EP 604 สองต่อสองกับฉูหยวน

EP 604 สองต่อสองกับฉูหยวน

By loop

ในช่วงกลางดึก.

ตอนนี้ท้องฟ้าภายนอกเริ่มสลัว

ดงซูบินขับรถออกจากบ้านของเสี่ยวห่าว เปิดเพลงที่เขาชอบฟัง และขับรถช้าๆ ไปที่บ้านของฉูหยวนตลอดทาง

เมื่อรถเข้าไปในซอยดงซูบินก็เรียกฉูหยวน ทันที

“ฉูหยวน ฉันอยู่ข้างล่างแล้วนะ”

“มาถึงแล้วนะ รอก่อนนะ”

“ตอนนี้จะสามทุ่มแล้วนะ”

“แม่กับพ่อของฉันเพิ่งจะเข้าห้องนอนไปดูเหมือนพวกเขาจะยังไม่หลับด้วย คงจะต้องรออีกสักพัก”

" ถ้าอย่างงั้นเดียวฉันเข้าไปในบ้านเลย และขอพวกเขาตรงๆ "

"นายอย่าก่อปัญหาได้ เชื่อฟังฉันหน่อย บอกให้รอก็รอสิ ไม่อย่างนั้นนายจะโดนฉันตีนะ”

หลังจากดงซูบินวางโทรศัพท์แล้วยิ้มอย่างขมขื่นก่อนที่จะมองไปที่หน้าต่างชั้นบน และเห็นว่าม่านเปิดออก และใบหน้าของฉูหยวนก็ปรากฎขึ้นแต่มันดูไม่ชัดเท่าไร เพราะดูเหมือนในห้องตอนนี้จะปิดไฟอยู่ หลังจากผ่านไปสักพักม่านก็เปิดขึ้นอีกครั้ง  ห้านาที สิบนาที สุดท้ายก็มีเสียงฝีเท้าพยายามย่องมาเบา เบา  มันเป็นเสียงของรองเท้าส้นสูงแล้ว ฉูหยวนก็เดินออกมาอย่างช้าๆ ชุดคลุมท้องผ้าฝ้ายสีขาว

ดงซูบินดูตื่นเต้นทันที ลงจากรถอย่างเร่งรีบ และกอดเธอเบา ๆ ด้วยอุทานของฉูหยวนและจูบเธออย่างแรงที่หน้าผาก

"นายนี้!" ฉูหยวนจ้องที่เขา "นายมองอะไรของนาย"

"เห็นไฟฉายที่อยู่ในมือของฉันไหม" ดงซูบินกล่าวว่า " ฉันคิดถึงจนจะเป็นบ้าแล้ว ขอฉันจูบเธอหน่อยได้ไหม"

ฉูหยวนดูเหมือนเธอจะไม่เล่นเดียว: "จะบ้าหรือยังไงกัน ฉันไม่ได้เจอนายมาสองสัปดาห์แล้วและมาเจอกันนายยังมาขอทำอะไรบ้าพวกนี้อีก ขึ้นรถก่อนเถอะ”

ดงซูบินใช้โอกาสนี้อุ้มเธอไปที่รถเบนซ์ “ช่วงนี้เหนื่อยไหม? สุขภาพของเธอล่ะเป็นอย่างไรบ้าง”

"ตอนนี้ฉันกำลังจะขายบริษัท และมีของบางอย่างที่จะต้องจัดการแต่ก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไร"

"ตอนนี้เลิกสนใจเรื่องงานไปก่อนเถอะ เธอควรจะสนใจเรื่องคลอดลูกของเราก่อน ถ้าอย่างงั้นเรากลับไปที่อพาทเม้นท์ก่อนเถอะ”

สักพักดงซูบินก็ขับรถออกจากซอยและตรงไปที่ทางออกทิศเหนือของถนนเหอปิง ซึ่งนี้เป็นถนนที่ทั้งสองคนได้พบกันครั้งแรก

ณ อพาทเม้นท์ของดงซูบิน.

ห้องนอนเล็กแบบหนึ่งห้องนอนที่ดูอบอุ่นดูคุ้นเคย

ฉูหยวนบีบจมูกของดงซูบินอย่างเบามือทันทีที่เธอเข้ามาในบ้าน "ไม่ได้มาที่นี้นานแล้ว ทำไมห้องมันถึงอับขนาดนี้”

“ดูเหมือนจะไม่มีใครมาที่นี้นานแล้วนะ”  ดงซูบินพยายามเปิดจมูกของเขา และพยายามจะจูบเธอ

“เดียวก่อนสิ” ฉูหยวนผลักเขา “อย่าพึงทำอะไร เรามาช่วยทำความสะอาดก่อน  มันไม่ได้ถูกเปิดมานานเราต้องทำความสะอาดก่อน”

“ถ้าอย่างงั้นมาทำความสะอาดก่อน ฉันอยากจะเล่นกับลูกใจจะขาดแล้ว” ดงซูบินช่วยเธอนั่งลงบนโซฟาอย่างแผ่วเบา แล้วนั่งยองๆ ต่อหน้าเธอ จูบท้องป่องของเธอ “เยี่ยมมากเลย มันใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ อ้อ เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงน่ะเหรอ เอ่อ? หมอบอกเธอหรือยัง?”

ฉูหยวนสัมผัสท้องของเธอด้วยความรัก "ไปตรวจเมื่อวันพฤหัสบดี และหมอก็แอบเอาผลมาบอกฉัน ว่าน่าจะเป็นเด็กผู้หญิง" ดงซูบินหัวเราะและพูดว่า "ลูกผู้หญิงหรอดีเลยลูกคงจะโตมาสวยเหมือนกับเธอเลย!"

"...ถ้าเป็นเด็กผู้ชายล่ะ"

"เด็กผู้ชายก็น่าเหมือนฉันและเก่งเหมือนฉัน"

ฉูหยวนรู้สึกขบขันโดยเขา "ลองเรียกลูกดูสิ? เล่นกับลูกดู ".

ดงซูบินฮัม: '“อย่างน้อยก็ขอให้ลูกชายได้พลังพิเศษจากฉันไปก็ยังดีถึงแม้ไม่จำเป็นจะต้องหน้าตาเหมือนฉันก็ได้ แต่เอาตามความจริงใครก็อยากให้ลูกที่เกิดมาหน้าตาเหมือนพ่อแม่จริงไหม?”

“.เข้ามาใกล้ๆสิ” ฉูหยวนเรียกดงซูบินให้ขยับเข้าใกล้ๆท้องขของเธอ "

“ไม่ว่าลูกของเราจะเกิดออกมาหน้าตาเหมือนพ่อหรือแม่ยังไงส่ะเขาก็คือครอบครัวของเรา หรือถ้าเป็นลูกผู้ชายจะให้หล่อเหมือนนายเลย”

"ฉันหล่ออะไรขนาดนั้นเลย"

"หล่อสิ!"

ดูเหมือนว่าดงซูบินจะมีความสุขมากในวันนี้ เขาเปิดกระโปรงชุดคลุมท้องของเธอ และเห็นกางเกงในสีชมพูเข้มทันที

ฉูหยวนพูดพลางถอนหายใจ: "นายคิดจะทำอะไร"

"จูบท้องเธอไง" ใบหน้าของดงซูบินแนบไปที่ท้องของฉูหยวน  และคิดว่ารูปร่างท้องของฉูหยวนนั้นตลกมาก มันมี่ลักษณะผ่องโตเหมือนลูกโป่งใส้น้ำ เข้าจูบลงไปที่ท้องของเธออย่างบรรจง และสัมผัสขาของฉูหยวนที่อวบอ้วนขาวด้วยมือของเขา ซึ่งมันนุ่มมาก

ฉูหยวนยิ้มและจับไปที่มือของดงซูบิน "ขาของฉันเป็นยังไงบ้างฉันดูอ้วนไหม ช่วงนี้พอดีฉันกินเยอะเอามากๆเลย"

"ไม่อ้วนเลย แค่เทียบกับเมื่อก่อนขาของเธอดูใหญ่ขึ้นสองเท่าแค่เท่านั้น"

"พอเลย นายทำให้ฉันอารมณ์เสีย “ฉูหยวนปิดท้องและแววตาแห่งความสุขก็ปรากฎขึ้นมา”มันจั๊กกะจี้” ยิ่งเธอพูดดงซูบินก็ยิ่งจูบเธอมีความสุขมากขึ้น ในที่สุดเธอก็ยกขาขวาขึ้นมาก ปากของดงซูบินก็ลงไปที่ต้นขาด้านใน . . .

แก้มของฉูหยวนแดงอย่างเห็นได้ชัดด้วยตาเปล่า เธอยกแขนขึ้นและเงยหน้าขึ้น "นายคิดจะทำอะไรอีกกันแน่?"

"ฉันรู้ว่าเธอเองก็น่าจะอยากอยู่ไม่น้อย" ดงซูบิน จับเธอไว้ได้โดยไม่สนใจใดๆ

“อย่า... อ๊ากกก…” เธอหายใจเข้า “นายคิดจะแกล้งฉันอีกแล้ว” หลังจากกรีดร้องอยู่ครู่หนึ่งดงซูบินก็ลุกขึ้นนั่งข้างบนและกอดเอวของเธอพูด , "มันดึกแล้ว, คุณผู้หญิง, คุณควรจะพักผ่อนก่อนหน้านี้ไหม" ฉูหยวนมองมาที่เขาช้าๆ "ฉันคิดว่านายคงจะไม่ได้คิดเรื่องดีๆอยู่ในหัวแน่ๆ"

ดงซูบินกล่าวช่วยไม่ได้ว่า "ถึงแม้วันนี้ทุกอย่างยังไม่พร้อม ก็ไม่เป็นไรรออีกเพียงสองสามเดือน ฉันจะจัดหนักให้เธอเลย"

"นายนี้คิดเรื่องดีๆไม่ได้จริงๆ!" ฉูหยวนบีบจมูกของดงซูบิน "นายไม่อายบางหรือยังไงพูดเช่นนี้ออกมา !"

'แล้วฉันพูดอะไรอย่างงั้นหรอ '

'ก็เวลานี้มันใช้เรื่องที่จะพูดเช่นนี้อยู่หรือเปล่า'

“แล้วฉันควรจะพูดเช่นนี้ที่ไหนกันล่ะ”

“ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้นสักหน่อย”

ดูเหมือนดงซูบินจ  โน้มตัวเข้าไปกอดฉูหยวนอีกครั้ง เและเดินเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว ปิดประตู และปล่อยตัวฉูหยวนเบา ๆ  บนเตียงโดยไม่เปิดไฟ หลังจากถอดเสื้อผ้าของเขาออกทันที

"ผิวของคุณอ่อนโยนมาก"

"นายอย่าเล่นพิเรนเช่นอย่างงี้สิ และพอดีฉันจะมีเรื่องจะคุยกับนายด้วย "

"อะไรนะ?"

"บอกมาสิว่านายเคยไปมีปัญหากับใคบางหรือยังหลังจากไปที่เขต Nanshan"

"เฮ้ เธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไรกัน?"

"ก็ตอนที่นายอารมณ์ไม่ดี นายมักจะควบคุมตัวเองไม่ได้"

"ไม่ใช่ฉันที่เป็นคนก่อปัญหา พวกเขาตั้งหากที่เริ่มก่อน สมมุติว่าชูชินหลงเป็นผู้บริหาร องค์การบริหารส่วนตำบล..."

ดงซูบินบ่นฉูหยัวฟัง

ไม่นานนักที่มือของดงซูบินก็เริ่มไหลไปตามร่างกายของฉูหยวน ในขณะที่เขาพูด เขาเริ่มสัมผัสเท้าอันอ่อนโยนของเธอใต้เตียง และจากนั้นก็เริ่มถูพื้นครั้ง

ไม่กี่นาทีต่อมา ขณะที่ดงซูบินยังคงพูดอยู่ ฉูหยวน ก็หยิกแขนของเขาหันศีรษะปิดตาลงเล็กน้อยและค่อย ๆ เกี่ยวเอวหลัง ดงซูบิน ด้วยต้นขาอวบอ้วนสองข้าง "วันนี้เป็นข้อยกเว้น ครั้งเดียว แต่อย่า

อย่ารุนแรงเกินไป เข้าใจไหม" ดงซูบินปลื้มใจ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉูหยวนดูจะมีความสุข

แล้วคิดว่ามันฉันจะช้าอยู่ได้ยังไง? ตอนนี้ดงซูบินค่อนข้างชำนาญแล้วกับการมีเซ็กส์ ค้นหาตำแหน่งอย่างระมัดระวัง และค่อยๆ โยนเธอขึ้น