ตอนที่ 910 คุณเจียง ขอโทษด้วยที่ทำให้ต้องรอ

ผู้ชายคนนั้นกำลังดูถูกเธอใช่ไหม?

เธอไม่ได้ชอบเขาด้วยซ้ำ

เธอไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้ชายแบบนี้

แต่ถึงแม้เธอจะเพิกเฉยต่อผู้ช่วยสวี ทว่าผู้ช่วยสวียังคงตอแยอยู่ไม่หยุด

“นี่ คุณได้ยินที่พูดไหม เจียงหลัวลี่ คุณท่านของเรามีบุคลิกที่ดี เขาก็แค่รู้สึกว่าผู้หญิงอย่างคุณได้รับความเดือดร้อน เขาจึงต้องการที่จะชดใช้ แต่..”

“แต่หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น เขาไม่ได้บังคับอะไรคุณเลยใช่ไหมล่ะ? พูดตามเหตุและผลแล้ว เขาไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เขาก็ยังตัดสินใจชดใช้กับคุณเป็นเงินตั้งเท่าไหร่ ยิ่งกว่าไปนั้น ผมกล้าพูดเลย นอกจากเจ้านายของผมแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนใจกว้างขนาดนี้อีกแล้ว”

“แต่นี่ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรหรอกนะ แค่เจ้านายเขาใจดี ถ้าคืนนั้นเป็นผู้หญิงคนอื่น เขาก็ต้องทำแบบเดียวกันนี่แหละ”

ผู้ช่วยสวีกลัวว่าผู้หญิงสกุลเจียงคนนี้ จะรบกวนเจ้านายของเขา

เธอเป็นผู้หญิงคนแรกของท่านรัฐมนตรี

เธอต้องมีพื้นที่พิเศษในใจของเขาอย่างแน่นอน

หากเธอยังคงตามตอแยท่านรัฐมนตรีต่อไป ท่านรัฐมนตรีต้องใจอ่อนเข้าสักวัน

ยิ่งท่านรัฐมนตรีเป็นคนที่โดดเด่นถึงเพียงนี้ แม้ว่าเขาต้องการแต่งงานและสร้างครอบครัวในอนาคต

เขาไม่ควรอยู่กับผู้หญิงแบบนี้

เธอไม่คู่ควรกับเขา

ในตอนแรกเจียงหลัวลี่ไม่ต้องการคุยกับเขา ทว่าเธอไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป

เธอขมวดคิ้วและกำลังจะตอบกลับ กลับได้ยินเสียงต่ำและเย็นชาดังมาจากทางด้านหน้า

“ขอโทษที่ทำให้ต้องรอครับคุณเจียง”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ผู้ช่วยสวีก็หันกลับมาและทักทายเขาด้วยความเคารพทันที

“ท่านรัฐมนตรี”

เจียงหลัวลี่ตกตะลึง

เธอไม่ได้เห็นว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นคนเช่นไร แต่เสียงนั้นฟังดูคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด

ราวกับว่าเธอเคยได้ยินเสียงนี้ที่ไหนมาก่อน

เสียงชอบชายผู้นั้นไพเราะมาก ฟังดูมีเสน่ห์และดึงดูดใจเป็นพิเศษ น้ำเสียงของเขาทุ้มและลึก ฟังดูอ่อนโยน

ยิ่งฟังก็ยิ่งมีเสน่ห์

เจียงหลัวลี่จินตนาการคร่าว ๆ ว่าอีกฝ่ายจะหน้าตาเป็นเช่นไร

เจ้าของเสียงนั้นดูเป็นผู้ใหญ่ที่มั่นคง เขามีเสน่ห์เป็นพิเศษ

เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาหาเธอ

เมื่อเขาเข้ามาใกล้ เธอได้กลิ่นของชายผู้นั้น

กลิ่นเขาเหมือนไม้สน อำพันและกุหลาบ

เป็นกลิ่นที่สง่างามและเป็นผู้ใหญ่ แบบที่เจียงหลัวลี่ชอบ

ยิ่งทำให้เธอรู้สึกประหม่า

เธอกำหมัดแน่นและสูดหายใจเข้าลึก ๆ

ในคืนนั้นเจียงหลัวลี่ จินตนาการว่าชายคนนั้นจะหน้าตาเช่นไร

เมื่อเธอได้ยินเสียงของเขาและได้กลิ่นหอมจากตัวเขา ทำให้เธอจินตนาการภาพของเขาคร่าว ๆ

เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นและเห็นใบหน้าของชายคนนั้น กลับทำให้เธอตกใจจนพูดไม่ออก

เธอเบิกตากว้างอย่างไม่น่าเชื่อ

ใจของเธอว่างเปล่า

ในตอนนี้ เธอคิดอะไรไม่ออก

เป็นไปได้ยังไง...

เธอมีอาการประสาทหลอน เพราะเธอนอนไม่หลับตลอดทั้งคืนหรือไม่?

เธอ.. เธอเห็นเหมาซวีเสียยืนอยู่ตรงหน้าและยิ้มให้กับเธอ!!

เธอคงจะตาฝาด