80Y-ตอนที่ 98 ราชาปีศาจเจียว
“เสด็จแม่”
จักรพรรดิเต๋อได้ก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายนางจากนั้นเขาก็มองไปที่องค์หญิงหยูหลินอย่างสงสัย
“ไม่ใช่ว่าเจ้ากำลังปลีกวิเวกเพื่อการฝึกฝนอยู่หรอกเหรอ?”จักรพรรดิเต๋อได้กล่าวถาม
“พี่ใหญ่ ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา กำลังเผชิญหน้ากับปัญหาใหญ่เช่นนี้ ข้าจะมีใจคิดฝึกฝนได้อย่างไร”องค์หญิงหยูหลินได้ตอบกลับ
“ปัญหาใหญ่?”จักรพรรดิเต๋อทำท่าทีงุนงง“ปัญหาใหญ่อะไร เหตุใดข้าถึงไม่รู้เรื่อง?”
องค์หญิงหยูหลินมองไปที่จักรพรรดิเต๋ออย่างสับสน
“ฝ่าบาท ไม่ใช่ว่าพวกเรากำลังเผชิญหน้ากับ 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่หรอกเหรอ?”
จักรพรรดินีพระมารดาได้ตรัสถาม
“เสด็จแม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง?”จักรพรรดิเต๋อกล่าวถามด้วยความสงสัย
นับตั้งแต่จักรพรรดินีพระมารดาถ่ายโอนอำนาจของนางทั้งหมดและส่งต่อให้กับจักรพรรดิเต๋อ นางก็อาศัยอย่างสันโดษโดยไม่ถามไถ่เกี่ยวกับเรื่องในราชสำนัก
เพราะนางเชื่อว่าจักรพรรดิเต๋อจะสามารถจัดการได้ดีด้วยตัวเขาเอง
ถ้าเขาพบปัญหาจริง ๆ นางก็มีไพ่ใบสำคัญที่สามารถช่วยเหลือราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาได้
ดังนั้นนางจึงได้ปลีกตัวออกมาอย่างสงบและมีสภาพจิตใจที่มั่นคงอยู่เสมอ
แต่ในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา มีข่าวลือเรื่อง 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าอสูรและปีศาจ ได้แพร่กระจายอย่างเงียบ ๆ ทั่วเมืองหลวง ทว่า จักรพรรดิเต๋อ ก็ได้สั่งห้ามให้มีการพูดถึงเรื่องนี้ในที่สาธารณะ
ทั้งนี้ก็เพื่อป้องกันการพูดปากต่อปากและทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ฝ่าบาท ดูผิวเผินเหล่าเจ้าหน้าที่ในราชสำนักและประชาชนธรรมอาจจะไม่ได้พูดคุยกันเรื่องนี้ แต่ในพื้นที่ส่วนตัว แม้แต่บ่าวรับใช้และคนรับใช้ต่างก็พูดถึงเรื่องนี้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าพระองค์คิดว่าหม่อมฉันจะไม่รู้เรื่องนี้?”จักรพรรดินีพระมารดาได้กล่าวถามอย่างเคร่งขรึม
“พี่ใหญ่ 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าอสูรและปีศาจแข็งแกร่งมาก พวกมันได้ทะลวงผ่านอาณาจักรพลังถ้ำสวรรค์แล้ว ถือว่าเป็นปีศาจที่ทรงพลังที่สุดในโลกนี้ ท่านมีแผนจัดการอย่างไร?”องค์หญิงหยูหลินได้กล่าวถาม
จักรพรรดิเต๋อเปิดปากและต้องการจะตอบ
เพียงแต่จักรพรรดินีพระมารดาได้ขัดจังหวะ
“พระองค์ไม่ได้รับอนุญาติให้สละดินแดนแม้แต่นิ้วเดียว นี่เป็นสิ่งที่ เสด็จปู่และเสด็จพ่อของพระองค์ทรงทิ้งไว้ให้ ถ้าพระองค์คิดจะทำเช่นนั้นจริง ๆ หม่อมฉันจะหักขาพระองค์เอง”
จักรพรรดิเต๋อได้ยิ้มอย่างขมขื่นและตอบกลับ
“เสด็จแม่ ข้าจะไม่ยอมขายแม้แต่เศษเสี้ยวของดินแดนราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา”
“แน่นอนว่าท่านไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แม้ว่า 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่จะแข็งแกร่งมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสามารถจัดการกับพวกเขาได้”
“เรื่องนี้ฝากให้หม่อมฉันจัดการเอง…”
“พระองค์เพียงแค่ทำหน้าที่ในฐานะจักรพรรดิต่อไป”จักรพรรดินีพระมารดาได้กล่าวอย่างเคร่งขรึม
นางคิดจะใช้ไพ่ตายที่จักรพรรดิหมิงทรงทิ้งไว้ให้
หากนางคิดจะกำจัดภัยคุกคามนี้ นางจะต้องใช้ไพ่ใบนั้น
แต่จักรพรรดิเต๋อได้ปฏิเสธและตอบกลับ“เสด็จแม่ ข่าวเกี่ยวกับ 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่กำลังลุกลามราวกับไฟป่า เพียงแต่เราไม่จำเป็นจะต้องกลัว ข้ามีทางแก้ไขเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นท่านไม่ต้องกังวลไป”
จักรพรรดินีพระมารดา และ องค์หญิงหยูหลิน มองไปที่ จักรพรรดิเต๋อด้วยความประหลาดใจ
“พี่ใหญ่ ท่านมีแผนที่จะจัดการกับ 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีฐานการบ่มเพาะพลังอยู่เหนือขั้นเทพมนุษย์งั้นหรือไม่?”องค์หญิงหยูหลิน กล่าวถามด้วยความสงสัย
จักรพรรดินีพระมารดาก็ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น
7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าอสูรและปีศาจ เป็นตัวตนการดำรงอยู่ที่มีพลังเหนือกว่าขั้นเทพมนุษย์
ในราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาไม่มีผู้บ่มเพาะพลังที่เกินขอบเขตขั้นเทพมนุษย์
แล้วพวกเขาจะจัดการอีกฝ่ายได้อย่างไร?
จักรพรรดิเต๋อได้ยิ้มอย่างลึกลับและตอบกลับ“ไม่ต้องห่วง มีคนได้อาสารับหน้าที่นี้ไปแล้ว”
“ข้าคือจักรพรรดิ โดยพื้นฐานแล้วหน้าที่ของข้าคือรับผิดชอบต่อผู้คนในโลกหล้าและปกป้องสิ่งตกทอดของบรรพบุรุษ พวกท่านไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป”
องค์หญิงหยูหลิน มองไปที่จักรพรรดิเต๋ออย่างสงสัย
ทันใดนั้นนางก็กล่าวถามด้วยความประหลาดใจ“ท่านไปหาท่านอาจารย์ของข้ามางั้นหรือ?”
องค์หญิงหยูหลิน จำได้ว่าจักรพรรดิเต๋อได้ขอกุญแจตำหนักเย็นจากนางไป
จักรพรรดิเต๋อดูกังวลใจมาก
ในเวลานี้เขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและร้อนรนใจ
เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับ 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่
ทว่าความแตกต่างระหว่างก่อนและหลังนั้นชัดเจนเกินไป
องค์หญิงหยูหลินราวกับกำลังคาดเดาเรื่องนี้ได้
จักรพรรดิเต๋อได้ยิ้มโดยไม่พูดอะไร
“ท่านพบกับท่านอาจารย์ของข้าจริง ๆ?”องค์หญิงหยูหลินลุกขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจ
“ข้าอยากจะไปพบท่านอาจารย์”องค์หญิงหยูหลินได้กล่าวเสริม
“รอไปก่อน”จักรพรรดิเต๋อได้หยุดองค์หญิงหยูหลิน“อย่าเพิ่งไปรบกวนเขา”
องค์หญิงหยูหลินได้มองไปที่จักรพรรดิเต๋อ
ดูเหมือนว่าหากอีกฝ่ายไม่ปล่อยนางไปยากที่นางจะสงบลงได้ง่าย
“ท่านอาจารย์เคยพบเจ้าก่อนหน้านี้ แต่ทว่ากับข้าเขาไม่แม้แต่จะเผยใบหน้าให้ข้าเห็นด้วยซ้ำ”
จักรพรรดิเต๋อได้อธิบาย
“แสดงว่าเขาเป็นคนไม่แยแสกับเรื่องทางโลกและชื่นชอบความสงบ ดังนั้นอย่าได้รบกวนเขา”
องค์หญิงหยูหลินได้บ่นออกมา“ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา ข้าได้ฝึกฝนการใช้กระบี่อย่างต่อเนื่อง ข้าได้ตระหนักรู้ในทักษะกระบี่ที่ท่านอาจารย์สอนแล้ว ข้ายังต้องการแสดงพัฒนาการของข้าให้ท่านอาจารย์ได้เห็น”
จักรพรรดิเต๋อได้ปลอบนาง“เจ้ายังมีโอกาสอีกในอนาคต”
จักรพรรดินีพระมารดาที่ฟังจากด้านข้างนางได้พึมพัมออกมาด้วยความประหลาดใจ“พระองค์พบอาจารย์ลึกลับคนนั้นจริง ๆ ?”
“เสด็จแม่ มีเพียงพวกเราสามคนที่รู้เรื่องนี้ ดังนั้นห้ามแพร่งพรายออกเป็นเด็ดขาด”จักรพรรดิเต๋อได้ตอบกลับเบา ๆ
“หม่อมฉันเข้าใจแล้ว…”
“เหล่าตัวตนอันสูงส่งมักจะเฉยเมยต่อชื่อเสียงและโลภยสบนโลก พวกเขาไม่ต้องการจะเปิดเผยสถานะตัวเอง ในเมื่อพระองค์มีความมั่นใจในเรื่องนี้ หม่อมฉันก็โล่งใจ อย่างน้อยในตอนนี้หม่อมก็ปล่อยวางความตึงเครียดลงได้”จักรพรรดินีพระมารดาได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
นางยังไม่ต้องการเปิดเผยไพ่ใบสำคัญในตอนนี้
ยิ่งไปกว่านั้น จักรพรรดิเต๋อยังมีอีกขุมพลังนึงที่คอยสนับสนุนเขาในตอนนี้ และ เขาก็บอกตนเองไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่อง 7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่อีกต่อไป
นี่ถือเป็นการแก้ไขปัญหาหลายอย่างพร้อมกัน
ดังนั้นจักรพรรดินีพระมารดาจึงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เพียงแต่ทั้งสองคงไม่ได้คาดหวังว่าการสนับสนุนนี้จะเป็นคน ๆ เดียวกันอย่าง-หลินจิ่วเฟิง
…
นอกเมืองหลวงราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา มีแม่น้ำขนาดใหญ่
มหาปราชญ์จุติสวรรค์ ที่ได้รับการปล่อยตัวออกมากำลังยืนอยู่ริมแม่น้ำและดูดซับพลังงานทางโลกในอากาศอย่างบ้าคลั่ง
จากนั้นเขาก็กลืนกินพลังงานทางโลกที่พุ่งพล่านราวกับปลาวาฬขนาดใหญ่ เขาได้สะกดพลังงานทางโลกเหล่านี้ไปเก็บไว้ในช่องท้องของเขา
หึ่มม!
เสียงคำรามของ ราชาปีศาจผิงเทียน ทำให้ภูเขาและแม่น้ำสั่นสะเทือน
เสียงคำรามของเขาได้ดังกึกก้องไปทั่วโลก
อาการบาดเจ็บที่ หลินจิ่วเฟิง สร้างไว้บนร่างกายของเขากำลังฟื้นตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นด้วยตาเปล่า
เขาได้แปลงร่างเป็นร่างที่แท้จริงและยืนอยู่ริมน้ำ
นี่คือเสียงคำรามของกระทิงสวรรค์เมื่อหลายพันปีก่อนตอนนี้มันได้ดังก้องไปทั่วโลก
ห่างออกไปหลายพันลี้ มังกรสมุทร ได้บินผ่านชั้นเมฆหมอกบนท้องฟ้า
เมื่อได้ยินเสียง กระทิงสวรรค์คำรามออกมา มันก็คำรามออกมาด้วยความตื่นเต้น
โฮก!
นี่คือเสียงคำรามของมังกรสมุทร มันทำให้เมฆขาวในรัศมีหนึ่งพันลี้แตกกระจุยออกจากกันจากนั้นเสียงคำรามนี้ก็ถูกส่งไปหา กระทิงสวรรค์
กระทิงสวรรค์ได้ยืนอยู่ที่เดิมและกระดิกหางไปมาอย่างเงียบ ๆ
หลังจากนั้นไม่นาน มังกรสมุทรก็บินออกจากหมู่เมฆ ร่างของมันใหญ่มากทั่วร่างกายของมันล้วนมีเกล็ดสีดำปกคลุมอยู่
หึ่ม!
หลังจากทะลุผ่านชั้นเมฆมาร่างขนาดใหญ่ของมันก็ร่อนลงมา
มันได้กระแทกลงบนแม่น้ำแห่งนี้จนน้ำได้สาดกระเซ็นหลายร้อยเมตร
จากนั้นศีรษะขนาดใหญ่ของมังกรสมุทรก็โผล่ออกมา
มันจับจ้องมองไปที่กระทิงสวรรค์ที่มีความสูงหลายสิบเมตรขณะที่มันกล่าวถาม
“พี่ผิงเทียน ท่านตื่นเมื่อไหร่?”
“สักพักแล้ว!”กระทิงสวรรค์ได้ตอบกลับด้วยเสียงอู้อี้
“ดีเลยไปกับข้า ไปยังเมืองหลวงราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวาและมองหาจักรพรรดิมนุษย์บอกให้เขาสละดินแดนให้พวกเราและชดเชยบางอย่างให้พวกเราด้วย!”
“พวกมันก็แค่มนุษย์ธรรมดาทั่วไป พวกเราสามารถจัดการพวกมันได้อย่างง่ายดาย พวกเราจะฟื้นคืนพลังกลับมาและฟื้นฟูชื่อเสียงอันน่าเกรียงไกรของเผ่าอสูรกลับมาอีกครั้ง”มหาปราชญ์แห่งพื้นสมุทร-ราชาปีศาจเจียว ได้กล่าวพูด
ความมั่นใจของมันมีค่อนข้างมาก
เพียงแต่ กระทิงสวรรค์ได้สั่นศีรษะ“น้องเจียว พวกเราไม่อาจเดินทางไปยังเมืองหลวงราชวงศ์ได้!”
“ท่านพูดบ้าอะไร?”ราชาปีศาจเจียวมองไปที่ กระทิงสวรรค์อย่างประหลาดใจ
ดวงตาที่เหมือนโคมไฟของมันจ้องมองไปที่กระทิงสวรรค์
ความเดือดดาลได้ก่อตัวขึ้นภายใน
“มีสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวซ่อนตัวอยู่ในเมืองหลวง…”
“อย่าได้ไปยั่วยุเขา”กระทิงสวรรค์ได้ตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา มีแต่ผู้อื่นล้วนหวาดกลัวเรา-7 มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าอสูรและปีศาจ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เราหวาดกลัวผู้อื่น?”
ทันใดนั้นร่างของมันก็พุ่งขึ้นจากน้ำ
“แต่เขาแตกต่าง”กระทิงสวรรค์ได้ตอบกลับ
“อะไรคือแตกต่าง?เขาเป็นร่างจุติใหม่ของตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวงั้นหรือไม่?”ราชาปีศาจเจียวได้พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา
เขาได้ลอยขึ้นไปในอากาศ ร่างกายขนาดใหญ่ของเขาราวกับสามารถปกคลุมท้องฟ้านี้ได้
ทัศนคติของเขายังคงเย่อหยิ่งแม้จะได้รับการชักชวนโดยกระทิงสวรรค์
“ข้าจะไม่ห้ามเจ้า หากเจ้ายืนกรานที่จะไปเมืองหลวงจริง ๆ แต่ทว่าเจ้าอาจจะสร้างปัญหาให้ตัวเอง”
กระทิงสวรรค์ได้แนะนำอีกครั้ง
“พี่ผิงเทียน ท่านเพิ่งจะออกมา ข้าคิดว่าท่านคงยังไม่เข้าใจสภาพของโลกในยุคปัจจุบันนี้ แต่ข้าไม่โทษท่านหรอก ท่านบอกว่ามีตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวในเมืองหลวงราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์หยูฮวา?”
“ดี ข้าจะแสดงให้ท่านเห็นว่าตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวที่แท้จริงเป็นอย่างไร!”ร่างของ ราชาปีศาจเจียว ได้เคลื่อนไหวและเตรียมจะจากไป
ในเมืองหลวงราชวงศ์ห่างออกไปหลายพันลี้ หลินจิ่วเฟิง ได้เหลือบมองไปบนท้องฟ้าและถอนหายใจออกมา
“เหตุใดต้องบังคับให้ข้าต้องลงมือด้วย!”
