72 - สุสานจักรพรรดิอสูรถูกทำลาย
72 - สุสานจักรพรรดิอสูรถูกทำลาย
เย่ฟ่านไม่ได้จากไปแต่เลือกที่จะถอยห่างออกไปหลายลี้และจ้องมองจากภูเขาสูง ด้วยการบ่มเพาะในปัจจุบันของเย่ฟ่าน เขาไม่มีพลังที่จะต่อสู้เพื่อแย่งชิงสิ่งใด
ในบรรดาผู้คนที่เข้ามาในสถานที่แห่งนี้ทั้งหมดอาจจะกล่าวได้ว่าเขาคือคนที่อ่อนแอมากที่สุด การเลือกสังเกตจากระยะไกลเป็นเพียงการเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์ของเขาเท่านั้น
ในขณะนี้มีผู้ฝึกตนจำนวนนับไม่ถ้วนและหลายคนได้ลงมือทำแล้ว แต่ไม่มีใครสามารถเปิดหลุมสุสานของจักรพรรดิอสูรได้ มีผู้ฝึกฝนหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตไปด้วย
วิหารโบราณอันสง่างามที่หล่อหลอมจากหยกหลากสีถูกปกคลุมไปด้วยอักขระอสูรจำนวนมากและหนาแน่น แสงห้าสีถูกปลดปล่อยออกมาเป็นมังกร หงส์เพลิง เต่าดำ
“พลังสังหารจากสวรรค์ที่จักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่องค์สุดท้ายทิ้งไว้ ภายใต้สภาพสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปหลายปีนี้ทำให้ความรุนแรงของมันลดลงเป็นอย่างมาก และไม่สามารถสร้างอันตรายให้กับพวกเราได้อีกต่อไป”
ก่อนถึงสุสานจักรพรรดิอสูร รถม้าหยกที่ถูกอสูรกิเลนเก้าตัวลากมาก็มีเสียงเย็นชาดังออกมาจากข้างใน
มันไม่ดังมาก แต่ชัดเจนพอที่จะกระจายไปทั่วทุกมุม สิ่งนี้ทำให้ผู้ฝึกฝนส่วนใหญ่รู้สึกสั่นสะท้านจากภายใน
ในที่สุดผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ก็จะแสดงฝีมือแล้ว!
“ใช่แล้ว เป็นไปได้ที่จะเปิดสุสานจักรพรรดิอสูร”
ได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของหญิงสาวคนหนึ่งดังออกมาจากรถม้าอีกคัน แม้ว่าเสียงนี้จะเป็นเสียงของหญิงสาวแต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็สามารถจินตนาการได้ว่านี่คือผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งเช่นกัน
“มีไม่กี่ตระกูลอยู่ที่นี่ หากพวกเราลงมือร่วมกันของทุกอย่างที่อยู่ภายในก็จะถูกหยิบฉวยออกมาอย่างง่ายดาย ถึงเวลานั้นพวกเราค่อยแบ่งปันกันเถอะ!”
ในเวลานี้อีกด้านหนึ่งของท้องฟ้าก็ได้ยินเสียงที่น่าเกรงขาม แต่ละคำเหมือนเสียงฟ้าร้องดังสนั่นทำให้ใบหูของหลายคนเจ็บปวด
ใต้นภาที่ดอกไม้ตกลงมานั้น มีเสียงหญิงสาวส่งมาจากรถที่มีกลิ่นหอมจากดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ว่า
“ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ เรามาลงมือกันเถอะ”
“พวกเราจะบังคับเปิดสุสานจักรพรรดิอสูร เพื่อหลีกเลี่ยงการทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ทุกคนจงถอยกลับไป!”
เสียงโบราณที่เต็มไปด้วยการแสดงตนอันโอ่อ่าที่ถ่ายทอดจากรถศึกทองคำโบราณของตระกูลจี้ ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนด้วยความกดดันที่ไม่อาจบรรยายได้
ร่างห้าร่างที่น่าประทับใจพูดทีละคน เสียงของพวกเขาดูเหมือนจะเชื่อมโยงเข้าด้วยกันและทำให้หัวใจของผู้ฝึกตนตกตะลึง เช่นเดียวกับเสียงฟ้าร้อง
ผู้ฝึกตนทุกคนรู้สึกสั่นสะท้านขณะที่ร่างกายของพวกเขาต้องถอยกลับโดยไม่สมัครใจ
บุคคลลึกลับทั้งห้าไม่รออีกต่อไปเพราะพวกเขารู้ว่าบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดคนอื่นๆจะมาถึงในไม่ช้า ทั้งห้าคนตัดสินใจที่จะทำงานร่วมกันเพื่อเปิดหลุมสุสานของจักรพรรดิอสูรและรับสมบัติไปก่อน
จากระยะทางแปดถึงเก้าลี้ เย่ฟ่านยังคงรู้สึกถึงคลื่นที่น่ากลัวขณะที่หัวใจของเขาสั่น เขารีบถอยห่างจากภูมิภาคนี้ไปหลายลี้โดยไม่ลังเล
“บูม!”
ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีเสียงสั่นสะเทือนโลกส่งมาจากทางสุสานของจักรพรรดิอสูรซึ่งทำให้วิญญาณสั่นไหว
แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องผ่านเมฆและเจาะทะลุผ่านสวรรค์และปฐพีเช่นเดียวกับภูเขาไฟที่ปะทุ พลังงานอสูรจำนวนมหาศาลพุ่งออกมาอย่างไม่รู้จบ
แสงไฟระยิบระยับพุ่งออกไปทุกทิศทุกทางราวกับคลื่นขนาดยักษ์ ผู้ฝึกฝนหลายคนเป็นเหมือนแหนที่ถูกส่งไปโดยคลื่นพลังงาน
พวกเขาถอยห่างออกไปไกลแล้ว แต่ก็ยังได้รับผลกระทบจากแรงสั่นสะเทือน
เย่ฟ่านตกตะลึงในระยะไกล เขาอยู่ไกลแสนไกลแต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงคลื่นสูง พืชพรรณส่วนใหญ่ถูกทำลายและหินจำนวนมากถูกส่งไปขณะที่เขาซ่อนตัวอยู่หลังภูเขาหิน หัวใจของเขาสั่นเทาด้วยความกลัว
สุสานนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับไม่ถ้วนและพลังการสังหารจากสวรรค์ที่จักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่ทิ้งไว้ก็อ่อนกำลังลงอย่างมาก
เมื่อถูกโจมตีโดยกองกำลังภายนอก จู่ๆวิหารโบราณก็ระเบิดด้วยพลังของอสูรที่น่าสะพรึงกลัว เรื่องนี้ทำให้เย่ฟ่านสามารถตระหนักได้ว่าเมื่อครั้งที่จักรพรรดิอสูรมีชีวิตอยู่เขาจะทรงพลังมากแค่ไหน
“จักรพรรดิอสูรย่อมสมกับชื่อเสียงของเขาอย่างแน่นอน ในฐานะยอดฝีมือที่สามารถดูหมิ่นดินแดนรกร้างตะวันออกทั้งหมด ตราประทับที่เขาวางไว้เมื่อหลายหมื่นปีก่อนยังคงทำงานได้ดีแม้กระทั่งตอนนี้!”
ในขณะนี้ที่ด้านหน้าวิหารโบราณอันสง่างามนั้น เหลือเพียงห้าคนเท่านั้นและร่างของพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในขณะที่พวกเขาปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ห่อหุ้มร่างกายทั้งหมดของตัวเองไว้
“พรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์อสูร แน่นอนว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้ในยุคของเขา!”
“ปริมาณพลังอสูรที่บรรจุอยู่ภายในสุสานนี้อาจจะยังไม่ถึงหนึ่งในสิบของความแข็งแกร่งของเขาในสมัยนั้น พลังที่น่ากลัวเช่นนี้ แค่คิดก็ทำให้คนตัวสั่นได้”
แม้ว่าบุคคลสำคัญทั้งห้าจะพูดเช่นนี้ แต่พวกเขาไม่ได้หยุดในขณะที่พวกเขายังคงรวบรวมพลังศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาและเริ่มการโจมตีที่รุนแรงยิ่งขึ้นและก้าวร้าวมากขึ้น
“บูม!”
เช่นเดียวกับมหาสมุทรศักดิ์สิทธิ์ที่ล้นสู่ท้องฟ้าหรือรั่วไหลออกจากจักรวาล
โลกเต็มไปด้วยแสงระยิบระยับไร้ขอบเขตเมื่อแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดโจมตี พลังงานอสูรขนาดมหึมาพุ่งขึ้นก่อให้เกิดหมอกสีดำปกคลุมทั้งสวรรค์และปฐพี
ผู้ฝึกฝนทุกคนรีบออกจากพื้นที่และไม่มีใครกล้าที่จะรอดูบทสรุปสุดท้าย
บุคคลสำคัญทั้งห้ายังคงโจมตีอย่างต่อเนื่องในขณะที่พวกเขาเสียสละอาวุธของตัวเองในการโจมตีวิหารโบราณจนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเกิดความสั่นไหว
จำนวนแสงศักดิ์สิทธิ์และพลังงานอสูรที่น่าสะพรึงกลัวยังคงพุ่งออกไปในทุกทิศทาง
เวลาผ่านไปนานและบุคคลสำคัญทั้งห้าได้โจมตีมานับไม่ถ้วนแล้ว แต่กลับทำให้เพียงมุมหนึ่งของสุสานมีรอยร้าว
“บูม!”
เป็นอีกครั้งที่พวกเขาโจมตีอย่างแข็งกร้าวร่วมกัน ทั้งห้าคนใช้อาวุธอันทรงพลังที่เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาและรวมพลังปราณทั้งห้าสายให้เป็นหนึ่งเดียว ในที่สุดพวกเขาก็สามารถเปิดมุมหนึ่งของสุสานขึ้นมาได้
“ชิ ชิ ชิ”
ในขณะนี้ริ้วของแสงหลากสีก็พุ่งออกมาจากมุมที่ฉีกขาดขณะที่พวกมันบินออกไปทุกทิศทุกทาง อาวุธที่มีสัมผัสทางจิตวิญญาณเป็นของตัวเองได้หลบหนีออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว!
บุคคลสำคัญเหล่านั้นเอื้อมมือออกไปพร้อมกับโบยบินขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่แสงหลากสีหลายดวงยังคงหลบหนีจากตาข่ายได้ และพุ่งผ่านขอบฟ้าหรือเข้าไปในป่าลึก
ผู้ฝึกตนที่มองจากระยะไกลเริ่มเคลื่อนไหวขณะที่พวกเขารีบบินไปทุกทิศทุกทาง ทุกคนมุ่งสู่ขอบฟ้าหรือไปยังส่วนลึกของป่าทึบเพื่อไล่ตามแสงหลากสีเหล่านั้น
“ชิ”
แนวสีเขียวตกลงมาที่ตำแหน่งของภูเขาหินซึ่งเย่ฟ่านหลบซ่อนตัวอยู่ เย่ฟ่านตกตะลึง เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้รับบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าเขาจะซ่อนตัวอยู่ไกลแสนไกล
“บูม!”
ในเวลานี้บุคคลสำคัญทั้งห้าได้ลงมือร่วมกันอีกครั้งขณะที่พวกเขากวัดแกว่งอาวุธอันทรงพลังและโจมตีสุสานด้วยความบ้าคลั่ง!
