ตอนที่ 66 ป้ายร้านเลข 8 อีกครั้ง (อ่านฟรี 8-10-2021)
ตอนที่ 66 ป้ายร้านเลข 8 อีกครั้ง
เช้านี้คือวันที่ 4 หลังจากกายในร่างเดวินออกจากโรงพยาบาลประจำสถาบันศาสตร์นักรบ ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในท่านั่งหลับคาโต๊ะใบหน้ามีลอยหมึกติดแต้มอยู่เป็นบางจุด เนื่องจากเมื่อคืนเขาหลับคาโต๊ะใบหน้าฟุบลงไปกับกระดาษที่หมึกยังไม่แห้งดี
ชายหนุ่มยกมือปิดปากหาวออกมา ก่อนจะพึมพำว่า “หาว...อื้ออ.. เมื่อยเป็นบ้าเลย”
กายบิดไปมาสักพักก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ เพราะเขาไม่รู้สึกเจ็บที่หน้าอกอีกแล้ว แรงทั้งหมดก็ดูเหมือนจะกลับมามากเกินกว่าปกติ
“จริงสิ! ตอนเรายังไม่บาดเจ็บยังอยู่แค่นักรบฝึกหัดขั้น 1 ตอนนี้ร่างกายเริ่มขายเป็นปกติแล้วเราจึงใช้แรงของนักรบฝึกหัดขั้น 2 ได้อย่างเต็มที่แล้ว...”
นึกได้เช่นนั้นกายไม่รอช้ารีบจัดการธุระตัวเอง อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างสบายใจก่อนจะออกไปกินอาหารร้านเดิม แต่ไม่ได้สั่งเมนูเซด้าหรือข้าวผัดไข่แบบเมื่อวาน เพราะตอนนี้ยังเช้าอยู่กายจึงอย่างได้เมนูอุ่นท้องและกินง่าย
มันจึงสั่งซุปโครงไก่และขนมปังนมทอดกรอบ ซึ่งทำมาจากขนมปังเหลือข้ามคืนผสมกับนมวัวกระเพาะให้ละเอียดเป็นเนื้อเดียวกันก่อนจะทิ้งให้ได้ที่แล้วนำไปทอดในน้ำมันร้อน ๆ
กายมองดูถ้วยซุปโครงไก่ขนาดใหญ่และขนมปังนมทอดกรอบจานใหญ่ที่มาเสิร์ฟตรงหน้าของตนเอง จากที่สังเกตเมื่อวานและวันนี้กายรู้สึกว่าร้านนี้มักจะเสิร์ฟอาหารมากเป็นพิเศษอาจจะเพราะลูกค้าส่วนใหญ่มักจะต้องทำงานหนักพอประมาณจึงต้องกินให้อิ่มท้องเข้าไว้
แน่นอนว่ากายไม่มีปัญหากับเรื่องนี้มันจัดการหยิบช้อนขึ้นมันซดน้ำซุปสีใสหอมก่อนเป็นอันดับแรก
ฟู่…..
เพียง ซู้ด...เข้าไปคำหนึ่งกายก็รู้สึกได้ถึงความร้อนและอุ่นไหลลงไปในคอสู่กระเพาะอาหาร มันเป็นเหมือนการปลุกที่ดีที่สุดของร่างกาย กายไม่รอช้าลงมือคว้าขนมปังนมทอดกรอบขึ้นมากันในคำหนึ่งพอดี
“น่าเหลือเชื่อ...กรอบนอกนุ่มในแถมมีกลิ่นหอมด้วย ทั้งที่ทอดแต่กลับไม่อบน้ำมัน แม้ดูเหมือนจะรสชาติจืด แต่พอกินกับน้ำซุปโครงไก่ ขนมปังนมกรอบกลับหวานขึ้นมาเล็กน้อย อืมอร่อยกว่าที่คิด”
กายไม่รอช้าจัดการกินที่เหลือตรงหน้าจนหมดในเวลาไม่ถึง 20 นาที เขารู้สึกอิ่มแต่ไม่จุกมากนักซึ่งทำให้กายทำงานหนักได้อย่างไม่มีปัญญา กายจ่ายเงินในราคา 2 เหรียญเงินซึ่งถูกกว่าที่คิดไว้บางทีอาจจะเพราะซุปโครงไก่ไม่ได้ใช้วัตถุดิบอะไรมาก
มื้อเช้าถูกเติมเต็มเรียบร้อยแล้ว ไฟในโรงตีเหล็กที่ไม่ได้ถูกจุดของร้านก็ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง กายไม่ได้ลงมือสร้างอาวุธอะไร วันนี้มันจะทำการหลอมป้ายร้านก่อน ซึ่งแน่นอนว่าชายหนุ่มคิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าจะทำแบบไหน
กายคิดจะใช้เลข 8 เป็นชื่อร้านตรง ๆ ซึ่งส่วนหนึ่งอาจจะเรียนแบบร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 และตามที่ตราสัญลักษณ์ประจำตัวช่างโลหะที่กายเคยใช้ประจำ
“หวังว่าเจ้จดจ่อเรียจะไม่ว่าอะไรหรอกนะ” กายยิ้มมุมปากก่อนจะทำการโยนแร่เหล็กเข้าไปถุงด้วยความร้อน ก่อนจะตักสิ่งปนเปื้อนซึ่งลอยอยู่ด้านบนออก เติมผงและของหลายอย่างลงไปตามความเคยชิน เมื่อได้ที่แล้วกายเทเหล็กหลอมเหลวลงในแท่นพิมพ์ซึ่งมีหลายแบบ แต่กายใช้แบบสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวเมตรคูณเมตร มันคือแท่นพิมพ์ที่นิยมให้สร้างดาบหนัก แน่นอนว่ากายไม่ได้สร้างดาบหนัก
หลังจากรอให้เหล็กหลอมเหลวเย็นลงจนเป็นเหล็กดิบ กายจัดการถลุงแร่เหล็กเพิ่มต่อ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา
ก่อนจะกลับไปดูเหล็กในแท่นพิมพ์ที่ตอนนี้เย็นตัวจนเป็นรูปเป็นร่างแล้วในเวลาแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น
กายโยนมันเข้าไปในกองถ่านหินสีแดงร้อนแรงจนน่ากลัว ชายหนุ่มยกมือปาดเหงื่อเค็ม ๆ ออกจากใบหน้า ตอนนี้กายอยู่ในสภาเปลือยท่อนบน ตลอดเกือบหนึ่งเดือนในนครดาราฟ้ากายมักไปหมกตัวอยู่ที่โรงตีเหล็กไร้เวลา ทำงานใช้แรงจนตอนนี้ร่างกายของเด็กหนุ่มที่ชื่อเดวินพัฒนาการมัดกล้ามเนื้อทุกส่วนขึ้นมาอย่างชัดเจน
ซึ่งมันทรงพลังไม่แพ้ช่างโลหะคนแคระในตำนานแม้แต่น้อย จะต่างก็ตรงกายสูงกว่ามากทำให้ตอนนี้แม้จะไม่ได้ดูหล่อเหล่า แต่ก็ทำให้สาว ๆ ที่เห็นกลืนน้ำลายได้เช่นกัน
ปัง...แคร็ง! ปัง...แคร็ง! ปัง...แคร็ง!
กายทุบลงไปที่เหล็กแบบสองจังหวะหนึ่งคือความแรง อีกหนึ่งกำหนดตำแหน่งสลับกันไปทั้งแบบนั้น แม้มันจะเป็นกระบวนการที่น่าเบื่อ แต่ต้องขอบคุณระดับของเขาที่มากกว่าก่อนหน้านี้ทำให้กายจัดการป้ายร้านจนเกือบจะเสร็จแล้ว ต้องบอกว่าป้ายร้านพิเศษมาก เนื้อโลหะของมันมีระดับเดียวกับดาบเดซี่
เพียงแต่มันไม่ได้อยู่ในรูปของดาบแต่เป็นรูปของเลข 8 ซึ่งรอบขอบนอกของตัวเลขถูกกายลับด้วยหินลับมีดเนื้อหยาบไล่ไปจนละเอียดที่สุด 10,000 กริท ป้ายร้านคมกริบจนตัดเส้นผมได้แม้ไม่ออกแรง ตรงกลางจุดตัดของเลขศูนย์ทั้งสองที่เชื่อมเป็นเลขแปดถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นที่จับ
กายที่ใช้ครีมคับป้ายร้านออกมาจากความร้อนของถ่านหิน ก่อนจะซุปแข็งด้วยน้ำมันมูลซีชนิดเดียวกับที่โรงตีเหล็กไร้เวลา แน่นอนว่าสิ่งนี้คือของที่เหลือไว้ในโรงตีเหล็กแห่งนี้
หลังจากยกป้ายร้านที่ไม่เหมือนป้ายร้านขึ้นมาจากน้ำมันมูลซี มันยังมีควันความร้อนกระจายออกอย่างเบาบางจนมองเห็นได้ หยดน้ำมันไหลตามป้ายจากบนลงล่างกลับลงสู้ถัง สีของดาบนั้นเงางามขาวสว่างจนน่าหวาดหวั่นกายไม่รอช้าหากล่องไม้แถวนั้นก่อนจะใส่มันลงไปและเดินไปที่ร้านช่างไม้กิลเพื่อที่จะให้ช่างไม้กิลทำในส่วนของด้ามจับไม้และป้ายที่จะติดเจ้านี่เข้าไปก่อนไปแขวนที่หน้าร้าน
ส่วนเหตุผลที่ชายหนุ่มลงทุนทำไปขนาดนี้ก็เพื่อดึงดูพวกผู้เล่น กายรู้ว่าผู้เล่นส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดสนใจสิ่งหนึ่งจนไม่สามารถปฏิเสธได้นั้นคือรูปร่างที่เท่
ถ้าอยากจะประสบความสำเร็จก็ต้องทำในสิ่งที่แตกต่าง กายกำลังทำให้ร้านเป็นที่พูดถึง หมือนพวกร้านดัง ๆ อย่างต้นไม้เงิน หรือ ร้านตัวตุ่นโลหะ
กายยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะถือกล่องไม้เดินออกไปที่ร้านช่างไม้กิล
ในตอนที่ไปถึงหลังจากกายเปิดสิ่งที่อยู่ในกล่องให้กิลและบอกความต้องการช่างไม้กิลถึงกับตะลึงไปเล็กน้อยกับสิ่งที่กายทำ แต่กิลก็ยังลงมือทำให้อย่างเต็มที่โดยกายก็ไม่งกกับเรื่องนี้ มันยอมจ่าย 5 เหรียญทองเพื่อแผ่นไม้ขนาดไม่ใหญ่หนึ่งแผ่น 2 เหรียญทองทำด้ามจับให้ตัวเลข 8 สุดคมและอีก 1 เหรียญทองเป็นค่าแรงงานฝีมือให้กับกิล
แน่นอนว่ากายให้แบบกับกิลดูลวดลาย ซึ่งนั้นทำให้กิลสนใจในสิ่งที่กายออกแบบ
“ลวดลายพวกนี้มัน ซับซ้อน แต่ดูล้ำยุคมาก แม้จะวุ่นวายแต่กลับมีที่มาที่ไป ราวกับหยดน้ำที่ไหลไปตามลายใบไม้ ราวกับสายน้ำที่ไหลไปตามหุบเขา” ช่างไม้กิลราวกับได้เปิดโลกใบใหม่
กิลลงมือทำทุกอย่างด้วยความชำนาญ กายไม่ได้อยู่รอรับ เพราะร้านทั้งสองห่างกันแค่นี้ อีกอย่างกิลบอกเช้าวันพรุ่งนี้ก็เสร็จแล้วนั้นทำให้กายเดินกลับร้านไปจัดการอย่างอื่นได้อย่างสบายใจ
พรึบ!
พิมพ์เขียวของมีดสั้นถูกกลางออกมา มันมีหลายแบบหลานรูปร่าง แต่โดยเนื้อแท้แล้วเทคนิคและเนื้อของมีดนั้นจะไม่ต่างกัน
18.00น. ภายในโรงตีเหล็กของร้านเลข 8 อย่างไม่เป็นทางการของกายกำลังมีเสียงทำงานไม่หยุดมาตั้งแต่ก่อนกลางวันแล้ว
กายยังลงทำงานอย่างต่อเนื่อง หิวน้ำก็เดินไปตักดื่มจากถังที่เตรียมไว้ก่อนจะลงมือทำงานต่อ เหงื่อของกายที่ไหลจนแทบชุ่มช่วยลดอุณหภูมิในตัวได้เป็นอย่างดี แต่ถึงชายหนุ่มจะอึดมากซักแค่ไหน กายก็ต้องหยุดพัก
มันวางค้อนในมือลงมองเหล่ามีที่เป็นรูปเป็นร่างตรงหน้า ก่อนจะหันไปลับคมและเตรียมเผาใบมีดและดาบพวกนี้อีกครั้งก่อนจะนำไปชุบแข็งเหมือนเช่นเคย
แน่นอนว่ากายไม่ได้ชุบที่ละชิ้น แต่ทำพร้อมกันเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา โดยแบ่งเป็นชุด ๆ ไป เพราะบางครั้งการทำเยอะเกินไปก็อาจจะทำให้เกิดความผิดพลาดขึ้นได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเงินหลายเหรียญทองอาจจะไปอย่างน่าเสียดาย
ในระหว่างเฝ้ารอกายจดจ่อพลางกลืนน้ำลายสังเกตสีความร้อนของเหล็กที่เปลี่ยนไปทีละน้อย มันจะต้องให้สม่ำเสมอกันที่สุดไม่อย่างนั้นอาจจะแตกหักได้
กายไม่รู้เลยว่าในตอนนี้ที่โต๊ะวาดแบบภายในโรงตีเหล็กซึ่งมีหนังสือบันทึกช่างโลหะวางอยู่ ได้มีแสงสีฟ้าลอยออกมาจากหนังสือบันทึกช่างโลหะ มันราวกับสนใจการกระทำของกาย แต่พอเห็นว่ากายทำเพียงสร้างแต่อาวุธที่ระดับต่ำ แสงสีฟ้าก็หมดความสนใจก่อนจะลอยไปมาและกลับไปในหนังสือบันทึกช่างโลหะตามเดิมโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นแม้แต่น้อย
ฟรุบ!ฟู่...........
ใบดาบเล่มสุดท้ายถูกจุ่มลงไปในน้ำมันมูลซี ก่อนที่กายจะยกขึ้นลงสองสามครั้งและจุ่มมันจนมิดอีกครั้ง ก็เป็นอันเสร็จ
กายเช็ดและขัดลับเก็บรายละเอียดครั้งสุดท้ายก่อนจะมองดูอย่างพอใจ มีดสั้นมีทั้งหมด 24 เล่มที่ยาวประมาณ 8 นิ้วและ 12 นิ้วอย่างละครึ่ง ซึ่งถ้ายาวกว่านี้มันจะกลายเป็นดาบสั้น และดาบยาวที่ยาวเฉพาะใบดาบ 26 นิ้วอีก 3 เล่ม ซึ่งยาวลองจากดาบมีชื่อเสียงในโลกความจริงอย่างดาบคาตานะนิดหน่อยเท่านั้น แน่นอนกายไม่เคยเห็นของจริงยกเว้นในวิดีโอตอนเรียนประวัติศาสตร์โลกเท่านั้น ทั้งหมดวางอยู่ด้านหน้ากาย
พวกมันเป็นเนื้อเหล็กบริสุทธิ์ที่ถูกบีบอัดจากเหล็กกล้าประมาณ 50 % จากของดาบเดซี่เป็นพื้นฐาน
แม้มันจะไม่สวยงามเท่าดาบเดซี่ แต่มันถือว่าดูดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับมาตรฐานทั่ว ๆ ไป แน่นอนว่ากายไม่รอช้าลงมือตรวจสอบพวกมันในทันที แม้ไม่มีด้ามจับแต่ก็สามารถบอกระดับของพวกมันได้
“มีมีดสั้น 8 นิ้วจำนวน 5 เล่มเป็นระดับ 3 ส่วนที่เหลือเป็นเพียงระดับ 2 และมีดสั้นยาว 12 นิ้วเป็นระดับ 3 4 เล่มและที่เหลือเป็นระดับ 2 ส่วนดาบยาวทั้งสามเล่มเป็นระดับ 3 หมด” กายที่อ่านค่าสถานะของอาวุธที่ตนสร้างขึ้นก็ต้องขมวดคิ้ว มันไม่คิดว่าด้วยเทคนิคการทำเหล็กกล้าให้บริสุทธิ์ที่สร้างดาบเดซี่นั้นจะทำให้ทั้งหมดไม่มีระดับ 1 เลยแม้แต่ชิ้นเดียว
“แบบนี้อาจจะเป็นปัญหาได้ แต่ก็ช่างมันในเมื่อสร้างมาแล้วก็ช่วยไม่ได้ หวังว่าผู้เล่นจะมีเงินพอซื้อของระดับ 2 ก็แล้วกัน ส่วนระดับหนึ่งไว้วันหลังค่อยลดคุณภาพลงและเพิ่มปริมาณแทน”
กายไม่รอช้าใส่ดาบสามเล่มและมีดสั้นทั้งหมดลงในกล่องไม้ ซึ่งของพวกนี้ถูกสลักตัวอักษร 8 ในแนวตั้งไปแล้ว ซึ่งก็ตามเดิมพอมันถือจริง ๆ กลับเป็นเหมือนตัวอักษร ∞ แทน
หลังจากนั้นกายก็หยิบมีดสั้นและดาบไปอย่างละชิ้นเป็นตัวอย่างให้ช่างไม้กิลช่วยในการทำด้ามจับให้ แล้วพรุ่งนี้กายจะนำมาประกอบเอง
