419-420
9/10
Ep.419
ไม่กี่นาทีต่อมา ปรากฏเรือไม้ลำหนึ่งใหญ่ ลำหนึ่งเล็กขึ้นเบื้องหน้า [รถศึกอัจฉริยะ] จากรูปการณ์ดูเหมือนว่ากำลังไล่ล่ากัน
เป็นเรือไม้ลำเล็กกำลังถูกไล่ล่าโดยเรือไม้ลำใหญ่
เมื่อ [รถศึกอัจฉริยะ] ไปถึง เรือไม้ลำใหญ่ก็หักเปลี่ยนทิศทางกะทันหัน ขับตรงมายังพวกซูเฉิน
เมื่อทั้งสองมีระยะห่างกันราวๆ 10 เมตร ตาข่ายขนาดใหญ่ก็ถูกโยนลงมาจากเรือไม้ลำใหญ่ คลุมลงบน [รถศึกอัจฉริยะ]
“เสี่ยวจือ ทำลายเรือใหญ่ลำนี้ซะ” ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา
อีกฝ่ายเจอหน้ากัน ไม่ถงไม่ถามก็คิดจับกุมกันเสียแล้ว เรื่องนี้ทำให้เขาไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก
ปัจจุบัน [รถศึกอัจฉริยะ] มีกลวิธีโจมตีมากมายหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] , [เครื่องยิงตอร์ปิโด] , [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 2] และตาข่ายพายุแม่เหล็ก
แต่ [รถศึกอัจฉริยะ] กลับเลือกวิธีประหยัดพลังงานที่สุด นั่นคือพุ่งชนเรือใหญ่ลำนั้นโดยตรง
ได้ยินเพียงเสียงดังโครม! เรือไม้ถูกผ่ากลางโดย [รถศึกอัจฉริยะ] ไม่นานก็จมลงสู่ก้นทะเล
พวกคนบนเรือ บางทีอาจเป็นเพราะแรงกระแทกจึงหมดสติไป เลยไม่มีใครรอดชีวิตมาได้
ในส่วนของเรื่องนี้ ซูเฉินไม่สนใจ หันไปสั่ง [รถศึกอัจฉริยะ] ต่อว่า “เสี่ยวจือ ไล่ตามเรือลำเล็กให้ทัน”
[รถศึกอัจฉริยะ] เปลี่ยนทิศทาง แล่นตามอย่างรวดเร็ว
บนเรือไม้ลำเล็กมีคนเพียงสองคน หนึ่งเป็นชายชรารูปร่างผอมบาง อีกหนึ่งเป็นชายหนุ่มผิวสีเข้ม ร่างกายกำยำแข็งแรง
ทั้งสองเห็น [รถศึกอัจฉริยะ] แล่นเข้ามา ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นไม่น่าดู
ก่อนหน้านี้ ฉากที่ [รถศึกอัจฉริยะ] พุ่งชนเรือใหญ่จนล่ม พวกเขาเห็นมันเต็มสองตา
จึงกระจ่างแก่ใจ ว่าแค่ถูก [รถศึกอัจฉริยะ] สัมผัสเข้าเบาๆ พวกเขาคงลงเอยด้วยเรืออัปปาง และตายลงอย่างแน่นอน
แล้วอีกอย่าง [รถศึกอัจฉริยะ] เร็วเกินไป มันห่างชั้นเกินกว่าที่เรือลำเล็กของพวกเขาจะเทียบได้
เมื่อหนียังไงก็คงไม่พ้น และกลัวว่าคนบนเรือของซูเฉินจะโกรธ ชายชราร่างผอมกับชายหนุ่มกำยำจึงหยุดเรือ รอการมาถึงของ [รถศึกอัจฉริยะ]
[รถศึกอัจฉริยะ] ใกล้เข้ามา ซูเฉินเปิดประตู และก้าวออกมาเพียงลำพัง
กวาดสายตาสำรวจชายชราและอีกคน ก่อนกล่าวว่า “ท่านลุง ผมถามอะไรหน่อยสิ”
“ผู้อาวุโส เชิญถามได้ทุกเรื่อง” ชายชรารู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง
แม้ซูเฉินยังดูเด็กมาก แต่การที่สามารถเป็นเจ้าของ ‘เรือเหล็ก’ ที่ทรงพลังเช่นนี้ได้ แสดงว่าสถานะและความแข็งแกร่งต้องไม่ธรรมดา และเขาไม่กล้าที่จะละเลย
“มีสัตว์ทะเลอยู่บริเวณไหนของเขตทะเลทงโหยวบ้าง?” ซูเฉินเอ่ยเข้าประเด็น
ชายชราร่างผอมครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบกลับว่า “เมื่อก่อนเคยมีอยู่มากมายทั่วทุกแห่งหน แต่ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ลดน้อยลงทุกปี ปีนี้ยิ่งแทบไม่โผล่ออกมาให้เจอ”
“แล้วคุณรู้ไหมว่าเพราะอะไร?” ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย
ไม่มีสัตว์ทะเลให้ฆ่า ก็เท่ากับไม่ได้รับชิ้นส่วน นี่คือสิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการจะเห็น
“เราผู้เฒ่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน” ชายชราร่างผอมตอบตามความจริง
เขาเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เพราะปีนี้สัตว์ทะเลในทงโหยวหายไป ถึงได้กล้าออกทะเล
ส่วนเหตุผลที่ว่าพวกมันหายไปเพราะอะไร ด้วยสถานะของเขา กล่าวได้ว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ซูเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยปากอีกครั้งว่า “เรือใหญ่ที่ไล่ตามเมื่อครู่ มีที่มาที่ไปอย่างไร?”
“เรียนอาวุโส พวกเขาคือกลุ่มโจรสลัดจากเกาะซาฉี มักออกไล่ต้อนผู้คนในทะเลทงโหยว ไม่รู้ว่ามีคนถูกพวกมันจับไปกี่คนแล้ว”
“งั้นกลุ่มโจรสลัดที่ว่าก็อยู่มานานหลายปีแล้วสิ?” ซูเฉินถามอย่างใจเย็น
“ใช่”
ชายชราร่างผอมพยักหน้ายืนยัน
“เอาเถอะ ไม่เป็นไร คุณไปได้แล้ว” ซูเฉินกล่าวอย่างเป็นกันเอง กลับเข้าไปในรถศึก
“ขอบพระคุณผู้อาวุโส!”
ชายชราร่างผอมและชายหนุ่มแข็งแรงราวกับได้ยินคำนิรโทษกรรม รีบคุมเรือเล็กแล่นจากไป
กลับมาข้างในรถศึก สิ่งแรกที่ซูเฉินทำคือมองไปยังหน้าจอควบคุมส่วนกลาง เริ่มค้นหาตำแหน่งเฉพาะเจาะจงของเกาะซาฉี
ในเมื่อโจรสลัดกลุ่มนี้อยู่มานานหลายปี เช่นนั้นคงสั่งสมทรัพย์สมบัติเอาไว้มากพอควร
ยังไงซะ เมื่อไม่มีสัตว์ทะเลให้ฆ่า ก็ขอไปปล้นรังโจรสลัดแทนแล้วกัน
10/10
Ep.420
บนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ไม่นานก็ปรากฏตำแหน่งของเกาะซาฉี
เกาะซาฉีเป็นแค่เกาะเล็กๆไม่สะดุดตา มีพื้นที่ไม่ถึง 3,000 ตารางกิโลเมตร
ซูเฉินมองไกลออกไป เอ่ยคำสั่งแก่ [รถศึกอัจฉริยะ] ว่า “เสี่ยวจือ ล็อคตำแหน่งเกาะซาฉี มุ่งหน้าไปที่นั่น”
“รับทราบ”
[รถศึกอัจฉริยะ] รับคำสั่ง แล่นเรือตรงไปยังเกาะซาฉี
ครึ่งวันต่อมา เกาะซาฉีก็ปรากฏขึ้นในรัศมีตรวจจับบนหน้าจอ
ซูเฉินลองสังเกตดู พบว่ามีจุดสีน้ำเงินจำนวนมากกำลังรวมตัวกันอยู่บนเกาะ อย่างน้อยก็น่าจะหลายพันคน
นอกจากนี้ ยังมีจุดสีดำขนาดใหญ่อยู่อีกด้วย และแค่เฉพาะมันจุดเดียว ก็กินพื้นที่ไปถึงหนึ่งในสามของเกาะซาฉีแล้ว
จุดสีดำคือตัวแทนของสิ่งมีชีวิตต่างเผ่า เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัย
ยังไงก็ตาม สิ่งมีชีวิตต่างเผ่าที่ตัวใหญ่โตเช่นนี้ ซูเฉินเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก เขารู้สึกตกใจมาก อดไม่ได้ที่จะตื่นตัวเล็กน้อย
“เสี่ยวจือ ขยายภาพบนเกาะซาฉีให้ที”
ตราบใดที่อยู่ภายใต้รัศมีตรวจจับของ [รถศึกอัจฉริยะ] ตรงจุดไหนก็สามารถซูมเข้า ซูมออกได้อย่างอิสระ
ภาพบนหน้าจอควบคุมส่วนกลางเกิดการเปลี่ยนแปลงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ไม่นานก็ปรากฏมุมมองที่ชัดเจนของเกาะซาฉี
ซูเฉินกวาดตามอง แต่แล้วคิ้วของเขาก็ต้องกระตุกขึ้นมา
เพราะในสายตา เห็นแค่เพียงต้นไม้ใหญ่สูงเท่าตึกสิบชั้น มันมีสีดำราวกับหมึก แตกยอดเป็นหลายกิ่งก้าน พุ่มหลังคาต้นไม้ปกคลุมผืนฟ้า บดบังแสงอาทิตย์ ครอบคลุมพื้นที่หนึ่งในสามของเกาะซาฉี
แต่ประเด็นก็คือ มีใบหน้ามนุษย์อยู่ตรงกลางลำต้น เมื่อเทียบกับรูปลักษณ์อันแสนอ่อนโยนของต้นผลอายุวัฒนะแล้ว เจ้าสิ่งนี้ดูมืดมนและชั่วร้ายกว่ามาก ชวนให้ผู้คนรู้สึกขนลุก
“ที่แท้มันก็คือพืชปีศาจ …” ซูเฉินพึมพำ
พืชปีศาจปรากฏขึ้นทั่วทวีปเสวียนเทียน คาดว่าทั้งหมดน่าจะถูกนำเข้ามาโดยผู้แข็งแกร่งจากทวีปพืชปีศาจ
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ มันน่าจะรู้จักกับต้นผลอายุวัฒนะ
คิดได้แบบนี้ ซูเฉินก็เปิด [พื้นที่เพาะปลูก] เพื่อสนทนากับต้นผลอายุวัฒนะ
“เสี่ยวโซ่ว มีต้นไม้สีดำขนาดใหญ่ในสายพันธุ์พืชปีศาจของนายรึเปล่า?”
“ต้นไม้ใหญ่สีดำ?” ต้นผลอายุวัฒนางึมงำ เอ่ยถามว่า “เจ้านาย มันใหญ่แค่ไหน?”
ซูเฉินอธิบายคร่าวๆว่า “มันสูงเท่ากับตึกสิบชั้น ยอดไม้แตกกิ่งก้านปกคลุมผืนฟ้า”
ซู๊ดดดด!
ต้นผลอายุวัฒนะสูดหายใจเย็นเยียบ สีหน้าของมันไม่น่าดูนัก
ต้นผลแก่นแท้ที่อยู่ข้างๆ จู่ๆก็สั่นเทิ้มไปทั้งลำต้น คล้ายกำลังหวาดกลัวต้นไม้ใหญ่สีดำนี้
ซูเฉินสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ พยายามเอ่ยถาม “เสี่ยวโซ่ว มันชื่อว่าอะไร? ทรงพลังมากใช่ไหม?”
“เจ้านาย เขามีชื่อว่าต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง หรือจะพูดว่าเลวร้ายสุดๆก็ยังได้” ต้นผลอายุวัฒนะเอ่ยเสียงสั่น
“ช่วยบอกรายละเอียดแบบเฉพาะเจาะจงให้มากกว่านี้ที” ซูเฉินถามต่อ
“ต้นม่านหมอกนรกทมิฬมีชีวิตอยู่โดยการกินสิ่งมีชีวิตทั้งปวง มันเป็นเชื้อสายพืชปีศาจของพวกเรา และเป็นพืชปีศาจที่มีศักยภาพมากที่สุด แข็งแกร่งที่สุด ลำต้นทนทานเป็นพิเศษ ทั้งยังสามารถฝึกฝนพลังแห่งจิตวิญญาณได้ นอกจากนี้ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือ มันสามารถปลดปล่อยปราณชั่วร้ายได้”
“ปราณชั่วร้ายที่ว่าคือพิษร้ายแรง มันไร้สีไร้กลิ่น แต่สามารถทำให้มนุษย์สูญเสียจิตสำนึก กลายเป็นคนเสียสติได้ บังคับผู้คนให้จมอยู่ในห้วงภวังค์ เมื่อเวลาผ่านไป สุดท้ายก็จะกลายเป็นเครื่องมือหุ่นเชิดของต้นม่านหมอกนรกทมิฬ” ต้นผลอายุวัฒนาอธิบาย
ได้ยินคำอธิบายยาวเหยียดอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน สีหน้าของซูเฉินแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ตามคำบอกเล่าของต้นผลอายุวัฒนะ ต้นม่านหมอกนรกทมิฬน่าจะเป็นพืชปีศาจชนิดหนึ่งที่สามารถเป็นได้ทั้งผู้วิวัฒนาการและปรมาจารย์พลังจิต เสริมด้วยปราณชั่วร้าย ประสิทธิภาพในการต่อสู้ของมันมิอาจดูแคลนได้
ในระดับเดียวกัน คงแทบไม่มีใครสามารถต่อกรกับมันได้ อย่างน้อยคุณสมบัติก็ต้องไม่ต่ำกว่าอสูรกลืนฟ้า
“นายสัมผัสได้ไหม ว่าต้นม่านหมอกนรกทมิฬบนเกาะซาฉี มีผู้ระดับฝึกตนอยู่ในเลเวลไหน?” ซูเฉินถาม
“น่าจะในเลเวล 6” ต้นผลอายุวัฒนากล่าวอย่างคลุมเครือ
“ถ้าแค่เลเวล 6 สำหรับฉันไม่น่าจะยากอะไร” ซูเฉินหัวเราะออกมา
