ตอนที่ 934 นี่คุณเหมา แฟนของฉันค่ะ
“ตู่อี้เล่ยนะ ตู่อี้เล่ย ทำไมไม่คิดให้ดีก่อนที่จะทำ ทำไมถึงได้หุนหันพลันแล่นแบบนี้? ทำไมต้องสร้างสถานการณ์ร้าย ๆ แบบนี้ขึ้นมาด้วย แล้วแบบนี้ฉันจะจัดการยังไงล่ะทีนี้”
“ลืมมันไปเถอะน่า ก็ยังมีเงินจ่ายอยู่นี่ อย่างมากก็เสียเวลาไปสักหน่อย แต่เธอรู้ไหมว่าการที่เธอเงียบหายไปจากสาธารณะน่ะหมายความว่ายังไง แค่เงียบหายไปสักปี คนก็ลืมเธอไปหมดแล้ว ไม่ต้องพูดนานเป็นปีหรอก”
“ในหนึ่งปี เธอก็คงไม่มีอะไรจะกินแล้วล่ะ”
“ฉันคิดว่าเฉียวเมียนเมียนเป็นโชคร้ายของเธอ ก่อนหน้านี้เธอยังโชคดีอยู่เลย ตั้งแต่ได้พบกับผู้หญิงคนนั้น เธอก็โชคร้าย ฉันบอกไปแล้ว ว่าให้อยู่ให้ห่างเธอ”
“เธอเป็นเป้าของหวงอี้หลิน แต่ตอนนี้เธอรอดแล้ว ส่วนเธอล่ะ ต้องทนทุกข์กับเธอมามากเท่าไหร่แล้ว แล้วเธอซาบซึ้งอะไรเธอบ้างไหม ฮึ่ม คิดไปเองฝ่ายเดียวก็เท่านั้น คิดเหรอว่าเธอซาบซึ้งน่ะ”
“ไม่เคิล!”
“ฉันพูดอะไรผิดเหรอ เธอน่ะมันโง่! เธอจะต้องได้รับผลตอบแทนจากความปรารถนาของตัวเอง ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำอะไรได้แบบนี้”
“เธอทำลายอาชีพและอนาคตของตัวเอง เพียงเพราะผู้หญิง การทำงานอย่างหนักของฉันที่ทำเพื่อเธอมาตลอด ตอนนี้มันไร้ประโยชน์! ถ้าฉันรู้ว่าเธอไม่ทะนุถนอมสิ่งที่ตัวเองมีในตอนนี้ ฉันคงไม่เสียเวลาและทุ่มเทพยายามอย่างนักมาตลอดกับเธอหรอก”
“เธอนี่ มันน่าโมโหจริง ๆ”
นอกห้องผู้ป่วย
ท่าทางของเหมาเยซื่อมืดลง เมื่อเขาฟังบทสนทนาของพวกเขา
เขาจับเอวของเฉียวเมียนเมียนและผลักประตูให้เปิดออก
ในห้อง
ทั้งสองคนที่อยู่ภายในห้องตกตะลึง
ไมเคิลหันกลับไปมองและกำลังจะถามว่าใครที่ไร้มารยาท เข้ามาโดยไม่เคาะประตู แต่เมื่อเห็นว่าเป็นเหมาเยซื่อ ที่เข้ามาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก เขากลับกลืนน้ำลาย
ความโกรธของเขากลายเป็นความตกใจ
เขาเคยเห็นเหมาเยซื่อเพียงครั้งเดียว ที่โรงแรมในครั้งนั้น
แต่เขามีความรู้สึกบางอย่างกับชายผู้นั้น
ทันทีที่จ้องมองไปที่ใบหน้าของเหมาเยซื่อ เขาจำได้ในทันที
เป็นไปไม่ได้ที่จะลืมออร่าที่เป็นเอกลักษณ์ของชายผู้นี้
เมื่อเขาเห็นเฉียวเมียนเมียนเข้ามาพร้อมกับเหมาเยซื่อ ท่าทางของเขาแข็งทื่อขึ้นอีกครั้ง เขาคิดว่าพวกเขาอาจจะได้ยินที่เขาพูดเมื่อสักครู่ ท่าทางของเขาจึงเปลี่ยนไปเช่นนี้
บนเตียงของห้องพักผู้ป่วย
ท่าทางของตู่อี้เล่ยแข็งทื่อขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองคนจับมือกัน ทว่าท่าทางของเขาก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“อรุณสวัสดิ์ คุณเฉียว”
เขาทักทายเธออย่างสุภาพราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเหมาเยซื่อ
“ผมควรเรียกคนที่มากับคุณว่ายังไงดีครับ”
“รุ่นพี่ตู่ อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วแนะนำเหมาเยซื่อด้วยรอยยิ้ม
“นี่แฟนของฉัน เขานามสกุลเหมา พอรู้ว่ารุ่นพี่ตู่ได้รับบาดเจ็บเพราะฉัน เขาบอกว่าต้องมาเยี่ยมรุ่นพี่ให้ได้ เขาอยากจะขอบคุณรุ่นพี่เป็นการส่วนตัวค่ะ”
“คุณเหมา?”
ท่าทางของตู่อี้เล่ยเปลี่ยนไป เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเหมาเยซื่อ และบรรยากาศของเจ้าขุนมูลนายที่เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ
เขาตกใจกับความเป็นไปได้
เมื่อเขามองดูเหมาเยซื่ออีกครั้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย เขาถามอย่างไม่แน่ใจ
“ผมสงสัยว่าคุณเหมา จะเกี่ยวข้องกับบริษัทเหมา คอร์ปอเรชั่น ใช่ไหมครับ”
