Chapter 20 : นายจะรวยเกินไปแล้ว!
“แน่นอน! อยากได้เป็นน้ำหรืออาหารล่ะ?”
ข้อเสนอที่ไคลน์วางเอาไว้ในช่องแลกเปลี่ยนคือรูนลมก็จริงอยู่แต่ตราบใดที่เป็นรูนเขาก็ยินดีรับทั้งนั้น
เขาอาจจะยังไม่ได้ใช้ตอนนี้แต่สามารถเก็บเอาไว้ก่อนก็ได้
อลิซเคยใช้รูนมาแลกกับขนมปังของเขาในครั้งที่แล้วแต่ครั้งนั้นเธอยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรและใช้ทำอะไรได้บ้าง
สาวน้อยคนนี้ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์อันดีกับพวกธาตุไม่น้อย เพราะครั้งนี้เจ้าหล่อนก็ได้เจอกับรูนดินอีกชิ้น
อลิซพูดขึ้น “ฉันอยากจะไปนอนแล้วดังนั้นขอแลกรูนดินกับน้ำ500มิลลิลิตรได้ไหม?”
ไคลน์ตอบ “แน่นอน”
อลิซ “???”
อลิซพูดต่อ “ถ้ารู้ว่านายตกลงง่ายๆแบบนี้ฉันคงเรียกไปมากกว่านี้แล้ว! ขอกลับคำได้ไหม?”
เธอคิดว่าเธอจะโดนกดราคาเหมือนครั้งที่แล้วเสียอีก
ไคลน์ตอบ “กลับคำไปก็ไร้ประโยชน์เพราะถ้าตอนนี้เธอมาขึ้นราคาฉันก็ไม่เอาแล้ว”
เขากล่าวเตือนก่อนล่วงหน้าเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายคิดขึ้นราคา
อลิซพูดต่อ “บอสไคลน์นี่ไร้หัวใจจริงๆ! เอาเถอะน้ำ500มิลลิลิตรก็ดี วันนี้ตลอดทั้งวันฉันยังไม่เจอน้ำเลยตอนนี้ก็คอแห้งจนจะเป็นผงแล้ว!”
ไคลน์ตอบ “เอาล่ะฉันจะติดต่อเธอไปหลังจากนี้แล้วกัน ในอนาคตถ้าเธอเจออะไรดีๆก็บอกฉันได้นะ สำหรับลูกค้าประจำฉันมีส่วนลดพิเศษให้”
อลิซ “เฮ้อเข้าใจแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะฉันหาแลกน้ำไม่ได้ล่ะก็ฉันคงไม่คิดจะเอารูนพวกนี้มาแลกหรอก”
รวมครั้งที่แล้วด้วยก็เท่ากับว่าไคลน์หลอกเอารูนจากเธอมาได้สองชิ้นแล้ว
แน่นอนว่าไคลน์ไม่ได้รู้สึกผิดแต่อย่างใดเพราะแต่ละฝ่ายต่างก็ได้ของตามที่ตัวเองต้องการทั้งสองฝ่าย
สำหรับคนนอกแล้วในช่วงนี้อาจจะเป็นการยากอยู่บ้างที่จะนำน้ำหรืออาหารมาแลก
แต่เขาเดาว่าอีกสามถึงห้าวันก็น่าจะเริ่มมีคนมาเสนอขายน้ำกับอาหารในตลาดปรากฏตัวขึ้นบ้างแล้ว
เมื่อเวลานั้นมาถึงราคาของรูนคงจะดีดขึ้นไปอีก
ในฐานะผู้เล่นด้วยกันเขาคงไม่ใช่เพียงคนเดียวที่หาอุปกรณ์สำหรับผลิตน้ำเจออย่างแน่นอน
ไม่นานต่อมา
[แจ้งเตือนจากระบบ : การแลกเปลี่ยนน้ำ500มิลลิลิตรเสร็จสิ้น – รูนดิน +1]
หลังจากแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้นอลิซก็ส่งข้อความอีกข้อความหนึ่ง
“ถึงน้ำจำนวนเท่านี้น่าจะพอให้ฉันใช้ไปได้อีกหลายวันแต่ก็ขอถามหน่อยเถอะ วันนี้ฉันเห็นนายเสนอแลกเปลี่ยนน้ำตั้งหลายครั้งหรือว่านายจะขุดไปเจอแหล่งน้ำงั้นหรอ? หรือนายได้ของที่ใช้ผลิตน้ำมาแล้ว? ในภูมิภาคของฉันมีคนขุดไปเจอกับไอเทมสำหรับเก็บรวบรวมน้ำด้วยแต่วัตถุดิบในการสร้างนี่ค่อนข้างสูงพอสมควรเลย”
ถังเก็บรวบรวมน้ำงั้นหรอ?
ไคลน์เดาว่าไอเทมที่อลิซกล่าวมาน่าจะคล้ายกับถังเก็บรวบรวมน้ำ
และเป็นไปได้เช่นกันว่าอลิซกำลังโกหกอยู่ด้วยเหตุผลที่ว่าอีกฝ่ายอยากจะได้ข้อมูลบางอย่างจากไคลน์
ไคลน์คิดอยู่แปปนึงแล้วตอบกลับ “ช่วยฉันถามให้หน่อยว่าเขาอยากจะแลกเปลี่ยนไอ้ถังเก็บรวบรวมน้ำนั่นไหม ราคาไม่ใช่ปัญหาแน่นอน”
ถ้าเป็นถังเก็บรวบรวมน้ำจริงๆถ้างั้นถ้าได้มาก็คงดี
แน่นอนว่าถ้าไม่ได้มาก็ไม่เป็นไร
อลิซตอบ “เข้าใจแล้วเดี๋ยวฉันจะลองถามให้”
อีกฝ่ายเหมือนจะเข้าใจว่าไคลน์ไม่คิดจะตอบคำถามดังนั้นเธอจึงไม่ได้กดดันไคลน์ต่อ
เธอไม่ควรล้ำเส้นเกินไป
ทางที่ดีคืออย่าไปล้ำเส้นไคลน์จะดีที่สุด
“ทำอาหารเย็นต่อดีกว่า”
เขาเริ่มทำซุปเนื้อโดยใส่น้ำ600มิลลิลิตรลงไปในหม้อ ตามด้วยเนื้อปลาหมึกกับเบคอนอีกอย่างละ1ชิ้น
ตามปกติแล้วถ้าต้องการทำซุปเนื้อจริงๆจะต้องใช้น้ำมากกว่านี้ แต่เพื่อเป็นการประหยัดน้ำถ้างั้นก็ดื่มซุปเอาแทนแล้วกัน
เนื้อสองชิ้นถูกหั่นและใส่ลงไปในหม้อที่น้ำกำลังเดือด
จากนั้นก็ตามด้วยเครื่องปรุง...
ไม่นานนักชามที่ใส่น้ำซุปร้อนๆสองชามก็ถูกตักขึ้นมาจากหม้อ
ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้อลิซก็ส่งข้อความมาบอกเขาพอดีว่าอีกฝ่ายยังไม่มีแผนว่าจะขายถังเก็บรวบรวมน้ำแต่อย่างใด
ไคลน์จึงทำได้เพียงยอมแพ้ไปเท่านั้น
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จเครื่องกลั่นน้ำก็หยุดทำงานพอดี
เขาใช้น้ำแลกเปลี่ยนไป500มิลลิลิตรและนำมาใช้ทำซุปอีก600มิลลิลิตรนอกจากนี้ยังต้องนำน้ำไปรดฟาร์มเพาะเนื้ออีกดังนั้นเขาจึงมีน้ำเหลือเพียง1,100มิลลิลิตรเท่านั้น
ไม้เองก็ถูกใช้จนหมดแล้ว
“ยังมีเวลาอีก10ชั่วโมงก่อนจะถึงตอนเช้า ถ้างั้นก็แลกเปลี่ยนไม้ซัก50ท่อนมาก่อนแล้วกัน”
ไคลน์เปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยนและทำการวางขายน้ำอย่างต่อเนื่อง
สำหรับราคานั้นก็ยังคงเหมือนกับครั้งที่แล้ว
[ผู้ขาย : ไคลน์ 182.56]
[ไอเทมที่ทำการขาย : น้ำดื่ม15มิลลิลิตร]
[สิ่งที่ต้องการ : ไม้1ชิ้น]
[จำนวน : 50]
[ข้อจำกัดการแลกเปลี่ยน : แต่ละคนสามารถทำการซื้อขายได้คนละครั้งเท่านั้น]
[ข้อความจากผู้ขาย : ถ้ามีไอเทมพิเศษใดๆสามารถส่งข้อความส่วนตัวมาได้ เรื่องน้ำไม่ใช่ปัญหา]
…
จำนวน50รายการรวมแล้วก็เท่ากับน้ำปริมาณ750มิลลิลิตร นี่มันมากเกินไปหน่อยแล้ว!
การวางขายน้ำอีกครั้งของไคลน์ทำให้เกิดการพูดคุยถกเถียงกันมากมายในช่องแชท
บางคนก็เดาว่าไคน์น่าจะมีอุปกรณ์ในการผลิตน้ำขณะที่บางคนก็เดาว่าเขาน่าจะขุดไปเจอแม่น้ำใต้ดิน
ความคิดแปลกๆเองก็มีมากมาย
ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีการแลกเปลี่ยนทั้ง50รายการก็เสร็จสิ้น!
เมื่อได้ไม้มาแล้วไคลน์ก็นำไม้40ชิ้นใส่เข้าไปในเครื่องกลั่นน้ำโดยตรงแต่เขายังไม่ได้เปิดการทำงานของมันแต่อย่างใด
วันนี้มันทำงานมาเกือบครึ่งวันแล้วดังนั้นจึงจำเป็นต้องให้มันได้พักซักหนึ่งหรือสองชั่วโมง
“ยังมีน้ำเหลืออีก350มิลลิลิตร ถ้างั้นก็เอามาใช้สร้างยารักษาซักชุดแล้วกัน”
จากนั้นไคลน์ก็เปิดไปหน้าเมนูการสร้างไอเทม
[ยารักษาทั่วไป : หญ้าเรืองแสง 5/2 , เถาวัลย์สีดำ 8/2 , หญ้าล่องเหมันต์ 9/3 , ดอกสีชาด 6/3 , น้ำ 350มิลลิลิตร/200มิลลิลิตร]
[ทำการเลือกไอเทม]
[ทำการสร้าง]
[แจ้งเตือนจากระบบ : หญ้าเรืองแสง -2 , เถาวัลย์สีดำ -2 , หญ้าล่องเหมันต์ -3 , ดอกสีชาด -3]
[แจ้งเตือนจากระบบ : การสร้างยารักษาทั่วไปเสร็จสิ้น]
เบื้องหน้าไคลน์ปรากฏชามหินที่มีของเหลวสีดำใส่เอาไว้ปรากฏออกมา
[ทำการตรวจสอบรายละเอียด...]
[ยารักษาทั่วไป : จงอย่าได้ถูกหน้าตาน่าเกลียดของมันหลอกเอา ในโลกใต้ดินแห่งนี้ยารักษาคือของดีที่ท่านสามารถเชื่อถือได้ ยารักษาภายนอกสามารถใช้รักษาบาดแผลได้อย่างรวดเร็วและยารักษาภายในก็สามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายในได้ นี่คือไอเทมที่ต้องมีสำหรับนักผจญภัย]
ยารักษานี้ต่างจากยาสลบ
ยารักษาหนึ่งชุดสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ไคลน์เก็บยารักษาเข้าช่องเก็บของและมานั่งตอบข้อความส่วนตัวต่อ
ครั้งนี้เขาโชคดีมาก
เขาสามารถแลกเปลี่ยนเนื้อปลาหมึกทรายเหลืองกับรูนไฟมาได้อีกหนึ่งชิ้น
โชคไม่ดีที่ยังไม่มีรูนลมโผล่มาเลย
ในตอนที่ไคลน์กำลังคิดอยู่ว่าวันนี้เขาคงจะไม่ได้รูนลมแล้วในตอนนั้นเองเบคอนกับน้ำที่เขาวางขายเอาไว้ตลอดทั้งวันก็ถูกซื้อออกไปในที่สุด!
ด้วยการนี้เขาก็พร้อมจะสร้างหน้าไม้รูนได้เสียที
