87 - สี่อาณาจักรอันยิ่งใหญ่
87 - สี่อาณาจักรอันยิ่งใหญ่
ในขณะนั้นเย่ฟ่านรู้สึกว่าแสงจากฟากฟ้าส่องลงมาพร้อมกับก่อตัวเป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ดอกบัวเริ่มผลิบาน เมฆสีแดงเต็มท้องฟ้าทั้งหมด
เต่าโบราณพ่นหมอกออกมา กิเลนอันเป็นมงคลรับพลังปราณ สีม่วงมาจากทิศตะวันออก แสงสีทองส่องมาจากทิศตะวันตก แสงลึกลับหลากสีส่องสว่าง และสายรุ้งลึกลับเจ็ดสีปกคลุมท้องฟ้า
พระพุทธรูปมากมายและประตูสู่การตรัสรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดนำเสนอตัวเองอย่างลึกซึ้ง มันเหมือนกับความสัมพันธ์ของมนุษย์และสวรรค์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ดังก้องอยู่ในหัวใจของเย่ฟ่าน
สีหน้าของเขาดูตื่นตระหนกราวกับว่าเขากำลังมึนเมา นี่ไม่ใช่การฝึกฝน ในช่วงเวลาสั้นๆจะไม่มีใครสามารถเข้าใจความลึกซึ้งของความสับสนดังกล่าวได้
นี่คือผลกระทบของ 'อิทธิพลอันยิ่งใหญ่' แบบหนึ่ง 'ปริมาณพลังศักดิ์สิทธิ์' ของคัมภีร์เต๋าก็เหมือนกับทางช้างเผือกที่หลั่งไหลลงมาเป็นกระแสน้ำเชี่ยวกราก
หนังสือเล่มนี้พูดถึงอะไร มันเริ่มถูกซึมซับเข้าสู่จิตใจของเย่ฟ่านในลักษณะที่กว้างไกล ทำให้เขามีความเข้าใจคร่าวๆว่าต้องฝึกอะไรและต้องเข้าถึงอาณาจักรใด
ทะเลแห่งความทุกข์ กงล้อแห่งชีวิต สะพานจิตวิญญาณ อีกฝั่งหนึ่งของโลกลึกลับ อาณาจักรอันยิ่งใหญ่ทั้งสี่นี้ได้อธิบายความหมายตามพระคัมภีร์ของ 'กงล้อแห่งทะเล' ของคัมภีร์เต๋าอย่างเต็มที่
ผู้บ่มเพาะต้องสร้างทะเลแห่งความทุกข์ก่อน ปล่อยให้มันแข็งแกร่งขึ้นและด้วยวิธีนี้พวกเขาจะสามารถสัมผัสกงล้อแห่งชีวิตของพวกเขาได้
ด้วยวิธีนี้เท่านั้นเพราะทั้งสองอยู่ด้วยกันโดยเนื้อแท้
หลังจากนั้น ปล่อยพลังปราณแห่งชีวิตจำนวนไม่สิ้นสุด หมุนวนเหนือทะเลแห่งความทุกข์และไหลไปยังทุกส่วนของร่างกาย เพื่อหล่อเลี้ยงอวัยวะและกระดูกเสริมความแข็งแกร่งของเปลือกมนุษย์
และในที่สุดก็ก้าวข้ามมนุษย์ธรรมดาไปขั้นสุดท้ายซึ่งนี่คืออาณาจักรแรกของการบ่มเพาะ ‘ทะเลแห่งความทุกข์’
ทะเลแห่งความทุกข์ปกคลุมกงล้อแห่งชีวิต อันหนึ่งอยู่เหนืออีกอันเบื้องล่าง ซ้อนทับกันเพื่อให้มีชีวิต ในแต่ละปี คนหนึ่งจะทิ้งรอยไว้บนกงล้อแห่งชีวิต
และเมื่อกงล้อแห่งชีวิตเต็มไปด้วยรอย มันก็จะสลายไปอย่างทั่วถึงและ อายุขัยของคนผู้นั้นย่อมหมดลงและไปไม่ถึงการนิพพาน ในโลกแห่งเซียนเรียกว่าไม่สามารถบรรลุความเป็นอมตะได้
หากต้องการไปให้ถึงจุดสูงสุดเราต้องเปลี่ยนทะเลแห่งความทุกข์ไปถึงก้นทะเลและสร้างความเชื่อมโยงกับกงล้อแห่งชีวิต
สิ่งนี้จะช่วยให้แก่นแท้ของพลังปราณแห่งชีวิตภายในทะเลแห่งความทุกข์ไหลออกมาอย่างแรง หยุดการกัดเซาะของทะเลแห่งความทุกข์และยืดอายุขัย
การเปลี่ยนแปลงในเชิงปริมาณจะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพ แก่นแท้ของพลังลมปราณที่อุดมสมบูรณ์ของชีวิตจะพุ่งขึ้นและรวมตัวกันในที่สุด
หลังจากนั้นมันก็จะกลายเป็นของเหลวและก่อตัวเป็นน้ำพุแห่งชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนจากกระแสน้ำของทะเลแห่งความทุกข์กลายเป็นทะเลแห่งความศักดิ์สิทธิ์
ซึ่งนี่คืออาณาจักรที่สองของการบ่มเพาะ ‘น้ำพุแห่งชีวิต’
ด้วยวิธีนี้ ผู้ฝึกฝนจะมีจุดกำเนิดของความแข็งแกร่ง ทำให้พวกเขาสามารถใช้ศาสตร์ลึกลับต่างๆและความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
นี่เป็นขั้นตอนสำคัญในการเปลี่ยนแปลงของผู้ฝึกฝน และตราบใดที่น้ำพุแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์ไม่เหือดแห้ง พลังศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็จะไม่มีที่สิ้นสุด
เหตุผลที่ผู้ฝึกฝนทุกคนสามารถขี่บนสายรุ้งลึกลับได้ก็เพราะแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ปล่อยออกมาจากน้ำพุแห่งชีวิตของพวกเขา ซึ่งในขณะเดียวกันก็จะสามารถทำให้เราใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ในการต่อสู้ได้อีกด้วย
ร่างกายมนุษย์เต็มไปด้วยความลึกลับและแม้แต่ผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งก็ไม่ต้องการที่จะติดอยู่ในทะเลแห่งความทุกข์ พวกเขาต้องการค้นหาจุดซ่อนเร้นอื่นๆในร่างกายมนุษย์เพื่อเป็นการเสริมความแข็งแกร่งให้กับกงล้อแห่งชีวิต
ศาสตร์ลี้ลับที่บันทึกไว้ในคัมภีร์เต๋ามีลักษณะที่โอ่อ่าไม่สิ้นสุด แม้ว่าทะเลแห่งความทุกข์จะไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก็ยังจำเป็นต้องมุ่งหน้ากลับและบำรุงเลี้ยงตัวเองด้วยพละกำลังเพื่อทะลวงขอบเขตของมัน
เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมาย ผู้ฝึกฝนจำเป็นต้องยอมให้เปลือกมนุษย์ของพวกเขาเปลี่ยนรูป ก่อตัวเป็นเส้นเลือดศักดิ์สิทธิ์ภายในทะเลแห่งความทุกข์และใช้มันเพื่อทำลายกำแพงที่จะไปถึงระดับถัดไปของทะเลแห่งความทุกข์
กระบวนการที่ช้าและเหน็ดเหนื่อยนี้จะทำให้ผู้ฝึกฝนค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น ในที่สุดก็ปล่อยให้กงล้อแห่งทะเลสร้างรูปแบบเป็นเส้นเลือดศักดิ์สิทธิ์เพื่อทำให้ร่างกายมีศักยภาพสูงสุด
และนี่จะเป็นอาณาจักรที่สามของ 'กงล้อแห่งทะเล' 'สะพานจิตวิญญาณ'
เมื่อฝึกฝนมาจนถึงจุดนี้ ผู้ฝึกตนจะต้องแข็งแกร่งเป็นพิเศษและไม่หวั่นไหว เฉพาะในลักษณะนี้เท่านั้นที่พวกเขาจะสามารถมองผ่านส่วนที่แตกสลายและหมอกหนาทึบ ทำให้พวกเขาสามารถค้นหาชายฝั่งของตัวเองต่อไปได้
ในระหว่างกระบวนการนี้ ไม่เพียงแต่เปลือกมนุษย์จะต้องเปลี่ยนรูปเท่านั้น จิตสำนึกยังต้องก่อตัวขึ้นด้วยวิญญาณและร่างกายหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวทะลวงโซ่ตรวนที่กักขังตัวเองไว้
การค้นพบรากฐานของพวกเขาและสะพานจิตวิญญาณจะมาถึงจุดสิ้นสุดเหมือนสายรุ้ง การข้ามทะเลแห่งความทุกข์อย่างมีพลังจะประสบความสำเร็จ นี่คืออาณาจักรที่สี่ที่บรรจุด้วย 'กงล้อแห่งทะเล' - 'อีกฝั่งของโลกลึกลับ'
เมื่อไปถึงอีกฟากหนึ่ง เนื้อ อวัยวะ และกระดูกของผู้ฝึกตนจะแห้งเหี่ยวและเกิดใหม่ เมื่อกระบวนการนี้เกิดความเปลี่ยนแปลงครบเก้าครั้งผู้ฝึกตนก็จะออกจากรังไหมกลายเป็นผีเสื้อ
ทะเลแห่งความทุกข์ น้ำพุแห่งชีวิต สะพานแห่งจิตวิญญาณ อีกฝั่งหนึ่ง อาณาจักรอันยิ่งใหญ่ทั้งสี่นี้ถูกแยกจากกันราวกับท้องฟ้า
การอยากจะฝ่าฟันให้พ้นเป็นงานที่น่ากลัว มีกฏเกณฑ์มากมายที่ต้องปฏิบัติตามในแต่ละอาณาจักร และอีกกฏเกณฑ์หนึ่งจำเป็นต้องได้รับประสบการณ์และมีเสถียรภาพก่อนที่จะมีโอกาสเปลี่ยนแปลง
“ดังนั้น การไปถึงดินแดนอันยิ่งใหญ่ที่สอง 'น้ำพุแห่งชีวิต' จะทำให้เราสามารถท่องไปบนสายรุ้งลึกลับ ผู้ฝึกฝนประเภทนี้สามารถฆ่าผู้ฝึกฝนของอาณาจักร 'ทะเลแห่งความทุกข์' ได้อย่างง่ายดายเหมือนกับการบีบแมลง”
เย่ฟ่านรู้สึกตัวสั่นเมื่อเขานึกถึงผู้อาวุโสฮั่นที่มีระดับการฝึกฝนอย่างน้อยก็ในขอบเขต 'น้ำพุแห่งชีวิต'
การแบ่งแยกระหว่างอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั้นมีความแตกต่างกันอย่างมากในความแข็งแกร่ง เนื่องจากช่องว่างเหล่านั้นกว้างใหญ่ราวกับสวรรค์และปฐพี
เมื่อพิจารณาว่าเย่ฟ่านเป็นผู้ฝึกตนในดินแดน 'ทะเลแห่งความทุกข์' แม้ว่าจะเป็นทะเลแห่งความทุกข์สีทองแต่มันก็มีขนาดเล็กมากเกินไป
เย่ฟ่านไม่ได้ท้อแท้ เขาเพิ่งเริ่มฝึกฝนและเวลาก็สั้นเกินไป การประสบความสำเร็จเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งกว่านั้นทะเลแห่งความทุกข์ของเขาแตกต่างไปจากคนอื่น
มันสว่างและงดงามโดยไม่มีรัศมีแห่งความตายล้อมรอบ ทุกครั้งที่มันถูกหล่อเลี้ยง เสียงจะสั่นสะเทือนแผ่นดินราวกับผืนน้ำสีทองอันกว้างใหญ่พลุ่งพล่านอย่างรุนแรง
หลังจากนั้นเย่ฟ่านได้นึกถึงหลานชายของผู้อาวุโสฮั่น ฮั่นเฟยหยู น้ำพุแห่งพลังงานศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่ได้หลั่งไหลออกมาและยังไม่ถึงอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สอง น้ำพุแห่งชีวิต
แต่เขาสามารถใช้ตราประทับปิดผนึกได้แล้ว ผู้บ่มเพาะในอาณาจักรทะเลแห่งความทุกข์ที่สามารถควบคุมสมบัติดังกล่าวได้ก็เพียงพอที่จะเป็นภัยคุกคามต่อเขา
เมื่อได้รับผลกระทบจาก 'อิทธิพลอันยิ่งใหญ่' ราวกับความฝันหรือมายา 'กงล้อแห่งทะเล' ของคัมภีร์เต๋าก็เหมือนกับม้วนภาพประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่และสง่างาม
มันเปิดเผยตัวเองภายในจิตใจของเย่ฟ่านก่อนที่จะกลายเป็นเหมือนแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ไหลเชี่ยวซึ่งสามารถแยกชั้นฟ้าและแผ่นดินออกจากกัน
“ดูเหมือนว่าจะมีความไม่สอดคล้องกันเล็กน้อยกับคัมภีร์เต๋าที่ข้าเคยฝึกฝน……”
หลังจากเข้าใจความหมายของเสียงลึกลับอันยิ่งใหญ่ เย่ฟ่านก็เริ่มค้นคว้าใหม่ตั้งแต่ต้นและค้นพบความผิดปกติบางอย่าง
เขาค้นพบว่าศิลปะลึกลับที่บันทึกไว้ในหนังสือทองคำหน้าเดียวนี้แตกต่างจากคัมภีร์เต๋าที่เขาเคยฝึกฝนภายในหลิงซูตงเทียน คำโบราณสองสามบรรทัดในย่อหน้าแรกมีความคลาดเคลื่อนอยู่เล็กน้อย
“ดูเหมือนว่าหลังจากที่คัมภีร์เต๋ากงล้อแห่งทะเลหายไป สำเนาที่ไม่สมบูรณ์ก็ถูกส่งต่อมาก็ไม่ครบถ้วนเหมือนอดีต……”
เย่ฟ่านแอบฉลองอยู่ในใจของเขาอย่างลับๆ ถ้าเขาไม่มีความบังเอิญได้รับหนังสือทองคำเล่มนี้มา เขาจะไม่มีวันค้นพบว่าคัมภีร์เต๋าที่เขาฝึกฝนในอดีตมีข้อบกพร่องอยู่ภายใน
“ตอนนี้ข้ายังสามารถแก้ไขมันได้และวิชาลี้ลับที่ไร้ประโยชน์ซึ่งข้าได้รับการฝึกฝนมาในตอนแรกก็สามารถทิ้งไปได้เลย…..”
เย่ฟ่านปฏิบัติตามสิ่งที่เขาพูดและเริ่มหมุนเวียนศิลปะลึกลับที่แท้จริงซึ่งบันทึกไว้ในคัมภีร์เต๋าทันที
ความรู้สึกที่ลึกซึ้งผุดขึ้นภายในจิตใจและร่างกายของเขาก็รู้สึกปลอดโปร่งเป็นอย่างมาก ด้วยการแก้ไขของศิลปะลี้ลับแสงสีทองในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาก็สว่างสดใสมากยิ่งขึ้น
ในเวลาเดียวกัน เหนือทะเลสีทองแห่งความทุกข์ในตัวเขา การเปลี่ยนแปลงอย่างลึกลับกำลังเกิดขึ้น มีฉากแปลกๆปรากฏมากมาย
อย่างแรกคือดวงดาวต่อมาก็เป็นมวลพลังงานไร้รูปร่างสีทอง รวมไปถึงละอองเมฆสีแดงซึ่งเข้าปกคลุมทะเลแห่งความทุกข์ของเขาอย่างต่อเนื่อง
“นี่คือการเปลี่ยนแปลงจากคัมภีร์เต๋าที่แท้จริง?”
เย่ฟ่านตกตะลึงในขณะนี้เขาสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตอันแข็งแกร่งของตัวเองเป็นครั้งแรก