ตอนที่แล้ว419-420
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป423-424

421-422


1/8

Ep.421

พลังที่ร้ายกาจที่สุดของต้นม่านหมอกนรกทมิฬย่อมไม่พ้นปราณชั่วร้าย แต่ปัญหานี้สามารถกำจัดได้โดย [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ของซูเฉิน

ดังนั้น สิ่งที่ซูเฉินต้องรับมือจริงๆก็คือในส่วนของผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 และปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 6 ของพืชปีศาจ

ด้วยกลวิธีในปัจจุบันของเขา หากคิดบดขยี้ต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ยังไม่ถือว่าตึงมือเกินไป

“เจ้านาย อย่าบอกนะว่าคุณคิดจะสังหารต้นม่านหมอกนรกทมิฬ?”

ต้นผลอายุวัฒนาและต้นผลแก่นแท้ตกตะลึง

ต้นม่านหมอกนรกทมิฬอยู่ในสายพันธ์พืชปีศาจ มันคือพืชปีศาจประเภทต่อสู้ที่ทรงพลังที่สุด กำลังรบอยู่เหนือกว่าศัตรูในเลเวลเดียวกัน

ขณะที่ตอนนี้ซูเฉินมีเลเวลแค่ 5 เท่านั้น แม้จะเป็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพ แต่ทั้งสองก็ยังไม่คิดว่าซูเฉินจะสามารถชนะได้อยู่ดี

ณ เวลานี้ จึงรู้สึกวิตกกังวลแทนซูเฉิน

“อย่ากังวลไปเลย ฉันมีวิธีจัดการกับมัน” ซูเฉินยิ้มบาง ไม่อธิบายอะไรมากนัก แล้วปิด [พื้นที่เพาะปลูก]

หลังจากพืชปีศาจเลเวล 6 ถูกสังหาร มันจะต้องดรอปชิ้นส่วนจำนวนมากอย่างแน่นอน และเขาจะไม่ยอมพลาดโอกาสนี้ไป

“เสี่ยวจือ เร่งความเร็วไปยังเกาะซาฉี” ซูเฉินสั่ง

“รับทราบ”

[รถศึกอัจฉริยะ]เพิ่มความเร็วเต็มสปีด แล่นไปยังเกาะซาฉี

ใช้เวลาเพียงชั่วโมงกว่าๆ มันก็แล่นมาถึงผิวทะเลที่ห่างจากเกาะซาฉีไม่ถึง 100 เมตร

ณ จุดนี้ มนุษย์บนเกาะซาฉีตระหนักถึงการมาเยือนของ [รถศึกอัจฉริยะ] ในนานก็มีเรือไม้ขนาดใหญ่สองลำแล่นสวนเข้ามา

“ทุกคนอยู่ในรถนะ”

ซูเฉินกำชับ เมื่อลงจากรถ เขาก็เดินโต้ไปตามคลื่น

พอเรือไม้สองลำใกล้เข้ามา เขาก็กางมือไปเบื้องหน้าแล้วยิงใบมีดสายลมสองสายออกไป จมพวกมันลงได้อย่างง่ายดาย

จากนั้น เขาไม่อยู่เฉย วิ่งขึ้นไปบนเกาะซาฉีในลมหายใจเดียว

ทันใดนั้น มนุษย์ที่เฝ้าอยู่บนเกาะ กรูกันเข้ามาโจมตีซูเฉินอย่างบ้าคลั่ง

ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยสังเกต แต่พอได้เห็นในระยะประชิด เขาถึงพบว่าดวงตาของคนเหล่านี้หมองคล้ำไม่เป็นประกาย คล้ายมีหมอกมัวอยู่ข้างใน ชัดเจนว่าพวกเขาทั้งหมดกำลังถูกต้นม่านหมอกนรกทมิฬควบคุม

เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องเมตตาสงสาร เวทมนต์แต่ละธาตุถูกผลัดกันร่ายออกไป ระเบิดใส่กลุ่มมนุษย์ บาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก

“มนุษย์! จงหยุดเดี๋ยวนี้! หรือเจ้าอยากตาย?”

ในวินาทีนั้นเอง เสียงคำรามพลันดังก้องไปทั่วทั้งเกาะซาฉี

เสียงคำรามนี้ดังลั่นราวกับฟ้าร้องฟ้าผ่า เปี่ยมไปด้วยความโกรธถึงขีดสุด

ซูเฉินตระหนักดี ว่านี่คือเสียงของต้นม่านหมอกนรกทมิฬที่กำลังเอ่ยเตือน แต่เขาไม่สนใจ ยังคงไล่สังหารมนุษย์ที่สูญเสียจิตวิญญาณไม่หยุดไม่หย่อน

ในชั่วพริบตาเดียว มนุษย์หลายพันคนบนเกาะ เวลานี้เหลืออยู่ไม่ถึงหลักร้อย

“อ๊าาา! ในเมื่อเจ้าอยากตาย เช่นนั้นข้าจักทำให้สมปรารถนา!” ดวงตาบนใบหน้าของต้นม่านหมอกนรกทมิฬแทบถลน ระเบิดเสียงคำรามออกมา

วินาทีถัดไป ตลอดทั้งเกาะซาฉีเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ต้นม่านหมอกนรกทมิฬเซาะรากหนาของตนขึ้นมาจากพื้นดิน ตวัดไปเบื้องหลังเพื่อเพิ่มแรงส่ง แล้วฟาดลงใส่ซูเฉิน

หวือออ!

เสียงแหวกอากาศดังสนั่นขึ้นในหูเขา กระทั่งท้องฟ้ายังมัวหมองลง

เผชิญหน้ากับการจู่โจมอย่างบ้าคลั่งรุนแรงของต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ซูเฉินเบ้ปากเล็กน้อย  แสดงสีหน้าดูถูก และเริ่มโคจร [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] เอื้อมคว้าออกไปด้วยมือเดียว

“ช่างไม่รู้จักที่ตาย!” ต้นม่านหมอกนรกทมิฬฉีกยิ้มมืดมน

รากของมันทรงพลังและมีน้ำหนักอย่างน้อยก็หลายหมื่นจิน ในฐานะผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ อีกฝ่ายไม่สามารถรับมือกับมันได้อย่างแน่นอน ฉะนั้นที่ทำอยู่ ไม่เท่ากับการรนหาที่ตายเหรอ?

ได้ยินเพียงเสียงดังตูมมม!

รากหนาของต้นม่านหมอกนรกทมิฬปะทะเข้ากับฝ่ามือของซูเฉิน เสียงตัดผ่านอากาศสะเทือนกึกก้องไปทั่วฟ้า

กระนั้น ผลลัพธ์ที่คาดไว้ ฉากที่ซูเฉินจักถูกทุบเป็นซอสเนื้อกลับไม่ปรากฏขึ้น

ในทางกลับกัน เป็นรากของต้นม่านหมอกนรกทมิฬที่ถูกซูเฉินจับไว้อย่างแน่นหนา

แล้วอีกอย่าง ดูจากรูปลักษณ์ของซูเฉิน ราวกับว่าไม่ได้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากอะไรเลย

“เขา .. นี่เขาทำแบบนี้ได้อย่างไร?”

เห็นฉากนี้ ต้นม่านหมอกนรกทมิฬตกอยู่ในความสับสนงุนงง

มนุษย์ตัวเล็กๆ มีพละกำลังมหาศาลเช่นนี้ได้อย่างไร?

ภาพตรงหน้า มันเกินกว่าจินตนาการไปแล้วอย่างสิ้นเชิง

ณ ขณะนี้ มันบังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา ว่าตนใช่กำลังฝันอยู่หรือไม่?

2/8

Ep.422

“เอ๊ะ?”

ระหว่างนั้นเอง ต้นม่านหมอกนรกทมิฬจู่ๆก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง

“เจ้า ..!”

เมื่อก้มลงมอง ก็พบว่าซูเฉินกำลังใช้พลังช้างสารพยายามฉีกรากอยู่ ต้นม่านหมอกนรกทมิฬรู้สึกว่านี่มันบ้าสิ้นดี

เพราะอย่างน้อยตัวมันก็ยังเป็นพืชปีศาจเลเวล 6 มนุษย์ตัวเล็กๆมีหรือจะทำลายรากของมันได้?

แต่ในวินาทีถัดมา มันก็ค้นพบว่าตัวเองคิดผิด ผิดพลาดมหันต์

พละกำลังของมนุษย์ตรงหน้าทำให้มันต้องตกใจอีกครั้ง

ได้ยินเพียงเสียง ‘แคว๊กก’ รากทั้งยวงของมันถูกกระชากขาด หลุดออกจากใต้ลำต้น

“อ๊ากกกกกกก”

ต้นม่านหมอกนรกทมิฬกรีดร้องน่าสังเวช รากของมันก็เหมือนกับแขนขามนุษย์ เมื่อถูกดึงขาด ก็ให้ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปถึงก้นบึ้งมหาสมุทร มิใช่สิ่งที่จะสามารถทานทนได้

“มีดีกว่านี้อีกไหม?”

ซูเฉินยิ้มดูแคลน โยนรากไม้ขนาดใหญ่ทิ้งไป จากนั้นกระโจนเข้าหาต้นม่านหมอกนรกทมิฬ  ตรงเข้าสังหารมัน

“มนุษย์! เจ้าจักต้องตาย!”

ความเคียดแค้นที่ถูกถอนราก มันร้ายแรงชนิดมิอาจอยู่ร่วมฟ้าเดียวกัน เวลานี้ ความโกรธของต้นม่านหมอกนรกทมิฬทะลุขีดจำกัดแล้ว

ปากของมันเผยออ้า พ่นกระแสปราณที่ไร้สีไร้กลิ่นออกมา ขณะเดียวกันปลดปล่อยพลังแห่งจิตวิญญาณ โถมกดลงไปยังซูเฉิน

ทว่าซูเฉินมิได้ป้องกันหรือหลบเลี่ยงใดๆ ปล่อยให้กระแสปราณและพลังจิตปะทะเข้ากับร่างกายเขาพร้อมกันในคราวเดียว

เมื่อกระแสปราณปะทะเข้ามา เขารู้สึกว่าจิตวิญญาณสั่นไหวเล็กน้อย คล้ายกับตอนที่กำลังโดนกลืนกินโดยวิชาจิตโลหิตของอสูรกลืนฟ้า แต่ความรู้สึกนี้ ไม่นานก็จางหายไป

ในเวลาเดียวกัน พลังมหาศาลที่มองไม่เห็นกดทับลงมา เขาได้ปลดปล่อยพลังจิตเข้าต่อต้านมัน

แม้พลังจิตของซูเฉินจะด้อยกว่าต้นม่านหมอกนรกทมิฬอยู่หนึ่งขั้น แต่ด้วย [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ในร่างเขา ทำให้สามารถชดเชยพลังจิตส่วนที่เหลือได้

มีสองสิ่งนี้คอยสนับสนุนกันและกัน พลังจิตของต้นม่านหมอกนรกทมิฬก็ไม่สามารถทำอะไรเขา

“เหตุใดปราณชั่วร้ายกับพลังจิตของข้าจึงไม่มีผลกับเขา?”

มองไปยังซูเฉินที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน ยังคงเคลื่อนไหวดุจสายน้ำ ต้นม่านหมอกนรกทมิฬก็เกิดความสับสนอย่างลึกล้ำ

ในเวลาเดียวกัน ข้างในหัวใจของมัน ก็เริ่มเกิดความหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก

ไพ่ตายทั้งสองใบไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้ เช่นนั้นแล้วมนุษย์ตรงหน้าต้องทรงพลังถึงขนาดไหนกัน?

ตัวมันยังคู่ควรเป็นศัตรูของเขาอยู่หรือไม่?

ซูเฉินตรงเข้าประชิด ง้างดาบสีดำหมึกขึ้นสุดแขน แล้วฟาดฟันออกไป

ได้ยินเพียงเสียงชิ้งงง!

คลื่นสีฟ้าพุ่งออกไป พริบตาเดียวกวาดไปทั่วลำต้นของต้นม่านหมอกนรกทมิฬ

“เทคนิคเวทย์สายฟ้าเลเวล 6 ! ไม่จริง …!”

ต้นม่านหมอกนรกทมิฬเปล่งเสียงร้องด้วยความสิ้นหวัง ลำต้นมหึมาภายใต้การทำลายล้างของอสนีบาต พริบตาเดียวเกิดรูพรุนนับพัน

“ผู้อาวุโส … ได้โปรดไว้ชีวิตข้า ..”

เมื่ออยู่ต่อหน้าความเป็นความตาย ต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ไม่สนใจเรื่องอื่นใดอีก ร้องอ้อนวอนขอความเมตตา

“บิดายังต้องการดรอปชิ้นส่วนอยู่!”

ซูเฉินไม่หวั่นไหว ยกมือง้างสุดแขน แล้วชก [หมัดดาวตก] ออกไป

เงาหมัดนับร้อยพรั่งพราวออกมา ลำต้นของต้นม่านหมอกพังทลายลง กลิ่นอายแห่งชีวิตถูกบดขยี้หายไปอย่างสมบูรณ์

โครมมม!

เศษซากต้นม่านหมอกนรกทมิฬตกลงกับพื้นอย่างแรง เกาะซาฉีสั่นสะเทือนเลือนลั่น

ขณะเดียวกัน ลำแสงมากมายหลายสีสะท้อนขึ้นสู่ฟากฟ้า

นิ่งงันไปพักหนึ่ง ดวงตาของซูเฉินค่อยๆเปล่งประกายเจิดจ้า ลมหายใจถี่ระรัวอย่างไม่อาจควบคุม

ใช้เวลาสักพักเลย กว่าเขาจะพึมพำออกมาว่า

“ชิ้นส่วน 1,000 ชิ้น!”

สังหารต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ชิ้นส่วนดรอปครั้งเดียวเป็นพัน นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อน

ช่วงเวลานี้ ซูเฉินสงสัย่าเขาอาจตาฝาดไปใช่หรือไม่?

ขณะเดียวกัน ผู้คนบน [รถศึกอัจฉริยะ] กำลังตกอยู่ในอาการช็อก

ซูเฉินสามารถสังหารศัตรูข้ามขั้น นั่นถือเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขา ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไรตั้งนานแล้ว

ทว่าการสังหารพืชปีศาจที่มีขนาดใหญ่ยักษ์ได้อย่างง่ายดายในเวลาไม่กี่ลมหายใจเช่นนี้ มันทำให้พวกเขาต้องอ้าปากตาค้าง

หวู่หยางทอดถอนหายใจด้วยอารมณ์ “เฮ้อ~ เขายังคงไร้เทียมทานเช่นเคย”

หยางฮ่าวที่อยู่ข้างๆสูดหายใจลึก “พี่เฉิน แข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด