจฉริยะ] หยางฮ่าวและคนอื่นๆอ้าปากตาค้าง
ในตอนอยู่ภูเขาอวี้หลิน ซูเฉินก็ใช้ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] เช่นกัน แต่ไม่ได้ดึงพลังที่แท้จริงของมันออกมา
ซึ่ง ณ ขณะนี้ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] สามารถสังหารผู้ฝึกตนเลเวล 6 จากเผ่าเทพได้ในคราวเดียว สร้างความตกใจชนิดยากจะข่มมาสู่พวกเขา
ซูเฉินก้าวออกไปข้างหน้า เก็บ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ลงในถุงเก็บของ หรี่ตาและเพ่งมองลงไป
เห็นแค่เพียงข้างในหลุมลึก ปรากฏแอ่งพายเนื้อเหลวกองอยู่ พร้อมกับชิ้นส่วนวาววับนับร้อยชิ้น
มุมปากของซูเฉินขยับเล็กน้อย ชิ้นส่วนนับร้อยถูกรวบรวมเข้ามาโดยอัตโนมัติ
กลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ] ซูเฉินเอ่ยสั่ง “เสี่ยวจือ มุ่งหน้าไปเมืองเทียนหวัง”
จากนั้น เขาก็เอนตัวลงบนเก้าอี้คนขับ และเริ่มตรวจสอบชิ้นส่วน
ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง [รถศึกอัจฉริยะ] ก็มาถึงเมืองเทียนหวัง
หลังจากจ่ายหินพลังงาน [รถศึกอัจฉริยะ] ก็เข้าเมืองมาได้อย่างราบรื่นโดยไม่มีปัญหาใดๆ
การมาเยือนเมืองเทียนหวังในครั้งนี้ ซูเฉินมีจุดประสงค์อยู่สองประการ
ปาระกาแรกคือเพื่อรู้กำหนดเวลาเปิดของค่ายกลเคลื่อนย้าย ประการที่สองคือได้รับศิลาวิญญาณเหินมาไว้ในกำมือ
ซูเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายตัดสินใจไปค้นหาศิลาวิญญาณเหินก่อน
ศิลาวิญญาณเหินเวลานี้อยู่ในมือของหอการค้าจูหลง หลังจากสอบถามที่ตั้งของหอการค้า [รถศึกอัจฉริยะ] ก็แล่นไปยังที่หมาย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา [รถศึกอัจฉริยะ] ก็มาจอดอยู่นอกร้านหอการค้าจูหลง
หอการค้าจูหลงเป็นหนึ่งในหออการค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเทียนหวัง มีสินค้ามากมายหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นอาวุธ , เม็ดยา , พืชวิญญาณ ฯลฯ ล้วนมีให้เลือกสรร ดังนั้นจึงดึงดูดลูกค้าได้เป็นจำนวนมาก
ขณะนี้มีผู้คนเกือบร้อยกำลังจับจ่ายซื้อของ
ซูเฉินนำกลุ่มของเขาเข้าไปในร้าน
ในเวลานั้นเอง พนักงานร้านก็เข้ามาต้อนรับพวกเขา ยิ้มประจบประแจงแล้วถามว่า “แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ไม่ทราบต้องการรับสินค้าอะไร?”
“เรียกเถ้าแก่ร้านมานี่ บอกว่าพวกเรามีธุรกิจใหญ่ต้องคุยกัน” ซูเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย
ธุรกิจใหญ่?
ดวงตาของพนักงานเป็นประกาย กล่าวพลางคำนับ “โปรดรอสักครู่ กระผมจะรีบไปและรีบกลับมา”
หลังจากพนักงานจากไป ซูเฉินก็หันมาพูดกับทุกคน “ว่างๆก็เดินดูรอบๆได้ตามสบาย อยากได้อะไรก็หยิบตามใจชอบได้เลย”
หยางฮ่าวและคนอื่นๆมองหน้ากัน รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที
พวกเขาเข้าใจความหมายของซูเฉิน ว่านี่คือโอกาสลอกคราบหอการค้าแห่งนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า!
