ตอนที่ 946-947
“พี่เซิน เลิกเล่นดีไหม?” หญิงสาวคนสนิทกับเซินโย่วมองเธออย่างกังวลใจ
“พี่เมาแล้วนะ ถ้ายังดื่มต่อ ต้องไม่ไหวแน่”
เซินโย่วเช็ดริมฝปากและพูดอย่างไรความรู้สึก
“ยังไม่เมา เล่นต่อ”
“พี่เซิน พี่...”
“อ่า จริง ๆ เหรอเนี้ย ที่ตู่อี้เล่ยหยุดงานในวงการปีหนึ่งและไปเรียนต่อต่างประเทศ” หญิงสาวที่เล่นลูกเต๋ากับเซินโย่วอุทานขึ้นอย่างฉับพลัน
จากนั้นเธอก็ถือโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาแล้วบ่นอุบ
“ทำไมเขาต้องไปเรียนต่อต่างประเทศอย่างกะทันหันด้วย?”
หญิงสาวอีกคนยิ้มและพูดอย่างเย้ยหยัน
“บางที เขาอาจตัดสินใจไปต่างประเทศเพื่อหนีเธอก็ได้ ทำไมไม่หยุดเขาไว้ล่ะ”
“เฮ้อ” หญิงสาวผู้สง่างามโพล่งออกมาด้วยความโกรธ
“เกี่ยวอะไรกับฉัน มีคนบอกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขาล่ะ เขาเลยตัดสินใจไปต่างประเทศกะทันหัน”
“บ้าเอ้ย จิ้งจอกตัวนั้นทำอะไรลงไปกันแน่ ฉันได้ยินว่าเธอได้รับการสนับสนุน ตอนนี้เลยกลายเป็นนางเอกแทนบทนางเอกคนที่สาม เป็นไปได้ไหมว่าเธอเป็นคนรังแกตู่อี้เล่ย แล้วบังคับให้เขาไปต่างประเทศ?”
“ไม่จริงน่า ฉันต้องโทรไปถามตู่อี้เล่ยหน่อยแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น หาเป็นจิ้งจอกตัวนั้นทำไม่ดีกับเขา ฉันไม่สนใจหรอกว่าใครหนุนหลังเธออยู่ ฉันต้องสอนบทเรียนให้เธอหน่อยแล้ว”
เซินโย่วมองขึ้นไปที่ผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามกับเธอ
“เธอพูดว่าอะไรนะ ตู่อี้เล่ยกำลังจะไปเรียนต่างประเทศเหรอ?”
แม้ว่าเซินโย่วไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องในวงการบันเทิงมากนัก แต่เธอก็พอจะรู้จักตู่อี้เล่ย
ดาราหนุ่มที่กำลังโด่งดังที่สุด ได้เซ็นสัญญาถ่ายละครของไป่ซู๋ และทำงานร่วมกับเฉียวเมียนเมียน
หญิงสาวตอบอย่างขุ่นเคืองว่า “ใช่ ตอนนี้เขาดังมาก ถ้าไม่ใช่เหตุผลบางอย่าง เขาคงไม่ไปต่างประเทศถึงหนึ่งปีหรอก”
“เธอบอกว่าการไปต่างประเทศของเขาเกี่ยวกับนักแสดงนำหญิงใช่ไหม นั่นคือเฉียวเมียนเมียนหรือเปล่า?”
“เอ่อ โย่วโย่ว เธอรู้จักนางจิ้งจอกนั้นด้วยเหรอ”
หญิงสาวที่อยู่อีกด้านหนึ่งพูดอย่างโกรธเคือง
“ยัยนั่นน่ะ จิ้งจอกที่แท้จริง ฉันไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน เป็นแค่นางเอกคนที่สาม แต่ตอนนี้เธอเป็นนักแสดงนำหญิงไปแล้ว”
“บางทีเธออาจอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ของหวงอี้หลิน ไม่อย่างนั้น ทำไมเธอถึงได้เป็นนางเอกแทนล่ะ?”
ดวงตาของเซินโย่วกะพริบ
“สิ่งนี้เกี่ยวกับเธอยังไง เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นเพราะเธอ”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะว่าเกี่ยวกับเธอหรือเปล่า แค่ได้ยินมาจากอินเตอร์เน็ตน่ะ แต่ไม่มีควันก็ย่อมไม่มีไฟ ถ้ามันไม่เกี่ยวข้องกับเธอจริง ๆ จะมีข่าวลือออกมาเหรอ?”
เซินโย่วเงียบไปสองสามวินาทีก่อนจะเข้าสู่ระบบเว่ยป๋อ
ในเว่ยป๋อเต็มไปด้วยประเด็นเกี่ยวกับการไปเรียนต่อต่างประเทศของตู่อี้เล่ย
เซินโย่วคลิกเข้าไปในเว่ยป๋อและเห็นโพสต์ของตู่อี้เล่ย
เธอไล่อ่านความคิดเห็นอีกครั้งคำตอบจากชาวเน็ตที่ชื่อ ร้อนแรงสุด ๆ ถูกดันให้อยู่ด้านบนสุดของส่วนความคิดเห็นที่กำลังมาแรง หลังจากที่เซินโย่วอ่านคำตอบของเธอ เธอเม้มปากและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะคลิกไปที่หน้าแรกของเขาและส่งข้อความไปถึงเขาคนนั้น
หนึ่งนาทีต่อมา ผู้ใช้ที่ชื่อ ร้อนแรงสุด ๆ ได้ตอบกลับข้อความของเธอ : สวัสดีคะ?
เซินโย่วเห็นว่าคน ๆ นี้ตอบเธอทันที เธอจึงตอบกลัวอย่างรวดเร็วเช่นกัน : คุณบอกว่าการถอนตัวของตู่อี้เล่ยออกจากวงการเป็นเวลาหนึ่งปี มีส่วนเกี่ยวข้องกับนางเอกคนใหม่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
อีกนาทีต่อมา ผู้ใช้ร้อนแรงสุด ๆ ก็ตอบกลับมาว่า : ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถบอกได้คะว่าเกิดอะไรขึ้น คุณไม่ต้องถามฉันอีกแล้ว ฉันจะไม่ตอบอะไรค่ะ
ท่าทางของเซินโย่วมืดลงขณะที่เธออ่านคำตอบ
“โย่วโย่ว ยังจะเล่นต่อไหม?” เซินโย่วเป็นคนเชิญสาว ๆ จากครอบครัวที่ร่ำรวยมาเล่นด้วยกัน เมื่อเห็นว่าเธอกำลังถือโทรศัพท์มือถือ และไม่พูดอะไร หนึ่งในนั้นก็อดที่จะไม่ได้ ได้
เซินโย่วกำลังจมอยู่กับความคิดเห็นในเว่ยป๋อ
เธอต้องการรู้ว่าการออกจากวงการชั่วคราวของตู่อี้เล่ยเกี่ยวข้องอะไรกับเฉียวเมียนเมียน
เธอรู้สึกว่าความจริงนี้จะก่อให้เกิดประโยชน์อะไรสักอย่าง
คนที่เธอเกลียดที่สุดในตอนนี้คือเฉียวเมียนเมียน
เธอไม่เคยเกลียดใครเท่านี้มาก่อน
อะไรก็ตามที่สามารถทำให้เฉียวเมียนเมียนทนทุกข์ทรมานได้ จะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น
ยิ่งเฉียวเมียนเมียนโชคร้ายมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
อีตัวคนนี้ควรตาย ๆ ไปซะ
นี้แหละ จะทำให้เธอมีความสุขมากขึ้น
เธอเกลียดอีตัวคนนี้จริง ๆ
“ฉันไม่เล่นแล้ว” เซินโย่วหยิบการ์ดจากกระเป๋า แล้วเรียกพนักงานเพื่อชำระเงิน จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นพร้อมกับกระเป๋าของเธอ ภายใต้สายตาที่มองอย่างไม่พอใจของาว ๆ
“ฉันมีธุระกะทันหัน ขอตัวก่อนนะ ไว้วันหลังฉันจะชวนออกมาด้วยกันใหม่”
เธอหันหลังและจากไปโดยไม่สนใจว่าคนจะคิดยังไง
“เดี๋ยว เกิดอะไรขึ้น เธอเรียกพวกเราออกมา แต่นี่ไม่ถึงชั่วโมง เธอจะไปแล้วเหรอ”
“ไม่ใช่ว่าเราเคยเจอกันครั้งแรกนี่ ปกติเธอไม่เป็นแบบนี้”
“ใครขอให้เธอเป็นคุณหนูเซินล่ะ ด้วยสถานะของเธอ พวกเธอจะกลัวพูดออกไปต่อหน้าเธอไหมล่ะ”
“เธอรู้สึกไหมว่า เซินโย่ว จู่ ๆ ก็อารมณ์ไม่ดีขึ้นมากะทันหัน ใครทำอะไรให้เธอไม่พอใจกัน”
“จะใครซะอีก ก็คงจะมีปัญหากับนายน้อยคนรองของตระกูลเหมาอีกแล้วล่ะมั้ง คิดอะไรของเธออยู่ แอบชอบเขามาตั้ง 20 ปี เขาก็ยังไม่ยอมรับ ก็ยังทนอยู่ได้ เธอเป็นลูกสาวของเศรษฐีนะ เก่งทุกด้าน จำเป็นต้องยอมด้วยเหรอ เป็นไปได้ไหม ว่านายน้อยคนรองตระกูลเหมาจะเป็นพระเจ้า เธอถึงได้หมกมุ่นอยู่แต่กับเขา พวกเธอเคยเจอนายน้อยคนรองของตระกูลเหมาไหม”
“ฉันเคยเห็นเขาครั้งหนึ่ง...”
“เธอเคยเห็นเขาเหรอ? เขาเป็นยังไงบ้าง เขาดูเหมือนพระเจ้าไหม?”
“อืม เขาหล่อมากเลย เขาเหมือนพระเจ้า ถ้าเธอได้เจอ เธอก็จะรู้ ฉันบอกได้เลยว่าเธอจะไม่มีวันลืมผู้ชายคนนี้”
“เขาดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“เอาเป็นว่า ผู้ชายทุกคนที่ฉันเคยเห็นมาตั้งแต่เด็ก เทียบไม่ได้เลยกับหน้าตาของเขาเพียงครึ่งเดียว ถ้าฉันเป็นเซินโย่ว มีผู้ชายที่โดดเด่นเคียงข้างแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก ฉันจะไปชอบคนอื่นอีกได้ยังไง”
...
เซินโย่วเดินออกจากบาร์ พนักงานขับรถของเธอมาส่ง พร้อมกับยื่นกุญแจให้เธอด้วยความเคารพ
เธอรับมันจากเขาและเปิดแชทส่วนตัว กับผู้ใช้ที่ชื่อ ร้อนแรงสุด ๆ
เธอมองดูการสนทนาของพวกเขาและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า : บอกราคามา เธอต้องการเท่าไหร่
