435-436

7/10

Ep.435

“ยักษ์ไททัน .. พวกมันก็เป็นพวกต่างเผ่างั้นหรอ?” สีหน้าท่าทีของซูเฉินเปลี่ยนไป

ยักษ์ไททัน แค่ฟังจากชื่อก็ดูน่ากลัวแล้ว หากพวกมันเป็นพวกต่างเผ่า ก็คงเป็นเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมากแน่ๆ

“มันคือพวกต่างเผ่าจริงๆ นอกจากนี้ ความสามารถในการต่อสู้ยังทรงพลังเป็นพิเศษ เรียกได้เลยว่าไร้เทียมทานในเลเวลเดียวกัน” จูถงอธิบาย

ได้ยินแบบนั้น สายตาของหวู่หยางและคนอื่นๆหยุดนิ่ง เหม่อลอยออกไป

เพราะหากจะนิยามคำว่าไร้เทียมทานในเลเวลเดียวกัน คงมีเพียงซูเฉินเท่านั้นที่ควรค่าแก่การได้รับฉายานี้

แล้วศัตรูใหม่นามยักษ์ไททัน จะสามารถเทียบชั้นกับซูเฉินได้หรือไม่?

“ผู้เฒ่าจู แล้วพวกยักษ์ไททันนี่มีลักษณะเป็นยังไง?” ซูเฉินถามอย่างใจเย็น

ตอนนี้เขารู้ที่อยู่ของพวกต่างเผ่าแล้ว แผนต่อไปคือเดินทางไปยังเกาะเซินหราน

แต่ก่อนเดินทาง มันจะดีกว่าหากรู้ข้อมูลนิดๆหน่อยของยักษ์ไททัน

“ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของพวกมันคือร่างกายสูงใหญ่ ยักษ์ไททันผู้ใหญ่ สามารถสูงได้ถึง 50 เมตร พลังของพวกมัน เพียงพอที่จะสั่นคลอนผืนฟ้า สะเทือนผืนดิน” จูถงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง

“50 เมตร ..”

หวู่หยางและคนอื่นๆรู้สึกทึ่งไม่น้อย

ซูเฉินเองก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปเช่นกัน

เพราะหากมีร่างสูงเป็น 50 เมตร เกรงว่าน้ำหนักของมัน อาจเยอะกว่าพละกำลัง 100,000 จินของเขา

“ในเมื่อเกาะเซินหรานมีพวกต่างเผ่าที่ทรงพลังแบบนี้อยู่ แล้วทำไมเกาะเจียวซูถึงยังรอดมาได้ถึงทุกวันนี้?” ซูเฉินค่อนข้างสงสัย

ตามหลักเหตุผลแล้ว ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของยักษ์ไททัน การจะกวาดล้างเกาะเจียวซูไม่น่าใช่เรื่องยาก

แล้วเหตุใดเกาะเจียวซูจังยังไม่ล่มสลาย?

จูถงยิ้มและกล่าวว่า “เหตุผลนั้นง่ายมาก เพราะพวกยักษ์ไททันกลัวทะเล ดังนั้นเลยไม่กล้าว่ายข้ามมา”

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือนี่?”

ซูเฉินและคนอื่นๆตะลึงไปครู่หนึ่ง

“เจ้านาย มีสัตว์อสูรเลเวล 6 จำนวนมากกำลังบุกเข้ามา” ในขณะนั้นเอง [นักรบจักรกล] ได้เอ่ยเตือนขึ้น

ซูเฉินขมวดคิ้ว หันไปมองทางผ่านเขตแดน

ดังคาด สัตว์อสูรกว่า 20 ตัวที่มีกลิ่นอายรุนแรงผิดปกติ ปรากฏตัวขึ้น ณ ทางผ่านเขตแดน ซึ่งแต่ละตนล้วนอยู่ในลเวล 6

เมื่อพวกมันรวมตัวกัน ก่อบังเกิดแรงกดดันมหาศาลแผ่ออกมา ให้ความรู้สึกราวกับก้นบึ้งมหาศาล ชวนให้เนื้อตัวอึดอัดและหนักอึ้ง

“ฝูงสัตว์อสูรเลเวล 6  ..”

จูถงกลืนน้ำลาย ใบหน้าของเขาซีดเผือด

หากเป็นสัตว์อสูรเลเวล 6 ซัก 2-3 ตัว เขายังมั่นใจว่าซูเฉินและคนอื่นๆจะชนะได้

อย่างไรก็ตาม หากสัตว์อสูร 20 ตัวเบื้องหน้านี้อาละวาดพร้อมกัน อาศัยแค่พวกมันก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายเกาะเจียวซู แล้วแบบนี้ซูเฉินกับคนอื่นๆจะหยุดมันได้อย่างไร?

“น้องซู รีบหนีเถอะ ออกไปจากเกาะเจียวซูเดี๋ยวนี้!”

หัวใจของจูถงถูกแผดเผาด้วยความวิตกกังวล เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ทำไมพวกเราต้องออกไปด้วย?”

ซูเฉินเฝ้ามองการมาเยือนของพวกมันอย่างสงบ ผุดรอยยิ้มบาง “มีสัตว์อสูรเลเวลสูงมากมายขนาดนี้ คงน่าเสียดายถ้าไม่ได้ฆ่าทิ้ง”

“…”

จูถงตะลึงงัน จ้องมองซูเฉิน แต่กลับพบว่าซูเฉินไม่เพียงกล่าวด้วยความไม่หวาดกลัว แต่กระทั่งสีหน้าของอีกฝ่ายยังแฝงไปด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย

เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงไม่กลัวเลย?

นั่นคือสัตว์อสูรเลเวล 6 มากถึง 20 ตัวเชียวนะ!

ช่วงเวลานี้ ซูเฉินเลียริมฝีปากตน ทะยานไปทางฝูงสัตว์อสูรเลเวล 6 หมายสังหารพวกมัน

เห็นภาพนี้ หัวใจของจูถงเต้นแรง ร้องอุทานอย่างคลุ้มคลั่ง “บ้าไปแล้ว! เขาต้องบ้าแน่ๆ!”

เผชิญหน้ากับสัตว์อสูรเลเวล 6 มากกว่า 20 ตัว แต่กลับกระโจนออกไปเพียงลำพัง นี่ไม่เท่ากับเป็นการฆ่าตัวตายหรือ?

ในโลกใบนี้ จะมีคนบ้าและไม่กลัวตายขนาดนี้อยู่ได้อย่างไร!

“ผู้เฒ่าจู ไม่ต้องกังวลไป แค่สัตว์อสูรเลเวล 6 ยี่สิบตัว มันไม่คณามือซูเฉินหรอก”

เห็นจูถงเหงื่อแตกลนลาน หวู่หยางยิ้ม เอ่ยปลอบประโลม

“…” จูถงพูดไม่ออก กลายเป็นบื้อใบ้ไปอย่างสิ้นเชิง

ตามคำกล่าวของหวู่หยาง มิใช่ว่าสัตว์อสูรเลเวล 6 ในสายตาของซูเฉินมันเป็นเพียงแค่มดปลวกหรอกหรือ?

หวังว่านี่คงไม่ใช่การแสร้งทำเป็นเก่งหรอกนะใช่ไหม?

8/10

Ep.436

ระหว่างจูถงกำลังเหม่อลอย ซูเฉินก็บุกเข้าประชิดฝูงสัตว์อสูรแล้ว เขายกดาบสีทะมึนด้วยสองมือ ฟาดฟันออกไป

พลังเวทย์ธาตุน้ำแข็งอันน่าสะพรึงกวาดไปข้างหน้า ทุกแห่งหนที่มันผ่าน สัตว์อสูรจักถูกแช่เป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

สัตว์อสูรที่มีเลเวลต่ำกว่า 6 จะตายลงในทันที ส่วนที่อยู่ในเลเวล 6 แม้ยังไม่ตาย แต่ก็สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว กลายเป็นลูกแกะเฝ้ารอวันถูกเชือด

“เทคนิคเยือกแข็ง … ที่แท้ซูเฉินยังเป็นปรมาจารย์มนตราด้วย!” จูถงตกตะลึง

ก่อนหน้านี้ ซูเฉินได้เปิดเผยตัวตนในฐานะผู้วิวัฒนาการและปรมาจารย์พลังจิตแล้ว มาครั้งนี้เป็นสถานะปรมาจารย์มนตรา เขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าซูเฉินเป็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพ

ที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือ ทุกอาชีพยังมีเลเวลสูงถึงขั้น 5!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวทย์น้ำแข็ง ทำไมจูถงรู้สึกราวกับว่ามันเหนือกว่าเวทย์เลเวล 6 อย่างสิ้นเชิง ไม่ด้อยไปกว่าเวทย์เลเวล 7 เลย

โอ้สวรรค์!

ในใต้หล้ามีสัตว์ประหลาดเช่นนี้อยู่ได้อย่างไร?

เทียบกับความตกตะลึงของจูถงที่ยากจะอธิบายเป็นคำพูดแล้ว หวู่หยางและคนอื่นๆดูสงบกว่ามาก พวกเขาคุ้นเคยกับความแข็งแกร่งของซูเฉินเป็นอย่างดี ดังนั้นไม่แปลกใจใดๆ

เวทย์น้ำแข็งที่ซูเฉินใช้  ได้แช่แข็งสัตว์อสูรเลเวล 6 ไปมากกว่า 10 ตัว และก่อนที่พวกมันจะสลัดหลุด เขาจะไม่ยอมปล่อยโอกาสทองนี้ไป ใช้ออกด้วย [หมัดดาวตก] อย่างรวดเร็วเพื่อสังหารพวกมัน

สัตว์อสูรเลเวล 6 ที่เหลือต่างตื่นตกลึงในความแข็งแกร่งของซูเฉิน แต่ละตัวเริ่มทำอะไรไม่ถูก

เมื่อมาถึงเลเวล 6 ภูมิปัญญาทางจิตของพวกมันได้ถูกเปิดออกแล้ว ดังนั้นกระจ่างแก่ใจ ว่าสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงเช่นซูเฉิน มิใช่อะไรที่พวกมันสามารถต่อกรได้

เกรงว่าต่อให้เป็นสัตว์อสูรเลเวล 7 ก็ยังไม่แน่ว่าจะสามารถโค่นซูเฉิน

พวกมันหันมาสบตากันและกัน ก่อนทั้งหมดที่เหลือจะหันหลังวิ่งกลับเข้าไปในทางผ่านเขตแดน

“สัตว์อสูรเลเวล 6 เลือกที่จะหนีไม่กล้าสู้?”

จูถงอ้าปากค้าง ในสมองเขามีเสียง ‘หึ่ง หึ่ง’ ดังไม่หยุด

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าสัตว์อสูรเลเวล 6 ที่ทรงพลังหลายสิบตัว เมื่ออยู่ต่อหน้าซูเฉินเพียงลำพัง กลับตกใจกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ วิ่งหนีหางจุกตูด

“จะหนีไปไหน?”

ซูเฉินตะโกน ไล่ตามพวกมันไป

สัตว์อสูรเลเวล 6 ทุกส่วนของมันคือสมบัติ แค่หินพลังงานเลเวล 6 ก้อนเดียวก็ประเมินค่าไม่ได้แล้ว ไม่ต้องกล่าวถึงอัตราดรอปชิ้นส่วนที่มากเป็นพิเศษ

ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไร ซูเฉินก็จะไม่ยอมให้พวกมันหนีไป

ครืนนนน

บังเกิดเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังอึกทึก กระแสคลื่นสีฟ้าพุ่งออกมาจากมือของซูเฉิน เข้าท่วมทับสัตว์อสูรหลายตัวที่วิ่งช้าในพริบตา

ตามมาติดๆด้วยเสียงโหยหวนน่าสังเวช สัตว์อสูรเลเวล 6 เหล่านั้นกลายเป็นศพไหม้เกรียม

หลังจากสังหารเลเวล 6 เหล่านั้นไป ซูเฉินก็ยังไม่หยุด รังสีแสงสีม่วงทอประกายรอบฝ่าเท้าเขา เปลี่ยนทั้งคนทั้งร่างกลายเป็นพร่ามัว และหายวับไป

เมื่อร่างจริงเผยโฉมอีกครั้ง มันก็โผล่ไปประชิดเบื้องหลังสัตว์อสูรเลเวล 6 ที่ยังเหลืออยู่แล้ว

แทบจะในทันทีหลังจากนั้น สองมือพลันประกบเข้าหากัน แต่ละข้างสาดแสงคนละสี มือซ้ายยิงบอลไฟขนาดเท่าอ่างล้างหน้า มือขวายิงใบมีดสายลมขนาดยักษ์

บังเกิดระเบิดดังกึกก้อง

ลูกไฟระเบิดแตกตัวออก สัตว์อสูรเลเวล 6 กว่า 5 ตัวล้มลงกับพื้น

ฟัฟ ฟัฟ ฟัฟฟ!

ใบมีดสายลมตามไปติดๆ สับร่างสัตว์อสูรเลเวล 6 ไม่เหลือชิ้นดี บนศพพวกมันทะลักไปด้วยเลือดสดๆ

ซูเฉินก้าวไปข้างหน้า กวัดแกว่งดาบสงครามไม่หยุดยั้ง

ฟุฟ ฟุฟฟ พรวดด!

เมื่อดาบยกสูงขึ้นและสับลง สัตว์อสูรเลเสล 6 ทั้งหมดก็ถูกผ่าเป็นสองซีก

“ธาตุสายฟ้า , ไฟ , ลม และน้ำแข็ง … ซูเฉินเป็นปรมาจารย์มนตราสี่ธาตุ!”

เมื่อเห็นซูเฉินปลดปล่อยเวทมนต์สี่สาย สีหน้าจูถงเต็มไปด้วยความงมงาย พึมพำกับตัวเอง

หวู่หยางที่อยู่ข้างเขาเอ่ยเพิ่มเติมว่า “ซูเฉินเป็นปรมาจารย์มนตราเชี่ยวชาญทุกธาตุ เขายังมีเวทย์อีกหลายสายที่ยังไม่ได้ใช้”

“ปรมาจารย์มนตราเชี่ยวชาญทุกธาตุ!?”

จูถงกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก รู้สึกหายใจติดขัด

อีกด้านหนึ่ง ซูเฉินยังไม่กลับ หันไปสังหารสัตว์อสูรเลเวลต่ำที่เหลือต่อ

ด้วยกำลังรบของเขา หากลงมือเต็มกำลัง การฆ่าสัตว์อสูรเหล่านี้ ก็ไม่ต่างไปจากการบี้มด

สิบนาทีต่อมา สัตว์อสูรทั้งหมดที่บุกเข้ามาจากทางผ่านเขตแดน ก็ถูกสังหารสิ้น