EP 585 ซูเซียวเหลี่ยง!
EP 585 ซูเซียวเหลี่ยง!
By loop
วันถัดมา
เช้าตรู่ของวันพุธ รถของดงซูฐินเข้าไปในบริเวณสำนักงานเขตกวางหมิง เขาหยุดงานครึ่งวันเมื่อวานนี้ เมื่อวานเขาหยุดหนึ่งวัน และวันนี้เขาหยุดไม่ได้
“ท่านเลขาธิการ”
“ท่านเลขาธิการ มาถึงแล้วหรอครับ”
“ท่านเลขาธิการซูบิน”
พนักงานบางคนที่ลานภายในทักทายดงซูบินทันที หลังจากหลายสิ่งหลายอย่าง ทุกคนมองที่ดงซูบินด้วยความเกรงใจเล็กน้อยแน่นอนใครๆก็รู้ดีว่าเลขาธิกการซูบินไม่ใช่คนธรรมดา เขาจัดการรองเลขาธิการเกิงและปล้นผลงานของสำนักงานถนนผิงอัน เรื่องเหล่านี้ค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่ แม้แต่เจ้าหน้าที่บางคนที่เป็นฝ่ายเดียวกันกับเกิงเผิงยังจะต้องเชื่อฟังดงซูบินเลย
ดงซูบิน พยักหน้าให้ทุกคนด้วยรอยยิ้มและทักทายทุกคน
"ท่านเลขาธิการ สวัสดีตอนเช้า" โจวหยินหยูก็มาถึงและกำลังล็อคจักรยานอยู่ในสนาม
“อรุณสวัสดิ์ ผู้อำนวยการโจว” ดงซูบินยิ้ม “สองวันที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้าง”
โจวหยินหยูหยิบกระเป๋าออกจากตะกร้ารถ เดินขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม แล้วขึ้นไปชั้นบนกับดงซูบิน"ค่อนข้างราบรื่น ฉันได้ยินมาว่าทีมประเมินที่มาเประเมินเขตของเรา ได้การเสนอชื่อล่าสุดแล้ว ฉันเดาว่าผลการประเมินจะออกวันมะรืนหรือมะรืนนี้ ติดต่อ"
"โอเค" ฉันเข้าใจแล้ว" โจวหยินหยูกล่าว "อ้อ เลขาซูบินฉันทิ้งเอกสารไว้สองสามฉบับเมื่อวานนี้โดยไม่ได้แจ้งไว้ก่อน ฉันจะนำมันไปที่สำนักงานทีหลัง"
"ไม่มีอะไรอีกหรือ"
"อ๋อ รองเกาหมิงเฟิง วันนี้เขาขอลาป่วย”
“ฉันเข้าใจแล้ว”
ในสำนักงานเลขาฯ
เมื่อดงซูบินกลับมาถึง เขาเริ่มประมวลผลเอกสาร เขาไม่ได้มาทำงานมาหลายวัน และมีเรื่องเล็กน้อยมากมายทิ้งไว้เบื้องหลัง และเขาต้องเซ็นเอกสารแต่ละเรื่อง
ห้านาที...สิบนาที...ครึ่งชั่วโมง...บูม โจวหยินหญูเคาะประตูแล้วเข้ามา ผู้อำนวยการสำนักงานเขตไม่มีเลขา พี่สาวโจว ผู้อำนวยการพรรคและรัฐบาล ตอนนี้สำนักงานได้เข้ารับตำแหน่งแล้ว ทุกคนในสำนักงานริมถนนรู้ว่าโจวหยินหยูและ ดงซูบินสนิทสนมกันมาก ดังนั้นจึงมีบางสิ่งที่ไม่สะดวกที่จะรายงานให้เลขาธิการซูบิน ทราบ หลายคนคุ้นเคยกับการบอกโจวหยินหยูเกี่ยวกับงานเล็ก ๆ น้อย ๆ โจวหยินหยูบล็อกโดยตรง ดงซูบินจากการขับรถ มันเป็นเรื่องสำคัญนิดหน่อยและไม่เข้าใจความคิด โจวหยินหยูจะมาขอคำแนะนำเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดงซูบินในตอนนี้ พี่สาวโจวดูงุนงง
ดงซูบินเงยหน้าขึ้น "เกิดอะไรขึ้น?"
โจวหยินหยูพูดอย่างแปลกใจ: "สำนักงานสาขาบางแห่งออกมาหาคุณ"
"สาขา?" ดงซูบินขมวดคิ้ว "สถาณีตำรวจหนางฉาง?"
"ใช่ ดูเหมือน น่าจะเป็ฯตำรวจ"
ดงซูบินดูเหมือนจะเข้าใจ มันน่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ "เข้าใจแล้ว ให้ผมเข้าไปเถอะ"
ไม่นานหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามนายในชุดเครื่องแบบตำรวจก็เดินเข้ามา เข้าไปในห้องทำงาน ซึ่งเป็นผู้นำอายุประมาณ 30 ปี เขาพูดอย่างว่างเปล่าทันทีที่เขาเข้ามา: "คือดงซูบินเลขาธิการซูบิน?"
ดงซูบินพยักหน้า "สหายสองสามคนของเรา เกิดอะไรขึ้น?"
"ตรวจสอบอะไรบางอย่าง นั่งลงก่อน "ใช่" ดงซูบินพูดต่อ: "ผู้อำนวยการโจว ขอแก้วน้ำให้เพื่อนและหลานชายหน่อย"
โจวหยินหยูมองดูพวกเขา และกำลังจะขยับตัว ตำรวจที่เป็นผู้นำโบกมือของเขา มือ: "ไม่ เราจะกลับไปถ้าเราขอข้อมูลบางอย่าง เลขาธิการซูบิน คุณอยู่ที่ไหนประมาณแปดโมงเช้าเมื่อคืนนี้" หลังจากนั้น ตำรวจที่ด้านหลังหยิบสมุดจดบันทึกการถอดเสียง และฉากนั้นก็จริงจังมาก
ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่ง "แปดโมงแล้ว น่าจะเป็นทางกลับบ้าน ใกล้ถนนกวางหมิง"
หัวหน้าตำรวจพยักหน้าและทันใดนั้นก็ดูแปลก ๆ เล็กน้อย "ป้ายทะเบียนเป็นรถโปรเช่ คาเยนสีดำกับปักกิ่ง 9999 นั่นรถคุณเหรอ?”
ดงซูบินพยักหน้า
ตำรวจสองคนที่ด้านหลังมองหน้ากัน แม้จะเดาได้ก่อนหน้านี้ แต่ก็ยังพูดพึมพำในใจไม่ได้ ป้ายทะเบียนนี้น่ากลัวพอแล้ว รถคันนี้ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เลขาธิการเขตอยู่ที่ไหน ขับรถคาเยนเลยยังงั้นหรอ? ทั้งมณฑลจะมีสักกี่คันที่ขับรถเช่นนี้!
กานจิงสงบลงและพูดว่า: "เราได้รับรายงานในตอนเช้า เป็นกรณีที่มีรายงานโดยชายคนหนึ่งชื่อ ซูเซี่ยวเหลียง เขาบอกว่าคุณทำร้ายเขาที่สี่แยกเล็ก ๆ ใกล้เขตกวางหมิงตะวันออก เวลา 8 นาฬิกาเมื่อคืนนี้ หลังจากได้รับรายงาน เราได้ไปที่โรงพยาบาลแห่งที่ 2 ฉันได้รับบาดเจ็บสาหัสและซี่โครงหักหลายซี่ เลขาธิการซูบิน คุณช่วยเล่ารายละเอียดเมื่อคืนนี้ให้เราฟังหน่อยได้ไหม”
เซี่ยวเหลียง?
เมื่อได้ยินชื่อนี้ ร่างกายของโจวหยินหยูก็กระวนกระวายใจ
ดงซูบินสังเกตเห็นการแสดงออกของพี่สาวโจว มองไปที่เธอและหันไปหาเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มุ่งหน้าไป: "ตอนนั้นค่อนข้างดึกแล้ว เมื่อฉันผ่านมาที่เขตกวางหมิงฉันเห็นรองผู้อำนวยการเกาหมิงเฟิงของที่ทำการของเรา วันนี้ดูเหมือนเขาจะทะเลากับชายหนุ่มคนหนึ่ง เป็นชายหนุ่มที่เกือบจะชน ผอ.เกา ขณะขับรถ ไม่เพียงแต่ไม่ขอโทษ แต่ยังจะทำร้ายเขาด้ววย ดึงท่อนเหล็กออกจากท้ายรถตีผอ.เกา เขารีบขึ้นไปหยุดและบิดคอทันที แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมเกลี้ยกล่อม หลังการต่อสู้ ผอ.เกาต้องทุบตีฉัน การโจมตีนั้นรุนแรงมาก ในความสิ้นหวัง ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้อง เตะเขา
ฉันเลยสั่งสอนเขาไปสักหน่อย" เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าวว่า "มีพยานหรือไม่" ดงซูบิน สงสัย "ไม่มีใครอยู่แถวนั้น ผู้อำนวยการเกาก็อยู่ที่นั่น" หลังจากถาม
รายละเอียดบางอย่างตำรวจก็กล่าวว่า" เลขาซูบิน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ”
“ฉันยินดี” ดงซูบินมองมาที่เขา “แต่ทำไมเรื่องแบบนี้? สถานีตำรวจถึงไม่จัดการ?”
ตำรวจยิ้มไม่ได้ตอบและพูดคุยกับโจวหยินหยู ฉันถามว่าเกาหมิงเฟิงอยู่ในหน่วยและได้ยินมาว่าเขาได้ขอลาในวันนี้
ประตูปิด
เมื่อรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติดงซูบินจึงถามว่า "พี่สาวโจว, ซูเซียวเหลียง...เขาคือใคร"
โจวหยินหยูยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันจำได้ว่าลูกชายของผู้อำนวยการซู จากแผนกองค์กรชื่อซูเสี่ยวเหลียง แต่ฉันไม่รู้ว่าคน ๆ นั้นคือเขาหรือเปล่า” ลูกชายของซูชินหลง?
ดงซูบินก็เป็นลมเช่นกัน "มันเป็นไปได้ยังไง"
โจวหยินหยูกระซิบ: "ฉันไม่เคยเห็นเขาเหมือนกันหรือฉันควร ... ต้องทำอะไรหรือเปล่า?"
ไม่นานหลังจากนั้นดงซูบินรู้เรื่องกลับไป และรู้ว่าซูเซียวเหลียงที่เข้าโรงพยาบาลนั้นเป็นลูกชายของซูชินหลง สมาชิกคณะกรรมการประจำของคณะกรรมการพรรคเขตและผู้อำนวยการแผนกองค์กรและเป็นลูกคนเดียว!
ดงซูบินตบหน้าผากของเขา เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอแบบนี้ เขารู้ว่าเขาเป็นสมาชิกในครอบครัวของหัวหน้าเขต แม้ว่าเขาจะเอาชนะเขาได้ในสถานการณ์นั้น เขาก็ยอม อย่าโหดร้ายนักเลย
ใช่ ฉันทำให้คนอื่นขุ่นเคืองอีกแล้ว!
แต่หลังจากที่ดงซูบินหมดหนทาง เขาเองก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำเช่นนี้ นอกจากนี้ดงซูบินยังเป็นการป้องกันตัวที่ถูกต้อง แม้ว่าซูเซียวเหลียงจะทำร้ายผู้อื่น แต่ก็ไม่มีใครอยากจะพูดถึงเรื่องนี้
