ตอนที่ 942 – 943
ไมเคิลไม่ได้สังเกตว่าตู่อี้เล่ย ผู้ซึ่งไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ จู่ ๆ ก็หันมามองเขา
เขายังคงพูดเป็นต่อยหอยต่อ
“แต่จะพูดก็พูด ฉันได้ยินว่ามาประธานบริษัทเหมา เพิ่งจะเข้ารับตำแหน่ง ไม่ใช่คนมีอายุอะไร เขาอายุประมาณ 25 หรือ 26 นี่ล่ะมั้ง อายุก็ใกล้เคียงกับเขาอยู่นะ อีกอย่างฉันได้ยินมาว่าเขามีลักษณะที่โดดเด่น นี่เธอคิดว่าจะเป็นไปได้ไหม...”
ดวงตาของไมเคิลเบิกกว้างด้วยความตกใจ
ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงความเป็นไปได้ขึ้นมา
เขามีนามสกุลเหมือนกัน อายุก็อยู่ราว ๆ ใกล้เคียงกัน หน้าตาและออร่าที่มี ก็หาได้ยาก...
และเขายังสามารถตัดสินใจอะไรได้อย่างง่ายดาย ว่าจะให้ใครเซ็นสัญญาถ่ายโฆษณาให้กับบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่นก็ได้...
เขายังรับปากจะให้บทนักแสดงนำชายในซีรีส์ใหญ่ ๆ งานพรีเซ็นเตอร์ และยังให้ค่าตอบแทนถึงสองเท่า
นี่...ไม่ใช่สิ่งที่คนที่เป็นเพียงญาติของตระกูลเหมา จะสามารถทำได้ง่าย ๆ
นอกจากนี้ เมื่อเขาพูดกับผู้ชายที่นามสกุลเหมาคนนั้น เขารู้สึกชัดเจนถึงออร่าและกิริยาท่าทางของชายผู้นั้น ไม่ใช่เพียงแค่ญาติห่าง ๆ ของตระกูลเหมาแน่ ๆ
แต่เมื่อเทียบกับนายน้อยสองคนของตระกูลเหมา ยังมีความแตกต่างอยู่นะ
ยิ่งไมเคิลคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าการคาดเดาของเขาน่าจะเป็นจริงมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อนึกย้อนกลับไป ครั้งแรกที่เขาได้พบกับชายคนนั้น เขารู้สึกว่าตัวตนของเขาต้องไม่ธรรมดาแน่
ตอนนั้นเขารู้สึกกลัว
เขาไม่เคยรู้สึกกลัวใครแบบนั้นมาก่อน
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว
ถ้าชายนามสกุลเหมา เป็นสมาชิกของตระกูลเหมา คนอีกคนที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักและไม่มีใครรู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง เป็นเรื่องปกติที่เขาจะรู้สึกกลัว
ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่จะเกรงกลัวต่อนายน้อยตระกูลเหมา
ไมเคิลเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจและเห็นว่าในที่สุดตู่อี้เล่ยก็มีปฏิกิริยาตอบโต้ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า
“ตู่น้อย เธอคิดว่าเหมาเยซื่อคนนี้จะเป็นประธานคนใหม่ของบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่นหรือเปล่า”
ตู่อี้เล่ยก็คิดเรื่องนี้เหมือนกัน
แต่เขาไม่อยากจะเชื่อ
เขาเม้มปากและเงียบไปครู่หนึ่ง
“ผมไม่คิดแบบนั้นนะ ประธานคนใหม่ของบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ และเพิ่งเข้ารับตำแหน่ง เขาน่าจะยุ่งสิ เขาจะมีเวลาว่างมาที่เมือง F ทุกวันแบบนี้เหรอ?”
“ก็จริงของเธอ”
ไมเคิลครึ่งคิดสักพัก และรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ไม่มาก
“ฉันได้ยินมาว่าประธานของบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่นมีปัญหาแปลก ๆ ตรงที่เขาไม่ชอบคบหาผู้หญิงมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นแม้ว่าเขาจะมีสิทธิ์เป็นประธานเหมา แต่เขาก็ไม่น่ามีผู้หญิงอยู่เคียงข้างแบบนี้”
“ถ้าเขาเป็นประธานของบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น เขาคงไม่สนิทกับคุณเฉียวแบบนี้ไ
ตู่อี้เล่ยกำหมัดแน่น
ภาพของเฉียวเมียนเมียนและเหมาเยซื่อที่อิงแอบกันและกัน พร้อมกับภาพรอยแดงที่คอของเธอ ปรากฏขึ้นในใจของเขา...
เขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวขึ้นในหัวใจ
“เอ่อนี่ ลืมไปเลย ฉันมีเพื่อนทำงานที่บริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น ฉันจะถามมาให้”
จู่ ๆ ไมเคิลก็ตบที่ต้นขาและหยิบโทรศัพท์มือถือ พิมพ์ข้อความใน wechat พร้อมกับส่งไปหาเพื่อนของเขา
ผ่านไปประมาณหนึ่งนาที อีกฝ่ายก็ตอบกลับ
ไมเคิลเห็นข้อความที่เพื่อนส่งมาให้ เขาก็ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
เขาหันกลับมามองตู่อี้เล่ยด้วยความตกใจ ยื่นโทรศัพท์มือถือให้อีกฝ่าย
ตู่อี้เล่ยหยิบมันขึ้นมาและมองลงไปที่หน้าจอ ทันใดนั้น มือที่จับโทรศัพท์มือถือก็แข็งทื่อ
แม้แต่ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อไปด้วย
ใช่เขาจริง ๆ ด้วย
เป็นเขาได้ยังไง
ไมเคิลตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะได้สติ
ทว่าดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขามองตู่อี้เล่ยด้วยความตกใจ
“ตู่ตู๋น้อย คุณเหมาคนนั้น เขาเป็นประธานบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น จริง ๆ ด้วย ไม่ใช่ว่ามีคนเคยเล่ากันเหรอว่านายน้อยคนที่สองของตระกูลเหมา ไม่เข้าใกล้ผู้หญิง แต่เขาคนนั้นกลับใกล้ชิดออกอย่างนั้น...”
ไมเคิลต้องการจะบอกว่าพวกเขาสนิทสนมกันอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อพูดไปได้ครึ่งประโยค เขาเห็นท่าทางอันน่าสะพรึงกลัวของตู่อี้เล่ย จึงกลืนคำพูดของเขา
ทว่าเขาก็ยังสงสัย ว่าข่าวลือพวกนั้นจะเป็นข่าวปลอม?
นายน้อยคนที่สองของตระกูลเหมาไม่ได้ไม่ชอบผู้หญิงหรอกเหรอ?
ไม่อย่างนั้น เกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้น?
เขารู้สึกว่า ตู่ตู๋น้อยของเขาไม่มีหวังแม้แต่น้อย
ทว่า แฟนหนุ่มของเฉียวเมียนเมียน คือประธานบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น
นายน้อยคนที่สองของตระกูลเหมา
เขาอายุยังน้อย แต่เขาทำหน้าที่ดูแลเศรษฐกิจของประเทศ A แล้ว
ไม่แปลกใจเลยที่เขาสามารถให้คำมั่นสัญญาถึงเรื่องผลตอบแทนตั้งมากมาย สำหรับเขา นั่นไม่ใช่แค่คำพูด
นั่นก็คงจะเป็นนายน้อยคนรองของตระกูลเหมา ผู้นี้ ที่เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังการล่มสลายของหวงอี้หลิน
มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย
เธอตกไปอยู่ในเงื้อมมือของประธานบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น โดยไม่รู้ว่าทำอะไรผิด?
นี่ถือเป็นโทษประหารอย่างชัดเจน
ในอีกแง่ นี่ถือเป็นเกียรติของเธอที่ได้รับบทเรียนจากนายน้อยคนรองของตระกูลเหมา
“อี้เล่ย” ไมเคิลเงียบไปครู่หนึ่ง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าตู่อี้เล่ยไม่ชอบฟัง เรื่องที่เขาจะพูด แต่เขาก็ต้องพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างเต็มที่
“เธอ..ยอมแพ้เสียเถอะ เธอไม่มีวันเอาชนะเขาได้”
“ยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นคนที่เราไม่สามารถทำให้ขุ่นเคืองได้”
“เธอ...ลืมผู้หญิงคนนั้นไปได้เลย”
ตามตื้อเก่งแบบนี้
ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะทนได้
แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าตู่ตู๋น้อยของเขาโดดเด่นเป็นพิเศษ แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าหากเทียบกับเหมาเยซื่อแล้ว ตู่ตู๋น้อยของเขายังด้อยกว่ามาก
อันที่ 98% ของผู้ชายในประเทศ A ไม่สามารถเทียบกับเหมาเยซื่อได้ด้วยซ้ำ
ผู้ชายประเภทนี้ได้รับพรในทุกด้านจากพระเจ้า พระเจ้าคงจะรักเขามาก
คนอื่น ใครกันจะเทียบเขาได้?
ตู่อี้เล่ยเม้มริมฝีปากและนิ่งเงียบอยู่นาน
นานมากจนไมเคิลทนไม่ไหวแล้ว ขณะที่เขากำลังจะเกลี้ยกล่อมต่อ ตู่อี้เล่ยก็พูดออกมา น้ำเสียงของเขาเย็นชาไร้อารมณ์
“ไมเคิล แจ้งทีมงานจัดการเว่ยป๋อของผม ให้เขาโพสต์เว่ยป๋อให้หน่อยสิ”
ไมเคิลถามว่า “อยากจะโพสต์อะไร”
ตู่อี้เล่ยหันกลับมามอง สายตาเหม่อลอยไปไกล ทว่าฉายแววแน่วแน่
“บอกว่าผมจะไปต่างประเทศสักปีหนึ่ง แล้วจะกลับเข้าสู่วงการบันเทิงอีกครั้ง”
ไมเคิลตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ใบหน้าของเขาจะสว่างขึ้น
“ตู่ตู๋น้อย คิดดีแล้วใช่ไหม?”
ตู่อี้เล่ยพิงหน้าต่างและยิ้มอย่างขมขื่น
“ไม่อย่างนั้น ผมจะแข่งกับคนอื่นได้ยังไง”