ตอนที่ 928 คุณมีสามีที่ร่ำรวยและมีอำนาจอยู่นะ
เธอติดหนี้เขามากกว่าที่จะคิด..
ดูเหมือนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะชดใช้คืน
...
เหมาเยซื่อเก็บของจนเสร็จแล้ว ออกจากครัว
เมื่อเห็นเฉียวเมียนเมียนนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางสับสนพร้อมกับโทรศัพท์ในมือของเธอ ดูเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่เสียมากมาย เขารีบเดินไปนั่งข้าง ๆ พร้อมกับดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา
“คุณกำลังคิดอะไรอยู่”
เขามองลงมาที่โทรศัพท์มือถือของเธอ
“มีคนโทรมาเหรอ?”
เฉียวเมียนเมียนมองขึ้นไปที่เขาพร้อมกับความสับสน
“ใช่ค่ะ พี่เซี่ย เขาโทรหาฉัน”
“ผู้จัดการของคุณ โทรมาทำไม”
“เธอบอกเรื่องตู่อี้เล่ยกับฉัน”
“ผู้ชายนามสกุลตู่นั่นอีกแล้วเหรอ?”
เหมาเยซื่อขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อของศัตรูหัวใจ
“เกี่ยวอะไรกับเขา?”
“พี่เซี่ย บอกฉันว่าอย่าไปพบเขาที่โรงพยาบาลอีก ไม่อย่างนั้น ฉันจะลำบาก”
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกหงุดหงิดและต้องการให้ใครสักคนมาช่วยคิด ดังนั้นเธอจึงบอกทุกอย่างที่ลินดาพูดให้เหมาเยซื่อฟัง
เขาฟังอย่างเงียบ ๆ สักครู่ ก่อนจะลูบศีรษะของเธอพร้อมกับพูดว่า
“อืม ผมคิดว่าสิ่งที่ผู้จัดการของคุณพูดนั้นมีเหตุมีผล จริง ๆ แล้ว ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลทุกวัน ผู้ชายคนนั้นคิดไม่ซื่อกับคุณด้วย จะให้เขารอคุณมาดูแลอยู่ทุกวี่วันได้ยังไง คุณทำลงไปเพราะความรู้สึกติดหนี้บุญคุณ แต่เขาไม่ได้คิดแบบเดียวกันน่ะสิ”
“แต่ฉัน รู้สึกว่าตัวเองติดหนี้บุญคุณเขามากเกินไป”
เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้ว
“เขาได้รับบาดเจ็บเพราะฉัน เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่องานของเขา พี่เซี่ยบอกว่า บทนักแสดงนำชายจะต้องถูกเปลี่ยนตัวอย่างแน่นอน ฉันรู้สึกเสียใจแทนเขา”
“คุณไม่รู้อะไร เขาดังออกอย่างนั้น หากจู่ ๆ หายไปจากสาธารณะ ต้องส่งผลกระทบอย่างมากต่อเขา ยิ่งกว่านั้นก่อนที่มือของเขาจะหาย งานโฆษณาก็ไม่สามารถถ่ายได้”
“ฉันไม่สามารถชดเชยความสูญเสียของเขาได้เลยจริง ๆ”
“ดังนั้น คุณเลยรู้สึกผิดและอยากจะขอโทษเขาใช่ไหม”
เฉียวเมียนเมียนกัดริมฝีปากของเธอและพยักหน้า
“ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น ให้ผมชดใช้ให้เขาแทนคุณ”
เหมาเยซื่อพูดอย่างเป็นกันเอง
“ถ้าเขาหายดี ผมจะหาบทนักแสดงนำชายที่ดีกว่าเดิม ชดเชยค่าเสียหายเป็นเงินให้กับเขาแทนอาการบาดเจ็บ ผมจะชดเชยให้เขาเป็นสองเท่า”
“ผมจะให้ทุกอย่างที่เขาต้องการในอนาคตแก่เขา ผมรับประกันว่าอาชีพของเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากอาการบาดเจ็บนี้ อีกอย่าง ผมจะทำให้เขากลับมาโด่งดังยิ่งกว่าเดิมอีกครั้ง”
“ถ้าแบบนี้ คุณคงไม่รู้สึกผิดน้อยลง”
เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจ
“คุณ..”
“ที่รัก อย่าลืมสิว่าคุณมีสามีที่ร่ำรวยและมีอำนาจ”
เหมาเยซื่อยิ้ม “ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าคุณแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ ก็ให้สามีคนนี้ช่วยคุณแก้แทน ถึงแม้ว่าผมจะไม่ชอบผู้ชายคนนั้น แต่ผมก็รู้สึกขอบคุณที่เขารับน้ำกรดแทนคุณ”
ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะชดใช้ให้เขาเอง”
สำหรับเขา นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย
มันไม่คุ้มที่จะต้องให้เรื่องนี้เป็นปัญหาของเธอเลย
ความคิดที่ว่าเธอเป็นห่วงเจ้าเด็กตู่นั้น ทำให้เขาไม่พอใจ
นอกจากเขาแล้ว เธอยังนึกถึงผู้ชายคนอื่นอีกไม่ได้เด็ดขาด
โดยเฉพาะเจ้าเด็กตู่นั้น
เจ้าเด็กบ้านี่ กล้ามาชอบเธอ
ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือในการขวางน้ำกรด เขาคงจะต้องสอนบทเรียนให้ชายผู้นี้ไปแล้ว
“คุณจะช่วยเขาจริง ๆ เหรอ?”
ในที่สุดเฉียวเมียนเมียนก็รู้สึกดีขึ้น
