บทที่ 190 กรอบความคิดของคนที่โดดเดี่ยว
เสียงอันชั่วร้ายของยูโตะทำให้กระดูกสันหลังของฉันสั่น แม้ว่าเขาจะถูกกักขังอยู่ในห้องนิรภัยที่มีการป้องกันในการใช้เวทมนตร์ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล จากทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ ฉันเป็นที่สามารถเอาชนะยูโตะได้ แต่ความจริงก็คือทั้งซิลวี่กับฉันแทบจะไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้เขาได้ “นายดูอึดอัดนะยูโตะ” ...
