ตอนที่ 37
เนื่องจากไม่มีอะไรให้ทำมากนักวีจึงตัดสินใจที่จะกลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านวีก็เห็นแม่ของเขากำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัว
“กลับมาแล้ว ~”
วีเอ่ยออกมาเบาๆ แม่ของวีที่อยู่ในครัวได้ยินก็พูดออกมา
“วันนี้กลับมาเร็วจังเลยนะ”
“ที่ชมรมไม่มีอะไรให้ทำน่ะครับ ก็เลยกลับมาไว แต่หลังจากนี้น่าจะมีงานหนักเข้ามา”
“โอ้ ~ งานหนักอะไรงั้นเหรอลูก ?”
“ดูเหมือนว่าสาขาการแสดงจะได้ขึ้นแสดงในงานเทศกาลโรงเรียนน่ะครับ เลยต้องมีคัดตัวนักแสดงแล้วก็มีการซ้อมกันหน่อย”
แม่ของวีที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
“จริงสิลูก วันนี้มีของๆลูกมาส่งน่ะ วางอยู่ที่ห้องนั่งเล่น”
วีที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่นและพบกล่องสองกล่องวางอยู่บนโต๊ะ แม่ของวีอดไม่ได้ที่จะถามออกมา
“ลูกสั่งของเล่นมางั้นเหรอ ?”
วีส่ายหน้าพร้อมกับเปิดกล่องพัศดุด้วยร้อยยิ้ม
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ”
เมื่อเปิดออกมาก็พบกับกล้องสองตัวเป็น กล้อง DLSR สำหรับการถ่ายคลิปวีดิโอที่ทำการซื้อต่อมาจากเหล่าทีมงานของกองถ่ายที่รู้จัก อีกตัวนึงเป็นกล้องโกโปร ดูเหมือนทางนั้นจะใจดีส่งขาตั้งกล้องมาให้กับวีอีกด้วย
แน่นอนว่าพวกเขาแนบวิธีการใช้เบื้องต้นมา แต่สำหรับตัววีนั้นรู้อยู่แล้วเพราะว่าก่อนหน้านี้ก็ได้ศึกษามาพอสมควร
ช่วงแรกวีคงต้องใช้กล้องมือสองไปก่อน เนื่องจากเขาไม่มีเงินพอจะซื้อกล้องมือหนึ่ง ช่างน่าเศร้าที่ราคากล้องแต่ละตัวนั้นแพงเหลือเกิน
ถัดมาอีกกล่องเป็นไมค์ไวเลสที่วีสั่งซื้อมา แม่ของวีที่พึ่งทำข้าวเย็นเสร็จก่อนเดินออกมาเห็นก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา
“ลูกซื้อของพวกนี้มาทำอะไรงั้นเหรอ ?”
วีหันกลับมามองก็พบว่าแม่ของเขากำลังจ้องมองดูการกระทำของเขาอยู่ด้วยความสงสัย วีจึงยิ้มพร้อมกับตอบกลับไปว่า
“ว่าจะมาทำคลิปลงยูทูปเล่นๆน่ะครับ”
แม่ของวีที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะถามต่อว่า
“แล้วลูกจะถ่ายคลิปอะไรล่ะ ?”
“ก็ว่าจะเป็นคลิปทำอาหารนะครับ ผมอุส่าเรียนทำอาหารมาจากแม่กับพ่อทั้งทีถ้าไม่เอามาใช้ก็คงเสียดายแย่”
แม่ของวีพยักหน้าเห็นด้วย
“นั่นสินะ พ่อกับแม่อุส่าอัดวิชาให้ลูกไปตั้งขนาดนั้นถ้าไม่เอาใช้ก็คงแย่ เอาเถอะลูกใช้ครัวได้ตามต้องการแต่หลังจากนั้นต้องทำความสะอาดด้วยเข้าใจไหม”
วีทำท่าตะเบ๊ะ
“เข้าใจแล้วครับ !”
“ถ้าเข้าใจแล้วก็ไปกินข้าวได้แล้วเดี๋ยวเย็นหมด”
“โอ้ ~”
วีเก็บทุกอย่างลงกล่องก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าวและกินข้าวเย็น หลังจากนั้นไม่นานวาก็กลับมาถึงบ้าน ส่วนพ่อของวีนั้นออกไปทำงานที่ร้านและคาดว่าคงกินข้าวเย็นที่ร้านนั่นแหละ
หลังจากกินข้าวเสร็จวีก็กลับมาที่ห้องพร้อมกับนั่งเล่นเกมอย่างใจเย็น ในขณะเดียวข้อความในไลน์ของเขาก็เด้งขึ้นมาเป็นเบลที่ส่งข้อความมา
ดูเหมือนว่าเบลจะส่งลิงก์อะไรสักอย่างมาให้ เมื่อวีกดเข้าไปดูก็พบว่าเป็นหน้าเว็บไซต์ของเว็บข่าวสำนักหนึ่ง
[ จ่อฟ้องเพจดัง เบล พิมลดา ]
“ว้าว ~ พาดหัวข่าวน่าสนใจจริงๆเลยแหะ”
วีพูดออกมา ดูเหมือนว่าเบลจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้วก็แน่นอนแหละข่าวนั่นมีส่งผลตรงตัวต่อเบลขนาดนี้ จะไม่ให้ออกมาตอบโต้ก็ยังไงอยู่
ดูท่าเพจนั่นในตอนนี้คงกำลังวุ่นวายน่าดู การโดนฟ้องจากดาราเบอร์ใหญ่นั้นไม่ใช่เรื่องเล่นๆอย่างที่ใครหลายๆคิด และยิ่งถ้าข่าวนั่นส่งผลต่อเจ้าตัวโดนตรงแล้วละก็ อีกฝ่ายคงไม่ยอมง่ายๆอย่างแน่นอน
วีเปิดข่าวเล็กน้อยก่อนจะอดไม่ได้ที่จะยิ้ม เพราะเนื้อหาในข่าวนั้นเป็นการพูดถึงเบลที่กำลังเดินทางไปยังสถานีตำรวจเพื่อแจ้งความกับทางเพจเฟซบุ๊ค และเร่งดำเนินคดีต่อด้วยการยื่นฟ้องศาลด้วยการเผยแพร่ข้อมูลเท็จทำให้บุคคลเสื่อมเสียงชื่อเสียงและเกิดผลกระทบต่อหน้าที่การงาน
และสำหรับตัวเบลที่ตอนนี้กำลังเป็นดาราดังแถวหน้า ค่าตัวแต่ละงานของเธอนั้นถือว่ามากมายเลยทีเดียว ในข่าวยังบอกอีกว่าเบลจะทำการฟ้องร้องและเรียกค่าเสียหายหลายล้าน
และยังมีฟ้องร้องคนอื่นๆอีกหลายสิบคนในข้อหมิ่นประมาท แน่นอนว่าค่าเสียหายก็เหยียบแสนเหมือนกัน
แหม ~ ดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเสียแล้ว
วีบ่นอุบในใจ แต่สำหรับวีแล้วเรื่องพวกนี้เขาไม่ขอจะเข้้าไปเกี่ยวข้อง แต่ถ้าหากว่าเบลขอความช่วยเหลืออย่างเช่นให้เขาไปยืนยันข้อกล่าวหา หรือเข้าไปเป็นพยานวีเองก็ยินดีเช่นกัน
วีไม่รู้จะตอบอะไรกลับไปเขาเพียงแค่บอกว่าหากมีเรื่องอะไรให้ช่วยก็บอกได้ เขาจะช่วยเต็มที่ จากนั้นวีก็วางมือถือลงและกลับไปสนใจเกมต่อ
