ตอนที่ 907 พาเธอเข้าไปเดี๋ยวนี้
แต่เธอไม่ได้ติดหนี้อะไรเขานี่
เธอไม่ได้ทำอะไรให้เขาขุ่นเคือง
เขาพยายามจะแสดงใบหน้าที่น่ารังเกียจของเขาให้ใครเห็นกัน?
อารมณ์เสียเพียงเพราะเจ้านายของเขาให้เงิน 50ล้านหยวนกับเธออย่างงั้นเหรอ?
เขาไม่ใช่เจ้าของเงินนี่
แล้วจะมาไม่พอใจอะไร!
แม้ว่าเจียงหลัวลี่จะรู้อยู่เต็มอกว่าผู้ช่วยสวีไม่ใช่เกย์ เธอเพียงพูดออกไปเช่นนั้นเพื่อยั่วยุให้เขาโกรธ ใครขอให้เขาทำตัวน่ารำคาญกันเล่า?
ถ้าเขาไม่มายั่วยุเธอก่อน มีหรือเธอจะยั่วยุเขาเช่นนี้
“คะ-รุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร!”
ผู้ช่วยสวีควันออกหู เขายกกำปั้นขึ้นราวกับว่ากำลงจะต่อสู้กับเจียงหลัวลี่
“คุณเจียง นี่คุณจะพูดจาพ่อย ๆ แล้วมาใส่ร้ายกันแบบนี้ไม่ได้นะ อย่าโทษว่าผมทำตัวน่ารังเกียจกับคุรล่ะ!”
ผู้ชายแท้ทั้งแท่งอย่างเขา เกลียดที่สุดคือการถูกหาว่าเป็นเกย์
และ สำหรับผู้ช่วยสวีแล้ว เหมาซวีเสียคงจะเป็นคนที่เขายกย่อง
เขาไม่มีวันยอมให้เจียงหลัวลี่ทำให้คนที่เขายกย่องต้องมามัวหมองเช่นนี้
เจียงหลัวลี่ยืนนิ่งอยู่กับที่
“ฉันน่ะเหรอ พูดไร้สาระ ถ้าคุณไม่ได้ชอบเขา แล้วทำไมต้องตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉันด้วย ผู้สวี คุณไม่ต้องโกรธมากขนาดนี้หรอก ฉันไม่ได้จะทำอะไร ทำตัวให้สมกับเป็นชายชาตรีหน่อย อีกอย่าง ฉันไม่สนใจผู้ชายของคุณหรอก คุณไม่ต้องทำเหมือนกับว่าฉันเป็นคู่แข่งของคุณหรอก”
“อีกอย่าง รสนิยมทางเพศของผู้ชายของคุณน่ะธรรมดา! แม้ว่าคนที่อยู่กับเขาในคืนนั้นจะไม่ใช่ฉัน ก็คงไม่เป็นผู้หญิงคนอี่นไม่ใช่คุณ เฮ้ย ได้ยินแล้วก็ถอนใจไปซะ”
“เจียงหลัวลี่ เธอดูฉันได้ แต่เธอจะมาดูถูกเจ้านายของฉันไมได้”
ผู้ช่วยสวีหน้าซีด ขณะที่เขากำหมัดแน่น
“ถ้าเธอพูดอีกคำ ฉันจะไม่ทนแล้วนะ”
“เอาสิ”
เจียงหลัวลี่ยกแขนขึ้นและมองเขาอย่างยั่วยุ
“ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าคุณน่ะจะหยาบคายได้ขนาดไหน”
“คุณ...”
“ผู้ช่วยสวี คุณท่านให้มาถามว่าเธอมาถึงหรือยัง ถ้ามาแล้ว ให้รีบพาเธอเข้าไป”
อีกคนเดินออกมาจากอาคารสีขาว เธอดูเป็นผู้หญิงที่ซื่อสัตย์และเข้าถึงได้ง่าย อายุราว ๆ 50 ปี
ผู้หญิงคนนั้นสวมผ้ากัน และดูท่าทางเหมือนกำลังทำอาหารอยู่
หลังจากที่เธอเดินออกไป เธอมองดูเจียงหลัวลี่ตั้งแต่หัวจรดเท้า
หลังนั้น สีหน้าของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก และเป็นการยากที่จะเดาว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ความโกรธของผู้ช่วยสวีค่อยๆ จางหายไป เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้น
เขาสุภาพกับผู้หญิงคนนี้มาก
“พี่หลิน เธอมาแล้วครับ ผมกำลังจะพาเธอเข้าไปเดี๋ยวนี้”
ผู้หญิงที่ชื่อพี่หลินพยักหน้าและจ้องมองไปที่เจียงหลัวลี่อีกครั้ง
เธอมองดูสักครู่แล้วยิ้มออกมา
“นี่คงเป็นคุณเจียง คุณท่านกำลังรอคุณอยู่คะ คุณเจียง ตามมาค่ะ”
เมื่อเห็นว่าผู้ช่วยสวีปฏิบัติต่อพี่หลินอย่างไร เจียงหลัวลี่ก็เดาได้ว่าพี่หลินน่าจะสถานะสูงของที่นี่ทีเดียว
เธอยิ้มและพยักหน้า
“ขอบคุณคะ พี่หลิน”
“คุณเจียง ใจดีเกินไปแล้วค่ะ”
พี่หลินคนนี้ดูเป็นคนสบาย ๆ เธอยิ้มและพูดอย่างเป็นมิตร
“คุณเป็นแขกคนสำคัญของพวกเราในวันนี้ คุณท่านบอกให้พวกเขาปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดีค่ะ”
“..อย่างนั้นเหรอคะ?”
เจียงหลัวลี่ยิ้มอย่างไม่จริงใจ และหันไปมองผู้ช่วยสวีอย่างเย้นหยัน
ผู้ช่วยสวีสบตากับเธอ ใบหน้าของเขาเย็นชา ราวกับว่าเธอเป็นหนี้เขาจำนวนมาก