65 - การต่อสู้ที่หน้าวิหารโบราณ

65 - การต่อสู้ที่หน้าวิหารโบราณ

วิหารโบราณทั้งที่ทำจากหยกห้าสีดูเหมือนว่าจะมาจากสมัยโบราณและตัดผ่านเวลาอันยาวนานไม่สิ้นสุด มันทำให้ผู้คนรู้สึกถึงการตกตะกอนลมหายใจของประวัติศาสตร์

วิหารโบราณที่ส่องประกายนั้นสลักด้วยอักษรโบราณหลายตัวที่ราก อักขระรูปมังกรแข็งแกร่ง อักขระรูปหงส์เพลิงกำลังโบยบิน อักขระรูปเต่าสีดำควบแน่น และอักขระรูปกิเลนที่มีพลังน่าเหลือเชื่อ

ตัวอักษรเหล่านี้มีพลังลึกลับและทุกคนตกตะลึงกับแสงห้าสีที่ไหลออกมาจากตัวอักษรพวกนั้น แต่ที่น่าแปลกใจที่สุดคือแม้ว่าพวกเขาจะใช้พลังมากมายแค่ไหนก็ไม่สามารถเปิดประตูได้

"บูม"

ปีศาจตัวใหญ่หลายตัวและผู้แข็งแกร่งของหลิงซู่ตงเทียนโจมตีพร้อมกัน เตาทองแดงสีม่วง กระบี่ทอง กระจกวิเศษ ใบมีดขนาดใหญ่ ฯลฯ ชนประตูของวิหารโบราณพร้อมกัน และในที่สุดก็เขย่ามัน เปิดเป็นช่องว่างขนาดเล็กขึ้น

ทันใดนั้นบรรยากาศแปลกๆก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา คลื่นชีวิตอันทรงพลังราวกับทะเลที่ปั่นป่วนระเบิดออกมา และทุกคนที่อยู่ข้างนอกก็ถูกยกออกจากที่นั้นทันที

"บูม"

เสียงทื่อและทรงพลังยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป ความเจ็บปวดจากใจรู้สึกได้ แต่ไม่มีใครต้องการล้าหลัง

หลังจากรักษาร่างกายของตัวเองให้มั่นคงแล้ว พวกเขาก็รีบไปที่วังโบราณอันงดงามโดยพยายามเข้าสู่ด้านในเป็นคนแรก

"วี"

แสงสว่างวาบวับ อาวุธทุกชนิดเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา และผู้ทรงพลังเหล่านั้นก็ต่อสู้ต่อไป

เผ่าอสูรที่แข็งแกร่งและผู้บ่มเพาะมนุษย์เบียดเสียดกันต่อหน้าวังโบราณห้าสี การต่อสู้ก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง ไม่มีใครอยากให้อีกฝ่ายก้าวไปข้างหน้าก่อน

เบื้องหน้าวิหารโบราณอันวิจิตรตระการตามีแสงระยิบระยับกระจัดกระจายขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั้งสองฝ่ายต่างก็ลงมืออย่างจริงจัง คราวนี้เป็นการต่อสู้ของชีวิตและความตาย สุสานจักรพรรดิปีศาจมีความสำคัญเกินไปสำหรับพวกเขา

แสงไฟระยิบระยับ ท้องฟ้าสั่นสะเทือน อาวุธทุกชนิดปลดปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ ผลกระทบในแนวตั้งและแนวนอน การสังหารที่พุ่งผ่าน พลังศักดิ์สิทธิ์พุ่งสูงขึ้น

สงครามรุนแรงมาก แต่ภายในครึ่งชั่วยาม ผู้อาวุโสไท่ซ่างของหลิงซู่ตงเทียนก็ถอยกลับ จากนั้นเขาก็ถูกเจาะเข้าไปในหน้าอกโดยขวานปีศาจขนาดใหญ่ และหัวใจที่แตกสลายถูกดึงออกมาทั้งเป็น

ปีศาจตัวใหญ่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เคี้ยวหัวใจของผู้อาวุโสไท่ซ่างที่เปื้อนเลือดไปพร้อมกัน

เจ้าสำนักหลิงซู่ตงเทียนมีสีหน้าเย็นชา มือของเขาประสานอินอย่างรวดเร็วและปลดปล่อยญาณวิเศษอันล้ำค่าของเซียนเผ่ามนุษย์

ในขณะเดียวกันเตาทองแดงสีม่วงก็สั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง และหมอกสีม่วงที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็ถูกปลดปล่อยออกมา ทันใดนั้นปีศาจตัวใหญ่สองตัวก็ถูกดูดเข้าไปในเตาทองแดง

"บูม"

เปลวไฟสีม่วงทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและเสียงกรีดร้องของหัวใจที่แตกสลายก็ดังออกมาจากเตาทองแดง อสูรตัวใหญ่ทั้งสองถูกหลอมเป็นทั้งเป็น ในที่สุดก็ลงเหลือเพียงควันไฟเพียงสองเส้น

เย่ฟ่านตกตะลึงเป็นอย่างมาก การต่อสู้ที่ด้านหน้าของเขานี้น่ากลัวอย่างถึงที่สุด ในฐานะที่เป็นคนสมัยใหม่เขาค่อนข้างจะยอมรับได้ยาก เขากำลังพิจารณาอย่างจริงจังว่าจะยังฝึกฝนตัวเองต่อไปหรือไม่

และในเวลานี้อสูรที่ดุร้ายหลายสิบตัวบนภูเขาไฟและผู้อาวุโสของหลิงซู่ตงเทียนก็ตกตายลงอย่างต่อเนื่อง สถานการณ์ของพวกเขาน่าเศร้าไม่แพ้กัน

สัตว์อสูรที่มีเขี้ยวปากกว้างและขนยาวครึ่งจ้างนั้นดูโหดร้ายมาก มันตัดร่างของผู้อาวุโสคนหนึ่งออกเป็นสองส่วน เลือดสาดกระเซ็นและศพที่ก็ตกลงมา

ถัดจากนั้นผู้อาวุโสของหลิงซู่ตงเทียนได้ฟันร่างนกที่ดุร้ายออกเป็นสองส่วน โดยที่ดาบสีทองของเขาก็ถูกทำลายไปจากการต่อสู้ครั้งนี้

ในบรรดาสัตว์ร้ายที่ยังไม่สามารถแปลงกายเป็นมนุษย์นั้นนกสายฟ้าคืออสูรที่น่ากลัวที่สุด

มันมีความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ ในขณะที่มันทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้ามันก็คว้าเอาผู้อาวุโสคนหนึ่งแล้วฉีกกระชากร่างเขาเป็นชิ้นๆก่อนจะทิ้งลงมาจากท้องฟ้าทั้งอย่างนั้น

"คลิก"

ผู้อาวุโสของหลิงซู่ตงเทียนอีกคนส่งเสียงตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว แต่เขาก็ยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงหายนะที่เกิดขึ้นได้ ในเวลานี้นกสายฟ้าปลดปล่อยสายฟ้าของมันออกมาแผดเผาร่างกายของเขาจนกลายเป็นสีดำไหม้เกรียม

สงครามครั้งนี้เต็มไปด้วยเลือดและการฆ่า เผ่ามนุษย์และปีศาจได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาทั้งหมดกำลังต่อสู้ พวกเขาต้องการเป็นคนแรกในการเข้าสู่สุสานของจักรพรรดิปีศาจ

"นี่คือชีวิตของผู้ฝึกฝน ... "

เย่ฟ่านพูดกับตัวเอง ในใจเขาสงบมากซึ่งแตกต่างไปจากชีวิตที่เขาจินตนาการไว้ก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

“บางทีผู้ฝึกฝนทุกคนต่างก็มีโชคชะตาที่ไม่เหมือนกัน” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเขาแจ่มใสและเขาก็แสดงความอุตสาหะว่า

"ตั้งแต่ข้าเลือกเส้นทางนี้ ข้าต้องก้าวไปทีละก้าว ชะตากรรมของข้าไม่สามารถให้คนอื่นควบคุมได้อย่างเด็ดขาด ข้าจะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อควบคุมชะตาชีวิตของตนเอง ... "

ทันใดนั้นร่างกายของผังป๋อก็ดูเหมือนจะเกิดปฏิกิริยาบางอย่าง และผังป๋อที่อยู่บนพื้นก็ปลดปล่อยพลังงานสีฟ้าออกมามีลักษณะน่ากลัวถึงขีดสุด

"วี"

ลำแสงไหลเวียนออกมาจากร่างของผังป๋อ นั่นคือลวดลายที่ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงทำการปิดผนึกไว้ แต่ในขณะนี้ทั้งหมดดูเหมือนจะเสื่อมสภาพและผนึกถูกทำลายแล้ว!

ในเวลาเดียวกันแสงสีเขียวและจางๆกำลังเบ่งบานในทะเลแห่งความทุกข์ของผังป๋อ จากนั้นร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน ดวงตาของเขาเปิดขึ้นซึ่งมีประกายสีเขียวที่เข้มข้นอยู่ในนั้น

ในเวลาเดียวกันตัวอักขระแปลกๆก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากและใบหน้าของผังป๋อ บางอันก็เป็นลายที่ไร้ความหมายและบางอันก็เหมือนข้อความ

อักขระเหล่านั้นไม่มีความคล้ายคลึงกับตัวอักษรแต่กลับคล้ายมังกรและหงส์เพลิง มันเป็นตัวอักขระชนิดเดียวกันกับที่อยู่บนผนังของวิหารโบราณ

เย่ฟ่านตกใจมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักความหมายของอักขระเหล่านั้น แต่เขาได้ยินมาว่านี่เป็นตัวอักขระที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในเผ่าพันธุ์ปีศาจ

ตาของผังป๋อเป็นสีเขียวและเงียบสงบ เขานั่งตัวตรงจากนั้นก็ยืนขึ้นเงียบๆมองเย่ฟ่านอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาต้องการจะทำอะไรบางอย่าง แต่ฝ่ามือที่ยกขึ้นก็สั่นและไม่สามารถบังคับตัวเองได้

“ผังป๋อ…”

เย่ฟ่านร้องเสียงดัง เขารู้ดีว่าความตั้งใจของผังป๋อไม่ได้หลับสนิท และเขาต้องควบคุมร่างกายของเขาอีกครั้ง

เมื่อได้ยินคำเรียกนี้ร่างกายก็สั่นสะท้าน และลวดลายปีศาจบนหน้าผากและใบหน้าของเขาก็จางหายไปอย่างมาก

อย่างไรก็ตามเสียงคำรามแผ่วเบาดังออกมา และร่างกายของผังป๋อก็สั่นอย่างรุนแรง จากนั้นแสงสีฟ้าครามก็ส่องประกาย ทำให้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยตัวอักขระและเขาก็สงบลงอีกครั้ง

ในเวลานี้เขาไม่ได้จ้องไปที่เย่ฟ่านอีกต่อไป แต่หันไปมองภูเขาไฟอย่างเงียบๆแล้วกล่าวว่า

"ต้องการจะปิดผนึกข้าอย่างนั้นหรือ ... "

หัวใจของเย่ฟ่านตกตะลึงอย่างกะทันหัน ตัวประหลาดลึกลับบางอย่างที่ครอบครองร่างกายของผังป๋อนั้นดูน่ากลัวอย่างแท้จริง

ในเวลานี้การต่อสู้ที่หน้าวิหารโบราณเริ่มเข้มข้นขึ้น ประตูของวิหารโบราณถูกผลักเปิดออก ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันที่หน้าประตูห้องโถงใหญ่ เจ้าสำนักหลิงซู่ตงเทียนและปีศาจที่ทรงพลังสองตัวได้ก้าวเข้าไปในวิหารครึ่งก้าวแล้ว

ทันใดนั้นผังป๋อก็เหลือบมองกลับมาที่เย่ฟ่านครั้งหนึ่ง ก่อนที่เขาจะทะยานเข้าสู่ประตูวิหารด้วยความเร็ว

การต่อสู้ที่หน้าวิหารโบราณนั้นดุเดือดมาก และพวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือมิตรสหายได้ ทำให้มีผู้บาดเจ็บล้มตายเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แต่แล้วจู่ๆผังป๋อก็ปรากฏตัวขึ้น และทำให้ผู้อาวุโสของหลิงซู่ตงเทียนดูตกใจ ในขณะเดียวกันปีศาจที่ทรงพลังหลายตัวต่างก็มีสีหน้าแปลกๆ พวกเขาลังเลใจที่จะปล่อยให้ผังป๋อเข้าไปด้านในของวิหารหรือไม่?

ในความเป็นจริงถึงแม้ว่าพวกเขาจะต้องการขัดขวางผังป๋อก็ทำไม่ได้ เจ้าสำนักหลิงซู่ตงเทียนและปีศาจตัวใหญ่สองตัวกำลังต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่งเพื่อแย่งชิงสิทธิ์การเข้าสู่วิหารเป็นคนแรก

ผังป๋อไม่ได้สนใจพวกเขาและบินเข้าสู่วิหารโบราณไปก่อนคนอื่น ในขณะเดียวกันผู้อาวุโสของหลิงซู่ตงเทียนรวมไปถึงปีศาจที่เหลือก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าหาวิหารโบราณอย่างรวดเร็ว

"บูม"

ในเวลานี้เสียงทื่อๆในวิหารโบราณก็ดังขึ้นอีกครั้ง ในครั้งนี้พลังโจมตีของมันรุนแรงมากกว่าเดิม

"แค่ก!"

ผู้อาวุโสสองคนของหลิงซู่ตงเทียนกระอักเลือดก่อนจะถูกกระแทกออกจากวิหาร พร้อมกันนั้นปีศาจอีกหลายตัวที่ล่วงหน้าเข้าไปก่อนก็ถูกกระแทกออกมาจนร่างกายแหลกละเอียด